Ο Σι Τζέι ΜακΚόλουμ δεν είναι All Star. Δεν έχει καταφέρει ποτέ να κερδίσει μία θέση σε μία από τις τρεις καλύτερες πεντάδες του ΝΒΑ. Για κάποιο λόγο ο κόσμος δείχνει απλώς να τον θεωρεί έναν “απλώς καλό παίκτη”. Είναι όμως πολλά περισσότερα.

Στον αγώνα των Μπλέιζερς με τους μισούς Ρόκετς, ο 29χρονος γκαρντ αποφάσισε να θυμίσει στον κόσμο κάτι που ενίοτε δείχνει να ξεχνάει: Όταν αποφασίζει να σκοράρει, τότε είναι σχεδόν αδύνατο να τον σταματήσει κάποιος.

Βλέποντας τον Τζέιμς Χάρντεν να πυροβολεί από παντού και να τελειώνει τον αγώνα με 44 πόντους και 17 ασίστ, ο ΜακΚόλουμ απάντησε με το... ίδιο νόμισμα: Πυροβολούσε και αυτός από παντού και ολοκλήρωσε τον αγώνα με 44 πόντους με 17/30 σουτ (9/16 τρίποντα), 8 ασίστ και το νικητήριο τρίποντο για το τελικό 128-126 για τους Μπλέιζερς. Τι άλλο να κάνει;

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΤΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΤΟΥ ΛΙΛΑΡΝΤ

Με το άστρο του Λίλαρντ να λάμπει εδώ και χρόνια, ο ΜακΚόλουμ δείχνει να βρίσκεται στην σκιά του σταρ των Μπλέιζερς. Κατά πολλούς μοιάζει με το ιδανικό “Νο2” στο “Νο1” που είναι ο Λίλαρντ. Είναι όμως πολλά περισσότερα.

Ο ΜακΚόλουμ με τον Λίλαρντ συνθέτουν εδώ και χρόνια ένα από τα πλέον παραγωγικά δίδυμα γκαρντ στο ΝΒΑ. Στα καλά τους, μόνο οι Στεφ Κάρι και Κλέι Τόμπσον θεωρούντο καλύτεροι. Σαφώς και οι σταρ του Πόρτλαντ έχουν τους περιορισμούς τους στο αμυνιτκό κομμάτι και οι Μπλέιζερς προσαρμόζονται σε αυτούς. Αλλά αυτά που κάνουν στην άλλη πλευρά του παρκέ υπερκαλύπτουν αυτό το πρόβλημα.

Αυτό πάντως που στην πραγματικότητα υποτιμάει ο κόσμος στον ΜακΚόλουμ είναι ότι δεν αισθάνεται την ανάγκη να είναι το Νο1. Δεν νιώθει απειλή, δεν έχει θέμα με τον ρόλο του. Ίσως επειδή δεν αισθάνεται 2η επιλογή στους Μπλέιζερς, αλλά κάτι σαν... 1.5. Γιατί είναι πάρα πολλές οι φορές που αναλαμβάνει ο ίδιος δράση με τις ευλογίες του Λίλαρντ και καθαρίζει παιχνίδια. Το έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν, το έκανε κόντρα στους Ρόκετς και σίγουρα θα το ξανακάνει στο μέλλον.

Ο ΜακΚόλουμ είναι ένας παίκτης με μέσους όρους καριέρας 18.5 πόντους, 3.3 ριμπάουντ και 3.1 ασίστ με 39.8% στα τρίποντα σε 31 λεπτά συμμετοχής. Έχει σταθερά πάνω από 20 πόντους μέσο όρο τις πέντε τελευταίες σεζόν και ελπίζει να κάνει το ίδιο και φέτος. Δεν είναι All Star. Δεν είναι ο καλύτερος παίκτης της ομάδας του. Το μοναδικό βραβείο που έχει κερδίσει είναι αυτό του “Πιο βελτιωμένου παίκτη της σεζόν” το 2016. Χωρίς αυτόν όμως οι Μπλέιζερς θα ήταν άλλη ομάδα. Χωρίς αυτόν, οι Μπλέιζερς απλώς δεν θα ήταν Μπλέιζερς.