Υπάρχει πάντα στην παιδική μας ηλικία μια στιγμή που ανοίγει μια πόρτα και μπαίνει το μέλλον. Ό,τι συνέβη, δηλαδή, στην περίπτωση του Νίκου Ζήση και όσων έζησε το… μακρινό 1999 με την Εθνική Παίδων, στο Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας!

Ο 16χρονος Ζήσης μαζί με τον Κουμπούρα, τον Γεωργαλλή, τον Γκιζόγιαννη, τον Θέο, τον Καλαϊτζάκη, τον Γκότση, τον Μητσόπουλο και προπονητή τον Νίκο Κεραμέα κατέκτησε το πρώτο μετάλλιο με τα γαλανόλευκα και έγραψε τον ιδανικό πρόλογο σε μια σχέση που δοκιμάστηκε μέχρι πέρσι, στο Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ και της Λιλ. Αυτή με την επίσημη αγαπημένη!

Ο Ζήσης ανακοίνωσε σήμερα (24/5) την αποχώρησή του από την Εθνική ομάδα και ο Φάνης Κουμπούρας με τον οποίο υπήρξαν συμπαίκτες στο Ευρωμπάσκετ Παίδων το 1999 και κατέκτησαν το ασημένιο μετάλλιο μιλάει στο Sport24.gr για τον 16χρονο Νίκο που έδειχνε από μικρός ότι μπορεί να εξελιχτεί σε ηγέτη!

" Ήταν η πρώτη μας επίσημη διοργάνωση εκείνο το τουρνουά στη Σλοβενία... Είχαμε βγει δεύτεροι, αφού χάσαμε στον τελικό από την Γιουγκοσλαβία. Καταλαβαίνεις… Τα πράγματα ήταν πιο ρομαντικά όταν είσαι πιτσιρικάς, όταν έχεις όλο το μέλλον μπροστά σου και ονειρεύεσαι να κατακτήσεις τον κόσμο! Εκείνη τη χρονιά, λοιπόν, έπαιζα στον Πανιώνιο και ο Νίκος στη ΧΑΝΘ. Μπορώ να σου πω ότι ο Νίκος ξεχώριζε από τότε! Είχε κάτι διαφορετικό, κάτι που τον έκανε πραγματικά ξεχωριστό σαν παίκτη και σαν προσωπικότητα! Μπορώ να σου πω ότι φαινόταν ότι θα γίνει ηγέτη. Ήταν αρχηγός μέσα στο γήπεδο, ήξερε πώς να σε κατευθύνει… Ισχύει 100% αυτό που λένε για τον Νίκο. Ότι, δηλαδή, από 16-17-18 χρονών ήταν έτοιμος παίκτης!" παραδέχεται ο νυν γκαρντ του Προμηθέα Πατρών.

Η γνωριμία με τον Σπανούλη

Ο Κουμπούρας υπήρξε συμπαίκτης με τον Ζήση σε άλλες δυο επιτυχίες των μικρών Εθνικών ομάδων. Μετά το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ Παίδων 1999, ακολούθησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ Εφήβων 2000 και το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ Νέων Ανδρών 2000, εκεί όπου ο γκαρντ της Μπάμπεργκ ήταν τρίτος σκόρερ (17.8 πόντοι) και 4ος στις ασίστ (3.9)! Ήταν και η πρώτη μεγάλη διοργάνωση στην οποία είχε δίπλα του τον Βασίλη Σπανούλη, με τον οποίο έγιναν "διόσκουροι" και παραμένουν καλύτεροι φίλοι και πλέον και κουμπάροι. " Από μικροί ήταν κολλητοί με τον Σπανούλη. Έδεσαν σαν χαρακτήρες και σαν προσωπικότητες. Το σπουδαίο στην περίπτωση του Νίκου Ζήση είναι, ακριβώς, το γεγονός ότι όσο μεγαλώνεις και βλέπεις το μπάσκετ αλλιώς, τότε μπορείς να καταλάβεις το πόσο καλός και σπουδαίος παίκτης είναι. Τότε μόνο μπορείς να νιώσεις και να αντιληφθείς τον ρόλο του σε μια ομάδα, στα αποδυτήρια και στο παιχνίδι της".

Η επόμενη ημέρα της Εθνικής

Πλέον το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα είναι υποχρεωμένο να πορευτεί χωρίς τον πιο πιστό στρατιώτη, αρχής γενομένης από το Προολυμπιακό τουρνουά στο Τορίνο. Εκεί όπου η ομάδα του Φώτη Κατσικάρη θα διεκδικήσει τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο με εν δυνάμει αντιπάλους την Κροατία και τη διοργανώτρια Ιταλία. " Σίγουρα δεν ήθελα να σταματήσει ο Νίκος, ωστόσο έρχεται αυτή η στιγμή που συνειδητοποιείς και συμβιβάζεσαι με την ιδέα ότι πρέπει να σταματήσεις. Να κάνεις στην άκρη για να έλθουν οι επόμενοι. Είναι λογικό, είναι κάθε καλοκαίρι στη διάθεση της Εθνικής από τα 15 του. Πλέον ο Σλούκας, ο Παπανικολάου, ο Αντετοκούνμπο είναι αυτοί που πρέπει να βγουν μπροστά και να πάρουν την Εθνική στα πλάτες τους, μαζί με τα παιδιά που έρχονται από πίσω. Νίκο, θα μας λείψεις χωρίς τα γαλανόλευκα".