Ανάμεσα στο Κύπελλο του 2018 και το φετινό της ΑΕΚ υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής: Ο Δημήτρης Μαυροειδής. Ο έμπειρος σέντερ είναι ο μοναδικός κιτρινόμαυρος που είχε συμμετοχή και στους δύο τελικούς της Ένωσης στα "Δύο Αοράκα", τόσο στον προπέρσινο με τον Ολυμπιακό, όσο και αυτόν της περασμένης Κυριακής (16/2).

Επέστρεψε στην ΑΕΚ το καλοκαίρι, γιατί όπως του είπε ο Μάκης Αγγελόπουλος "είσαι το γούρι μας, με σένα δεν χάνουμε τελικούς, σε θέλουμε πίσω". Είχε ήδη ένα Κύπελλο και ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο (Basketball Champions League) με την Ένωση. Ο τρίτος κιτρινόμαυρος τίτλος ήρθε γρήγορα. Μαζί και το... νόημα του Γιόνας Ματσιούλις στον ίδιο (όπως και στον Νίκο Ζήση) για να σηκώσουν παρέα το τρόπαιο, στον πρώτο επιτυχημένο στόχο της "Βασίλισσας", από όσους έχει θέσει φέτος. Με τον ίδιο πια στα 35 και με πρόθεση να συνεχίσει να προσφέρει στην ΑΕΚ, από κάθε πόστο.

Ο Δημήτρης Μαυροειδής σχολιάζει όλα τα παραπάνω, σε συνέντευξή του στο Sport24.gr.

Είχατε μία νευρικότητα στο παιχνίδι σας. Αυτή προήλθε από το σαφώς μεγαλύτερο "πρέπει" που κουβαλούσατε στις πλάτες σας έναντι του Προμηθέα;

“Νομίζω ότι αυτό ήταν πιο πολύ. Ότι ίσως επειδή μας είχαν βάλει τον τίτλο του φαβορί, είχαμε ένα έξτρα βάρος και άγχος πάνω μας και γι' αυτό βγήκαμε με νευρικότητα. Με τον Ολυμπιακό ήταν αλλιώς. Ήμασταν αουτσάιντερ, είχαμε παίξει πολύ πιο ελεύθερα και ήταν διαφορετική η ψυχολογία μας. Τώρα είχαμε νευρικότητα γιατί ξέραμε ότι δεν μπορούσαμε να χάσουμε αυτό τον τίτλο. Ήμασταν φαβορί λόγω ονόματος κυρίως, αν και θεωρώ πως αγωνιστικά αλλά και σαν μπάτζετ δεν είναι τόσο μεγάλη η διαφορά των ομάδων”.

Πόσο διαφορετικός ήταν αυτός ο τελικός από τον προπέρσινο με τον Ολυμπιακό;

“Κάθε τίτλος σού δίνει την ίδια χαρά, αλλά για διαφορετικούς λόγους. Δεν μπορείς να πεις ότι δεν χάρηκες το ένα ή το άλλο παιχνίδι. Το ματς με τον Ολυμπιακό τότε ήταν και απέναντι σε έναν μεγάλο αντίπαλο και ήταν και το πρώτο Κύπελλο στη νέα εποχή της ΑΕΚ. Ήταν το έναυσμα για ό,τι ακολούθησε και για όσα έχουμε πάρει μέχρι στιγμής. Ίσως γι' αυτό ήταν διαφορετικό. Κάθε τρόπαιο, όμως, είναι σημαντικό”.

Ελέγξατε το παιχνίδι παρά τις προσπάθειες του Προμηθέα να το γυρίσει και την κακή επιθετική βραδιά. Όλα ξεκίνησαν και τελείωσαν με την άμυνα;

“Ήμασταν πολύ συγκεντρωμένοι στο πλάνο μας, περιορίσαμε τον Χολ, οδηγήσαμε σε κακές επιλογές τον Μαυροκεφαλίδη και αναγκάσαμε τον Αγραβάνη σε κακά νούμερα. Εκτελέσαμε σωστά το πλάνο μας στην άμυνα, αν και στην επίθεση δεν ήμασταν τόσο καλοί. Πάντα ξεκινάμε από την άμυνα. Του αρέσει του κόουτς η άμυνα και ξεκινά πρώτα από εκεί για να πάμε μετά και στο κομμάτι της επίθεσης. Η άμυνα, όμως, είναι αυτή που θα σου δώσει στο τέλος το ματς, άρα και τους τίτλους. Σε αυτά τα παιχνίδια έτσι πρέπει να πας. Μπορείς να έχεις μία κακή μέρα στην επίθεση. Αν δεν έχεις, όμως, καλή άμυνα θα χάσεις. Έτσι κι εμείς. Αν δεν ήμασταν καλοί στην άμυνα θα χάναμε. Όταν ξεκινάς από την άμυνα, θα είσαι πάντα μία ομάδα σοβαρή, σταθερή και θα πηγαίνεις τα παιχνίδια μέχρι τέλους”.

Η χρονιά έχει μέχρι στιγμής προσθαφαιρέσεις για την ΑΕΚ και κυρίως σημαντικές απώλειες, είτε λόγω τραυματισμού (Λάνγκφορντ), είτε μεταγραφής (Σαν-Ρος). Πώς τις αντιμετωπίσατε;

“Ο κόουτς έχει φτιάξει ένα ρόστερ με μεγάλο βάθος ώστε όποιος κι αν απουσιάσει να μη στοιχίσει στην ομάδα. Είτε μιλάμε για απουσία ενός αθλητή, είτε περισσότερων, να μην αποσυντονίζουν τη λειτουργία της ομάδας. Εννοείται πως προσωπικότητες όπως αυτή του Λάνγκφορντ και του Σαντ-Ρος έδιναν ένα μπουστάρισμα στην ομάδα, ειδικά σε ένα παιχνίδι και μάλιστα σε ένα τέτοιο παιχνίδι, αλλά εμείς μάθαμε να παίζουμε και χωρίς αυτούς. Δεν μπορεί μία απουσία να σε λυγίσει και να χάσεις τον στόχο σου”.

"ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΣΑΝ ΤΟΥ ΣΑΝΤ-ΡΟΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΟ ΣΤΑΤΟΥΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ"

Η εξέλιξη με τη μεταγραφή του Σαντ-Ρος στην ΤΣΣΚΑ προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα. Πώς θεωρείς εσύ ότι αυτό επηρέασε ή επηρεάζει την ομάδα;

“Δεν θα ήθελα να κλαίω για το ότι η ομάδα μου έχασε έναν παίκτη. Εγώ χάρηκα για τον Σαντ-Ρος γιατί θα πήγαινε σε μία ομάδα top επιπέδου. Ίσα-ίσα θα πρέπει να είμαστε χαρούμενοι όλοι που ένας παίκτης πήγε από την ΑΕΚ στην ΤΣΣΚΑ. Εκτός του ότι είμαστε χαρούμενοι για το παιδί, αλλάζει και το στάτους της ομάδας. Είναι κάτι που είχε να γίνει χρόνια. Δεν σκέφτεσαι μόνο το σήμερα, σκέφτεσαι και το αύριο. Γιατί αύριο-μεθαύριο αυτό θα το πουλήσεις. Όταν θα προσεγγίσεις έναν παίκτη θα μπορείς να του πεις ότι εμείς πρόσφατα δώσαμε παίκτη στην ΤΣΣΚΑ. Ανεβάζεις το στάτους σου. Και λόγω των κατακτήσεων φυσικά, αλλά και λόγω τέτοιων κινήσεων. Άλλωστε, δεν γινόταν να μην τον πουλήσει. Ήταν υποχρεωμένη η ομάδα να το κάνει για έναν παίκτη που θα έφευγε με μηδέν, δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο ο πρόεδρος παρά το ότι προσπάθησε να του ανανεώσει το συμβόλαιο νωρίτερα. Δεν γινόταν κάτι άλλο γιατί ο παίκτης θα ήταν στενοχωρημένος”.

Η έλευση του Νίκου Ζήση έφερε ισορροπία και ηρεμία σε αντιπαραβολή με τις απώλειες της ΑΕΚ;

“Τον Νίκο τον ξέρω πολλά χρόνια, έχουμε παίξει και στην Εθνική μαζί. Εγώ προσπάθησα να τον υποδεχτώ σαν να μην έχει φύγει ποτέ, ότι ήταν εδώ όλα αυτά τα χρόνια. Βοήθησε και το πολύ καλό κλίμα που έχουμε στην ομάδα. Πραγματικά, από όλες τις ομάδες που έχω υπάρξει δεν έχω ξαναδεί τόσο καλό κλίμα όπως αυτό που έχουμε τώρα στην ΑΕΚ. Αυτό βοηθά πολύ έναν παίκτη που έρχεται. Αγωνιστικά, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Μάς έχει δώσει την ηρεμία με το παιχνίδι, με το διάβασμα, με όλα αυτά που χρειαζόμασταν για να φτάσουμε στο Κύπελλο”.

Το 2018 ήταν ο Σάκοτα, το 2020 ήταν η τριάδα Ματσιούλις-Μαυροειδής-Ζήσης. Ξεχωριστή η κίνηση να σας φωνάξει να το σηκώσετε μαζί, έτσι;

"Είναι οι τρεις αρχηγοί διαφορετικών εποχών. Ο πολύ πολύ παλιός αρχηγός, ο Ζήσης, εγώ είμαι ο λιγότερο παλιός και ο Γιόνας είναι ο τωρινός αρχηγός. Κάπως έτσι ενώσαμε τις τρεις εποχές των Κυπέλλων, γι' αυτό πήγαμε και οι τρεις να σηκώσουμε το τρόπαιο. Ήταν πολύ ωραία στιγμή, δεν σκέφτεσαι τίποτα άλλο, είσαι τρελαμένος και προσπαθείς να δώσεις χαρά σε όλους που ήταν εκεί σε υποστήριξαν”.

Αφήνει μία πικρή γεύση η απουσία των φιλάθλων σας από την εξέδρα;

“Δεν είναι ο ίδιος παλμός αν δεν έχεις τους οπαδούς σου. Με τον κόσμο σου και τους οπαδούς του αντιπάλου, ίσως το παιχνίδι να είχε περισσότερη ένταση. Παρ' όλα αυτά, ήταν ωραίο το κλίμα στο γήπεδο. Δεν μπορώ να πω ότι δεν ήταν ωραίο όταν βλέπεις τόσα παιδιά στις εξέδρες”.

Ο πιο "χειροπιαστός" στόχος του Κυπέλλου επετεύχθη. Πόσο μεγάλα είναι τα "πρέπει" για τους δύο επόμενους;

“Ο κόουτς προσπαθεί να πηγαίνουμε παιχνίδι με παιχνίδι και να μην κοιτάμε πιο μετά. Έναν-έναν τους στόχους, γι' αυτό και έχουμε φτάσει εδώ που έχουμε φτάσει. Είμαστε μέσα σε όλους μας τους στόχους, δεύτεροι στο Πρωτάθλημα, ενώ προκριθήκαμε και στο Champions League. Εμείς κοιτάμε το κάθε παιχνίδι σαν να είναι το τελευταίο της χρονιάς. Στόχος είναι το Final Four στο BCL και φυσικά να είμαστε στον τελικό του Πρωταθλήματος. Οι στόχοι είναι στο χέρι μας. Αν συνεχίσουμε όπως κάνουμε όλη τη χρονιά και επιστρέψουν και οι τραυματίες θα καταφέρουμε να τους πετύχουμε”.

Επέστρεψες στην ΑΕΚ και ζεις ανάλογες στιγμές με αυτές του 2018. Η δική σου πορεία στην ομάδα πόσο μακριά μπορεί ακόμη να φτάσει;

“Το καλοκαίρι με πήρε ο πρόεδρος και μου είπε, Δημήτρη έλα γιατί με σένα δεν χάνουμε τελικούς. Είσαι το γούρι μας, σε θέλουμε πίσω. Έτσι και έγινε. Θέλω να κλείσω την καριέρα μου εδώ, Προσπαθώ να βοηθάω με όποιο τρόπο μπορώ. Και σαν αρχηγός και σαν ένας παίκτης που έχει πάρει τίτλους με την ομάδα.

Με αυτόν τον τρόπο θέλω να βάλω τα παιδιά στο κλίμα, να καταλάβουν τι σημαίνει να παίζεις για την ΑΕΚ. Προσπαθώ να έχω έναν πιο συμβουλευτικό ρόλο, ώστε να βοηθήσω από την πλευρά μου την ΑΕΚ να φτιάξει έναν κορμό για τα επόμενα χρόνια. Είμαι πλέον 35, όπως και κάποιοι άλλοι παίκτες. Δεν θα παίζουμε για πολύ ακόμα. Γι' αυτό θέλω να βοηθάω τη νέα γενιά. Και θέλω να συνεχίσω να βοηθάω τον οργανισμό και αφού σταματήσω να παίζω μπάσκετ. Θα ήθελα να συνεχίσω στην ομάδα από κάποιο πόστο γιατί εκτιμώ την ομάδα και ο κόσμος έδειξε σεβασμό και εκτίμηση προς το πρόσωπό μου”.

Γουρλή σε είχε πει το καλοκαίρι. Μετά τον τελικό τι είπε;

“Αφού σας είπα, με Μαυροειδή δεν χάνουμε (σ. σ. γέλια)”.

Photo Credits: Eurokinissi