- Hanno, στην καριέρα σου έχεις αγωνιστεί σε σπουδαίους ευρωπαϊκούς συλλόγους και στο βιογραφικό σου καταγράφονται αρκετές επιτυχίες. Πως αισθάνεσαι που από τη νέα χρονιά θα αγωνίζεσαι σε μια εξίσου σπουδαία ομάδα όπως είναι ο ΑΡΗΣ;

« Είναι κάτι που με ευχαριστεί ιδιαίτερα γιατί ο ΑΡΗΣ είναι πραγματικά μια μεγάλη ομάδα. Την περσινή χρονιά στην Ζαλγκίρις είχα κάποια σκαμπανεβάσματα στην απόδοση μου. Μέχρι τα Χριστούγεννα όλα κυλούσαν πολύ καλά, αλλά μόλις έγινε η αλλαγή του προπονητή, από εκείνο το σημείο και έπειτα η ομάδα είχε διαφορετική πορεία και εγώ δεν πήρα τις ευκαιρίες που θα ήθελα. Τώρα ψάχνω να μου δοθεί μια νέα ευκαιρία για να αποδείξω τι μπορώ να κάνω. Αναζητούσα να παίξω σε μια ομάδα στην οποία θα επικρατεί μια σταθερότητα σε όλους τους τομείς και της οποίας το περιβάλλον θα με κάνει να νιώθω άνετα.

Αυτό πιστεύω ότι μπορώ να το βρω στον ΑΡΗ, αφού πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η παρουσία του κόουτς Χέρμπερτ. Είναι ένας άνθρωπος τον οποίο γνωρίζω, αφού το 1997 είχα αγωνιστεί υπό τις οδηγίες του όταν ήταν προπονητής στην Εθνική Παίδων της Φιλανδίας. Τον σέβομαι απόλυτα και παρά το γεγονός ότι δεν υπήρξα παίκτης του σε κάποιον σύλλογο, μπορώ να πω ότι τον ξέρω καλά και η παρουσία του στον ΑΡΗ είναι πολύ σημαντική για μένα».

- Ποιοι ήταν οι υπόλοιποι λόγοι που σε οδήγησαν στην απόφαση να υπογράψεις στον ΑΡΗ;

« Όπως είπα και προηγουμένως, ήθελα να πάω σε μια ομάδα η οποία θα διαθέτει έναν κόουτς που θα με κάνει να νιώθω άνετα. Ο Γκόρντον Χέρμπερτ έζησε πολλά χρόνια στην Φιλανδία και αυτό θα με βοηθήσει ώστε να έχουμε καλή επικοινωνία. Αυτός ήταν ένας από τους μεγαλύτερους λόγους που με έκαναν να υπογράψω στον ΑΡΗ. Από εκεί και πέρα μεγάλο κίνητρο αποτελεί η παρουσία της ομάδας στην Ευρωλίγκα. Είναι μια διοργάνωση στην οποία θέλω να αγωνίζομαι και πιστεύω ότι είχα καλή παρουσία όσες χρονιές συμμετείχα με τις προηγούμενες ομάδες μου, με εξαίρεση ίσως την περσινή χρονιά με την Ζαλγκίρις. Με τον ΑΡΗ οι στόχοι μας στην Ευρωλίγκα θα είναι υψηλοί, αλλά το πιο σωστό θα είναι να προχωράμε βήμα, βήμα.

Πρώτα από όλα να προκριθούμε στο TOP 16 και μετά βλέπουμε για τα υπόλοιπα. Διότι, και με την Ζαλγκίρις πέρσι είχαμε στα χαρτιά μια μεγάλη ομάδα, αλλά στην πράξη δεν καταφέραμε να περάσουμε τον πρώτο γύρο. Έχω πολλές φιλοδοξίες και πιστεύω ότι μπορούμε να «χτίσουμε» μια πολύ καλή ομάδα με μαχητικό πνεύμα. Είμαι βέβαιος ότι ο ΑΡΗΣ είναι η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσα να κάνω. Όχι μόνο για μένα, αλλά και για την οικογένεια μου, αφού έχω δύο παιδιά και θέλω να νιώθουν όμορφα στην χώρα που πηγαίνω να αγωνιστώ. Και η Ελλάδα είναι μια χώρα στην οποία ήθελα να έρθω.

Πριν 12 χρόνια εξάλλου όταν άρχισα την καριέρα μου στην Εθνική Φιλανδίας είχα έρθει στην Αθήνα και αντιμετωπίσαμε την Εθνική Ελλάδας σε ένα τουρνουά. Από τότε βρέθηκα πολλές φορές στο παρελθόν κοντά στο να υπογράψω με ελληνικούς συλλόγους και τώρα αυτό γίνεται πραγματικότητα μέσω του ΑΡΗ. Θα έχω λοιπόν την ευκαιρία τόσο εγώ, όσο και η οικογένεια μου να γνωρίσουμε καλύτερα την χώρα σας. Όπως καταλαβαίνετε, είναι πολλά πράγματα που μετράω στην επιλογή μου και πιστεύω ότι θα έχω μια πολύ καλή χρονιά».

- Γνωρίζεις κάποια πράγματα για την ιστορία του ΑΡΗ;

« Αλίμονο αν δεν γνώριζα. Όταν ήμουν μικρός είχα δει πολλούς αγώνες του ΑΡΗ στην τηλεόραση, την εποχή που αγωνιζόταν στην ομάδα ο Νίκος Γκάλης. Ξέρω ότι έχει κατακτήσει πολλούς τίτλους και μέσω του ίντερνετ κάνω μια έρευνα για να συλλέξω ακόμη περισσότερα στοιχεία. Φυσικά είχα την ευκαιρία να μάθω ακόμη καλύτερα τον ΑΡΗ μέσα από την περσινή του πορεία στην Ευρωλίγκα και με χαροποιεί το ότι είχε μια πολύ καλή χρονιά στην διοργάνωση. Ελπίζω να συνεχίσουμε στο ίδιο επίπεδο και γιατί όχι να φέρουμε τίτλους στην Θεσσαλονίκη. Γνωρίζω ότι θα έχουμε δύσκολο έργο αφού πέρα από την Ευρωλίγκα και το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος είναι ιδιαίτερα υψηλό, αλλά εμείς θα προσπαθήσουμε και τα πάντα μπορούν να συμβούν».

- Πέρσι όντας παίκτης της Ζαλγκίρις αντιμετώπισες δύο φορές τον ΑΡΗ στην Ευρωλίγκα, αφού οι δύο ομάδες είχαν κληρωθεί στον ίδιο όμιλο. Τι είναι αυτό που θα σου μείνει χαραγμένο στη μνήμη όταν ήρθες στην Θεσσαλονίκη για τον πρώτο αγώνα;

« Πριν μιλήσω για τις εμπειρίες που αποκόμισα ερχόμενος στην Θεσσαλονίκη, η πρώτη φορά που αντιμετώπισα τον ΑΡΗ ήταν στον τελικό του ULEB Cup το 2006 όταν αγωνιζόμουν στη Δυναμό Μόσχας. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τους 5.000 φιλάθλους του ΑΡΗ που ταξίδεψαν στο Σαρλερουά και δημιούργησαν μια εκπληκτική ατμόσφαιρα στο γήπεδο. Ο ΑΡΗΣ διαθέτει πολύ φανατικούς και τρελούς φιλάθλους. Αυτό συνέβη και όταν ήρθα με την Ζαλγκίρις στην Θεσσαλονίκη. Τέτοια κατάσταση μόνο στο κολέγιο είχα ζήσει, όταν είχαμε 10.000 κόσμο στο γήπεδο. Είναι μεγάλη υπόθεση να παίζεις σε ένα γήπεδο γεμάτο με φανατικούς οπαδούς.

Αυτό σε κάνει να δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό όχι μόνο για να κερδίζει η ομάδα, αλλά και για να χαίρονται οι φίλαθλοι. Δεν κρύβω μάλιστα ότι στο παρελθόν θεωρούσα τους οπαδούς της Φορτιτούντο Μπολόνια ως τους καλύτερους στην Ευρώπη. Η άποψη μου όμως άλλαξε μόλις αντιμετώπισα τον ΑΡΗ και βίωσα την ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι φίλαθλοι του. Ξέρουν από μπάσκετ και είναι τιμή για οποιονδήποτε αθλητή να παίζει γι’ αυτούς. Δεν υπάρχουν άλλωστε πολλές ομάδες που διαθέτουν φιλάθλους όπως ο ΑΡΗΣ».

- Και οι φίλοι του ΑΡΗ όμως είναι ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι μετά την επισημοποίηση της συνεργασίας μαζί σου. Σε γεμίζει αυτό με άγχος, ή είναι κάτι που το απολαμβάνεις;

« Ως επαγγελματίας επιδιώκω να αισθάνομαι πίεση με την καλή έννοια. Αν εγώ είμαι χαρούμενος, τότε εγγυώμαι ότι θα είναι χαρούμενοι και οι φίλαθλοι με εμένα. Δεν θέλω να αρχίσω τα μεγάλα λόγια, γιατί το ταμείο γίνεται στο τέλος. Είδε κανείς καμιά ομάδα να κερδίζει τίτλους από τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, ή τον Νοέμβριο; Το παν είναι να κάνουμε μια καλή αρχή, να είμαστε ενωμένοι και την άνοιξη πιστεύω ότι όλα θα μας πάνε καλά».

- Αναφέρθηκες πριν με τα καλύτερα λόγια για τον κόουτς της ομάδας. Τι ήταν αυτό που σου έκανε εντύπωση μέσα από τις συνομιλίες σας;

« Το ότι σου δίνει την σιγουριά πως αυτά που λέει τα εννοεί κιόλας. Πριν από δύο περίπου εβδομάδες μιλήσαμε στο τηλέφωνο και μου άρεσε το ότι δεν άρχισε να μου δίνει υποσχέσεις για το χρόνο συμμετοχής που θα έχω, αλλά μου είπε ότι θα είμαι ένα κομμάτι του παζλ. Ξέρει τι μπορώ να κάνω και ελπίζω ότι θα με βάλει στην σωστή κατεύθυνση. Η παρουσία του στον ΑΡΗ με κάνει να αισθάνομαι άνετα, επειδή είναι ειλικρινής μαζί μου και τον πιστεύω απόλυτα».

-Τι θα πρέπει να περιμένουν οι φίλοι και οι εχθροί του Hanno Mottola στο παρκέ;

« Αυτό που θα επιδιώξω είναι να μεταφέρω τις εμπειρίες και τις ικανότητες μου στο παρκέ. Ως παίκτης είμαι ομαδικός και οι αντίπαλοι μας καλά θα κάνουν να προσέξουν όχι μόνο εμένα, αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας. Το θέμα δεν είναι τα στατιστικά ενός παίκτη, αλλά το να κερδίζει η ομάδα. Ξέρω πολλούς παίκτες που οι αριθμοί τους είναι εξαιρετικοί, αλλά παίζουν σε ομάδες που δεν κερδίζουν τίποτα. Για να πετύχεις θα πρέπει να θυσιάσεις το «εγώ» σου, για το καλό της ομάδας. Προσωπικά δεν μου αρέσει καθόλου να παίζω κάπου που θα βασίζονται αποκλειστικά από έναν παίκτη. Στην Φορτιτούντο εξάλλου είχαμε μια πολύ καλή χρονιά επειδή υπήρχαν πέντε παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων».

- Ας αλλάξουμε λίγο θέμα. Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας σου;

« Νομίζω ότι η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου ήταν η συμμετοχή μου στον τελικό του NCAA το 1998. Η ομάδα μου (Γιούτα) και το Κεντάκι ήταν οι δύο καλύτερες της χώρας εκείνη την χρονιά και παρά το γεγονός ότι χάσαμε, είχα την δυνατότητα να αντιμετωπίσω ορισμένους παίκτες που στην συνέχεια έκαναν λαμπρή καριέρα στο ΝΒΑ. Σημαντική στιγμή επίσης ήταν όταν αποκλείσαμε στο Final Four το Νορθ Καρολάϊνα στο οποίο το μεγάλο αστέρι ήταν ο Βινς Κάρτερ».

- Στο πλούσιο βιογραφικό σου καταγράφονται και δύο χρόνια πετυχημένης παρουσίας στο ΝΒΑ με τους Ατλάντα Χωκς. Πως θα χαρακτήριζες με λίγα λόγια το πέρασμα σου από το καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου;

« Ειμαι πολύ περήφανος για εκείνα τα δύο χρόνια. Μπορεί να μην είχα μεγάλο χρόνο συμμετοχής, αλλά ήταν υπέροχο που έζησα από κοντά αυτό που κάθε αθλητής ονειρεύεται. Αποκόμισα αρκετές σημαντικές εμπειρίες που με βοήθησαν στην καριέρα μου».

- Παρατηρώντας ομως τους αριθμούς και τις επιδόσεις σου όταν αγωνιζόσουν στους Χωκς, είναι απορίας άξιο γιατί δεν συνέχισες την καριέρα σου στο ΝΒΑ και προτίμησες τελικά να έρθεις στην Ευρώπη…

« Ο λόγος ήταν ένας: Ήθελα να έχω μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής. Κατά τα άλλα πέρασα δύο πολύ όμορφα χρόνια στην Ατλάντα με τους Χωκς».

- Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος παίκτης που αντιμετώπισες;

« Όλοι οι σούπερ σταρ του ΝΒΑ ήταν εξαιρετικά δύσκολοι για να τους μαρκάρεις! Για παράδειγμα, ο Κέβιν Γκαρνέτ, ο Τιμ Ντάνκαν και ο Σακίλ Ο’ Νιλ είναι παίκτες με εξαιρετικό ταλέντο στο ένας εναντίον ενός. Και στην Ευρώπη όμως υπάρχουν παίκτες εξίσου ικανοί σε ατομικό επίπεδο. Θα μου μείνει όμως σίγουρα χαραγμένο στη μνήμη η στιγμή που έπαιξα αντίπαλος του Μάικλ Τζόρνταν, καθώς επίσης και με άλλους παίκτες που κοσμούν τους τοίχους των δωματίων εκατομμυρίων παιδιών στον κόσμο».

- Κλείνοντας, ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στους φίλους του ΑΡΗ;

« Θέλω να ξέρουν ότι ανυπομονώ να παίξω για τον ΑΡΗ και για τους φιλάθλους του. Ελπίζω να με υποδεχθούν «ζεστά» όταν θα έρθω και θα κάνω τα πάντα προκειμένου να είναι περήφανοι για εμένα».