Ματιάς Λεσόρ: Ο επόμενος της φάμπρικας του Ερυθρού Αστέρα

Σε ένα καλοκαίρι όπου (ξε)πούλησε σχεδόν όλα τα περιουσιακά του στοιχεία, ο Ερυθρός Αστέρας κλήθηκε να κάνει μαζικό recruiting. Κατά βάση νεαρών παικτών, με χαμηλό κασέ και δυνατότητα πώλησης σε ένα ή δύο χρόνια. Ως εκ τούτου, η επιλογή του Ματιάς Λεσόρ δεν προκάλεσε εντύπωση.

Ο Ντούσαν Αλιμπίγιεβιτς αποτάθηκε σε έναν 22χρονο σέντερ που μπορεί να αποδειχθεί "λίρα εκατό" για τους "ερυθρόλευκους" και να φέρει αρκετά χιλιάδες ευρώ στα ταμεία του στο μέλλον. Η μοναδική διαφορά σε σχέση με τους προκατόχους του είναι ότι διακρίνεται για τα αθλητικά προσόντα και την εκρηκτικότητά του, κι όχι για την ικανότητά του στο παιχνίδι με πλάτη, την τεχνική ή τον επιθετικό του πλουραλισμό.

Ουδείς νοιάζεται βέβαια γι αυτά, από την στιγμή που μπορεί να κάνει τη διαφορά και να αποτελέσει σημείο αναφοράς για την ομάδα του. Ο νεοαποκτηθείς σέντερ λοιπόν, αποτέλεσε μία πολύ ενδιαφέρουσα κίνηση από την πλευρά της σερβικής ομάδας, η οποία αποφάσισε να ακολουθήσει την τάση της εποχής και να επενδύσει σε έναν mobile center, που μπορεί να... ανεβάσει τα ντεσιμπέλ στην Aleksandar Nikolic Hall με τα καρφώματα και τις τάπες του.

Κι όλα αυτά από ένα παιδί που δυσκολεύτηκε αρκετά να μπει στο... μάτι των ειδικών, δεδομένου ότι στα πρώτα χρόνια της ενασχόλησής του με το άθλημα περνούσε την ώρα του στα ανοιχτά γήπεδα της Μαρτινίκα, ενός μικρού νησιού, που αποτελεί γαλλική αποικία. Αφού ξεπέρασε τις αρχικές δυσκολίες και ακολούθησε το παράδειγμα των δύο αδερφών του, Γκρεγκορί και Γκαρί, που έπαιζαν σε ερασιτεχνικό επίπεδο, έφτασε στο σημείο να καλείται στα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα της Γαλλίας και να διαφημίζει το ταλέντο του.

Ο Alexandre Lacoste του BeBasket εξηγεί στο Sport24.gr πως ο σέντερ του Ερυθρού Αστέρα " ξεχώριζε πάντοτε για τα αθλητικά του προσόντα, ήταν από τους παίκτες που έκαναν τη διαφορά χάρη στη δύναμη και την εκρηκτικότητά τους. Αυτό είναι το μεγαλύτερο "συν" του στο γήπεδο. Αλλά όχι μόνο αυτό. Έχει πολύ καλή αίσθηση του χώρου, που τον βοηθάει να είναι πιο αποτελεσματικός στα ριμπάουντ, κι από εκεί να πετύχει αρκετά εύκολα καλάθια".

Ο δημοσιογράφος της κορυφαίας μπασκετικής ιστοσελίδας στη Γαλλία δεν έμεινε όμως εκεί, αφού είχε να προσθέσει πως " σε κάθε παιχνίδι, θα τον δεις να παίζει με μεγάλο ενθουσιασμό και υψηλό κίνητρο. Είναι κάτι τον οποίο τον διαχωρίζει από αρκετούς συμπαίκτες και αντιπάλους. Θέλει κάθε φορά να κάνει έντονη την παρουσία του, κι από εκεί δημιουργείται η αίσθηση πως έχει πολλά πράγματα που μπορεί να βελτιώσει στο μέλλον. Διψάει για εξέλιξη, βάζει κάθε χρόνο νέα στοιχεία στο παιχνίδι του, που τον διαφοροποιούν από το να είναι ένας ακόμη αθλητικός ψηλός".

Η άποψή του, δε, καταλήγει με την πεποίθηση πως " όταν αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στις ικανότητές του, πιστεύω πως θα τον δούμε να απειλεί από τα πέντε μέτρα, με σουτ".

Κι όλα αυτά για ένα παιδί που άφησε το στίγμα του στην LNB με τα χρώματα της Σαλόν (2014-'16) και της Ναντέρ (2016-'17) την τελευταία τριετία. Με τη δεύτερη κατέκτησε μάλιστα τόσο το Κύπελλο Γαλλίας, όσο και το FIBA Europe Cup, έχοντας την ευκαιρία να πάρει... μυρωδιά από τίτλους και συλλογικές διακρίσεις, που του επέτρεψαν να κερδίσει μια μεγάλη μεταγραφή στον Ερυθρό Αστέρα.

Η παρουσία του στο Βελιγράδι δεν αποτελεί βέβαια παρά τον ενδιάμεσο σταθμό για το επόμενο βήμα της καριέρας του, που φιλοδοξεί να βρίσκεται στο ΝΒΑ. Το γεγονός ότι πριν από μερικούς μήνες επελέγη στο Νο50 του Draft είναι μια ένδειξη αυτού, όπως επίσης το ότι στη ζωή του έχει μάθει να βάζει ψηλά τον πήχη και να παίρνει δύναμη από τα πρότυπά του, όπως ήταν τα αδέρφιά του και ο Ρόνι Τουριάφ.

Από εκεί που αποτελούσε λοιπόν το back up για παίκτες όπως ο Μπράντον Ντέιβις (νυν της Ζάλγκιρις) και τον Ντέβιν Μπούκερ (MVP στη Γαλλία το 2016), πλέον βρίσκεται στην... πρώτη σειρά της μάχης. Κι από την στιγμή που ο Ερυθρός Αστέρας έχει αποδειχθεί το ιδανικό μεταβατικό πλαίσιο για ένα κάρο παίκτες που αγωνίζονται στην ίδια θέση με εκείνον (βλ. Μπόμπαν Μαριάνοβιτς, Μάικ Τσίρμπες, Όγκνιεν Κούζμιτς), γιατί να μην κάνει όνειρα;