Λεκαβίτσιους: "Πιστεύω ότι θα είμαι έτοιμος στην πρεμιέρα της EuroLeague"
Ο Λούκας Λεκαβίτσιους μίλησε σε λιθουανική ιστοσελίδα για την παρουσία του στην Αθήνα και την απρόσμενη αγάπη που έχει εισπράξει, εξήγησε πως πιστεύει σε επιστροφή στην δράση σε δύο εβδομάδες, ενώ αναφέρθηκε στην ιστορία πίσω από την επιλογή του "19" ως αριθμό φανέλας στο "τριφύλλι".
Για πρώτη φορά μετά την άφιξή του στην Αθήνα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού Superfoods, ο Λούκας Λεκαβίτσιους μίλησε στο 15min.lt για αυτά που ζει τον τελευταίο μήνα στη χώρα μας. Οι εντυπώσεις του στην ομάδα, το κλίμα που επικρατεί στο ΟΑΚΑ και η αγάπη του κόσμου, που τον έχει εντυπωσιάσει. Δήλωσε άλλωστε εντυπωσιασμένος από το γεγονός πως τον αναγνωρίζουν στον δρόμο και τον χαιρετούν, μέχρι το ότι δεν λέει "όχι" σε selfies όταν παραγγέλνει φαγητό στο σπίτι.
Ο 23χρονος πλεϊμέικερ δεν έμεινε βέβαια εκεί, αφού εξήγησε πως πιστεύει ότι θα είναι έτοιμος για την πρεμιέρα της EuroLeague σε δύο εβδομάδες (!), την ώρα που εξήγησε γιατί επέλεξε το "19" ως αριθμό φανέλας στο "τριφύλλι".
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
Για την αποθεραπεία του: " Η αποκατάσταση πάει αρκετά καλά, όπως προγραμματίσαμε. Ίσως πιο γρήγορα απ ότι περιμέναμε κιόλας. Αυτή την στιγμή δίνω έμφαση στην εκγύμναση των μυών μου στο πόδι, κάνω κάποιες ασκήσεις, ντρίμπλες και κάποια κοντινά σουτ. Σε μια εβδομάδα πιστεύω ότι θα μπορέσω να μπω στο ομαδικό πρόγραμμα και να ακολουθήσω το μεγαλύτερο μέρος του. Το πότε θα παίξω για πρώτη φορά είναι δύσκολο να το πω, αλλά πιστεύω πως θα είμαι έτοιμος στην πρεμιέρα της EuroLeague".
Για τις πρώτες εντυπώσεις του από την Αθήνα: " Δεν έχω καταφέρει να δω πολλά, γιατί τις δύο πρώτες εβδομάδες έμενα σε ξενοδοχείο, συν ότι είχα τις πατερίτσες, οπότε δεν έκανα πολλές μετακινήσεις. Όταν όμως άρχισα να περπατάω, μετακόμισα, πήρα αμάξι και άρχισα να μαθαίνω την πόλη. Μέχρι στιγμής μπορώ να σου πω ότι έχω άριστες εντυπώσεις, η ζωή είναι έντονη εδώ. Κάθε μέρα, είτε μιλάμε για εργάσιμη είτε όχι, θα δεις πως οι καφετέριες και τα εστιατόρια είναι γεμάτα το απόγευμα, υπάρχει πολύ κίνηση και η πόλη δείχνει πάντα ζωντανή. Οι συνθήκες είναι άψογες. Έχω βρει διαμέρισμα κοντά στο γήπεδο, στη γειτονιά μου έχω πολλά εστιατόρια οπότε είμαι άνετα. Πριν από μερικές ημέρες, με επισκέφτηκαν κάποιοι φίλοι μου κιόλας".
Για την υποδοχή του στην ομάδα: " Με υποδέχθηκαν με πολύ θερμό τρόπο. Η ατμόσφαιρα στην ομάδα είναι πολύ όμορφη. Κυρίως κάνω παρέα με τον Ίαν Βουγιούκα, είναι άλλωστε ο μοναδικός που ήξερα από πριν (σ.σ.: συνυπήρξαν προ διετίας στη Ζάλγκιρις). Όλοι οι παίκτες όμως είναι φιλικοί και ανοιχτοί, κάνουμε ένα πολύ όμορφο μείγμα, περνάμε χρόνο μαζί. Μου έκανε εντύπωση η απλότητα και ο χαρακτήρας του Τσάβι Πασκουάλ. Του μιλάω σαν να είμαστε φίλοι. Αν κρίνω, δε, από την προπόνηση που κάνει, είναι πολύ υψηλού επιπέδου προπονητής".
Για αυτά που προσπαθεί να συνηθίσει μακριά από τη Λιθουανία: " Ο επαγγελματισμός και ο τρόπος λειτουργίας του συλλόγου δεν μου έκανε εντύπωση, γιατί είναι ίδια κατάσταση με τη Ζάλγκιρις. Μόνο το γήπεδο και οι άνθρωποι που βρίσκονται γύρω μου, είναι διαφορετικά. Εκτός γηπέδου όμως, πρέπει να συνηθίσεις αρκετά πράγματα. Από το ότι οδηγείς ένα άλλο αμάξι, μέχρι την κίνηση στην Αθήνα. Μπορώ να σου πω κι ένα περίεργο περιστατικό: όταν πήγα για πρώτη φορά να πάρω καφέ, παρήγγειλα ζεστό καφέ, από συνήθεια. Μετά από λίγο συνειδητοποίησα πως ήταν περίεργο να πίνω ζεστό καφέ, όταν έχει 35 βαθμούς κελσίου (γελάει). Μπορεί, δε, να μην έχω παίξει ακόμη για τον Παναθηναϊκό, αλλά πολύς κόσμος με αναγνωρίζει στον δρόμο και μου μιλάει. Πιστεύω ότι θα πρέπει να το συνηθίσω κι αυτό. Είναι πολύ όμορφα γενικά, δεν υπάρχει κάτι που να μην μου αρέσει ή να με ενοχλεί".
Για την αγάπη του κόσμου για εκείνον: " Ο κόσμος εδώ αγαπάει πολύ το μπάσκετ και δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον. Πολύ συχνά, όταν παραγγέλνω φαγητό και μου το φέρνουν σπίτι, με αναγνωρίζουν και μου ζητάνε να βγούμε φωτογραφία. Είναι πολύ ωραίο αυτό. Μου είχε προκαλέσει σοκ κάτι στην προετοιμασία. Πήγαμε για προπονήσεις στην Καστοριά, που σημαίνει ότι πήραμε αεροπλάνο και μετά ταξιδεύαμε δύο ώρες οδικώς. Παίξαμε ένα φιλικό κεκλεισμένων των θυρών απέναντι σε μια τοπική ομάδα. Όταν όμως γυρίσαμε στο ξενοδοχείο, στην είσοδο, υπήρχαν περίπου πενήντα άτομα τραγουδώντας το όνομα κάθε παίκτη της ομάδας. Το έκαναν για πολλή ώρα, μέχρι να πάμε για φαγητό. Δεν ήταν μια κανονισμένη συνάντηση, απλά μαζεύτηκαν και περίμεναν το λεωφορείο της ομάδας. Ήταν φοβερό"!
Για το ότι επέλεξε το "19" ως αριθμό φανέλας, που είχε κι ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους στον Παναθηναϊκό: " Από παιδί είχα το "4" αλλά δεν γινόταν να το πάρω επειδή έχει αποσυρθεί, όπως επίσης δεν μπορούσα να διαλέξω το "43" που είχα μια χρονιά επειδή ήταν πιασμένο (βλ. Θανάσης Αντετοκούνμπο). Οπότε σκεφτόμουν τι να διαλέξω, ήθελα κάτι απλό. Τότε ήταν που αποφάσισα να πάρω το ίδιο νούμερο με τον "Σάρας" για να εκφράσω τον σεβασμό και την ευγνωμοσύνη μου για εκείνον. Είναι προφανές πως χωρίς αυτόν, δεν θα βρισκόμουν τώρα στον Παναθηναϊκό. Το μόνο που με άγχωνε ήταν να μην θεωρήσει ο κόσμος ότι ήρθα για να αντικαταστήσω τον "Σάρας". Ο ίδιος δεν μου έχει πει κάτι βέβαια γι αυτό (γελάει)".
Για την απουσία του από το Eurobasket: " Ήταν δύσκολο, γιατί σκεφτόμουν ότι έπρεπε να είμαι με την ομάδα. Πάντα σκέφτομαι το μέλλον, οπότε μόλις πήρα τα αποτελέσματα των εξετάσεων δεν σκεφτόμουν ότι θα χάσω το Eurobasket, αλλά το πότε θα επιστρέψω. Ήθελα να επιστρέψω γρήγορα και υγιής για την έναρξη της σεζόν".
Για την ήττα της Λιθουανίας από την Ελλάδα στο Eurobasket: " Πριν από το παιχνίδι, όλοι στην ομάδα έλεγαν ότι θα κερδίσει η Ελλάδα. Δεν έλεγα κάτι, γιατί σε ένα νοκ άουτ αγώνα όλα γίνονται. Το πιο παράξενο απ' όλα ήταν η σιγουριά του προπονητή μας (Τσάβι Πασκουάλ), ο οποίος ήταν 100% σίγουρος ότι η Ελλάδα θα πάρει την πρόκριση. Τρόμαξα μπορώ να σου πω από τη βεβαιότητα με την οποία το έλεγε πριν το παιχνίδι, αλλά μετά από τον αγώνα έπρεπε να παραδεχθώ πως είχε απόλυτο δίκιο. Τα παιδιά στην ομάδα πανηγυρίσαν έξαλλα τη νίκη, εγώ ήμουν μόνος και δεν μπορούσα να πω κάτι".
Για την πορεία της Λιθουανίας στη διοργάνωση: " Δυστυχώς στο νοκ άουτ παίξαμε άσχημα, ενώ είχαμε πολύ καλή εικόνα στη φάση των ομίλων. Βλέποντας το παιχνίδι από την τηλεόραση, είχα το συναίσθημα ότι δυστυχώς δεν μπορώ να αλλάξω την ιστορία, οπότε ένιωθα απλά σαν ένας φίλαθλος που έβλεπε τον αγώνα".