Μάντζαρης: "Το ένστικτο της επιβίωσης"

Ήταν μια δύσκολη εβδομάδα για το Περιστέρι. Βέβαια, δεν ήταν η πρώτη. Ούτε η τελευταία. Θα ήταν (η τελευταία) "αν χάναμε. Τώρα που νικήσαμε, έχουμε για τη συνέχεια έναν ακόμα τελικό, με τον Κολοσσό. Δηλαδή, έχουμε άλλο ένα ματς με ομάδα που αν χάσει "χάνεται". Ελπίζω να το πάρουμε", γιατί όπως ενημέρωσε τους... αθώους συμπαίκτες του ο "παλιός" της παρέας (βλ. Αλέξης Πέτρουλας) "όταν όλοι οι άλλοι κάναμε μαθηματικές πράξεις που αφορούσαν το τέλος της σεζόν "μη κοιτάτε τίποτα. Φέτος, η επικίνδυνη ζώνη από τα πλέι οφ μπορεί να είναι ένα "διπλό" μακριά". Και αυτή είναι η αλήθεια. Ετσι όπως είναι η κατάσταση, υπάρχει το ενδεχόμενο και πενταπλής ισοβαθμίας" διαβεβαιώνει ο Αντώνης Μάντζαρης, εκ των κύριων λόγων του 81-72 που πανηγύρισε το Περιστέρι επί της Καβάλας.

Γιατί και άμυνα έπαιξε (και δη στο κρίσιμο φινάλε) και 23π. έβαλε με 6/6 βολές (εκ των οποίων οι δυο τελευταίες στο τελευταίο λεπτό) και 5/7 τρίποντα είχε (τα δυο επίσης, αφορούσαν το 15-1 της παρέας του στο τέλος) και 6 ριμπάουντ πήρε και 3 κλεψίματα έκανε και μόλις σε ένα λάθος υπέπεσε σε 26.22'. Μαζί με τον Σμους Πάρκερ (21π.) κυριολεκτικά πήραν την ομάδα τους από το -10 (στις αρχές της τρίτης περιόδου) και την πήγαν στη νίκη-ζωής.

Το ένστικτο επιβίωσης "ξυπνά" στο -10!

Ο εκφραστής του "ή θα φύγουμε νικητές ή νεκροί" (ατάκα που χρησιμοποίησε στα αποδυτήρια, προ του τζάμπολ), έδειξε το δρόμο, μετά το -10. Αλήθεια, γιατί κάθε νίκη του Περιστερίου αφορά και ένα -10; "Τι να πω; Υποθέτω ότι τότε "μιλά" το ένστικτο της επιβίωσης. Και αυτό μας βοηθά να βγάλουμε μεγαλύτερη ενέργεια. Τη χρησιμοποιήσαμε στην άμυνα ζώνης που παίξαμε για να μπερδέψουμε την Καβάλα, μπήκαν και κάποια μεγάλα σουτ". Όχι μπήκαν. Έβαλε. "Όχι μόνο εγώ. Και ο Σμους. Και φυσικά μη ξεχνάμε τι γινόταν στις εξέδρες και την ώθηση που μας έδωσε ο κόσμος".

Πολύ νωρίτερα, όλη την περασμένη εβδομάδα είχε γίνει κάτι εξίσου σημαντικό. "Ο κόουτς (Τζίμης Κουστένης) έκανε ό,τι μπορούσε για να μας απαλλάξει από το άγχος. Μη ξεχνάς ότι έχουμε πολλά νέα παιδιά, που δεν είναι εξοικειωμένα με τέτοιες καταστάσεις. Ο κόουτς μας είπε πως "είμαστε καλοί, δουλέψαμε καλά και χρωστάμε στον εαυτό μας ένα παιχνίδι-τελικό", για να συνειδητοποιήσουμε τι είχαμε κάνει όλο το χρόνο και να καταλήξουμε στο ότι η νίκη ήταν ο μόνος τρόπος για να μην πάνε χαμένα όσα έχουμε στερηθεί".

Να 'ναι καλά, οι οικογένειες τους

Οι παίκτες του Περιστερίου δεν ζουν κάτι διαφορετικό "απ' ό,τι ο μέσος Ελληνας". Δεν πληρώνονται ακριβώς με... συνέπεια για τη δουλειά τους. Εν αντιθέσει όμως, με τη συντριπτική πλειοψηφία όλων των υπολοίπων που ζουν αυτήν την πραγματικότητα "εμείς ξέραμε από την αρχή την αλήθεια".

Και ποια ήταν αυτή; "Ο κ. Κιουριτζόγλου (πρόεδρος της ΚΑΕ) μας είχε εξηγήσει από την πρώτη στιγμή πως τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Για να καταλάβεις, "κόψαμε" τις πρωινές προπονήσεις, γιατί υπήρχε θέμα με τα μεταφορικά των παιδιών. Ευτυχώς, οι περισσότεροι ζούμε με την οικογένεια μας, ενώ ο Αλέξης (Πέτρουλας) είναι πυροσβέστης", οπότε... τα βασικά δεν έλειψαν από κανέναν.

Θυσίασαν μισό μηνιάτικο, για την ενίσχυση της ομάδας

Στο εύλογο ερώτημα "γιατί είπατε το "ναι",... για κάποιο λόγο η απάντηση μας φάνηκε εξίσου εύλογη. "Ήμασταν όλοι συνειδητοποιημένοι, γιατί οι περισσότεροι προέρχονταν από μικρότερες κατηγορίες, ενώ άλλοι δεν είχαν μεγάλο ρόλο στην προηγούμενη ομάδα τους. Οπότε είχαν πράγματα να αποδείξουν. Όλοι αντιμετωπίσαμε αυτή τη σεζόν, ως ευκαιρία για να... την αποσβέσουμε του χρόνου, με όσα θα εμφανίζαμε στο παρκέ. Βέβαια, για να πω την πάσα αλήθεια έχουν γίνει πολλές κινήσεις από τη διοίκηση. Έχουμε μεν, πάρει μόνο δυο μισθούς, αλλά έχουν εκχωρηθεί τα περισσότερα από τα χρωστούμενα, μέσω των τηλεοπτικών".

Θα μπορούσαν να 'χουν πάρει και άλλο μισό μηνιάτικο "αλλά επιλέξαμε να ενισχυθούμε. Μας είπε ο πρόεδρος πως ή το ένα θα γινόταν ή το άλλο. Σκεφτήκαμε ότι δεν θα σωζόμασταν με μισό μηνιάτικο, οπότε συμφωνήσαμε να έλθουν δυο παιδιά να βοηθήσουν την προσπάθεια να κρατήσουμε την ομάδα στην κατηγορία".

Ανέλαβαν τη βιωσιμότητα του Περιστερίου, ως συλλόγου

Μόλις φτάσαμε στο υπέρτατο κίνητρο που είχαν όλοι για να παίξουν στο Περιστέρι. "Η ομάδα κουβαλούσε έναν μεγάλο βραχνά από τα προηγούμενα χρόνια. Ο κ. Κιουριτζόγλου μας εξήγησε ότι αν διασφαλίσουμε τη σωτηρία της, του χρόνου θα μένει ένα υπόλοιπο της τάξεως των 100.000 ευρώ".

Αρα, μαζί με τη χρονιά, θα σωζόταν... με κάθε έννοια και η ομάδα. "Μας εξήγησε δε, πως θα είμαστε οι πρώτοι που θα επωφεληθούμε από την όλη ιστορία. Εμείς θα γευτούμε αυτή τη νέα κατάσταση, αφού θα είμαστε οι πρώτοι με τους οποίους θα μιλήσει η ομάδα, για την επόμενη σεζόν".

Αν υπήρχε έστω ένα ψήγμα αμφιβολίας, επ' αυτού που έπρεπε να γίνει, εξαφανίστηκε από μια κουβέντα που είπαν οι φίλαθλοι της ομάδας. "Μας είπαν ότι "ξέρουμε πως είστε απλήρωτοι, αλλά και εμείς απλήρωτοι είμαστε. Σας παρακαλούμε να παλέψετε". Πώς μπορείς μετά να μην επιστρατεύσεις το φιλότιμο που έχεις;".

Καλά... Μπορείς. Ευτυχώς όμως, για το Περιστέρι, τα παιδιά που είναι φέτος στο ρόστερ, είναι ικανά να δουν τη γενικότερη εικόνα -όχι μόνο τον εαυτό τους.