Αν κοιτάξει κανείς τις ομάδες που βρίσκονται φέτος στον 2ο όμιλο Νότου της Γ' Εθνικής, θα ξεχωρίσει -μεταξύ άλλων- τον Τρίτωνα και τον Σπόρτιγκ. Δύο ομάδες η ιστορία των οποίων ξεκινά περίπου οκτώ δεκαετίες πριν, με διαδρομή (ο Σπόρτιγκ ιδρύθηκε το 1936 κι ο Τρίτωνας το 1942) στις εθνικές κατηγορίες, βαριά φανέλα, αλλά το ίδιο πρόβλημα. Ξεθωριασμένη λάμψη.

Βλέπετε, ο Σπόρτιγκ κατρακύλησε απότομα από την Α1 στις τοπικές κατηγορίες, ενώ ο Τρίτωνας προσπαθούσε τα τελευταία χρόνια να... θυμηθεί τα παλιά. Εις μάτην όμως. Μέχρις ότου να αλλάξει το status quo του συλλόγου και να δοθεί το τιμόνι της ομάδας στον Μιχάλη Μιχελάκο. Έναν νεαρό και καθόλα άπειρο (λογικό) προπονητή, ο οποίος ανέλαβε το δύσκολο έργο να οδηγήσει τους "κυανόλευκους" ξανά στις εθνικές κατηγορίες.

Από την άλλη, ο Στέλιος Κλήμης ήταν μέλος της ομάδας που επανέφερε τον Σπόρτιγκ στη Γ' Εθνική, μετά από ένα σύντομο πέρασμα στην Α' ΕΣΚΑ. Εν ενεργεία παίκτης ακόμη, είχε σημαντική συμβολή στην επιστροφή στα εθνικά πρωταθλήματα. Κι αυτή τη φορά έχει την αποστολή να κρατήσει τους "μπλαουγκράνα" στην κατηγορία, με την ιδιότητα του προπονητή.

Sport24.gr πως " δεν υπάρχει ιδιαίτερο βάρος. Αυτός είναι ο τέταρτος χρόνος που είμαι στον Τρίτωνα, μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό τα τελευταία χρόνια. Σε μικρότερες κατηγορίες βέβαια, αλλά αυτό δεν λέει κάτι", για να σημειώσει πως " επομένως υπάρχει η υποτυπώδης εμπειρία, διαχειρίζομαι καλύτερα κάποια πράγματα. Έχουν αλλάξει τα δεδομένα, με αποτέλεσμα να πρέπει να είμαστε όλοι σε εγρήγορση και να δώσουμε κάθε φορά το κάτι παραπάνω".

Πως βλέπει το ίδιο κομμάτι ο Στέλιος Κλήμης; " Επειδή είμαι τόσα χρόνια στην ομάδα, έχω νιώσει το ειδικό βάρος του Σπόρτιγκ. Έχω φορέσει τη ρφανέλα του. Είναι η οικογένειά μου. Δεν υπάρχει κάτι διαφορετικό από το να προπονούσα άλλη ομάδα. Ξέρω τι γίνεται, οπότε δεν έχω έξτρα πίεση", σημειώνει ο 35χρονος προπονητής, ο οποίος πήγε -κατόπιν σχετικής ερώτησης- ένα βήμα παραπέρα κι είπε αναφορικά με το αν νιώθει ότι έχει να αποδείξει κάτι:

Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι έτσι και να μην δημιουργώ επιπλέον άγχος στον εαυτό μου. Προσπαθώ να κάνω αυτά που πρέπει. Είμαστε νέα ομάδα και υπάρχουν περισσότερες απαιτήσεις για να δουλευτεί σωστά", ενώ εν συνεχεία είπε πως " δεν το σκέφτομαι σαν ευθύνη και ότι αναγκαστικά πρέπει να πετύχω κάτι για να μην με κρίνουν αρνητικά. Ίσα ίσα που μπορεί να έχω κι ένα άλλοθι επειδή είναι η πρώτη μου φορά στον πάγκο της ανδρικής ομάδας. Από την άλλη, προσπαθώ να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ".

Ο 25χρονος προπονητής του Τρίτωνα επανέρχεται στο συγκεκριμένο ζήτημα για να εξηγήσει πως " αυτό που βλέπει ο κόσμος φέτος στη Γ' Εθνική είναι το αποτέλεσμα της συντονισμένης δουλειάς των τελευταίων ετών. Μας ήρθαν όλα δεξιά γι αυτό και τόσο άμεσα είμαστε στις εθνικές κατηγορίες. Έξτρα πίεση βάζουμε μόνοι μας στον εαυτό μας για να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Όλο αυτό ώστε να είναι δημιουργικό το άγχος".

Sport24.gr πως " δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Τα προηγούμενα χρόνια είχαμε την τύχη να συνεργαστούμε στην ομάδα με πολύ έμπειρους παίκτες, όπως ο Κρίτσαλος και ο Αγαπητός. Ανεξάρτητα από την ηλικία του καθενός, σημασία έχει ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη στον προπονητή ή τον παίκτη. Οπότε δεν μου λέει κάτι όλο αυτό".

Από την άλλη, ο κόουτς του Σπόρτιγκ αντιμετωπίζει άλλα προβλήματα. Όπως το να προσπαθεί να "σκοτώσει" μέσα του τον παίκτη κατά τη διάρκεια της προπόνησης και του αγώνα, ώστε να λειτουργήσει όσο το δυνατόν καλύτερα ως προπονητής. Αλήθεια, τι είναι πιο εύκολο για εκείνον; " Να παίζεις", απαντά αμέσως, για να επισημάνει πως " με τόσα χρόνια πορείας στα παρκέ ως παίκτης, δεν θα είχα ιδιαίτερο άγχος στα παιχνίδια. Ως προπονητής όμως είμαι πρωτάρης, οπότε δυσκολεύουν τα πράγματα (γελάει). Η ευθύνη πάντως είναι η ίδια και στις δύο περιπτώσεις".

Ποιος δεν θέλει άλλωστε λίγο "φρέσκο αίμα" στους πάγκους των "μικρών κατηγοριών"; Ούτως ή άλλως ο Δημήτρης Πρίφτης, ο Άρης Λυκογιάννης, ο Μάνος Μανουσέλης, ο Δημήτρης Λιόγας και τόσοι άλλοι από τα (πολύ) χαμηλά ξεκίνησαν. Για να φτάσουν σταδιακά στον αφρό, με κάποιους εκ των προαναφερθέντων να μας απασχολούν πλέον πολύ έντονα...