Mετεξεταστέο... το ΝΒΑ
Ο Μάικλ Τζόρνταν μίλησε για τα λάθος πρότυπα του NBA και άφησε το αγπημένο του σπορ ...μετεξεταστέο
Για να μπαίνουμε στο κλίμα και εν συνεχεία να δώσουμε προσοχή στην τοποθέτηση του Τζόρνταν, παραθέτουμε τους αριθμούς που δημοσίευσε η εταιρεία "Markitecture" προκαλώντας σεισμό στα υψηλά κλιμάκια του ΝΒΑ. Εχουμε και λέμε:
Η Λίγκα που ενδιαφέρεται περισσότερο για το ίματζ παρά για το ίδιο το άθλημα: NBA 62%, NFL (φούτμπολ) 34%, MLB (μπέιζμπολ) 28%, NHL (χόκεϊ) 13%.
Eίναι ντροπή αυτό που συμβαίνει στη Λίγκα: NBA 48%, MLB 38%, NFL 21%, NHL 21%.
Οι παίκτες τα δίνουν όλα σε κάθε ματς: NHL 63%, NFL 58%, MLB 40%, NBA 38%.
Οι παίκτες αγαπούν τους οπαδούς: NHL 51%, NFL 49%, MLB 48%, NBA 32%.
Οι παίκτες σέβονται τον προπονητή: NHL 53%, NFL 51%, MLB 48%, NBA 29%.
Οι παίκτες είναι ευεργετικοί στην κοινωνία: NHL 34%, MLB 33%, NFL 22%, NBA 14%.
Οπως διαπιστώνει κανείς, το ΝΒΑ και στις έξι κατηγορίες έρχεται τελευταίο και το έγκυρο περιοδικό απευθύνθηκε στον κορυφαίο όλων των εποχών για να εξηγήσει τα ανεξήγητα ή μάλλον τα... καμώματα των διαδόχων του με τις ευλογίες του κομισάριου! "Αυτά που θα πω ίσως να ενοχλήσουν τον Ντέιβιντ (Στερν)...", καταθέτει σε μια αποστροφή του ο Μάικλ Τζόρνταν.
"ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΑΝΤΙΓΡΑΨΕΤΕ"
" Το ΝΒΑ δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα με το ίματζ του. Διαθέτει νέους παίκτες οι οποίοι έχουν νέες ιδέες. Η ωριμότητα έρχεται αργότερα και καμιά φορά τόσο αργά, ώστε να μην μπορείς να αντιληφθείς τι έκανες σωστά και τι λάθος. Τα παιδιά δεν θα έπρεπε να παρατούν το σχολείο τόσο γρήγορα όπως κάνουν τώρα. Ενας χρόνος στο κολέγιο δεν είναι αρκετός. Δεν θα έπρεπε να τους επιτρέπουν να φεύγουν από το σχολείο, ώσπου να συμπληρώσουν τα 21 χρόνια.
Τώρα, γιατί δεν θα έπρεπε ένα μαύρο παιδί που δεν είναι πλούσιο να έχει την ευκαιρία του να προσφέρει στην οικογένειά του; Αυτό είναι ένα θέμα. Δεν το προσπερνάω. Το πρόβλημα είναι ότι κάποια παιδιά είναι ώριμα και έτοιμα να αντεπεξέλθουν στην ατμόσφαιρα του ΝΒΑ, αλλά τα περισσότερα δεν μπορούν.
Ημουν ώριμος όταν αποφοίτησα από το Νορθ Καρολάινα, οπότε κάθε φορά που προέκυπτε ένα εμπόδιο –κάποιοι παρερμήνευσαν το τι σημαίνει για μένα ο τζόγος δεν με έκανε να κολλήσω σε αυτό, αλλά πάντα το προσπερνούσα. Κοίταζα μπροστά και έλεγα: "Αυτό έκανα, δεν διακινδύνεψα κάτι, δεν εθίστηκα" και ο κόσμος με κατάλαβε. Αλλά όταν αυτό συνέβη, ήμουν αρκετά ώριμος για να το αντιμετωπίσω. Αν ήμουν 18, 19 ετών, ίσως να το είχα χειριστεί διαφορετικά.
Οταν έγινα επαγγελματίας, η Λίγκα αναζητούσε μια αλλαγή. Είχα την προσωπικότητα και το παιχνίδι και το αγωνιστικό στιλ και όλα αυτά την κατάλληλη στιγμή. Τα υπόλοιπα ήλθαν αργότερα. 23 διαφορετικά παπούτσια, δόξα, τα πάντα. Είναι φαινόμενο. Πως να εξηγήσεις ένα φαινόμενο; Δεν μπορείς. Η μόνη συμβουλή που θα μπορούσα τώρα να δώσω στους ανθρώπους της Λίγκας είναι να είναι αυθεντικοί. Ο καταναλωτής δεν είναι ηλίθιος. Είναι σε θέση να αντιληφθεί τι γίνεται και τι δεν πάει καλά. Η αυθεντικότητα είναι αυτό που διαρκεί.
Ο Ντέιβιντ Στερν σιχαίνεται αυτό που θα πω, αλλά κατά κάποιο τρόπο ο ίδιος δημιούργησε το πρόβλημά του. Κοιτάξτε πώς λειτουργεί το μάρκετινγκ με τους παίκτες. Οταν μπήκα στο ΝΒΑ, όλοι ασχολούνταν με τους αθλητές, με την απόδοσή τους στους αγώνες και με τα επιτεύγματά τους. Το να ανακαλύψεις εκ νέου κάποιον είναι πολύ δύσκολο. Οταν λες ότι ένας παίκτης είναι ο σημερινός Μάικλ Τζόρνταν ή ο σημερινός Μάτζικ Τζόνσον, το πρώτο πράγμα που θα κάνει ο κόσμος είναι να τον συγκρίνει με τον αληθινό Μάικλ Τζόρνταν ή Μάτζικ Τζόνσον. Και όταν το κοινό δει ότι δεν έχει τις ίδιες επιτυχίες, τότε μόνος σου έχεις σκάψει το λάκκο σου!
Πρέπει να δείξεις στους καταναλωτές κάτι που δεν έχουν ξαναδεί, κάποιον για τον οποίο θα πουν 'αυτός ο τύπος είναι ωραίος'. Ο Μάτζικ, ο Λάρι Μπερντ, ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ, εγώ, δεν ξεκινήσαμε από την αρχή ως συνεργάτες της Λίγκας. Εξελιχθήκαμε και τότε η Λίγκα μας έκανε συνεργάτες. Αυτό θα πρέπει να κάνει τώρα το ΝΒΑ, να βρει νέους παίκτες, οι οποίοι θα έχουν την ικανότητα πρώτα να εξελιχθούν και μετά να γίνουν συνεργάτες. Μην παίρνεις παιδιά και τα αναγκάζεις να μπουν στο δικό μας καλούπι!
Ενα πράγμα που μπορεί να μάθει κανείς από μένα είναι το εξής. Οτιδήποτε κατάφερα στη ζωή μου, ήμουν ο εαυτός μου, όχι κάποιος που δημιουργήθηκε από άλλους με μαθηματική εξίσωση. Αυτό έχει να κάνει με την ανατροφή που μου έδωσαν οι γονείς μου. Δεν μεγάλωσα στο κέντρο. Μεγάλωσα στην επαρχία, όπου υπήρχαν αξίες. Σε μάθαιναν πώς να λειτουργείς μέσα σε μια κοινωνία, να είσαι καθαρός και ειλικρινής. Τα παιδιά που μεγαλώνουν στην πόλη, γίνονται πολύ υλιστικά. Τα παιδιά μου το περνούν αυτό τώρα.
Μπορώ να φορώ κοστούμι σήμερα και τρύπιο τζιν αύριο, αλλά ο κόσμος ξέρει ότι βλέπει τον αληθινό εαυτό μου ανεξαρτήτως ένδυσης. Είχα κοτσιδάκια όταν ήμουν μικρός, αλλά τα είχα όταν δεν με ήξερε κανένας. Θα ήμουν αποδεκτός αν τα είχα και τώρα; Αν ήμουν πρόθυμος να πω 'αυτός είμαι, δεν προσπαθώ να το... παίξω κάτι', ίσως να γινόμουν αποδεκτός, αλλά ακόμη και τότε δεν είμαι σίγουρος ότι θα τα κατάφερνα. Οταν βλέπεις τον Μάικλ Τζόρνταν σήμερα, βλέπεις τον Μάικλ Τζόρνταν σαν ένα απολύτως ειλικρινές άτομο και όταν λέω ειλικρινές, εννοώ αληθινό, γνήσιο. Είμαι αυτός που είμαι και αυτό είναι απολύτως κατανοητό στον κόσμο και σε όλες τις γλώσσες του πλανήτη.
Η Λίγκα δεν πρέπει να φοβάται να αποτύχει. Τα αστέρια που παίζουν τώρα ίσως να μην φτάσουν ποτέ την εικόνα του Μάικλ Τζόρνταν ή του Μάτζικ Τζόνσον, αλλά μπορεί να δημιουργήσουν ένα ίματζ που θα έχει σημαντικό αντίκτυπο 10, 15 χρόνια από τώρα. Αυτό που ξέρω είναι... μην προσπαθείτε να αντιγράψετε κάτι που υπήρχε πριν. Κάντε το με τον δικό σας τρόπο και δείτε πώς θα πάει. Ισως να μην πιάσει την επιτυχία που ονειρεύεστε. Ισως δεν βγάλεις τα χρήματα που θα ήθελες, αλλά αξίζει περισσότερο από οτιδήποτε να είσαι ο εαυτός σου
".
Η Λίγκα που ενδιαφέρεται περισσότερο για το ίματζ παρά για το ίδιο το άθλημα: NBA 62%, NFL (φούτμπολ) 34%, MLB (μπέιζμπολ) 28%, NHL (χόκεϊ) 13%.
Eίναι ντροπή αυτό που συμβαίνει στη Λίγκα: NBA 48%, MLB 38%, NFL 21%, NHL 21%.
Οι παίκτες τα δίνουν όλα σε κάθε ματς: NHL 63%, NFL 58%, MLB 40%, NBA 38%.
Οι παίκτες αγαπούν τους οπαδούς: NHL 51%, NFL 49%, MLB 48%, NBA 32%.
Οι παίκτες σέβονται τον προπονητή: NHL 53%, NFL 51%, MLB 48%, NBA 29%.
Οι παίκτες είναι ευεργετικοί στην κοινωνία: NHL 34%, MLB 33%, NFL 22%, NBA 14%.
Οπως διαπιστώνει κανείς, το ΝΒΑ και στις έξι κατηγορίες έρχεται τελευταίο και το έγκυρο περιοδικό απευθύνθηκε στον κορυφαίο όλων των εποχών για να εξηγήσει τα ανεξήγητα ή μάλλον τα... καμώματα των διαδόχων του με τις ευλογίες του κομισάριου! "Αυτά που θα πω ίσως να ενοχλήσουν τον Ντέιβιντ (Στερν)...", καταθέτει σε μια αποστροφή του ο Μάικλ Τζόρνταν.
"ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΑΝΤΙΓΡΑΨΕΤΕ"
" Το ΝΒΑ δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα με το ίματζ του. Διαθέτει νέους παίκτες οι οποίοι έχουν νέες ιδέες. Η ωριμότητα έρχεται αργότερα και καμιά φορά τόσο αργά, ώστε να μην μπορείς να αντιληφθείς τι έκανες σωστά και τι λάθος. Τα παιδιά δεν θα έπρεπε να παρατούν το σχολείο τόσο γρήγορα όπως κάνουν τώρα. Ενας χρόνος στο κολέγιο δεν είναι αρκετός. Δεν θα έπρεπε να τους επιτρέπουν να φεύγουν από το σχολείο, ώσπου να συμπληρώσουν τα 21 χρόνια.
Τώρα, γιατί δεν θα έπρεπε ένα μαύρο παιδί που δεν είναι πλούσιο να έχει την ευκαιρία του να προσφέρει στην οικογένειά του; Αυτό είναι ένα θέμα. Δεν το προσπερνάω. Το πρόβλημα είναι ότι κάποια παιδιά είναι ώριμα και έτοιμα να αντεπεξέλθουν στην ατμόσφαιρα του ΝΒΑ, αλλά τα περισσότερα δεν μπορούν.
Ημουν ώριμος όταν αποφοίτησα από το Νορθ Καρολάινα, οπότε κάθε φορά που προέκυπτε ένα εμπόδιο –κάποιοι παρερμήνευσαν το τι σημαίνει για μένα ο τζόγος δεν με έκανε να κολλήσω σε αυτό, αλλά πάντα το προσπερνούσα. Κοίταζα μπροστά και έλεγα: "Αυτό έκανα, δεν διακινδύνεψα κάτι, δεν εθίστηκα" και ο κόσμος με κατάλαβε. Αλλά όταν αυτό συνέβη, ήμουν αρκετά ώριμος για να το αντιμετωπίσω. Αν ήμουν 18, 19 ετών, ίσως να το είχα χειριστεί διαφορετικά.
Οταν έγινα επαγγελματίας, η Λίγκα αναζητούσε μια αλλαγή. Είχα την προσωπικότητα και το παιχνίδι και το αγωνιστικό στιλ και όλα αυτά την κατάλληλη στιγμή. Τα υπόλοιπα ήλθαν αργότερα. 23 διαφορετικά παπούτσια, δόξα, τα πάντα. Είναι φαινόμενο. Πως να εξηγήσεις ένα φαινόμενο; Δεν μπορείς. Η μόνη συμβουλή που θα μπορούσα τώρα να δώσω στους ανθρώπους της Λίγκας είναι να είναι αυθεντικοί. Ο καταναλωτής δεν είναι ηλίθιος. Είναι σε θέση να αντιληφθεί τι γίνεται και τι δεν πάει καλά. Η αυθεντικότητα είναι αυτό που διαρκεί.
Ο Ντέιβιντ Στερν σιχαίνεται αυτό που θα πω, αλλά κατά κάποιο τρόπο ο ίδιος δημιούργησε το πρόβλημά του. Κοιτάξτε πώς λειτουργεί το μάρκετινγκ με τους παίκτες. Οταν μπήκα στο ΝΒΑ, όλοι ασχολούνταν με τους αθλητές, με την απόδοσή τους στους αγώνες και με τα επιτεύγματά τους. Το να ανακαλύψεις εκ νέου κάποιον είναι πολύ δύσκολο. Οταν λες ότι ένας παίκτης είναι ο σημερινός Μάικλ Τζόρνταν ή ο σημερινός Μάτζικ Τζόνσον, το πρώτο πράγμα που θα κάνει ο κόσμος είναι να τον συγκρίνει με τον αληθινό Μάικλ Τζόρνταν ή Μάτζικ Τζόνσον. Και όταν το κοινό δει ότι δεν έχει τις ίδιες επιτυχίες, τότε μόνος σου έχεις σκάψει το λάκκο σου!
Πρέπει να δείξεις στους καταναλωτές κάτι που δεν έχουν ξαναδεί, κάποιον για τον οποίο θα πουν 'αυτός ο τύπος είναι ωραίος'. Ο Μάτζικ, ο Λάρι Μπερντ, ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ, εγώ, δεν ξεκινήσαμε από την αρχή ως συνεργάτες της Λίγκας. Εξελιχθήκαμε και τότε η Λίγκα μας έκανε συνεργάτες. Αυτό θα πρέπει να κάνει τώρα το ΝΒΑ, να βρει νέους παίκτες, οι οποίοι θα έχουν την ικανότητα πρώτα να εξελιχθούν και μετά να γίνουν συνεργάτες. Μην παίρνεις παιδιά και τα αναγκάζεις να μπουν στο δικό μας καλούπι!
Ενα πράγμα που μπορεί να μάθει κανείς από μένα είναι το εξής. Οτιδήποτε κατάφερα στη ζωή μου, ήμουν ο εαυτός μου, όχι κάποιος που δημιουργήθηκε από άλλους με μαθηματική εξίσωση. Αυτό έχει να κάνει με την ανατροφή που μου έδωσαν οι γονείς μου. Δεν μεγάλωσα στο κέντρο. Μεγάλωσα στην επαρχία, όπου υπήρχαν αξίες. Σε μάθαιναν πώς να λειτουργείς μέσα σε μια κοινωνία, να είσαι καθαρός και ειλικρινής. Τα παιδιά που μεγαλώνουν στην πόλη, γίνονται πολύ υλιστικά. Τα παιδιά μου το περνούν αυτό τώρα.
Μπορώ να φορώ κοστούμι σήμερα και τρύπιο τζιν αύριο, αλλά ο κόσμος ξέρει ότι βλέπει τον αληθινό εαυτό μου ανεξαρτήτως ένδυσης. Είχα κοτσιδάκια όταν ήμουν μικρός, αλλά τα είχα όταν δεν με ήξερε κανένας. Θα ήμουν αποδεκτός αν τα είχα και τώρα; Αν ήμουν πρόθυμος να πω 'αυτός είμαι, δεν προσπαθώ να το... παίξω κάτι', ίσως να γινόμουν αποδεκτός, αλλά ακόμη και τότε δεν είμαι σίγουρος ότι θα τα κατάφερνα. Οταν βλέπεις τον Μάικλ Τζόρνταν σήμερα, βλέπεις τον Μάικλ Τζόρνταν σαν ένα απολύτως ειλικρινές άτομο και όταν λέω ειλικρινές, εννοώ αληθινό, γνήσιο. Είμαι αυτός που είμαι και αυτό είναι απολύτως κατανοητό στον κόσμο και σε όλες τις γλώσσες του πλανήτη.
Η Λίγκα δεν πρέπει να φοβάται να αποτύχει. Τα αστέρια που παίζουν τώρα ίσως να μην φτάσουν ποτέ την εικόνα του Μάικλ Τζόρνταν ή του Μάτζικ Τζόνσον, αλλά μπορεί να δημιουργήσουν ένα ίματζ που θα έχει σημαντικό αντίκτυπο 10, 15 χρόνια από τώρα. Αυτό που ξέρω είναι... μην προσπαθείτε να αντιγράψετε κάτι που υπήρχε πριν. Κάντε το με τον δικό σας τρόπο και δείτε πώς θα πάει. Ισως να μην πιάσει την επιτυχία που ονειρεύεστε. Ισως δεν βγάλεις τα χρήματα που θα ήθελες, αλλά αξίζει περισσότερο από οτιδήποτε να είσαι ο εαυτός σου
".