Καταρχήν το πρόγραμμα... Η αρχή γίνεται σήμερα με τα παιχνίδια: Μίσιγκαν Στέιτ (3) - Βαλπαραΐζο (14), Μπάτλερ (6) - Μπάκνελ (11), Πίτσμπεργκ (8) - Ουιτσιτά Στέιτ (9), Σεν Λούις (4) - Νιου Μέξικο Στέιτ (13), Μέμφις (6) - Σεν Μέρις (11), Μαρκέτ (3) - Ντέιβιντσον (14), Γκονζάγκα (1) - Σάουθερν (16), Οκλαχόμα Στέιτ (5) - Όρεγκον (12), Λούιβιλ (1) - Μπέλμοντ (11), Νεβάδα Λας Βέγκας (5) - Καλιφόρνια (12), Κολοράντο Στέιτ (8) - Μιζούρι (9), Βιρτζίνια Κόμονγουελ (5) - Άκρον (12), Νιου Μέξικο (3) - Χάρβαρντ (14), Σίρακιους (4) - Μοντάνα (13).

Εν συνεχεία, λίγα λόγια για τη διοργάνωση. Οι υπεύθυνοι του NCAA κατατάσσουν τις ομάδες σύμφωνα με τη δυναμική τους, με τις τελευταίες θέσεις να προκύπτουν από προκριματικούς γύρους που ολοκληρώθηκαν μόλις τα ξημερώματα της Πέμπτης, με θριαμβευτές το Σεν Μέρις, το Νορθ Καρολάινα Α&Τ, το ΛαΣάλ και το Τζέιμς Μάντισον. Από εκεί και πέρα οι ομάδες μπαίνουν σε ένα bracket και ο νικητής συνεχίζει. Οι χαμένοι πάνε σπίτι τους. Οπότε μετά τον πρώτο γύρο θα ακολουθήσει ο δεύτερος (οι 32), το "Sweet-16", το "Elite-8" και το φάιναλ-φορ.

Φέτος τα κολέγια που επιλέχτηκαν ως φαβορί (top seed δηλαδή) είναι το Γκονζάγκα, το Λούιβιλ, το Κάνσας και το Ιντιάνα. Επίσης στην κατηγορία "πιθανοί διεκδικητές" του τίτλου ανήκουν το Φλόριντα, το Ντιουκ, το Οχάιο Στέιτ, το Μίσιγκαν, το Νιου Μέξικο και το Μίσιγκαν Στέιτ.

Αυτά, βέβαια, λίγη σημασία έχουν, διότι το τελικό τουρνουά του NCAA είναι ο κατ' εξοχήν θεσμός των εκπλήξεων. Είναι ενδεικτικό ότι τα τελευταία χρόνια μόνο μια φορά έχουν περάσει τα τέσσερα Top-1 στο φάιναλ-φορ. Συνήθως έρχονται ομάδες από το... πουθενά, οι λεγόμενες "cinderella" όπως ήταν παλιά το Μπάτλερ, ή το Τζορτζ Μέισον που βγάζουν το ένα φαβορί μετά το άλλο και κλέβουν τη δόξα.

Τις επόμενες ημέρες το Sport24.gr θα σας παρουσιάσει όσα ενδιαφέροντα πρέπει να γνωρίζετε από τον συγκεκριμένο θεσμό, ο οποίος θεωρείται άκρως δημοφιλής στην Αμερική. Συγκεκριμένα η... τρέλα του Μαρτίου είναι το Νο2 τηλεοπτικό προϊόν στις ΗΠΑ, μετά τον τελικό του Super Bawl.

Για αρχή ας δούμε τους 10 παίκτες που συγκεντρώνουν πάνω τους τα βλέμματα:

Πέιτον Σίβα (Λούιβιλ)

Ο ένας εκ των δύο γκαρντ του Λούιβιλ που συνθέτουν την καλύτερη περιφέρεια του κολεγιακού πρωταθλήματος. Έχει σπάσει ουκ ολίγα ρεκόρ στην Big-East και φέτος κάνει την καλύτερη χρονιά της καριέρας του με 10 πόντους και 5.8 ασίστ ανά παιχνίδι.

Νταγκ ΜακΝτέρμοτ (Κρέιγτον)

Βγαλμένος από το καλούπι του... Κρίστιαν Λέτνερ, ο λευκός και ολίγον ατσούμπαλος φόργουορντ του είναι ένας πολύ καλός σκόρερ και σουτέρ. Έχει φέτος 23.1 πόντους, 7.5 ριμπάουντ και 50% από το τρίποντο! Συν του ότι είναι το απόλυτο... παιδί του προπονητή, μιας και είναι όντως το παιδί του προπονητή, του Γκρεγκ ΜακΝτέρμοτ.

Βίκτορ Ολαπίντο (Ιντιανα)

Αφού έγινε γνωστός ως "αμυντικό εργαλείο", τρομοκρατώντας με την παρουσία του τους αντιπάλους. Φέτος αποτέλεσε και επιθετικό σημείο αναφοράς για τους "Χούζιερς", σηματοδοτώντας ουκ ολίγες "εκρήξεις" με τα τρομερά του καρφώματα.

Μάρκους Σμαρτ (Οκλαχόμα Στέιτ)

Ένας από τους πιο ταλαντούχους παίκτες του τουρνουά και σίγουρα ο καλύτερος "φρέσμαν". Ένας σκληρόπετσος γκαρντ που μπορεί να σκοράρει, να δημιουργήσει και να παίξει άμυνα, όπως απέδειξε στη φετινή πορεία των "Cowboys".

Τρέι Μπερκ (Μίσιγκαν)

Ο πιο συνεπής σκόρερ του κολεγιακού πρωταθλήματος, αυτός που σκόραρε διψήφιο νούμερο πόντων σε ΟΛΑ του τα φετινά παιχνίδια. Ένας γεννημένος ηγέτης, ένας πόιντ-γκαρντ "στρατηγός".

Ότο Πόρτερ Τζούνιορ (Τζόρτζταουν)

Όταν ο Τζιμ Μποχέιμ λέει ότι ο Πόρτερ είναι ο καλύτερος φόργουορντ της περιφέρειας, τότε αυτό κάτι σημαίνει, καθώς μιλάμε για τον δοξασμένο προπονητή του Σίρακιους που είχε στα χέρια του τον Καρμέλο Άντονι και τον Μπίλι Όουενς. Είναι ένας πολύπλευρος φόργουορντ, που κυριαρχεί στην άμυνα, αλλά και στα κρίσιμα σημεία των αγώνων.

Τζεφ Ουίτνι (Κάνσας)

Ο πιο κυρίαρχος σέντερ του τελικού τουρνουά. Το Κάνσας μπορεί να περηφανεύεται ότι έχει στις τάξεις του έναν παίκτη (ύψους 2.13) που μπορεί να κάνει τη διαφορά μες στη ρακέτα. Φέτος έχει 13.6 πόντους και 8.4 ριμπάουντ, ενώ πέρσι έσπασε το ρεκόρ στην τελική φάση με 31 κοψίματα!

Σέιν Λάρκιν (Μαϊάμι)

Ο γιος του θρύλου του μπέιζμπολ Μπάρι Λάρκιν έχει γίνει σύμβολο στο κολέγιο του Μαϊάμι. Είναι ο καλύτερος σκόρερ (14.2 πόντοι) και πασέρ (4.3) της ομάδας, ένας γκαρντ με αθλητικά προσόντα, ηγετική ικανότητα και την... τάση να παίζει καλά στα "μεγάλα" παιχνίδια.

Τόνι Σνελ (Νιου Μέξικο)

Τυπικός... clutch player. Από αυτούς που "λάμπουν" στα νοκ-άουτ παιχνίδια. Κόντρα στο Νεβάδα Λας Βέγκας πέτυχε τους 13 από τους 21 πόντους του στα τελευταία 8 λεπτά. Απέναντι στο Μάουντεν Ουέστ είχε 13 πόντους στο κρίσιμο σημείο. Έχει φονικό σουτ (40% στο τρίποντο και 12.6 πόντους ανά παιχνίδι), το οποίο γίνεται ακόμη πιο... θανατηφόρο όταν το ρολόι πλησιάζει στο μηδέν.

Νέιτ Ουόλτερς (Σάουθ Ντακότα Στέιτ)

Ο... Τζίμερ Φρεντέτ του 2013. Ένας sharpshooter από μικρό κολέγιο, που φορτώνει το αντίπαλο καλάθι με πόντους (22.7 πόντους), μοιράζει έτοιμα καλάθια (5.8) και γενικά τα κάνει όλα (5.6 ριμπάουντ). Ένας από τους πιο απολαυστικούς παίκτες να βλέπει κανείς.