Μήτογλου: "Με ήθελαν Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός, ήταν προνόμιο να παίξω μπροστά σε αυτούς τους οπαδούς"
Για το ενδιαφέρον των αιωνίων το καλοκαίρι του 2017, για την παράδοση της οικογένειάς του στο ποδόσφαιρο, αλλά και για την νέα του ομάδα, την Αρμάνι Μιλάνο, μίλησε ο Ντίνος Μήτογλου στην ιστοσελίδα της ιταλικής ομάδας.
Λίγο πριν από την έναρξη των επίσημων αγώνων στη σεζόν 2021/22, ο Ντίνος Μήτογλου μίλησε στην ιστοσελίδα της Αρμάνι Μιλάνο για την απόφαση που πήρε το καλοκαίρι του 2017, όταν αποχώρησε από το NCAA, αλλά και για την απόφαση που πήρε πριν από μερικές εβδομάδες όταν αποχαιρέτησε τον Παναθηναϊκό για να φορέσει τη φανέλα της Αρμάνι Μιλάνο.
Αναλυτικά όσα είπε ο Ντίνος Μήτογλου:
"Όλοι στην οικογένειά μου έπαιζαν ποδόσφαιρο, ο πατέρας μου στον ΠΑΟΚ το 80 και το 90, ο αδελφός μου τώρα στην ΑΕΚ. Κι εγώ ποδόσφαιρο έπαιζα, αλλά όταν ψήλωσα στα 10-11, κατάλαβα ότι δεν ήταν άθλημα για εμένα. Θυμάμαι πως ήμουν στο δωμάτιό μου, είχα πέντε ή έξι μπάλες ποδοσφαίρου και τις πετούσα στον αδελφό μου φωνάζοντάς του "είναι πλέον δικές σου". Αποφάσισα να δοκιμάσω στο μπάσκετ, ερωτεύθηκα το άθλημα. Μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη, σε μια πόλη στην οποία ο ΠΑΟΚ κι ο Άρης είναι δημοφιλείς. Αυτό έπαιξε ρόλο στο να γίνω φαν του μπάσκετ.
Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ στην ακαδημία Αστέρια και ο coach Ροδόπουλος με δίδαξε τα βασικά, εντός κι εκτός παρκέ. Αυτός μου έβαλε την ιδέα να μετακομίσω στην Αμερικανή, του χρωστάω πολλά και δεν θα τον ξεχάσω ποτέ. Αυτός ήταν ο λόγος που αγάπησα την Αμερική και έκανα αυτό το βήμα στην καριέρα μου. Ήμουν σε μια μικρή πόλη αλλά έπαιζε σε ένα μεγάλο πανεπιστήμιο, στο Γουέικ Φόρεστ. Αξέχαστη εμπειρία. Οι σπουδαστές αγαπούν το μπάσκετ και ακολουθούν την ομάδα, ήταν τιμή να είμαι μέλος της, ήταν μια υπέροχη εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ.
Επέλεξα το Γουέικ Φόρεστ επειδή είναι ένα θρυλικό σχολείο για το μπάσκετ. Σκέφτομαι πάντα τον Τιμ Ντάνκαν, τον Ράντολφ Τσίλντρες, τον Κρις Πολ, τον Τζεφ Τιγκ, όλους τους σπουδαίους αθλητές που βρέθηκαν εκεί. Πηγαίνεις για προπόνηση και βλέπεις τις φωτογραφίες τους, ανατριχιάζεις. Θυμάμαι την πρώτη μου προπόνηση, θυμάμαι όταν επισκέφθηκα για πρώτη φορά το σχολείο, είδα την εικόνα του Τιμ Ντάνκαν στον τοίχο, δεν θα ξεχάσω αυτό το συναίσθημα. Επρεπε να γυρίσω στην Ελλάδα, έπρεπε να παίξω με την εθνική ομάδα, ήμουν 21 ετών και τότε ο Παναθηναϊκός κι ο Ολυμπιακός ενδιαφέρθηκαν. Έπρεπε να αποφασίσω αν θα συνεχίσω την κολεγιακή μου καριέρα πριν από το ΝΒΑ ή αν θα υπογράψω σε ελληνική ομάδα για να παίξω στη EuroLeague. Αποφάσισα να πάω στον Παναθηναϊκό, ήταν μια σπουδαία εμπειρία. Ως Έλληνας, θεωρώ προνόμιο να μπορείς να παίξεις μπροστά σε αυτούς τους οπαδούς, με αυτούς τους συμπαίκτες.
Φέτος αποφάσισα να έρθω στο Μιλάνο με την βοήθεια του coach Μεσίνα. Έχω σπουδαίους συμπαίκτες και σε αυτή την ομάδα, αλλά και υψηλές απαιτήσεις. Ήθελα να κάνω αυτό το βήμα στην καριέρα μου, να ανοίξω ένα νέο κεφάλαιο. Ο προπονητής μπορεί να με χρησιμοποιήσει και στο 4 και στο 5, αλλά για να είμαι ειλικρινής, μου αρέσει να παίζω περισσότερο στο 4. Θέλω να γίνω πιο συνεπής, δεν με ενδιαφέρει να πιάσω κάποια νούμερα, αλλά να βλέπω κάθε μέρα και κάθε προπόνηση ως μια πρόκληση".