Μονακό - Ολυμπιακός: Ο Σλούκας, το σχήμα με τρία γκαρντ και το κλείδωμα του Τζέιμς

Ο Ολυμπιακός τα κατάφερε στο Game 3 με την Μονακό. Ζορίστηκε, πήγε να χάσει ένα δικό του παιχνίδι όταν απώλεσε διαφορά 15 πόντων, αλλά τελικά πήρε την νίκη με 87-83 και έκανε το 2-1 στην σειρά.

Οι “ερυθρόλευκοι” άλλαξαν - σε έναν βαθμό - προσέγγιση στον τρίτο αγώνα με την Μονακό, έκαναν κάποιες προσαρμογές, πήραν πίσω το πλεονέκτημα έδρας και πλέον απέχουν μία νίκη από το Final Four του Βελιγραδίου. Πώς όμως έφτασαν μέχρι εδώ;

Το διαφορετικό ροτέισον και το σχήμα με 3 γκαρντ

Ο Ολυμπιακός ήξερε ότι έπρεπε με κάποιο τρόπο να διαχειριστεί την ενέργεια που βγάζει η Μονακό στις δύο πλευρές του παρκέ. Φρόντισε λοιπόν από την πρώτη περίοδο να δείξει ότι σκοπεύει να αλλάξει τρόπο προσέγγισης, όταν ο πρώτος γκαρντ που σηκώθηκε από τον πάγκο δεν ήταν ο Κώστας Σλούκας, αλλά ο Μιχάλης Λούντζης.

Ο 24χρονος γκαρντ έχει ξεκάθαρα αμυντικό ρόλο στην ομάδα. Παρόλα αυτά, έμελλε να δώσει λύσεις στην επίθεση στην πρώτη περίοδο, πετυχαίνοντας 5 μαζεμένους πόντους, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι τον μάρκαρε ο Μάικ Τζέιμς, ο οποίος είχε ήδη δύο φάουλ.

Η πραγματική αλλαγή στην προσέγγιση του Ολυμπιακού βέβαια ήταν το σχήμα με τα τρία γκαρντ που εφάρμοσε στην 2η περίοδο, όταν πέρασε ταυτόχρονα στο παρκέ τους Σλούκα, Ντόρσεϊ και Γουόκαπ. Με τον ΜακΚίσικ να μοιάζει εκτός κλίματος αγώνα, ο Γιώργος Μπαρτζώκας πήγε στην λογική των τριών γκαρντ για να έχει ισορροπία σε άμυνα και επίθεση.

Η συγκεκριμένη τριάδα συνηπήρξε στο παρκέ για 16 λεπτά και 55 δευτερόλεπτα, βγάζοντας συνολικό πρόσημο +3. Τι το διαφορετικό είχε όμως;

Άνοιξε το γήπεδο για τον Σλούκα

Με τον Γουόκαπ και τον Ντόρσεϊ στο πλευρό του, ο Σλούκας αισθανόταν μεγαλύτερη άνεση και στις δύο πλευρές του παρκέ. Η αρχή γινόταν όμως με την επίθεση, αφού χάρη στον Γουόκαπ μπορούσε να ξεκινάει μακριά από την μπάλα και να μην φθείρεται από την πίεση των Γάλλων, ενώ η παρουσία του Ντόρσεϊ άνοιγε το γήπεδο.

Αποτέλεσμα ήταν να είναι πιο φρέσκος και να εστιάσει περισσότερο σε εκτελεστικό ρόλο, που ήταν και το ζητούμενο, τελειώνοντας τον αγώνα με 21 πόντους με 7/9 σουτ (2/3 τρίποντα).

Στην πραγματικότητα, η άνεση που ένιωσε ο Σλούκας και οι χώροι που άνοιξαν φαίνονται από ένα απλό νούμερο: Στο Game 3 ο διεθνής γκαρντ είχε 3/4 προσπάθειες στο “ζωγραφιστό”. Οι 3 από τις 4 προσπάθειες ήρθαν όταν συνυπήρχε στο παρκέ με τους άλλους δύο γκαρντ.

Για να καταλάβει κάποιος την διαφορά, αρκεί να έχει υπόψη το εξής: Στα δύο πρώτα παιχνίδια της σειράς, στο ΣΕΦ, ο Σλούκας είχε - συνολικά - 3 σουτ μέσα στο “ζωγραφιστό” (2 στο πρώτο και 1 στο δεύτερο).

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ουσιαστικά μίκρυνε το ροτέισον στους 7 παίκτες, παίρνοντας λίγα λεπτά παρουσίας από τους Λούντζη, ΜακΚίσικ και Πρίντεζη. Καθόλου τυχαία, η τριάδα των Σλούκα (21 πόντοι), Γουόκαπ (13 πόντοι) και Ντόρσεϊ (11 πόντοι) είχε διψήφιο αριθμό πόντων, κάτι που συνέβη μόλις για 2η φορά φέτος στην διοργάνωση. Η πρώτη ήταν σε ένα παιχνίδι που πλέον… δεν μετράει, αυτό με την Ζενίτ στην Ρωσία τον περασμένο Νοέμβριο.

Το κλείδωμα του Τζέιμς και οι πόντοι του Μπέικον

Ο Ολυμπιακός είχε λύσεις στην επίθεση. Το θέμα ήταν πώς θα περιόριζε την δράση της Μονακό στην άλλη πλευρά του παρκέ. Για ακόμα μία φορά, όλα ξεκίνησαν από την προσπάθεια να περιοριστεί ο Μάικ Τζέιμς, σε μία αποστολή που - βάσει αποτελέσματος - κρίνεται πετυχημένη, αφού ο Αμερικανός έμεινε στους 13 πόντους με 1/9 σουτ (1/6 τρίποντα), 10/10 βολές και 8 ασίστ.

Ο Ολυμπιακός είχε ξεκάθαρη φιλοσοφία για ακόμα μία φορά. Ήθελε να στείλει τον Αμερικανό στο αριστερό του χέρι, αλλά και να τον υποχρεώσει να πασάρει. Δεν ήθελε να τον αφήσει να βρει ρυθμό.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι μία άμυνα που έπαιξε πάνω του ο Μιχάλης Λούντζης στην πρώτη περίοδο. Εκεί που φάνηκε ξεκάθαρα ότι τον έστειλε αριστερά, με τον Ντόρσεϊ να είναι έτοιμος να βοηθήσει.

Λίγο αργότερα, πάλι ο Λούντζης ετοιμάζεται να του δώσει αριστερό διάδρομο. Και - ξανά - οι περιφερειακοί του Ολυμπιακού είναι έτοιμοι να δώσουν βοήθειες, με τους Σλούκα και Παπανικολάου να κλείνουν προς τα μέσα.

Ο Ολυμπιακός ήθελε να κάνει τον Τζέιμς δημιουργό. Ο Αμερικανός είχε την κλάση να διαβάσει την αντίπαλη άμυνα, κάτι που φαίνεται από τις 8 ασίστ του. ¨Ηταν ξεκάθαρο ωστόσο πως ένιωθε εγκλωβισμένος. Ήθελε να πάρει προσπάθειες. Και δεν βρήκε ποτέ ρυθμό.

Την ίδια στιγμή, η Μονακό είδε - ξανά - τον Ντουέιν Μπέικον να την παίρνει στην πλάτη του. Ο Αμερικανός σημείωσε μεγάλα καλάθια, τελειώνοντας τον αγώνα με 23 πόντους με 9/18 σουτ. Στην πραγματικότητα βέβαια δούλεψε πολύ για κάθε ένα από αυτά.

Ο Ολυμπιακός έστελνε (και αυτόν) στο αριστερό του χέρι και προσπαθούσε να τον ωθήσει στο να πάει προς το καλάθι, όπου τον περίμενε ο Μουστάφα Φαλ. Σύμφωνα με το InStat Scout, ο Μπέικον έπαιξε 5 φορές ένας εναντίον ενός, σημειώνοντας μόλις 2 πόντους σε τέτοια κατάσταση.

Ακόμα κι έτσι όμως, κατάφερε δουλεύοντας κυρίως μέσα από διάφορα plays να βρει ρυθμό, αφού σκόραρε στο transition, με πλάτη, παίζοντας το Pick and Roll ως χειριστής και σκρινέρ. Έκανε ένα γεμάτο παιχνίδι, αλλά ίδρωσε για κάθε καλάθι.

Το "5 out" της Μονακό που έφερε τα πάνω-κάτω και το "μυστικό" του Γουόκαπ

Η Μονακό τα δοκίμασε όλα. Στο τέλος, έπαιξε και το τελευταίο της χαρτί: Ένα χαμηλό σχήμα, με τον Γουίλ Τόμας σε θέση σέντερ και τον Μπέικον σε θέση πάουερ φόργουορντ, παίζοντας στην λογική του “5 out”, δηλαδή με 5 παίκτες στην περιφέρεια, ώστε να ανοίξουν οι χώροι. Αυτό το σχήμα καμικάζι έμελλε να φέρει και την ανατροπή.

Έχοντας χώρους και πιέζοντας στην άμυνα, οι Μονεγάσκοι έκαναν την τελική τους αντεπίθεση. Τα δε δύο τρίποντα του Λι έμελλε να τους φέρουν μπροστά στο σκορ (80-79(. Ενώ όμως οι σφυγμοί ήταν στα ύψη, ο Γουόκαπ έβγαλε από την φαρέτρα του ένα - όχι και τόσο “μυστικό” - όπλο: Την ικανότητά του να κερδίζει φάουλ σταματώντας απότομα τον ρυθμό του ενώ ντριμπλάρει.

Ο Αμερικανός πήγε προς το καλάθι έπειτα από Pick and Roll που έπαιξε και με τον Βέστερμαν στον γοφό του σταμάτησε απότομα, με τον Γάλλο να πέφτει πάνω του και να τον ρίχνει κάτω, κάνοντάς του φάουλ. Ο Αμερικανός ευστόχησε σε δύο βολές και έκανε το σκορ 81-80, κόβοντας τον ρυθμό των Γάλλων.

Σύμφωνα με το InStat Scout, ο Γουόκαπ έχει κερδίσει 83 φάουλ την φετινή σεζόν. Τα 11 εξ αυτών τα έχει κερδίσει με αυτό τον τρόπο: Περνάει τον προσωπικό του αντίπαλο και μετά σταματάει απότομα, με τον παίκτη που τον μαρκάρει να πέφτει πάνω του και να τον ρίχνει στο παρκέ. Καμιά φορά, είναι τα μικρά πράγματα που κάνουν την διαφορά.

Ακόμα κι έτσι βέβαια, η Μονακό είχε την τύχη στα χέρια της. Και έδωσε την μπάλα στον Μπέικον, με τον Ντόρσεϊ να τον μαρκάρει. Ο Αμερικανός έπαιξε ένας με έναν. Ο Ντόρσεϊ τον έστειλε στο αριστερό του χέρι και ο Μπέικον αστόχησε σε ένα τρομερά δύσκολο και μαρκαρισμένο τρίποντο. Έκτοτε, το μόνο που έκανε ο Ολυμπιακός ήταν να βάλει τις βολές που έπρεπε για να κερδίσει.

Όλα παίζουν ρόλο

Ο Ολυμπιακός μίκρυνε το ροτέισον, προσαρμόστηκε και νίκησε. Χρειάστηκε να δει τον Σλούκα και τον Βεζένκοβ να είναι πιο επιθετικοί. Έπαιξε με 3 γκαρντ. Άντεξε όταν ο Φαλ φορτώθηκε με φάουλ, με τον Ζαν-Σαρλ να δίνει πράγματα. Είδε τον Κώστα Παπανικολάου να μαρκάρει τους πάντες. Κυρίως όμως, δεν άφησε τίποτα να πάει χαμένο. Σε αυτό το επίπεδο, όλα παίζουν τον ρόλο τους, μικρά και μεγάλα.

Η εξυπνάδα του Γουόκαπ στο τέλος έδωσε δύο βολές. Η αφέλεια του Μάικ Τζέιμς να κάνει το 5ο φάουλ του πηγαίνοντας πάνω στον Βεζένκοβ - όταν μέχρι τότε και τα 4 προηγούμενα φάουλ του τα είχε χρεωθεί με ίδιο τρόπο, πηγαίνοντας να κλέψει την μπάλα - η άμυνα του Φαλ στον Βέστερμαν με το σκορ στο 80-83, όλα αυτά έπαιξαν ρόλο. Ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος στις λεπτομέρειες, για αυτό νίκησε.

Πλέον, οι “ερυθρόλευκοι” απέχουν μία νίκη από το Final Four του Βελιγραδίου. Έχουν δείξει ότι είναι στο χέρι τους να βρεθούν εκεί. Η συνέχεια, στο παρκέ.