Μάτσε, ο ξανθός μεσσίας
Ο "Μάτσε" ήρθε ως μεσσίας. Αν και άργησε (λόγω ανώτερων δυνάμεων)... το αποδεικνύει
Όταν το καλοκαίρι του 2006 ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος αποφάσισε να βάλει το χέρι του μέχρι τις... ραφές της τσέπης του για να αποκτήσει τον Αρβιντας Ματσιγιάουσκας, ο κόσμος της ομάδας έβγαλε πολύ γρήγορα το προσωνύμιο του Λιθουανού: "Μεσσίας". Ξανθός για την ακρίβεια.
Μέρες που είναι λοιπόν, αφού στις 25 Δεκεμβρίου γιορτάζεται η γέννηση του πραγματικού Μεσσία σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, καλό θα είναι να ασχοληθούμε με τον Μάτσε. Άλλωστε, ο ίδιος με τις φετινές του εμφανίσεις δεν μας αφήνει άλλη επιλογή.
Το προηγούμενο καλοκαίρι ο Ματσιγιάουσκας αποφάσισε να μην ακολουθήσει την Εθνική ομάδα της Λιθουανίας στο Ευρωμπάσκετ της Μαδρίτης. Μάλιστα, αυτή η απόφασή του χρησιμοποιήθηκε και ως... λόγος για την άρνηση του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους να φορέσει τη φανέλα του Ολυμπιακού, καθώς οι φήμες ήθελαν τον "Σάρας" να είναι ενοχλήμενος από τη στάση του συμπατριώτη του απέναντι στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της πατρίδας του.
Όμως, ο Μάτσε δεν είχε πρόθεση να γίνει... αποστάτης, ούτε καν λιποτάκτης. Ίσα-ίσα που δεν λούφαρε. Αντίθετα, δούλεψε πολύ και καθημερινά για να βρει ξανά τη φόρμα του, τον εαυτό του, το σουτ και τα πατήματά του, μετά τον πολύ σοβαρό τραυματισμό που είχε εκείνο το μοιραίο βράδυ στην Ιταλία. Ο αχίλλειος τένοντας δεν είναι λίγο πράγμα. Εδώ ολόκληρη μυθολογία τον έχει χρίσει "υπεύθυνο" για το θάνατο του Αχιλλέα στον Τρωικό Πόλεμο.
Και μπορεί ο Ματσιγιάουσκας να επέστρεψε πέρυσι στα γήπεδα, έστω και τους τελευταίους αγωνιστικούς μήνες της σεζόν, αλλά φυσικά ακόμη κι εκείνες οι εντυπωσιακές "αναλαμπές" που είδαμε στα πλέι οφ του ελληνικού πρωταθλήματος δεν ήταν αυτά που περίμεναν ο κόσμος και η διοίκηση του Ολυμπιακού από τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη στην Ελλάδα (μέχρι τη φετινή έλευση του Γιασικεβίτσιους).
Το πάθος, η προσπάθεια στην άμυνα, οι χειρονομίες προς τους φιλάθλους κάθε φορά που ύστερα από μια καλή ενέργεια ανέβαινε η ψυχολογία του, ήταν απλά μικρά δείγματα της θέλησής του για αυτο-επιβεβαίωση. Λογικό. Όταν κάθεσαι στον πάγκο με πολιτικά επί έξι μήνες, φτάνεις ακόμη και στο σημείο να αμφισβητήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Κι ας ήσουν δύο χρόνια πριν ο κορυφαίος γκαρντ της Ευρώπης.
Φέτος, ο Ματσιγιάουσκας είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του Ολυμπιακού. Κι αν οι ερυθρόλευκοι είχαν περισσότερα συστήματα για εκείνον και το σετ παιχνίδι τους ήταν πιο συγκεκριμένο στη φιλοσοφία του, θα μπορούσε να αποδώσει ακόμη καλύτερα ή για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, ακόμη... σωστότερα. Διότι, δεν είναι λίγες οι βεβιασμένες ενέργειες που κάνει, τα μαρκαρισμένα -αλλά ενίοτε εύστοχα- σουτ που επιχειρεί, ούτε μπορούμε να αποκρύψουμε τον υπερβάλλοντα ζήλο που ορισμένες φορές τον οδηγεί σε λάθη.
Όμως, ο Λιθουανός είναι αυτή τη στιγμή ο κορυφαίος παίκτης της Ευρωλίγκας. Τουλάχιστον έτσι λέει το σύστημα αξιολόγησης που του δίνει 25 βαθμούς μέσο όρο κάθε εβδομάδα και εκτινάζει τις όμαδες αυτών που έχουν τον Μάτσε στο Fantasy online πρωτάθλημα. Αλλά πώς να μην είναι πρώτος στο ranking, όταν είναι 2ος στον πίνακα των σκόρερ με 20.5 πόντους μέσο όρο και ένα λιγότερο ματς;
Παράλληλα, είναι 4ος στα κλεψίματα (2.2), 3ος στα κερδισμένα φάουλ (6.3), 15ος στις βολές (61/70 - 87.1%), 7ος στα δίποντα (35/51 - 68.6%) και 20ος (;) στα τρίποντα (11/25 - 44%). Ναι καλά διαβάσατε. Έχει εκτελέσει μόλις 25 τρίποντα, κάτι που μαρτυράει τη δυσκολία του να βρει ελεύθερο χώρο και τα απαιτούμενα δύο δευτερόλεπτα που χρειάζεται ένας "καθαρός σουτέρ" για να σηκωθεί και να επιχειρήσει σουτ.
Επίσης και οι αριθμοί του στην Α1 είναι εξίσου εντυπωσιακοί. Πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού με 16.5 πόντους (αλλά 17ος συνολικά στο πρωτάθλημα), με 33/38 βολές, 22/41 και 13/29 τρίποντα. Λίγα και εδώ τα σουτ τριών πόντων, παρά τις πιο... ανοργάνωτες (και όχι πιο χαλαρές) άμυνες των ελληνικών ομάδων.
Κι αν θέλουμε να είμαστε ακόμη περισσότερο σαφείς, η αγωνιστική άνοδος του Ματσιγιάουσκας ξεκίνησε στην ουσία από τη στιγμή που ο Λιν Γκριρ έμεινε εκτός μάχης λόγω τραυματισμού και η μπάλα πήγε στα οργανωτικά χέρια του Ρόντρικ Μπλάκνεϊ. Όχι δεν έχει προσωπικά προβλήματα με τον Μάτσε ο Γκριρ, απλά θέλει και ο Αμερικανός τους... πόντους του για να αισθάνεται όμορφα. Είναι πλέι μέικερ-σκόρερ. Μάλλον είναι σκόρερ που γίνεται πλέι μέικερ.
Το σίγουρο είναι ότι ο Ματσιγιάουσκας σε αυτή τη δεύτερη σεζόν του (από τις τέσσερις που έχει υπογράψει με τον Ολυμπιακό) δείχνει τους λόγους για τους οποίους αποκτήθηκε. Το θέμα είναι, αν μπορεί να αποδειχθεί Μεσσίας και να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στην κορυφή του ελληνικού μπάσκετ έντεκα χρόνια μετά το τελευταίο πρωτάθλημα στο μακρινό 1997. Άγνωσται αι βουλαί του κυρίου (με μικρό το "κ" εννοείται). Άλλωστε, ακόμη και ο Ιησούς Χριστός, ο αληθινός Μεσσίας, είχε ανάγκη τη βοήθεια των 12 αποστόλων για να ολοκληρώσει το θεάρεστο έργο του...
Μέρες που είναι λοιπόν, αφού στις 25 Δεκεμβρίου γιορτάζεται η γέννηση του πραγματικού Μεσσία σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, καλό θα είναι να ασχοληθούμε με τον Μάτσε. Άλλωστε, ο ίδιος με τις φετινές του εμφανίσεις δεν μας αφήνει άλλη επιλογή.
Το προηγούμενο καλοκαίρι ο Ματσιγιάουσκας αποφάσισε να μην ακολουθήσει την Εθνική ομάδα της Λιθουανίας στο Ευρωμπάσκετ της Μαδρίτης. Μάλιστα, αυτή η απόφασή του χρησιμοποιήθηκε και ως... λόγος για την άρνηση του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους να φορέσει τη φανέλα του Ολυμπιακού, καθώς οι φήμες ήθελαν τον "Σάρας" να είναι ενοχλήμενος από τη στάση του συμπατριώτη του απέναντι στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της πατρίδας του.
Όμως, ο Μάτσε δεν είχε πρόθεση να γίνει... αποστάτης, ούτε καν λιποτάκτης. Ίσα-ίσα που δεν λούφαρε. Αντίθετα, δούλεψε πολύ και καθημερινά για να βρει ξανά τη φόρμα του, τον εαυτό του, το σουτ και τα πατήματά του, μετά τον πολύ σοβαρό τραυματισμό που είχε εκείνο το μοιραίο βράδυ στην Ιταλία. Ο αχίλλειος τένοντας δεν είναι λίγο πράγμα. Εδώ ολόκληρη μυθολογία τον έχει χρίσει "υπεύθυνο" για το θάνατο του Αχιλλέα στον Τρωικό Πόλεμο.
Και μπορεί ο Ματσιγιάουσκας να επέστρεψε πέρυσι στα γήπεδα, έστω και τους τελευταίους αγωνιστικούς μήνες της σεζόν, αλλά φυσικά ακόμη κι εκείνες οι εντυπωσιακές "αναλαμπές" που είδαμε στα πλέι οφ του ελληνικού πρωταθλήματος δεν ήταν αυτά που περίμεναν ο κόσμος και η διοίκηση του Ολυμπιακού από τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη στην Ελλάδα (μέχρι τη φετινή έλευση του Γιασικεβίτσιους).
Το πάθος, η προσπάθεια στην άμυνα, οι χειρονομίες προς τους φιλάθλους κάθε φορά που ύστερα από μια καλή ενέργεια ανέβαινε η ψυχολογία του, ήταν απλά μικρά δείγματα της θέλησής του για αυτο-επιβεβαίωση. Λογικό. Όταν κάθεσαι στον πάγκο με πολιτικά επί έξι μήνες, φτάνεις ακόμη και στο σημείο να αμφισβητήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Κι ας ήσουν δύο χρόνια πριν ο κορυφαίος γκαρντ της Ευρώπης.
Φέτος, ο Ματσιγιάουσκας είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του Ολυμπιακού. Κι αν οι ερυθρόλευκοι είχαν περισσότερα συστήματα για εκείνον και το σετ παιχνίδι τους ήταν πιο συγκεκριμένο στη φιλοσοφία του, θα μπορούσε να αποδώσει ακόμη καλύτερα ή για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, ακόμη... σωστότερα. Διότι, δεν είναι λίγες οι βεβιασμένες ενέργειες που κάνει, τα μαρκαρισμένα -αλλά ενίοτε εύστοχα- σουτ που επιχειρεί, ούτε μπορούμε να αποκρύψουμε τον υπερβάλλοντα ζήλο που ορισμένες φορές τον οδηγεί σε λάθη.
Όμως, ο Λιθουανός είναι αυτή τη στιγμή ο κορυφαίος παίκτης της Ευρωλίγκας. Τουλάχιστον έτσι λέει το σύστημα αξιολόγησης που του δίνει 25 βαθμούς μέσο όρο κάθε εβδομάδα και εκτινάζει τις όμαδες αυτών που έχουν τον Μάτσε στο Fantasy online πρωτάθλημα. Αλλά πώς να μην είναι πρώτος στο ranking, όταν είναι 2ος στον πίνακα των σκόρερ με 20.5 πόντους μέσο όρο και ένα λιγότερο ματς;
Παράλληλα, είναι 4ος στα κλεψίματα (2.2), 3ος στα κερδισμένα φάουλ (6.3), 15ος στις βολές (61/70 - 87.1%), 7ος στα δίποντα (35/51 - 68.6%) και 20ος (;) στα τρίποντα (11/25 - 44%). Ναι καλά διαβάσατε. Έχει εκτελέσει μόλις 25 τρίποντα, κάτι που μαρτυράει τη δυσκολία του να βρει ελεύθερο χώρο και τα απαιτούμενα δύο δευτερόλεπτα που χρειάζεται ένας "καθαρός σουτέρ" για να σηκωθεί και να επιχειρήσει σουτ.
Επίσης και οι αριθμοί του στην Α1 είναι εξίσου εντυπωσιακοί. Πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού με 16.5 πόντους (αλλά 17ος συνολικά στο πρωτάθλημα), με 33/38 βολές, 22/41 και 13/29 τρίποντα. Λίγα και εδώ τα σουτ τριών πόντων, παρά τις πιο... ανοργάνωτες (και όχι πιο χαλαρές) άμυνες των ελληνικών ομάδων.
Κι αν θέλουμε να είμαστε ακόμη περισσότερο σαφείς, η αγωνιστική άνοδος του Ματσιγιάουσκας ξεκίνησε στην ουσία από τη στιγμή που ο Λιν Γκριρ έμεινε εκτός μάχης λόγω τραυματισμού και η μπάλα πήγε στα οργανωτικά χέρια του Ρόντρικ Μπλάκνεϊ. Όχι δεν έχει προσωπικά προβλήματα με τον Μάτσε ο Γκριρ, απλά θέλει και ο Αμερικανός τους... πόντους του για να αισθάνεται όμορφα. Είναι πλέι μέικερ-σκόρερ. Μάλλον είναι σκόρερ που γίνεται πλέι μέικερ.
Το σίγουρο είναι ότι ο Ματσιγιάουσκας σε αυτή τη δεύτερη σεζόν του (από τις τέσσερις που έχει υπογράψει με τον Ολυμπιακό) δείχνει τους λόγους για τους οποίους αποκτήθηκε. Το θέμα είναι, αν μπορεί να αποδειχθεί Μεσσίας και να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στην κορυφή του ελληνικού μπάσκετ έντεκα χρόνια μετά το τελευταίο πρωτάθλημα στο μακρινό 1997. Άγνωσται αι βουλαί του κυρίου (με μικρό το "κ" εννοείται). Άλλωστε, ακόμη και ο Ιησούς Χριστός, ο αληθινός Μεσσίας, είχε ανάγκη τη βοήθεια των 12 αποστόλων για να ολοκληρώσει το θεάρεστο έργο του...