Γεννημένος, λοιπόν στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, o Μάικλ Tζόρνταν μετακόμισε στη Βόρεια Καρολίνα σε μικρή ηλικία, έχοντας μάλιστα και την πρώτη του επαφή με τον αθλητισμό παίζοντας μπέιζμπολ.

Πολύ γρήγορα, όμως το μπάσκετ ήταν εκείνο που τον κέρδισε. Ευτυχώς λένε πολλοί… Ευτυχώς λέμε και εμείς γιατί γνωρίζουμε τη συνέχεια. Αν κάποιες άλλες ηγετικές φυσιογνωμίες του αθλήματος κατά το παρελθόν χαρακτηρίστηκαν "προφήτες" εκείνος θα μπορούσε να είναι ο "Θεός"!

Το Sport24.gr ανήμερα των γενεθλίων του (έτος γέννησης: 17 Φεβρουαρίου 1963) αναπολεί την πορεία του και θυμίζει μερικές από τις μαγικές στιγμές του που στιγμάτισαν το ίδιο το άθλημα και τον έχρισαν το απόλυτο είδωλο στα μάτια μικρών και μεγάλων.

Ο... μικρός Μάικλ, λοιπόν μετά την ενασχόληση του με του αμερικανικό φούτμπολ και το μπέιζμπολ δήλωσε συμμετοχή στην ομάδα του "Emsley A. Laney High school", όπου κόπηκε λόγω ύψους (μόλις 1μ.80). Παρόλα αυτά δεν έδειχνε διατεθειμένος να το βάλει κάτω. Μέσα από πολύ σκληρή προπόνηση στα "ανοικτά" της περιοχής του, την αύξηση του ύψους και τα εξαιρετικά παιχνίδια που έκανε του έφεραν την υποτροφία για το Πανεπιστήμιο του North Carolina.

Η ώρα του έφτασε…

Στο κολέγιο κατάφερε να ανακηρυχθεί καλύτερος νέος της χρονιάς (13,4π.). Σε τρία χρόνια στην ομάδα του Ντιν Σμιθ είχε 17,7 πόντους μέσο όρο και 5 ριμπάουντ, κάνοντας απίθανα πράγματα εντός αγωνιστικού χώρου… Η ώρα, όμως να κάνει το βήμα για το ΝΒΑ είχε πλέον έρθει. Στο ντραφτ του 1984, ήταν στο νούμερo τρία, πίσω από τον Χακίμ Ολάζον και τον Σαμ Μπόουι. Ο πρώτος ήταν και το… βαρύ χαρτί της εποχής. Ο Μάικλ καταλήγει στους Σικάγο Μπουλς και επιστρέφει στο κολέγιο για να τελειώσει τις σπουδές του, όπως ήθελε και ο ίδιος.

Στην πρώτη του χρονιά στο ΝΒΑ τελειώνει με 28,2 πόντους μέσο όρο, ενώ εμφανίζεται και στο εξώφυλλο του "Sports Illustrated", το οποίο είχε τίτλο τότε "Ένα αστέρι γεννιέται". Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις συνεχίστηκαν και ανακηρύχτηκε "ρούκι της χρονιάς" με τη φανέλα των Μπουλς, αποκλείοντας μάλιστα στον πρώτο γύρο των πλέι οφ το Μιλγουόκι.

Η δεύτερη σεζόν του στο ΝΒΑ δεν άρχισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο Τζόρνταν σπάει το πόδι του και απουσιάζει από 64 παιχνίδια της ομάδας του. Παρόλα αυτά επιστρέφει στα πλέι οφ και σημειώνει 63 πόντους απέναντι στους Μπόστον Σέλτικς, χωρίς πάντως να καταφέρει να οδηγήσει τους Μπουλς σε πρόκριση.

Έπιασε τον Τσάμπερλεϊν!

Τη σεζόν 1986-87 το πρώτο μεγάλο ρεκόρ για τον ίδιο είναι γεγονός. Γίνεται ο πρώτος παίκτης μετά τον Ουίλτ Τσάμπερλαϊν που σκοράρει πάνω από 3.000 πόντους σε μία χρονιά, έχοντας 37,1 πόντους ανά ματς! Όσον αφορά τα πλέι οφ οι Μπουλς πέφτουν και πάλι πάνω στους Μπόστον Σέλτικς που τους αποκλείουν με "sweep".

Κανένας, όμως δεν έδειχνε ικανός να τον σταματήσει. Κάθε σεζόν γινόταν όλο και καλύτερος. Έτσι, το 1987-88 αναδεικνύεται για πρώτη φορά MVP και καλύτερος αμυντικός, οδηγώντας το Σικάγο στα πλέι οφ. Αντίπαλος; Οι Ντιτρόιτ Πίστονς, οι οποίοι τελικά και τους αποκλείουν μετά από πέντε παιχνίδια. Στο All Star Game εκείνης της χρονιάς ο Τζόρνταν κερδίζει ίσως τον καλύτερο διαγωνισμό καρφωμάτων που έγινε ποτέ απέναντι στον Ντομινίκ Ουίλκινς!

Τη σεζόν 1988-89 και έπειτα από πολλές προσπάθειες οι Σικάγο Μπουλς φτάνουν στους τελικούς της Ανατολής, όπου γνωρίζουν την ήττα και πάλι από τους Πίστονς, οι οποίοι δείχνουν ασταμάτητοι. Τα ίδια και την αμέσως επόμενη χρονιά, όταν έκαναν την εμφάνιση τους οι πιτσιρικάδες Σκότι Πίπεν και Χόρας Γκραντ, ενώ τις "τύχες" της ομάδας είχε αναλάβει ο Φιλ Τζάκσον…

Το λεγόμενο... "three-peat"

Αυτή ήταν η αρχή, όλα τα άλλα που ακολούθησαν αποτέλεσαν την φυσική εξέλιξη μιας ομάδας ικανής να κάνει τα πάντα μέσα στο παρκέ. Για πρώτη φορά έπειτα από 16 χρόνια, το Σικάγο τελειώνει τη χρονιά στην κορυφή της βαθμολογίας, με 61 νίκες στην κανονική σεζόν. Αντίπαλος και πάλι οι Πίστονς… Μόνο που η ώρα να γνωρίσουν τον αποκλεισμό είχε πλέον φτάσει. Οι Μπουλς επικρατούν στους τελικούς της Ανατολής με "sweep" και τον Τζόρνταν να καθοδηγεί το Σικάγο σε κάθε ματς.

Κανένας δεν μπορούσε να τους σταματήσει. Φυσικό επακόλουθο οι "ταύροι" να βρεθούν στον τελικό του ΝΒΑ κόντα στους Λέικερς. 4-1 νίκες και το δαχτυλίδι στο Σικάγο! Ο Τζόρνταν ψηφίστηκε ομόφωνα MVP των τελικών μην μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του. Την επόμενη χρονιά, η κυριαρχία των Μπουλς στην κανονική περίοδο συνεχίστηκε, με τον Τζόρνταν να αναδεικνύεται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά MVP, βρίσκοντας αυτή τη φορά στον τελικό τους Πόρτλαντ Μπλέιζερς του Κλάιντ Ντρέξλερ.

Σε εκείνο το πρώτο παιχνίδι ο Τζόρνταν κάνει νέο ρεκόρ, πετυχαίνοντας 35 πόντους σε ένα ημίχρονο και ευστοχώντας σε έξι τρίποντα. Χαρακτηριστική είναι η αντίδραση του μετά το έκτο, όταν σηκώνει τους ώμους προς τον πάγκο των Μπουλς σαν να λέει, "δεν μπορώ να πιστέψω το τι κάνω"! Η σειρά πήγε αυτή τη φορά στα έξι ματς, όπου το Σικάγο πήρε τον τίτλο, με τον Τζόρνταν και πάλι MVP.

Το λεγόμενο "three-peat" ολοκληρώθηκε με τον τίτλο την περιόδου 1992-93. Ο Τζόρνταν έχασε τον τίτλο του MVP της κανονικής περιόδου, τίτλο που κατέκτησε ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ, όμως στους τελικούς πήρε την εκδίκηση του, όπου οι Μπουλς κατέκτησαν το πρωτάθλημα απέναντι στους Σανς. Ο Μάικλ έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που ψηφίζεται τρεις συνεχόμενες φορές MVP, σκοράροντας πάνω από 30 πόντους σε κάθε ματς, ενώ σε 4 ξεπέρασε τους 40 πόντους!

Ανακοίνωση… τέλους

Το ξάφνιασμα από την ανακοίνωση απόσυρσης του στις 6 Οκτωβρίου του 1993 συγκλόνισε ολόκληρο το πλανήτη. Τρεις μήνες νωρίτερα ο Τζέιμς Τζόρνταν, πατέρας του Μάικλ, βρέθηκε δολοφονημένος από δύο νεαρούς στη βόρεια Καρολίνα. Ο "Air" ήταν πολύ δεμένος με τον πατέρα του και παραδέχτηκε ότι εκείνος ήταν και ο λόγος που σταμάτησε.

Κατά τη διάρκεια της διακοπής του ασχολήθηκε με το μπέιζμπολ, θέλοντας να κάνει πραγματικότητα ένα όνειρο του πατέρα του, ο οποίος ήθελε να τον δει να παίζει. Ο ιδιοκτήτης των Σικάγο Γουάιτ Σοξ, μάλιστα Τζέρι Ρέινσντορφ που ήταν ιδιοκτήτης και των Μπουλς, συνέχιζε να πληρώνει στον Τζόρνταν το συμβόλαιο του με την ομάδα όσο έπαιζε μπέιζμπολ!

Επιστροφή Μάικλ και τίτλων

Στις 18 Μαρτίου του 1995, όμως κανένας δεν μπορούσε να κρατήσει τον Μάικλ μακριά από την επιστροφή του στο ΝΒΑ και του Μπουλς. Στο πρώτο του ματς με το νούμερο 45 πλέον, καθώς το αγαπημένο του "23" είχε αποσυρθεί όταν σταμάτησε, πέτυχε 19 πόντους απέναντι στους Ιντιάνα Πέισερς, με την τηλεθέαση του αγώνα να σπάει κάθε ρεκόρ. Οι Μπουλς έφτασαν μέχρι τους ημιτελικούς της Ανατολής όπου τελικά αποκλείστηκαν από τους Ορλάντο Μάτζικ.

Με τον αγαπημένο του αριθμό στην πλάτη...

“Three-peat” νούμερο δύο…

Παρόλα αυτά πολύ δύσκολα οι Μπουλς δεν θα έπιαναν πάλι κορυφή. Mε την προσθήκη του Ντένις Ρόντμαν, ο οποίος κυριαρχούσε κάτω από τα καλάθια οι Μπουλς τελείωσαν την κανονική περίοδο την σεζόν 1995-96 με το καλύτερο ρεκόρ στην ιστορία του ΝΒΑ 72 νίκες και 10 ήττες. Ο Τζόρνταν επέστεψε στα εξαιρετικά υψηλά ποσοστά και ανακηρύχτηκε ξανά MVP της κανονικής περιόδου. Στους τελικούς του ΝΒΑ νικούν και τους Σούπερσονικς και παίρνουν το πρωτάθλημα. Ο "Air" Τζόρνταν πλέον αναδείχτηκε MVP των τελικών για τέταρτη φορά στην καριέρα του, ξεπερνώντας τον Μάτζικ Τζόνσον!

Την αμέσως επόμενη χρονιά, οι "ταύροι" φτάνουν ξανά στον τελικό, όπου βρήκαν στον δρόμο τους αυτή τη φορά τους Γιούτα Τζαζ των Καρλ Μαλόουν και Τζον Στόκτον. Ο Τζόρνταν με το νούμερο "23" και πάλι στην πλάτη κατάφερε να σημαδέψει τη σειρά των τελικών σε δύο αγώνες. Στο πρώτο, χαρίζοντας τη νίκη στην ομάδα του με μπάζερ-μπίτερ και στο πέμπτο - η σειρά ήταν στο 2-2 -, ο οποίος αγωνίστηκε με πυρετό. Και πάλι, όμως σημείωσε 38 πόντους, πετυχαίνοντας μάλιστα ένα καθοριστικό τρίποντο λίγο πριν τη λήξη. Για ακόμα μία φορά αναδείχθηκε MVP των τελικών…

Οι Μπουλς είχαν πλέον συνηθίσει στην κορυφή. Δεν θα μπορούσαν να λείψουν, λοιπόν από τους τελικούς και την επόμενη σεζόν. Αντίπαλος στους τελικούς της Ανατολής οι Ιντιάνα Πέισερς του Ρέτζι Μίλερ (4-3) και στον τελικό βρίσκουν απέναντι τους και πάλι τους Τζαζ. Η σειρά κρίθηκε στα έξι παιχνίδια με τον Τζόρνταν και την παρέα του να κάνουν και πάλι three-peat, με τον τελευταίο αγώνα να διατηρεί μέχρι και σήμερα το ψηλότερο ρεκόρ τηλεθέασης στην ιστορία του ΝΒΑ.

Ο Μάικλ Τζόρνταν με τον Μίλαν Τόμιτς στον τελικό του Μακ Ντόναλντ Cup το 1997...

Τέλος και τελευταία επιστροφή

Στις 13 Ιανουαρίου του 1999, με το συμβόλαιο του Φιλ Τζάκσον να λήγει και τους Πίπεν, Ρόντμαν να βρίσκονται κοντά στην έξοδο ο Μάικλ Τζόρνταν ανακοινώνει και πάλι ότι σταματάει το μπάσκετ. Επιστρέφει, όμως έναν χρόνο αργότερα ως συνιδιοκτήτης Ουίζαρντς. Η παρουσία του στα γήπεδα από την κερκίδα φαίνεται ότι δεν τον ικανοποιούσε και παρότι είχε αποκλείσει το ενδεχόμενο να γυρίσει, τελικά γυρίζει. Δηλώνοντας, μάλιστα ότι θα δωρίσει τους μισθούς του στα θύματα της 11ης Σεπτεμβρίου.

Με τη συμμετοχή του στο All Star Game του 2003, ξεπέρασε τον Καρίμ Αμπντούν Τζαμπάρ στο σκοράρισμα στην ιστορία της διοργάνωσης, ενώ τον Φεβρουάριο εκείνης της χρονιάς, γίνεται ο πρώτος 40αρης που πετυχαίνει 43 πόντους σε μία αναμέτρηση.

Η συγκεκριμένη χρονιά ήταν άλλωστε και η τελευταία του. Όπου έπαιζαν οι Ουίζαρντς κάθε αντίπαλος απέδιδε φόρο τιμής στον Τζόρνταν… Κατά την επιστροφή του στο Σικάγο, ο κόσμος του χάρισε ένα τετράλεπτο στάντινγκ οβέισιον, την στιγμή που οι Μαϊάμι Χιτ απέσυραν την φανέλα με το νούμερο "23" παρά το γεγονός ότι ο Τζόρνταν δεν αγωνίστηκε ποτέ στην ομάδα.

Το τελευταίο παιχνίδι που φόρεσε σορτσάκι και πάτησε παρκέ ήταν στις 16 Απριλίου 2003, στην Φιλαδέλφεια. Όταν έκατσε αλλαγή για τελευταία φορά στον πάγκο όλοι γνώριζαν ότι δεν θα σηκωθεί ξανά ποτέ…

Το κομμάτι, όμως που ακολουθεί είναι από την αυτοβιογραφία του: " Πιστεύω ότι το να γίνει κάποιος σπουδαίος είναι μια διαδικασία εξέλιξης, η οποία μεταβάλλεται και περιλαμβάνει περιόδους. Χωρίς τον Τζούλιους Έρβινγκ, τον Ντέιβιντ Τόμπσον, τον Γουόλτερ Ντέιβις και τον Έλτζιν Μπάιλορ, δεν θα υπήρχε ποτέ Μάικλ Τζόρνταν".

Είπαν για εκείνον…

Ο Μπραντ Ντόχερτι είχε πει για το περίφημο "The Shot" του 1989 στα πλέι οφ κόντρα στους Καβαλίερς: " Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έβαλε αυτό το σουτ. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς έμεινε στον αέρα τόση ώρα".

Ο Μάτζικ Τζόνσον είχε πει σε ανύποπτο χρόνο για τον Τζόρνταν: " Υπάρχει ο Μάικλ Τζόρνταν σε ένα επίπεδο και μετά υπάρχουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι σε ένα άλλο".

Ο Λάρι Μπερντ είχε πει μετά το 2ο παιχνίδι των πλέι οφς του 1986, όπου ο Τζόρνταν είχε 63 πόντους, 5 ριμπ., 6 ασ., 3 κλ., 2 τάπες σε 53 λ.: " Νομίζω ότι ήταν ο θεός ντυμένος Μάικλ Τζόρνταν. Είναι ο πιο εκπληκτικός παίκτης στο NBA. Σήμερα, μέσα στο Μπόστον Γκάρντεν, σε πανεθνική τηλεοπτική κάλυψη, στα πλέι οφ, εκείνος έδωσε μια από τις μεγαλύτερες παραστάσεις στην ιστορία. Δεν πίστευα ότι κάποιος θα μπορούσε να το κάνει αυτό εναντίον των Μπόστον Σέλτικς".

Ο Τζέρι Ράινσντορφ, πρόεδρος των Μπουλς, σχολιάζοντας την αποχώρηση του Τζόρνταν στις 13 Ιανουαρίου του 1999: " Αυτή είναι μια μέρα που ήλπιζα να μην έρθει ποτέ. Είναι η πιο δύσκολη μέρα στην ιστορία των Σικάγο Μπουλς. Είναι μια δύσκολη μέρα για ολόκληρο το Σικάγο, μια δύσκολη μέρα για το NBA, μια δύσκολη μέρα για όλους τους λάτρεις του μπάσκετ σε όλο τον κόσμο".

Ο Νταγκ Κόλινς, προπονητής των Μπουλς τότε, μιλώντας για το σύστημα της ομάδας στη φάση του "The Shot": " Το σύστημα ήταν δώστε την μπάλα στον Μάικλ και όλοι οι υπόλοιποι μείνετε μακριά από το δρόμο του".

Ο Μάτζικ Τζόνσον για την ικανότητα του Τζόρνταν στον αέρα: " Όταν ο Μάικλ πηδήξει λέει ‘λοιπόν, λέω να αράξω εδώ πάνω στον αέρα για λίγο, να χαλαρώσω’. Μετά, ξαφνικά λέει ‘τελικά λέω να κάνω 360 μοίρες. Όχι, άλλαξα γνώμη. Θα αλλάξω κατεύθυνση και θα πάω απ’ την άλλη μεριά’. Είναι πραγματικά απίστευτος".

Ο Πατ Ράιλι, μετά την αποχώρηση του Τζόρνταν: " Όταν τα βράδια ξαπλώνω το κεφάλι μου στο μαξιλάρι ξέρω ότι εκεί έξω υπήρχε ένας τύπος που ποτέ δεν μπόρεσα να κερδίσω. Επίσης, δεν φαίνεται ότι θα έχω άλλη ευκαιρία να το κάνω. Αυτό με ενοχλεί".

Ο Ντικ Έμπερσολ, πρόεδρος του NBC Sports, μετά την αποχώρηση του Τζόρνταν: " Ήμασταν όλοι τυχεροί να γίνουμε μέρος μιας από τις πιο μαγικές περιπέτειες στην ιστορία του αθλητισμού. Τώρα, η τηλεόραση και το NBA πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε σε άλλες βάσεις τους νέους αστέρες στο πρωτάθλημα".

Ο Μπιλ Κλίντον είχε πει στη δεύτερη αποχώρηση του Τζόρνταν, καθώς έβγαζε λόγο όταν ο Μάικλ ανακοίνωνε το "αντίο" του: " Ξέρω ότι οι περισσότερες κάμερες είναι αυτή τη στιγμή αλλού και δεν με πειράζει. Νομίζω ότι είναι πρέπον οι οπαδοί σε όλη την Αμερική να πάρουν 1-2 μέρες από το χρόνο τους για να κάνουν ‘οοο’ και ‘ααα’ και να κρατήσουν και πάλι την ανάσα τους, ώστε να είναι ξανά χαρούμενοι".

Ο Σακίλ Ο’ Νιλ μετά την αποχώρηση του Τζόρνταν: " Κάποτε θα πω στα εγγόνια μου ότι είχα την ευκαιρία να παίξω εναντίον του. Θα μου λείψουν οι αέρινες, ακροβατικές κινήσεις του".

…είπε για τον εαυτό του

Για το αν νιώθει ότι ήταν ο "Chosen One" του παγκόσμιου μπάσκετ: " Κανένας στην οικογένειά μου δεν ήταν πάνω από 1.80, ενώ εγώ ήμουν 1.98. Από πού κι ως πού; Γιατί εγώ ήμουν πάνω από 1.80; Κάτι τόσο μακρινό προς την οικογένειά μου; Υπό αυτή την έννοια, ναι, ήμουν ο Chosen one".

Για τον αγαπημένο του αθλητή: " Το πρώτο μου παρατσούκλι μικρός ήταν ‘Μάτζικ’, αλλά ο μόνος παίκτης για τον οποίο ήξερα τα πάντα ήταν ο Dr.J. Στην πρώτη μου σεζόν έπαιξα καλά απέναντι στη Φιλαντέλφια, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα όταν έπρεπε να μαρκάρω τον Τζούλιους ή να με μαρκάρει αυτός επειδή τον θαύμαζα τόσο πολύ. Ήμουν ευτυχισμένος απλά και μόνο που ήμουν στο ίδιο παρκέ με αυτόν".

Ο σπάνιος όρος στο πρώτο του συμβόλαιο και πώς αυτός ήρθε: " Όταν υπέγραψα με τους Σικάγο Μπουλς το 1984 υπήρχε όρος στα συμβόλαια των παικτών που τους απαγόρευε συγκεκριμένες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένου του να παίζουν μπάσκετ τα καλοκαίρια. Δεν υπήρχε περίπτωση να δεχτώ κάτι τέτοιο. Έπρεπε να παίζω τα καλοκαίρια όχι μόνο επειδή μου άρεσε αλλά και για να βελτιωθώ. Μετά από πολλές διαπραγματεύσεις οι Μπουλς δέχτηκαν αυτό που εγώ ονομάζω όρο ‘αγάπη για το παιχνίδι’".

Μιλώντας για το περιστατικό με τον Αϊζάια Τόμας στο all-star game του 1986, το περίφημο freeze-out: " Στο Σικάγο, ένας δημοσιογράφος μου είπε για το freeze-out. Μου είπε ότι ο Αϊζάια, ο Τζορτζ Γκέρβιν και άλλοι παίκτες γελούσαν με το πώς προσπάθησαν να με ντροπιάσουν μη δίνοντάς μου τη μπάλα. Να σου πω την αλήθεια, δεν είχα καταλάβει τίποτα. Όμως, αυτό το περιστατικό ήταν μια από τις πιο επώδυνες εμπειρίες της ζωής μου. Ήμουν τόσο ανήξερος και αφελής για το τι γινόταν που δε γνώριζα πώς να αντιδράσω.

Συζήτησα με τους γονείς μου και είπαμε ότι ή θα έπρεπε να μάθω απ’ αυτό ή θα έπρεπε να αντιδράσω. Αποφάσισα να κάνω και τα δυο. Το επόμενο βράδυ παίζαμε στο Ντιτρόιτ. Έπαιζα σα δαιμονισμένος. Είχα 49 πόντους και 15 ριμπάουντ και τους κέρδισα στην παράταση. Δεν υπήρχε περίπτωση να τους αφήσω να πάρουν εκείνο το ματς".

Οι 10 καλύτερες στιγμές στην καριέρα του Τζόρνταν, όπως τις παρέθεσε ο αρθρογράφος του ESPN, Σκουπ Τζάκσον:

1. (11 Ιουνίου 1997): Το πέμπτο παιχνίδι των τελικών του ΝΒΑ απέναντι στους Γιούτα Τζαζ. Με πυρετό, πόνους και συνεχείς εμετούς, δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του πριν το ματς. Πέτυχε 38 πόντους, στην πιο δραματική εμφάνιση της καριέρας του.

2. (7 Μαϊου 1989): Το πέμπτο ματς του πρώτου γύρου των πλέι οφ απέναντι στους Κλίβελαντ Καβαλίερς. Απλά... το σουτ!

3. (16 Νοεμβρίου 1988): Απέναντι στον Τσαρλς Μπάρκλεϊ και τους Σίξερς. Πετυχαίνει 52 πόντους και χάνει μόλις πέντε σουτ, ενώ ο "Σερ" σημειώνει 42 πόντους. Μία από τις καλύτερες μάχες στην καριέρα του Τζόρνταν, η οποία ενίσχυσε τη φιλία των δύο παικτών και τον αλληλοσεβασμό τους.

4. (21 Νοεμβρίου 1986): Το ματς απέναντι στους Νιου Γιορκ Νικς, στο οποίο σημείωσε τους τελευταίους 18 πόντους των Μπουλς, συμπεριλαμβανόμενου και του νικητήριου καλαθιού.

5. (12 Ιουνίου 1996): Το τέταρτο παιχνίδι της σειράς των τελικών απέναντι στους Σιάτλ Σούπερσονικς. Το ματς που έμεινε στην ιστορία ως "fear factor game". Έμεινε μόνο 9 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο και σκόραρε μόνο 23 πόντους. Μία από τις χειρότερες εμφανίσεις του.

6. (7 Φεβρουαρίου 1988): Το Αll Star Game στο Σικάγο. 40 πόντοι και MVP, ενώ την προηγούμενη μέρα κέρδισε τον Ντομινίκ Ουίλκινς στον διαγωνισμό καρφωμάτων.

7. (18 Μαρτίου 1995): Το πρώτο του παιχνίδι στο "Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν" μετά την επιστροφή του. Δύο παιχνίδια αργότερα, στις 25 Μαρτίου, πέτυχε το νικητήριο καλάθι απέναντι στην Ατλάντα και ξέσπασε σ το παρκέ.

8. (28 Μαρτίου 1990): Το παιχνίδι των 69 πόντων απέναντι στο Κλίβελαντ. Μόνο δύο καρφώματα… Επίσης, είχε 18 ριμπάουντ και έξι ασίστ.

9. (26 Οκτωβρίου 1984): Το πρώτο του επαγγελματικό ματς, απέναντι στους Ουάσινγκτον Μπούλετς. Σημείωσε μόλις 16 πόντους, αλλά δοκίμασε ένα κάρφωμα από την μπέιζλαϊν μπροστά στους Τζεφ Ρούλανδ και Ρικ Μάχορν, στο οποίο έδωσε ένα δείγμα για το τι ακολουθεί.

10. (17 Απριλίου 1986): Το πρώτο ματς του πρώτου γύρου των πλέιφ οφ απέναντι στους Μπόστον Σέλτικ. Το παιχνίδι πριν το περίφημο ματς των 63 πόντων. Σκόραρε 49 πόντους, κάνοντας στην ουσία καλύτερη συνολική εμφάνιση από ότι στο επόμενο που σημείωσε 63.