Μικροί; Όχι και τόσο...
Το SPORT 24 παρουσιάζει το 2007 τους "μικρούς" του ελληνικού πρωταθλήματος που θα λάμψουν το 2010
Παναθηναϊκός: Στράτος Περπέρογλου
Όταν το καλοκαίρι έπαιρνε μεταγραφή στον Παναθηναϊκό, αν και είχε και την επιλογή του Ολυμπιακού, ίσως να περίμενε περισσότερο χρόνο συμμμετοχής, από τη στιγμή μάλιστα που ο Σισκάουσκας είχε αναχωρήσει -ξαφνικά- για τη Μόσχα και την ΤΣΣΚΑ. Όμως, ο πρώην παίκτης του Πανιωνίου και ένας εκ των κορυφαίων της περυσινής σεζόν έχει περιοριστεί σε λίγα λεπτά συμμετοχής (τελευταία έχουν αυξηθεί), αλλά ακόμη και σε αυτά τα 99 λεπτά που έχει παίξει στην Α1, έχει προλάβει να σημειώσει στο... πινακάκι του 7 πόντους μέσο όρο. Ωστόσο, αξίζει παραπάνω...
Ολυμπιακός: Γιάννης Μπουρούσης, Παναγιώτης Βασιλόπουλος, Κώστας Βασιλειάδης, Γιώργος Πρίντεζης, Λουκάς Μαυροκεφαλίδης, Μίλος Τεόντοσιτς.
Δεν είναι και πολύ μικροί (ο Τεόντοσιτς είναι ο μικρότερος), αλλά είναι η νουβέλα βαγκ του Ολυμπιακού που πάνω της στηρίζονται τα μελλοντικά σχέδια της ομάδας. Ο Μπουρούσης δεν έχει βρει ακόμη τον περυσινό εαυτό του, αλλά έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση και ενίοτε ηγετικά χαρακτηριστικά. Ο Βασιλόπουλος έχει ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς. Ο Βασιλειάδης έχει δικαιώσει το προπονητικό τιμ (και ιδιαίτερα τον Σφαιρόπουλο) για την επιλογή του, αν και έχει πολλά ακόμη που πρέπει να δώσει, ο Πρίντεζης είναι εξαιρετικός και δεύτερος σκόρερ της ομάδας πίσω από τον Ματσιγιάουσκας, ο Μαυροκεφαλίδης ήταν τραυματίας, αλλά ακόμη κι όταν δεν είναι, δεν χρησιμοποιείται πολύ (γιατί;) και ο Τεόντοσιτς ψάχνεται ακόμη, αλλά πού θα πάει, θα τη βρει την άκρη...
Άρης: Δημήτρης Καραδολάμης, Μιχάλης Τσαϊρέλης.
Δεν παίζουν, δεν χρησιμοποιούνται, δεν υπάρχει κάτι για να σχολιάσουμε. Αν πρέπει να πούμε κάτι για την ομάδα του Άρη, αναγκαστικά θα πάμε σε αρκετά... πρεσβύτερο παίκτη, μόνο και μόνο επειδή μας έχει εκπλήξει με τη βελτίωσή του. Ναι, στον Δημήτρη Τσαλδάρη αναφερόμαστε που παίζει σταθερά καλά και αποδεικνύει ότι δεν πρέπει να έχεις το ταλέντο του Γιασικεβίτσιους για να σταθείς με αξιώσεις στην Α1. Πρέπει όμως να το πιστεύεις και να προσπαθείς για αυτό.
Πανιώνιος: Βασίλης Ξανθόπουλος, Ντούσαν Σάκοτα, Βλάντιμιρ Γιάνκοβιτς.
Ύστερα από τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ, ο Ξανθόπουλος μάλλον βρήκε την Ιθάκη του στη Νέα Σμύρνη. Ο νεαρός πλέι μέικερ ξεδιπλώνει το ταλέντο του σχεδόν σε κάθε αγωνιστική και οργανώνει εξαιρετικά την ομάδα του, ενώ παίζει (από μικρός) πολύ καλή και κυρίως έξυπνη άμυνα. Λίγα παραπάνω σουτ δεν θα έβλαπταν... Ο Σάκοτα έχει κάνει μερικά καταπληκτικά παιχνίδια, προσπαθεί να βάλει κι άλλα στοιχεία στο παιχνίδι του εκτός από το δολοφονικό του σουτ και δείχνει ότι το επώνυμό του, δεν είναι τυχαία μπασκετικό. Ο Βλάντιμιρ Γιάνκοβιτς έχει μόλις δύο συμμετοχές, αλλά ολόκληρη η κυανέρυθρη οικογένεια θέλει διακαώς να τον δει να παίζει πολύ και καλά.
Πανελλήνιος: Δημήτρης Καλαϊτζίδης, Γιάννης Σακκελαρίου, Γιώργος Αποστολίδης, Νίκος Παππάς.
Ο πρώτος δεν βάζει πολλούς πόντους, ενώ με τον Άντονι Γκράντι και τον Νίκο Αργυρόπουλο μπροστά του δεν μπορεί να διεκδικήσει περισσότερο χρόνο συμμετοχής, αλλά τουλάχιστον αξιοποιεί αυτόν που έχει. Ο άτυχος Γιάννης Σακκελαρίου είναι η έννοια της σταθερότητας τα τελευταία χρόνια στον Πανελλήνιο και όντας στο σύλλογο από πιτσιρίκι ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει Κυψέλη και Πανελλήνιος. Δυστυχώς όμως, έμεινε εκτός μάχης. Ο Γιώργος Αποστολίδης πήγε το καλοκαίρι στον Ολυμπιακό, αλλά κατέληξε στον Πανελλήνιο με μικρότερο χρόνο συμμετοχής από αυτόν που είχε πέρυσι στην Ολύμπια Λάρισας. Τέλος, ο Νίκος Παππάς πρέπει να περιμένει. Και να προπονείται.
ΠΑΟΚ: Δημήτρης Βεργίνης, Γιώργος Τσιάκος
Ο Βεργίνης είναι πραγματικό ταλέντο, που έχει όλα τα φόντα για να εδραιωθεί στη συνείδηση του ελληνικού μπάσκετ και στα επόμενα χρόνια να φτάσει μέχρι και την Εθνική ομάδα. Όχι, δεν είμαστε καθόλου υπερβολικοί. Πολύ καλός πλέι μέικερ, με φαρμακερό σουτ, πάθος και ηγετικές ικανότητες, ενώ παίζει και άμυνα. Δηλαδή, τι άλλο να κάνει; Ασίστ; Κι αυτό κάνει. Ο Τσιάκος πριν από χρόνια ήταν στον Πρωτέα Βούλας και λίγοι πίστευαν ότι θα έφτανε σε υψηλό επίπεδο. Εν έτει... 2008, απλά τους κοιτάει από εκεί που έχει φτάσει και δεν αποδεικνύει, ότι αν θέλεις κάτι με όλη την ψυχή σου, μπορείς να το πετύχεις.
Ολύμπια Λάρισας: Φάνης Κουμπούρας, Γιώργος Τσιάρας, Βασίλης Γιαννουλάκος, Γιώργος Τριχόπουλος.
Από τη Χαλκίδα... με αγάπη για το μπάσκετ. Μακριά χέρια, μεγάλο άλμα, μπασκετικό μυαλό και πολλή προπόνηση: Φάνης Κουμπούρας. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έκανε πολύ καλή επιλογή με την απόκτησή του και ο 24χρονος πλέι μέικερ παίζει κάθε εβδομάδα, λες και είναι χρόνια στην ομάδα. Είναι χρόνια όμως στις μεγάλες κατηγορίες και ξέρει τι χρειάζονται. Ο Τσιάρας συνεχίζει από πέρυσι. Στη μέρα του είναι ασταμάτητος. Ρωτήστε και τον Γκέρσον. Οι Γιαννουλάκος και Τριχόπουλος προσπαθούν και αυτό μετράει. Θέλει κι άλλο όμως...
Μαρούσι: Κώστας Καϊμακόγλου, Πέτρος Νοέας, Δημήτρης Μαυροειδής, Μιχάλης Παραγιός.
Ο Καϊμακόγλου είναι πλέον παλιά καραβάνα στα βόρεια προάστια, αλλά ακόμη φέτος δεν έχει πατήσει γκάζι. Περιμένουμε περισσότερα μετά τις γιορτές. Οι υπόλοιποι τρεις παίρνουν εμπειρίες και προσπαθούν να αποκομίσουν όσα περισσότερα μπορούν.
ΑΕΚ: Αλέξης Κυρίτσης, Χρήστος Ταπούτος, Κώστας Χαρίσης
Δεν είναι και... πιτσιρίκια, αλλά είναι ελλληνόπουλα που έχουν πολλά χρόνια μπάσκετ μπροστά και πολλά να αποδείξουν. Ο Κυρίτσης έχει την εμπιστοσύνη του Αγγέλου, κάτι που είναι πολύ σημαντικό και φέτος δείχνει μια πιο... ήρεμη νοοτροπία στο παιχνίδι του, γεγονός που τον κάνει περισσότερο ευέλικτο, όταν οι άμυνες είναι σφιχτές. Ο Ταπούτος δεν έχει σταθερότητα ακόμη, ενώ ο Χαρίσης δεν παίζει πολύ.
Ολυμπιάδα Πατρών: Γιώργος Θεοδωράκος, Σιμεών Ιωακειμίδης.
Ελάχιστος χρόνος, ακόμη πιο λίγα για να σχολιάσουμε. Η Ολυμπιάδα στηρίζεται σε μεγαλύτερους Έλληνες και περισσότερους ξένους. Και οι δύο πάντως έχουν στοιχεία θετικά και μπορούν. Ευκαιρίες ψάχνουν.
ΑΕΛ: Παναγιώτης Καραβανάς, Βασίλης Αγγελακόπουλος
Όσο ο Πιλαφίδης τους δίνει χρόνο συμμετοχής, αυτοί δίνουν πίσω περισσότερα πράγματα. Σίγουρα δεν είναι πρωταγωνιστές στην ομάδα του κάμπου, αφού οι Κις, Τιγκ, Παπανικολόπουλος και ο μπομπέρ Κυριακόπουλος έχουν κλέψει την παράσταση, αλλά έχουν το μερίδιο που τους αναλογεί στη μέχρι τώρα πολύ καλή πορεία της ΑΕΛ.
Αιγάλεω: Σπύρος Μαγγουνής
Έχει πολύ καλό σουτ, αλλά παρότι ο Σκουρτόπουλος τον πιστεύει και τον χρησιμοποεί, ακόμη δεν έχει πιστέψει όσο πρέπει στις δυνατότητές τους. Ίσως να έχει εντυπωσιαστεί κι αυτός όπως όλοι μας, από τον Τζάαμπερ ή τον πιο βελτιωμένο παίκτη της Α1, Αβραάμ Καλλινίκιδη.
Κολοσσός Ρόδου: -
Δεν ξεχωρίζει κάποιος νεότερος στην ομάδα της Ρόδου μέχρι στιγμής. Εκτός από τον Γιάννη Σκορδάλη που "πονάει" το νησί και την ομάδα...
ΑΓΟΡ: Ιάν Βουγιούκας
Ερχόμενος από τις ΗΠΑ για τον Ολυμπιακό ο Βουγιούκας συνέδεσε το όνομά του με υψηλές προσδοκίες στα μάτια του κόσμου. Στην Κρήτη χρειάστηκε χρόνο για να βρει τα πατήματά του, αλλά στα τελευταία παιχνίδια και ιδιαίτερα στο ματς με τον Πανιώνιο. Είναι εμφανές ότι έχει φυσικά πλεονεκτήματα και όσο περνάει ο καιρός θα τα δείχνει ολοένα και περισσότερο.
Όταν το καλοκαίρι έπαιρνε μεταγραφή στον Παναθηναϊκό, αν και είχε και την επιλογή του Ολυμπιακού, ίσως να περίμενε περισσότερο χρόνο συμμμετοχής, από τη στιγμή μάλιστα που ο Σισκάουσκας είχε αναχωρήσει -ξαφνικά- για τη Μόσχα και την ΤΣΣΚΑ. Όμως, ο πρώην παίκτης του Πανιωνίου και ένας εκ των κορυφαίων της περυσινής σεζόν έχει περιοριστεί σε λίγα λεπτά συμμετοχής (τελευταία έχουν αυξηθεί), αλλά ακόμη και σε αυτά τα 99 λεπτά που έχει παίξει στην Α1, έχει προλάβει να σημειώσει στο... πινακάκι του 7 πόντους μέσο όρο. Ωστόσο, αξίζει παραπάνω...
Ολυμπιακός: Γιάννης Μπουρούσης, Παναγιώτης Βασιλόπουλος, Κώστας Βασιλειάδης, Γιώργος Πρίντεζης, Λουκάς Μαυροκεφαλίδης, Μίλος Τεόντοσιτς.
Δεν είναι και πολύ μικροί (ο Τεόντοσιτς είναι ο μικρότερος), αλλά είναι η νουβέλα βαγκ του Ολυμπιακού που πάνω της στηρίζονται τα μελλοντικά σχέδια της ομάδας. Ο Μπουρούσης δεν έχει βρει ακόμη τον περυσινό εαυτό του, αλλά έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση και ενίοτε ηγετικά χαρακτηριστικά. Ο Βασιλόπουλος έχει ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς. Ο Βασιλειάδης έχει δικαιώσει το προπονητικό τιμ (και ιδιαίτερα τον Σφαιρόπουλο) για την επιλογή του, αν και έχει πολλά ακόμη που πρέπει να δώσει, ο Πρίντεζης είναι εξαιρετικός και δεύτερος σκόρερ της ομάδας πίσω από τον Ματσιγιάουσκας, ο Μαυροκεφαλίδης ήταν τραυματίας, αλλά ακόμη κι όταν δεν είναι, δεν χρησιμοποιείται πολύ (γιατί;) και ο Τεόντοσιτς ψάχνεται ακόμη, αλλά πού θα πάει, θα τη βρει την άκρη...
Άρης: Δημήτρης Καραδολάμης, Μιχάλης Τσαϊρέλης.
Δεν παίζουν, δεν χρησιμοποιούνται, δεν υπάρχει κάτι για να σχολιάσουμε. Αν πρέπει να πούμε κάτι για την ομάδα του Άρη, αναγκαστικά θα πάμε σε αρκετά... πρεσβύτερο παίκτη, μόνο και μόνο επειδή μας έχει εκπλήξει με τη βελτίωσή του. Ναι, στον Δημήτρη Τσαλδάρη αναφερόμαστε που παίζει σταθερά καλά και αποδεικνύει ότι δεν πρέπει να έχεις το ταλέντο του Γιασικεβίτσιους για να σταθείς με αξιώσεις στην Α1. Πρέπει όμως να το πιστεύεις και να προσπαθείς για αυτό.
Πανιώνιος: Βασίλης Ξανθόπουλος, Ντούσαν Σάκοτα, Βλάντιμιρ Γιάνκοβιτς.
Ύστερα από τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ, ο Ξανθόπουλος μάλλον βρήκε την Ιθάκη του στη Νέα Σμύρνη. Ο νεαρός πλέι μέικερ ξεδιπλώνει το ταλέντο του σχεδόν σε κάθε αγωνιστική και οργανώνει εξαιρετικά την ομάδα του, ενώ παίζει (από μικρός) πολύ καλή και κυρίως έξυπνη άμυνα. Λίγα παραπάνω σουτ δεν θα έβλαπταν... Ο Σάκοτα έχει κάνει μερικά καταπληκτικά παιχνίδια, προσπαθεί να βάλει κι άλλα στοιχεία στο παιχνίδι του εκτός από το δολοφονικό του σουτ και δείχνει ότι το επώνυμό του, δεν είναι τυχαία μπασκετικό. Ο Βλάντιμιρ Γιάνκοβιτς έχει μόλις δύο συμμετοχές, αλλά ολόκληρη η κυανέρυθρη οικογένεια θέλει διακαώς να τον δει να παίζει πολύ και καλά.
Πανελλήνιος: Δημήτρης Καλαϊτζίδης, Γιάννης Σακκελαρίου, Γιώργος Αποστολίδης, Νίκος Παππάς.
Ο πρώτος δεν βάζει πολλούς πόντους, ενώ με τον Άντονι Γκράντι και τον Νίκο Αργυρόπουλο μπροστά του δεν μπορεί να διεκδικήσει περισσότερο χρόνο συμμετοχής, αλλά τουλάχιστον αξιοποιεί αυτόν που έχει. Ο άτυχος Γιάννης Σακκελαρίου είναι η έννοια της σταθερότητας τα τελευταία χρόνια στον Πανελλήνιο και όντας στο σύλλογο από πιτσιρίκι ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει Κυψέλη και Πανελλήνιος. Δυστυχώς όμως, έμεινε εκτός μάχης. Ο Γιώργος Αποστολίδης πήγε το καλοκαίρι στον Ολυμπιακό, αλλά κατέληξε στον Πανελλήνιο με μικρότερο χρόνο συμμετοχής από αυτόν που είχε πέρυσι στην Ολύμπια Λάρισας. Τέλος, ο Νίκος Παππάς πρέπει να περιμένει. Και να προπονείται.
ΠΑΟΚ: Δημήτρης Βεργίνης, Γιώργος Τσιάκος
Ο Βεργίνης είναι πραγματικό ταλέντο, που έχει όλα τα φόντα για να εδραιωθεί στη συνείδηση του ελληνικού μπάσκετ και στα επόμενα χρόνια να φτάσει μέχρι και την Εθνική ομάδα. Όχι, δεν είμαστε καθόλου υπερβολικοί. Πολύ καλός πλέι μέικερ, με φαρμακερό σουτ, πάθος και ηγετικές ικανότητες, ενώ παίζει και άμυνα. Δηλαδή, τι άλλο να κάνει; Ασίστ; Κι αυτό κάνει. Ο Τσιάκος πριν από χρόνια ήταν στον Πρωτέα Βούλας και λίγοι πίστευαν ότι θα έφτανε σε υψηλό επίπεδο. Εν έτει... 2008, απλά τους κοιτάει από εκεί που έχει φτάσει και δεν αποδεικνύει, ότι αν θέλεις κάτι με όλη την ψυχή σου, μπορείς να το πετύχεις.
Ολύμπια Λάρισας: Φάνης Κουμπούρας, Γιώργος Τσιάρας, Βασίλης Γιαννουλάκος, Γιώργος Τριχόπουλος.
Από τη Χαλκίδα... με αγάπη για το μπάσκετ. Μακριά χέρια, μεγάλο άλμα, μπασκετικό μυαλό και πολλή προπόνηση: Φάνης Κουμπούρας. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έκανε πολύ καλή επιλογή με την απόκτησή του και ο 24χρονος πλέι μέικερ παίζει κάθε εβδομάδα, λες και είναι χρόνια στην ομάδα. Είναι χρόνια όμως στις μεγάλες κατηγορίες και ξέρει τι χρειάζονται. Ο Τσιάρας συνεχίζει από πέρυσι. Στη μέρα του είναι ασταμάτητος. Ρωτήστε και τον Γκέρσον. Οι Γιαννουλάκος και Τριχόπουλος προσπαθούν και αυτό μετράει. Θέλει κι άλλο όμως...
Μαρούσι: Κώστας Καϊμακόγλου, Πέτρος Νοέας, Δημήτρης Μαυροειδής, Μιχάλης Παραγιός.
Ο Καϊμακόγλου είναι πλέον παλιά καραβάνα στα βόρεια προάστια, αλλά ακόμη φέτος δεν έχει πατήσει γκάζι. Περιμένουμε περισσότερα μετά τις γιορτές. Οι υπόλοιποι τρεις παίρνουν εμπειρίες και προσπαθούν να αποκομίσουν όσα περισσότερα μπορούν.
ΑΕΚ: Αλέξης Κυρίτσης, Χρήστος Ταπούτος, Κώστας Χαρίσης
Δεν είναι και... πιτσιρίκια, αλλά είναι ελλληνόπουλα που έχουν πολλά χρόνια μπάσκετ μπροστά και πολλά να αποδείξουν. Ο Κυρίτσης έχει την εμπιστοσύνη του Αγγέλου, κάτι που είναι πολύ σημαντικό και φέτος δείχνει μια πιο... ήρεμη νοοτροπία στο παιχνίδι του, γεγονός που τον κάνει περισσότερο ευέλικτο, όταν οι άμυνες είναι σφιχτές. Ο Ταπούτος δεν έχει σταθερότητα ακόμη, ενώ ο Χαρίσης δεν παίζει πολύ.
Ολυμπιάδα Πατρών: Γιώργος Θεοδωράκος, Σιμεών Ιωακειμίδης.
Ελάχιστος χρόνος, ακόμη πιο λίγα για να σχολιάσουμε. Η Ολυμπιάδα στηρίζεται σε μεγαλύτερους Έλληνες και περισσότερους ξένους. Και οι δύο πάντως έχουν στοιχεία θετικά και μπορούν. Ευκαιρίες ψάχνουν.
ΑΕΛ: Παναγιώτης Καραβανάς, Βασίλης Αγγελακόπουλος
Όσο ο Πιλαφίδης τους δίνει χρόνο συμμετοχής, αυτοί δίνουν πίσω περισσότερα πράγματα. Σίγουρα δεν είναι πρωταγωνιστές στην ομάδα του κάμπου, αφού οι Κις, Τιγκ, Παπανικολόπουλος και ο μπομπέρ Κυριακόπουλος έχουν κλέψει την παράσταση, αλλά έχουν το μερίδιο που τους αναλογεί στη μέχρι τώρα πολύ καλή πορεία της ΑΕΛ.
Αιγάλεω: Σπύρος Μαγγουνής
Έχει πολύ καλό σουτ, αλλά παρότι ο Σκουρτόπουλος τον πιστεύει και τον χρησιμοποεί, ακόμη δεν έχει πιστέψει όσο πρέπει στις δυνατότητές τους. Ίσως να έχει εντυπωσιαστεί κι αυτός όπως όλοι μας, από τον Τζάαμπερ ή τον πιο βελτιωμένο παίκτη της Α1, Αβραάμ Καλλινίκιδη.
Κολοσσός Ρόδου: -
Δεν ξεχωρίζει κάποιος νεότερος στην ομάδα της Ρόδου μέχρι στιγμής. Εκτός από τον Γιάννη Σκορδάλη που "πονάει" το νησί και την ομάδα...
ΑΓΟΡ: Ιάν Βουγιούκας
Ερχόμενος από τις ΗΠΑ για τον Ολυμπιακό ο Βουγιούκας συνέδεσε το όνομά του με υψηλές προσδοκίες στα μάτια του κόσμου. Στην Κρήτη χρειάστηκε χρόνο για να βρει τα πατήματά του, αλλά στα τελευταία παιχνίδια και ιδιαίτερα στο ματς με τον Πανιώνιο. Είναι εμφανές ότι έχει φυσικά πλεονεκτήματα και όσο περνάει ο καιρός θα τα δείχνει ολοένα και περισσότερο.