Ο Παναθηναϊκός Superfoods κλείνει τις τελευταίες λεπτομέρειες για την απόκτηση του Ντίνου Μήτογλου, εντείνοντας τις τελευταίες ημέρες την προσπάθεια για να τον φέρει άμεσα (οριστικά) στην Ελλάδα. Οι "πράσινοι" προσπαθούν να κάμψουν τις τελευταίες αντιστάσεις του 21χρονου φόργουορντ, ο οποίος σκέφτεται έντονα το Wake Forest.

Τα μηνύματα που λαμβάνουν στο "τριφύλλι" από την πλευρά του παίκτη είναι θετικά τις τελευταίες ώρες, κάτι που έχει ανεβάσει τις πιθανότητες άμεσου επαναπατρισμού του παίκτη. Έχει ξεκαθαριστεί άλλωστε πως η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ θέλει άμεσα τον παίκτη, κι όχι με φόντο το επόμενο καλοκαίρι. Το "γιατί" είναι πολύ απλό και μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός πως πρόκειται για έναν εξαιρετικό σουτέρ, με μεγάλες πιθανότητες εξέλιξης, αλλά ταυτόχρονα κι ώριμο αθλητή (εντός κι εκτός παρκέ), που μπορεί να προσφέρει άμεσα στο "τριφύλλι".

Η ταμπέλα του "σουτέρ" που τον συνοδεύει δεν έχει... μπει τυχαία. Το κάθε άλλο, πρόκειται για την αγωνιστική του ταυτότητα, όπως έχει εξηγηθεί ήδη από το Sport24.gr. Απόδειξη δεν μπορούν παρά να αποτελεί η επίδοση που κατέγραψε πριν από μερικούς μήνες, στην ευρεία -σε έκταση- νίκη του Wake Forest επί του LSU (110-76) στις 22 Δεκεμβρίου 2016. Τότε που ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής της βραδιάς, ολοκληρώνοντας τον αγώνα με 28 πόντους (season high) και 8/11 τρίποντα (μαζί με 2/3 δίποντα, 7 ριμπάουντ και 2 κλεψίματα)! Τότε, που "ανάγκασε" τους σχολιαστές της αμερικανικής τηλεόρασης να αναφωνήσουν " Θεέ μου, κάποιος ας τον μαρκάρει"!

Η συγκεκριμένη περίπτωση δεν αποτελεί βέβαια τη μοναδική απόδειξη της ικανότητάς του στο περιφερειακό σουτ. Είπαμε άλλωστε, πρόκειται για έναν παίκτη με παρεμφερή αγωνιστικά χαρακτηριστικά με τον Αντώνη Φώτση . Κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με την ευχέρεια που έχουν στο τρίποντο, αλλά και το γεγονός πως τα καταφέρνουν εξαιρετικά παρά το ύψος τους (σ.σ.: o Ντίνος Μήτογλου είναι 2μ07).

Στην πρώτη του κιόλας χρονιά στο κολέγιο εξέπληξε άπαντες όταν σημείωσε 6/12 τρίποντα στην ήττα του Wake Forest από το Virginia (61-60). Είχε προηγηθεί βέβαια το παιχνίδι με το Syracuse (ήττα με 86-83 στην παράταση), όπου πάλι ήταν "καυτός" από την περιφέρεια, με 4/7 τρίποντα. Γρήγορα, στις ΗΠΑ ασχολήθηκαν με αυτό το κομμάτι: τον ψηλό που σουτάρει σαν... κοντός.

Ακολούθησαν αρκετές βραδιές που δήλωσε "παρών" με την ευστοχία του από μακριά, άλλες που η μπάλα δεν του έκανε το χατήρι, αλλά σε κάθε περίπτωση το scouting report των αντιπάλων έλεγε ένα πράγμα κατά βάση: "μην σουτάρει για τρεις"! Όποια ομάδα δεν τον είχε κατά νου, το πλήρωνε. Κι αν σταδιακά το ποσοστό του έπεσε στην τριετία του στους "Demon Deacons", δεν μπορεί κάποιος να παραβλέψει πως τα νούμερά του είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακά για έναν παίκτη που βρίσκεται στα 2μ07.

Είναι, δε, χαρακτηριστικό πως σε αυτά τα τρία χρόνια στο NCAA μόλις τέσσερις (!) φορές δεν έχει εκδηλώσει προσπάθεια πίσω από τα 6μ25, που βρίσκεται η γραμμή του τριπόντου. Κατά τα λοιπά, αρέσκεται να δοκιμάζει τα χέρια του από μακριά, την ίδια ώρα που βελτίωσε σε βάθος χρόνου το παιχνίδι του με πλάτη στο καλάθι, προσθέτοντας ένα ακόμη "συν" στο επιθετικό του ρεπερτόριο.

Η ουσία βέβαια δεν αλλάζει: είναι ο καλύτερος ψηλός σουτέρ που διαθέτει αυτή την στιγμή το ελληνικό μπάσκετ, κι ο παίκτης που μπορεί σταδιακά να συγκριθεί με τον Αντώνη Φώτση. Όχι απαραίτητα σε επίπεδο ταλέντου, βιογραφικού και τίτλων, αλλά στα αγωνιστικά χαρακτηριστικά. Θυμάστε όλα αυτά τα χρόνια άλλον παίκτη στο ελληνικό μπάσκετ που με ύψος 2μ07 (και πάνω) να σουτάρει έτσι;

AP Photo/Chuck Burton