Μάριτς: "Η καρδιά μου στη Σερβία"

Για τη νέα του ομάδα, τόνισε ότι όλα λειτουργούν τέλεια και δίνει το 100%, όπως απαιτείται όταν αγωνίζεσαι σε τόσο υψηλό επίπεδο.

" Μετανιώνω που δεν θα μπορέσω ποτέ να αγωνιστώ με την φανέλα της Σερβίας. Το συνειδητοποίησα και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Τουρκίας. Η καρδιά μου ανήκει στην Σερβία και λυπάμαι που δεν ήμουν στους τελικούς", είπε αρχικά.

Για το "Τριφύλλι" είπε: " Θέλω να επιτύχω στον Παναθηναϊκό, όπως και στην Παρτιζάν. Μακάρι αυτές οι δύο ομάδες να φτάσουν ως τον τελικό της Ευρωλίγκα".

Τέλος, για τις συνθήκες που συνάντησε είπε: " Εχω ζήσει ελάχιστα στην Αθήνα. Πρόλαβα να επιλέξω σπίτι και να διαπιστώσω από πρώτο χέρι ότι όλα λειτουργούν άριστα στον μεγιστο βαθμό. Από το ξεκίνημα της προετοιμασίας στο Ζλάτιμπορ δίνω το 100% μου. Αυτό απαιτείται όταν είσαι παίκτης του Παναθηναϊκού".

Νίκολας: " Έμεινα λόγω Ζοτς"

Την παραμονή του στον Παναθηναϊκό και το πως ήρθε αυτή, ανέλυσε ο Ντρου Νίκολας σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Πράσινη".

" Ο Ομπράντοβιτς ηταν ο σημαντικότερος παράγοντας για να μείνω κι άλλο στον Παναθηναϊκό, Όταν ανανέωσε με την ομάδα με πήρε τηλέφωνο, μου είπε ότι με θέλει κι αυτό ήταν. Λίγες διαπραγματεύσεις και τέλος. Ήξερα ότι θα μείνω στην ομάδα".

Αναλυτικά μίλησε για:

Το τρίποντο στα 6.75: " Δεν έχει σημασία για εμένα η διαφορά στη γραμμή του τριπόντου. Και τις προηγούμενες χρονιές συνήθιζα να σουτάρω από πιο μακριά".

Τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς: " Είμαι πολύ χαρούμενος που επέστρεψα για να δουλέψω μαζί του για ακόμα δύο χρόνια. Ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας για να μείνω κι άλλο στον Παναθηναϊκό, Όταν ανανέωσε με την ομάδα με πήρε τηλέφωνο, μου είπε ότι με θέλει κι αυτό ήταν. Λίγες διαπραγματεύσεις και τέλος. Ήξερα ότι θα μείνω στην ομάδα".

Τον Παναθηναϊκό: " Κάτι πολύ σπέσιαλ για μένα, Η οικογένειά μου. Είναι όλα τέλεια. Από την αρχή μέχρι το τέλος. Από τους προέδρους μέχρι τον κόσμο. Είναι πραγματικά μια τέλεια οικογένεια. Κι αυτό είναι πολύ ιδιαίτερο όταν βρισκόμαστε σε αυτό το επίπεδο".

Την Aθήνα: " Η καλύτερη πόλη που έχω ζήσει στη ζωή μου, μέχρι στιγμής. Ίσως όλα να είναι καλύτερα για εμένα γιατί παίζω στον Παναθηναϊκό και με αναγνωρίζουν και όλα είναι πιο εύκολα. Ίσως αν έπαιζα σε μια άλλη ομάδα να μην ήταν έτσι".

Τον κόσμο των Πρωταθλητών Ελλάδος: " Είναι φοβερός. Δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια. Για να καταλάβει κανείς τι σημαίνει κόσμος του Παναθηναϊκού για την ομάδα θα πρέπει να έρθει σε ένα από τα ντέρμπι, όπως με Ολυμπιακό, Μπαρτσελόνα, Ρεάλ και να ζήσει από κοντά την ατμόσφαιρα που δημιουργεί. Είναι εξαιρετικός".

Το Ζλάτιμπορ: " Το μέρος της προετοιμασίας μας. Αυτό μου έρχεται στο μυαλό. Κάτι αναγκαίο που πρέπει να κάνουμε για να βγάλουμε τη χρονιά. Δεν νομίζω ότι σε κανέναν παίκτη αρέσει αυτή η περίοδος της προετοιμασίας, αλλά την έχουμε ανάγκη. Να έρθουμε εδώ και να είμαστε έτοιμοι σωματικά και ψυχικά".

Την αγαπημένη του συνήθεια: " Χαλαρά πράγματα. Internet, να μιλάω με φίλους μου στην Αμερική, να βλέπω ταινίες".

Αυτό που του "χαλάει" τη μέρα: " Να πρέπει να ξυπνήσω πρωί. Όταν πρέπει να σηκωθώ νωρίς δεν αντέχω με τίποτα το ξυπνητήρι".

Τον Μάικ Μπατίστ: " Φοβερός φίλος. Είναι εδώ 8 χρόνια, έχει καταφέρει τα πάντα και νιώθω σαν να έχω δίπλα μου τον μεγάλο μου αδερφό. Ειδικά την πρώτη μου χρονιά εδώ, τους πρώτους μήνες, που "πάλευα" να προσαρμοστώ με βοηθούσε πολύ. Ήταν δίπλα μου, μου μιλούσε. Μου εξηγούσε. Και είναι κάτι ιδιαίτερο γιατί πλέον είμαστε 3 χρόνια μαζί στην ομάδα".

Το ανεκπλήρωτο όνειρο: " Ελπίζω ένα ακόμα Triple Crown".

Το πρόσωπο που σκέφτεται ύστερα από μία επιτυχία: " Τον αδερφό μου. Ήταν ο άνθρωπος που με έκανε να ασχοληθώ με το μπάσκετ. Είναι ο μεγάλος μου αδερφός. Ήθελα να του μοιάσω και έκανα ό,τι έκανε. Έπαιζε μπάσκετ και έπαιξα μπάσκετ ύστερα απ’ αυτόν. Και το ερωτεύτηκα. Χωρίς αυτόν δεν θα είχα πετύχει τίποτα".

Την καλύτερη στιγμή της ζωής του: " Είναι δύο. Είναι περίπου οι ίδιες. Η πρώτη είναι όταν κατέκτησα το κολεγιακό Πρωτάθλημα και η δεύτερη όταν πήραμε το triple crown με τον Παναθηναϊκό".

Τη χειρότερη στιγμή της ζωής του: " Μπορώ να απαντήσω με μεγάλη ευκολία. 27 Ιανουαρίου του 2001. Σάββατο βράδυ, παίζαμε κόντρα στο Duke στο κολεγιακό Πρωτάθλημα, σε ένα ματς που ήταν το κορυφαίο σε τηλεθέαση στην ιστορία. Το ματς θέλει 54 δευτερόλεπτα για να λήξει, είμαστε ισοπαλία και βγαίνει ο γκαρντ μας με φάουλ και μπαίνω εγώ. Στα τελευταία δευτερόλεπτα έχω 4/8 βολές, το ματς πάει παράταση και χάνουμε στην έδρα μας. Ό,τι χειρότερο".

Τον παίκτη που δεν θέλει να έχει προσωπικό αντίπαλο: " Ευτυχώς είναι συμπαίκτης μου τώρα, αλλά αυτός που δεν θέλω να με μαρκάρει ούτε στην προπόνηση είναι ο Διαμαντίδης".

Την καλύτερη φάση που γουστάρει σε ματς: " Ένα καλό τρίποντο. Η καλύτερη στιγμή μου. Όταν αρχίζω να νιώθω ότι είμαι... καυτός".

Την αγαπημένη του ομάδα: " Εκτός του Παναθηναϊκού δεν μπορώ να πω κάποια συγκεκριμένη. Με ενδιαφέρει μόνο να βλέπω καλό μπάσκετ και καλούς παίκτες, όπως τον Ντουέιν Ουέιντ. Στο football είμαι με τους Νιου Γιορκ Τζετς".

Τον αγαπημένο του συμπαίκτη: " Ποιος άλλος; Ο Μάικ Μπατίστ".