Είναι γνωστό τοις πάσι πως η αγορά αποτελεί ένα από τα πλέον ευμετάβλητα κομμάτια του αθλήματος. Η δυνατότητα για προσθαφαιρέσεις σχεδόν στο σύνολο της αγωνιστικής περιόδου (εν αντιθέσει με ό,τι συμβαίνει στο ποδόσφαιρο) δημιουργεί ευκαιρίες από το πουθενά, όπως αντίστοιχα προβλήματα (βλ. τι έγινε πέρσι στη Ρεάλ Μαδρίτης με την ξαφνική φυγή του Γκάμπριελ Ντεκ για το ΝΒΑ).

Στην περίπτωση της Μονακό βέβαια το απροσδόκητο λειτούργησε υπέρ της, από την στιγμή που προέκυψε η περίπτωση του Ντουέιν Μπέικον. Σχεδόν από το πουθενά, δεδομένου πως μιλάμε για έναν παίκτη με τετραετή προϋπηρεσία στο ΝΒΑ που του απέφερε το ποσό των 5.390.074 δολαρίων. Πολύ περισσότερο όμως, με ενεργή -και βασική- συμμετοχή στους Ορλάντο Μάτζικ την περσινή αγωνιστική περίοδο.

Όταν λοιπόν η Μονακό ανακοίνωσε την απόκτησή του για ένα χρόνο (στις 26 Οκτωβρίου 2021), οι περισσότεροι απόρησαν πώς ένας παίκτης με τόσο ενεργό ρόλο στο ΝΒΑ αποφάσισε να δοκιμάσει στην EuroLeague. Πόσω μάλλον όχι για ένα powerhouse της διοργάνωσης, αλλά για την σταχτοπούτα αυτής.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά με μηνιάτικο πολύ μακριά από αυτό που θα περίμενε κανείς για έναν αθλητή με το βιογραφικό και τις περγαμηνές του. Βλέπετε, η "Roca Team" έκανε το colpo grosso τόσο αγωνιστικά όσο και οικονομικά, αφού -ούτε λίγο ούτε πολύ- υπέγραψε τον παίκτη που -μαζί με τον Μάικ Τζέιμς- την έχει φέρει ένα βήμα μακριά από το Final Four του Βελιγραδίου για περίπου 50.000 δολάρια τον μήνα!

Πώς όμως έφτασαν οι δύο πλευρές στον γάμο;

Η εμπιστοσύνη στη Νέα Υόρκη ξεθώριασε γρήγορα

Μετά την σπουδαία περσινή σεζόν που είχε (10.9 πόντοι με 28.5% στο τρίποντο), 3.1 ριμπάουντ και 1.3 ασίστ ανά 25.7 συμμετοχής βγήκε στην αγορά ως free agent. Κοινώς, ήθελε να κεφαλαιοποιήσει τα εξαιρετικά νούμερα με μια νέα καλή συμφωνία, ει δυνατόν πολυετή. Δεν την βρήκε άμεσα, πλην όμως το τηλεφώνημα από τη Νέα Υόρκη αρκούσε για να του δώσει την απαιτούμενη ώθηση.

Ειδικά από την στιγμή που ο President of Basketball Operations του οργανισμού των Νιου Γιορκ Νικς, Λίον Ρόουζ, τον γνώριζε προσωπικά και είχε εισηγηθεί την σχετική επένδυση στο πρόσωπό του. Κάπως έτσι, ο Ντουέιν Μπέικον υπέγραψε αρχικά το Exhibit-10 που θα τον κρατούσε στην προετοιμασία, με δυνατότητα αυτό να εξελιχθεί σε non-guaranteed για το 2021/22, με το μίνιμουμ ποσό που μπορούσε να λάβει (περί τα 1.7 εκατομμύρια δολάρια).

Η δυσπιστία του Τομ Τίμποντο προς το πρόσωπό του, κυρίως επειδή επρόκειτο για έναν παίκτη με αστάθεια στο περιφερειακό σουτ όμως, έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Ο προπονητής των Νιου Γιορκ Νικς προτιμούσε περιφερειακούς που θα εκτελούν καλά από τα 7μ25, υπηρετώντας πάντα το ευρύτερο αγωνιστικό πλάνο.

Μία οπτική της αιτίας του πρόωρου διαζυγίου ανάμεσα στις δύο πλευρές έδωσε πριν από μερικούς μήνες ένας NBA Scout (κράτησε την ανωνυμία του) στη New York Post, ο οποίος υποστήριξε πως "ο Ντουέιν Μπέικον παίζει ανάμεσα στο "2" και το "3" με ικανότητα στο σκοράρισμα, είναι όμως απείθαρχος και δεν έχει το απαιτούμενο basketball IQ. Δεν είναι καλός στο spot up, ή στο catch-and-shoot όπως ο Ρέτζι Μπούλοκ (έφυγε με προορισμό τους Ντάλας Μάβερικς). Έχει μηδενική ικανότητα να δημιουργήσει για τους υπόλοιπους, οπότε...".

Η Ευρώπη ξαφνικά στο κάδρο

Με τη σεζόν στο ΝΒΑ να είναι προ των πυλών και το ενδιαφέρον για εκείνον να έχει ατονίσει συνολικά σε μεγάλο βαθμό λοιπόν, ο Ντουέιν Μπέικον αποφάσισε να κάνει κάτι που απαρνούνταν τα προηγούμενα χρόνια: να συζητήσει για την Ευρώπη.

Το όνομά του προτάθηκε σε συλλόγους της EuroLeague, που ήταν διατεθειμένοι για μια διορθωτική κίνηση στις αρχές της σεζόν. Μεταξύ αυτών, η Μπάγερν Μονάχου, η Μακάμπι Τελ Αβίβ και η Μονακό.

Η πρώτη δεν προχώρησε ιδιαίτερα σε διαπραγματεύσεις, αφού η φιλοσοφία της σφιχτής οικονομικής πολιτικής δεν επιτρέπει την παραμικρή απόκλιση από τον προκαθορισμένο ετήσιο προϋπολογισμό. Η δεύτερη μπήκε σε διαδικασία συζητήσεων, αλλά έκανε πίσω. Κάπως έτσι, η τρίτη της ιστορίας ήταν κι η κερδισμένη.

Η Μονακό τού προσέφερε ένα πολύ χαμηλό -για τα δεδομένα και το ταλέντο του- συμβόλαιο, περί τις 50.000 δολάρια τον μήνα για οκτάμηνη συνεργασία. Τα αποτελέσματα της συνεργασίας δεν άργησαν να φανούν, με αποκορύφωμα όσα κάνει στα playoffs, εκεί όπου έχει βελτιώσει τα νούμερά του εν συγκρίσει με τη regular season σε πόντους (15.75 από 13.67), εύστοχα εντός παιδιάς σουτ (6.5 από 4.96) και ποσοστό ευστοχίας στα εντός παιδιάς σουτ (50% από 44%).

Ο στόχος και το plan b

Για τον Ντουέιν Μπέικον, ο μεγάλος στόχος δεν αλλάζει κι έχει να κάνει με την επιστροφή στο ΝΒΑ το συντομότερο δυνατό. Όχι με την έννοια του βοηθητικού παίκτη, αλλά με το status που δημιούργησε ο ίδιος το 2020/21 ως παίκτης των Ορλάντο Μάτζικ. Αυτό θα επιδιώξει να πετύχει στην offseason, προσδοκώντας σε μεγαλύτερο εύρος επιλογών στο ΝΒΑ. Κυρίως όμως σε έναν οργανισμό που θα πιστέψει στο ταλέντο και τις ικανότητές του.

Τι θα γίνει όμως αν δεν βρει αυτό που πραγματικά τον ικανοποιεί; Η EuroLeague μπορεί να δώσει τη λύση και να αποτελέσει το αποκούμπι του, ξέροντας όμως πως πλέον η διαπραγματευτική δύναμή του θα είναι πολύ πιο ισχυρή. Όπως αντίστοιχα, θα περιλαμβάνει μερικά ακόμη μηδενικά στο συμβόλαιό του.

Για αρχή, υπάρχει η Μονακό που μόνο αρνητική δεν είναι στο ενδεχόμενο ανανέωσης της συνεργασίας τους (όχι βέβαια με όποιο οικονομικό κόστος). Διαφορετικά, ήδη η Μακάμπι Τελ Αβίβ και η Φενέρμπαχτσε έχουν καταστήσει σαφές πως θα ήθελαν να μάθουν λεπτομέρειες για τη διαθεσιμότητά του, στη διάρκεια της offseason.

Μέχρι τότε βέβαια, υπάρχει (λίγος) ακόμη δρόμος κι ένας αγώνας που μπορεί να απογειώσει ακόμη περισσότερο την αξία του στο χρηματιστήριο της EuroLeague. Αυτός απέναντι στον Ολυμπιακό για το Game 5 των playoffs.