ΜακΓκραθ: "Αγαπώ τον Λάζαρο, είναι ο καλύτερος"

Ο Ντόνι ΜακΓκραθ που έκανε σπουδαίο παιχνίδι στο κυριακάτικο ματς, μίλησε στην εφημερίδα "Goal". Αναλυτικά:

- Γνώριζες πριν από το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό ότι θα έπαιζες για 40 λεπτά;

"Ηξερα ότι θα παίξω πολύ, γιατί ο τραυματισμός του Χάτσερ δημιούργησε νέα δεδομένα στην ομάδα. Δεν έχω πρόβλημα με αυτό, είμαι σε καλή κατάσταση, αντέχω. Βέβαια, υπήρχαν στιγμές στο παιχνίδι όπου δεν είχα όσο καθαρό μυαλό έπρεπε στην επίθεση".

- Πώς είναι να μαρκάρεις τον Σπανούλη;

"Πολύ δύσκολο. Δεν θεωρείται τυχαία ένας από τους καλύτερους γκαρντ στην Ευρώπη. Εχει έκρηξη, γρήγορα πόδια. Η προσπάθεια στην άμυνα, όμως, θα πρέπει να ξέρετε πως είναι ομαδική. Υπήρχε στόχος και πλάνο για τον Σπανούλη από τον κόουτς. Εγώ ανέλαβα την επιτήρησή του, αν προσέξατε όμως, μετά από μένα έβγαιναν πάνω του και οι ψηλοί μας".

- Μιας που είπες για ψηλούς, πώς είναι η σχέση σου με τον Παπαδόπουλο;

"Τον αγαπάω. Είναι ο καλύτερος σέντερ απ' όσους έχω συνεργαστεί. Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Βοηθάει και σε άλλα πράγματα, στο "δέσιμο" της ομάδας. Αυτό είναι ένα μεγάλο μυστικό του ΠΑΟΚ. Το "δέσιμο" των παικτών, οι καλές σχέσεις που έχουμε όλοι μεταξύ μας. Ο ΠΑΟΚ, όμως, είναι μια ομάδα που έχει και τη σφραγίδα του προπονητή του. Κάνει σπουδαία δουλειά ο κόουτς".

- Σοβαρά, πιστεύατε πριν από το ματς ότι μπορούσατε να κερδίσετε τον Ολυμπιακό;

"Και εσείς είδατε πως είχαμε καλή απόδοση και με τον Παναθηναϊκό στην προηγούμενη αγωνιστική. Κάναμε ένα καλό σερί νικών. Μόνο στο ματς με τον Πανιώνιο χάσαμε τη συγκέντρωσή μας. Πιστεύουμε στις δυνάμεις μας και ναι, πιστεύαμε στη νίκη".

- Προσωπικά, με τι θα είσαι ικανοποιημένος, με την κατάκτηση ποιου στόχου;

"Στόχος μου προσωπικά είναι να παίζω στην Ευρωλίγκα, να πείσω ότι εκεί ανήκω. Μακάρι αυτό να το καταφέρω με τον ΠΑΟΚ. Αυτά στο μέλλον, όμως, γιατί η νίκη με τον Ολυμπιακό δεν μας έκανε και άτρωτους. Εχουμε πολλές αδυναμίες".

- Είναι αλήθεια πως δέχθηκες μια πρόταση από ισπανική ομάδα πριν από λίγους μήνες;

"Η αλήθεια είναι πως είχα προτάσεις από ιταλικές ομάδες. Δεν θέλω να πω ποιες είναι αυτές, δεν έχει και σημασία. Ξέρω τι θέλω. Στον ΠΑΟΚ νιώθω καλά, δεν θα έφευγα μόνο και μόνο για να πάρω μερικά χρήματα παραπάνω. Εχουμε δημιουργήσει μια καλή παρέα, είμαστε δεμένοι στον ΠΑΟΚ και από την αρχή ήξερα πως θα πάμε καλά. Η πρώτη μας συνεργασία με τον ΠΑΟΚ τέλειωσε κάπως άδοξα εξαιτίας ενός τραυματισμού μου, ήθελα να επιστρέψω για να αποδείξω πράγματα, η επιλογή μου πιστεύω πως ήταν η καλύτερη".

- Εχεις γράψει ιστορία στα ανοικτά γήπεδα του Μπρονξ. Σου λείπει καθόλου το streetbasket;

"Πού τα θυμήθηκες αυτά; Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε. Λένε πως αυτές οι εμπειρίες σε βοηθάνε στη μετέπειτα καριέρα σου. Πράγματι οι εικόνες που έχω μέσα μου είναι πολύ δυνατές από τη συμμετοχή μου σε εκείνα τα τουρνουά στην Νέα Υόρκη. Είχαν προηγηθεί και διακρίσεις μου στο γυμνάσιο, στο "John F. Kennedy". Ηξερα, όμως, από πιο πριν ότι θα ακολουθήσω τον δρόμο του μπάσκετ. Ηταν αυτό που ήθελα να κάνω περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Στη ζωή όμως προχωράς, θέτεις στόχους, τους κατακτάς και συνεχίζεις. Ετσι κι εγώ κοιτάζω μπροστά, το επόμενο βήμα. Συνεχίζω όπως έκανα και τότε στο γυμνάσιο να κάνω όνειρα για το μέλλον".

- Θυμάσαι καθόλου ποια ήταν η καλύτερη επίδοσή σου με το Πανεπιστήμιο του Πρόβιντενς;

"Μερικά πράγματα δεν ξεχνιούνται. Ηταν μια νίκη επί της Βιρτζίνια, είχα βάλει 27 πόντους με 9/9 τρίποντα. Στο πανεπιστήμιο είναι αλλιώς. Στο ευρωπαϊκό μπάσκετ για να παίξεις σε υψηλό επίπεδο ξέρω πως πρέπει να κάνεις κι άλλα πράγματα, δεν αρκεί απλώς να ευστοχείς σε κάποια σουτ".

- Αισθάνεσαι καθόλου Ιρλανδός;

"Αισθάνομαι περισσότερο Αμερικανός, γιατί εκεί γεννήθηκα, εκεί έζησα, εκεί μεγάλωσα. Εχω όμως και ρίζες από την Ιρλανδία, από την πλευρά της γιαγιάς μου. Επαιξα με μεγάλη χαρά στην εθνική Ιρλανδίας, όταν μου ζητήθηκε. Στο αίμα μου κυλάει και ιρλανδικό αίμα. Κάποιοι μου λένε "γι' αυτό βγάζεις τόσο πείσμα". Τι να πω, μπορεί..."