Για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα τόνισε: "Η Εθνική μας ομάδα με την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου έκανε μια άκρως επιτυχημένη πορεία. Λίγοι πίστεψαν ότι με τόσες σημαντικές απουσίες η Ελλάδα θα μπορούσε να διεκδικήσει ένα μετάλλιο. Καταφέραμε, όμως, να κρατηθούμε και πάλι στις υψηλές θέσεις του μπασκετικού στερεώματος. Αποδείχτηκε, δηλαδή, ότι η Εθνική έχει και παρόν και μέλλον...

Το κράμα των νέων και των παλιών έδεσε γρήγορα κι αυτό κάτι πολύ σημαντικό, γιατί η ομάδα έγινε μια γροθιά".

Ο ασίσταντ κόουτς του Αμαρουσίου αναφέρθηκε και στο αγωνιστικό στυλ της Εθνικής λέγοντας: "Έπαιξε έτσι όπως έπρεπε να παίξει και δεν επιχείρησε να παίξει το γρήγορο μπάσκετ, με τους πολλούς πόντους, όπως έδειξε στην αρχή. Ο προπονητής θέλησε να αλλάξει τη φιλοσοφία της ομάδας, αλλά στο τουρνουά καταφέραμε να ελέγξουμε τον ρυθμό και να επιβάλουμε αυτόν που μας βολεύει.

Το γρήγορο παιχνίδι είχε ως αποτέλεσμα και τα πολλά λάθη. Ο προπονητής προσάρμοσε, ωστόσο, τη φιλοσοφία του στους νέους παίκτες. Έτσι δεν πήγαμε στους πολλούς πόντους και στους πολλούς αιφνιδιασμούς, αλλά επιλέξαμε έναν πιο συνετό ρυθμό κι αυτό στα κρίσιμα ματς έπαιξε σημαντικό ρόλο".

Για να προσθέσει ότι "είχαμε τρομερή βοήθεια από τον Σοφοκλή (Σχορτσιανίτη). Αν είναι σε καλή κατάσταση, δεν έχει αντίπαλο κοντά στο καλάθι κι είναι ευχής έργον να είναι παίζει πάντα έτσι".

Ο Νίκος Λινάρδος σχολίασε ότι "προστέθηκαν νέα παιδιά στην ομάδα, όπως ο Κουφός κι ο Καλάθης. Ο Κώστας δεν πήρε το χρόνο συμμετοχής που θα μπορούσε, είτε λόγω ασθένειας, είτε λόγω τακτικής. Ο Νικ από την άλλη απέδειξε ότι έχει πολύ μέλλον μπροστά του, αν και θα χρειαστεί χρόνο για να προσαρμοστεί στο ευρωπαϊκό στυλ. Όσα λάθη έκανε τα έκανε λόγω του διαφορετικού τρόπου παιχνιδιού και του νεανικού του χαρακτήρα του.

Η Εθνική μας ομάδα παρότι βασίστηκε σε 7-8 παίκτες άντεξε στο κρίσιμο παιχνίδι με τη Σλοβενία κι αυτό ήταν πολύ σημαντικό. Είναι ευχής έργον του χρόνου στο παγκόσμιο να έρθουν κι άλλοι παίκτες από το εθνικό μας πρωτάθλημα, γιατί χρειαζόμαστε γερές ομάδες κι όχι μόνο το Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Είμαι σίγουρος ότι οι παίκτες που προστέθηκαν φέτος όπως ο Καϊμακόγλου κι ο Καλαμπόκης, του χρόνου θα είναι ακόμη πιο έτοιμοι".

Ολοκληρώνοντας έκανε κι ένα γενικότερο σχόλιο για τις υπόλοιπες ομάδες του Ευρωμπάσκετ: "Η εμφάνιση της Ισπανίας, ειδικά στη δεύτερη φάση, δεν απείχε πολύ από την απόδοση τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες ή στο Ευρωμπάσκετ. Απλά δεν είχε την ίδια εικόνα στην πρώτη φάση. Είναι, πάντως, μια ταχύτητα πάνω από τις άλλες ομάδες. Έχει σπουδαίο πρωτάθλημα κι αρκετούς παίκτες στο ΝΒΑ. Το πιο βασικό, όμως, είναι ότι ο ίδιος κορμός παίζει μαζί τα τελευταία χρόνια κι έτσι οι παίκτες γνωρίζοντα απ' έξω κι ανακατωτά.

Μου άρεσε πολύ η Τουρκία, παρότι στον προημιτελικό δεν είχε ξεκάθαρο μυαλό σε κάποιες φάσεις. Με την προσθήκη του Οκούρ θα είναι πάρα πολύ δυνατή από τη στιγμή μάλιστα που θα παίζει στην έδρα της. Η Σλοβενία είναι μια σταθερή δύναμη και με την προσθήκη των Ντράγκιτς-Σμόντιτς θα πλησιάσει το επίπεδο των Ισπανών.

Από τις άλλες ομάδες η Γαλλία έδειξε πλουραλισμό, αλλά δεν είχε καλή τακτική μες στο παιχνίδι, για αυτό και δεν αναρριχήθηκε πιο ψηλά. Καλές εντυπώσεις άφησε κι η Γερμανία του Ντιρκ Μπάουερμαν, που παρότι έχασε τους δύο «πύργους» της, τον Νοβίτσκι και τον Κέιμαν, παρουσίασε ένα όμορφο, γρήγορο και σύγχρονο μπάσκετ.

Η πιο ευχάριστη έκπληξη ήταν πάντως η επανεμφάνιση της Σερβίας. Τα νέα παιδιά βρήκαν στο πρόσωπο του Ντούσαν Ίβκοβιτς τον κατάλληλο οδηγό και μπόρεσαν έτσι να παίξουν το μπάσκετ που αντιπροσωπεύει τη σέρβικη σχολή: σκληρή άμυνα και κατευθυνόμενη επίθεση. Ήταν μια ομάδα που δεν τα παρατάει. Κι αν ξεφούσκωσε στον ημιτελικό, αυτό ήταν κάτι φυσιολογικό, καθώς είχε απέναντι της μια δαιμονιώδη Ισπανία..

Βλέπουμε δηλαδή ότι ανάμεσα στις υπάρχουσες μεγάλες δυνάμεις όπως η Ισπανία, η Ελλάδα, η Ρωσία κι η Σλοβενία, του χρόνου στο Παγκόσμιο θα έχουμε άλλες δύο δυνάμεις: τη Σερβία και την Τουρκία".