Η Μπαρτσελόνα δηλώνει περήφανα εδώ και δεκαετίες ότι το μότο της είναι “mes que un club”, που σημαίνει “κάτι παραπάνω από ένας σύλλογος”. Θεωρητικά αυτή η φράση αντιπροσωπεύει τα ιδανικά της ομάδας και της Καταλονίας. Και έγινε για ακόμα μία φορά τα τελευταία χρόνια χίλια κομμάτια.

Η απόφαση των “μπλαουγκράνα” να αφήσουν στην Κωνσταντινούπολη τον Τομά Ερτέλ και να μην του επιτρέψουν να ταξιδέψει με την υπόλοιπη ομάδα στην Βαρκελώνη θα προκαλούσε έτσι κι αλλιώς αντιδράσεις. Όταν συνδυάζεται με το γεγονός ότι βρισκόμαστε εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού και τον άφησαν στην Τουρκία – ασχέτως με το τι υποστηρίζουν στην ανακοίνωση που εξέδωσαν οι Καταλανοί – η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη. Και επιβεβαιώνει για ακόμα μία φορά ότι στο τμήμα μπάσκετ κάτι δεν λειτουργεί σωστά, αφού στο πρόσφατο παρελθόν οι “μπλαουγκράνα” έχουν υποπέσει και σε άλλα “φάουλ”.

Η Μπαρτσελόνα σαφώς και μπορεί να υποστηρίζει ό,τι θέλει. Μπορεί οι ιθύνοντες να έχουν στο μυαλό τους ότι ο Ερτέλ τους είπε ψέματα και μιλούσε πίσω από την πλάτη τους με την Ρεάλ αφότου ενημερώθηκε από τον σύλλογο ότι δεν υπολογίζεται. Το γεγονός ότι ο ίδιος θέλει το καλύτερο για την καριέρα του είναι κάτι που – προφανώς – δεν τους αφορά. Το μόνο που σκέφτηκαν οι Καταλανοί είναι το επικοινωνιακό κόστος στην περίπτωση που ο Γάλλος υπέγραφε στον “αιώνιο” αντίπαλο. Και κάπου εκεί είναι που κατάφεραν να κάνουν ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στην εικόνα τους

ΟΤΑΝ Ο ΡΑΪΣ ΕΚΑΝΕ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ 2Η ΟΜΑΔΑ

Ο τρόπος που αντέδρασε η Μπαρτσελόνα στην περίπτωση του Ερτέλ ήταν σπασμωδικός. Όσοι έχουν πάντως καλή μνήμη σίγουρα μπορούν να θυμηθούν ότι πριν τρία χρόνια οι Καταλανοί είχαν συμπεριφερθεί ίσως ακόμα χειρότερα στον Ταϊρίς Ράις κι ας μην τον... εγκατέλειψαν σε κάποια άλλη χώρα.

Συγκεκριμένα, το 2016 ο Αμερικανός γκαρντ είχε υπογράψει διετές κλειστό συμβόλαιο με τους Καταλανούς. Έπειτα από μία κακή σεζόν (για τον σύλλογο) όμως, το καλοκαίρι του 2017 αποφάσισαν ότι δεν τον υπολογίζουν, φέρνοντας στην θέση του τον... Ερτέλ. Υπήρχε βέβαια μία λεπτομέρεια: Ο Ράις είχε έναν ακόμα χρόνο συμβόλαιο και δεν σκόπευε να το λύσει χωρίς να πάρει το ύψος της αποζημίωση που ζητούσε. Τότε ήταν που οι “μπλαουγκράνα” αποφάσισαν ότι μοχλός πίεσης για να πειστεί ήταν να τον στείλουν στην δεύτερη ομάδα τους.

Για σχεδόν έξι μήνες ο Ράις προπονείτο με την Μπαρτσελόνα Β' – δηλαδή πρακτικά μόνος του – μέχρι να αποχωρήσει για το κινεζικό πρωτάθλημα, προς ικανοποίηση των Καταλανών, που προτίμησαν να πληρώνουν έναν παίκτη για να κάθεται παρά να βρουν μία συμβιβαστική λύση. Η εικόνα της ομάδας όμως είχε ήδη δεχθεί ένα πλήγμα.

ΤΑ ΚΑΨΩΝΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΚΑΟΥΤ ΤΟΥ ΝΒΑ

Ο περισσότερος κόσμος δεν το ξέρει, αλλά η Μπαρτσελόνα κατάφερε να εκνευρίσει πολλούς σκάουτ του ΝΒΑ στο πρόφατο παρελθόν. Ο λόγος; Ο τρόπος που επέλεγε να “κρύψει” τους νεαρούς παίκτες της – και ειδικά τους Ρόντιονς Κούρουτς και Μάριο Χεζόνια, ενώ τώρα κάνει το ίδιο και με τον Λεάντρο Μπολμάρο – τα προηγούμενα χρόνια προκειμένου να μην υπάρχει υλικό για τους εκπροσώπους της κορυφαίας λίγκας του κόσμου.

Σύμφωνα με όσα έχουν αναφερθεί ανά καιρούς, αρκετοί σκάουτ τα προηγούμενα χρόνια είχαν ενημερώσει τους Καταλανούς ότι θα βρεθούν είτε σε αγώνες της Μπαρτσελόνα Β', είτε σε αγώνες της πρώτης ομάδας για να παρακολουθήσουν κάποιον παίκτη ενόψει του ΝΒΑ Draft. Στο άκουσμα αυτής της είδησης ωστόσο η Μπαρτσελόνα επέλεγε πολλές φορές την τελευταία στιγμή είτε να αφήσει εκτός 12αδας είτε να καθηλώσει στον πάγκο τον νεαρό παίκτη που βρισκόταν στο στόχαστρο των συλλόγων του ΝΒΑ στους αγώνες της 2ης ομάδας, είτε ακόμα και να τον καλέσει τελευταία στιγμή στην 1η ομάδα, κάνοντας δύσκολη την παρακολούθησή του.

Είναι σαφές ότι η Μπαρτσελόνα δεν είναι υποχρεωμένη να κάνει τα χατίρια των σκάουτ. Το γεγονός όμως ότι επέλεγε ξαφνικά να μην χρησιμοποιήσει τους νεαρούς παίκτες της στους αγώνες της 2ης ομάδας χωρίς προειδοποίηση προκάλεσε πολλές φορές τον εκνευρισμό των ομάδων του ΝΒΑ, που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν τέτοιου είδους συμπεριφορά από έναν σύλλογο με τέτοιο μέγεθος.

ΣΚΟΡΠΑΕΙ ΛΕΦΤΑ, ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΗΝ “ΜΙΚΡΑΙΝΟΥΝ”

Το μπάτζετ της Μπαρτσελόνα είναι τεράστιο. Και θα συνεχίσει να είναι τεράστιο. Συμβόλαια όπως αυτά του Νίκολα Μίροτιτς, του Νικ Καλάθη, του Κόρι Χίγκινς δείχνουν ότι το οικονομικό δεν θα είναι ποτέ ζήτημα για τους Καταλανούς. Ο τρόπος ωστόσο που έχει συμπεριφερθεί τα τελευταία χρόνια σε παίκτες που έχουν φορέσει την φανέλα της δείχνει ότι το μότο “κάτι παραπάνω από ένα κλαμπ” μάλλον έχει παύσει προ πολλού να ισχύει.

Είναι δεδομένο ότι ο σύλλογος περνάει δύσκολες ημέρες σε όλα τα επίπεδα, κάτι που φαίνεται και από το χάος που έχει δημιουργηθεί με την περίπτωση του Λίονελ Μέσι στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Η κατάσταση μοιάζει άσχημη και ακόμα και κινήσεις ουσίας όπως η έλευση του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους στον πάγκο και η απόκτηση παικτών όπως ο Μίροτιτς και ο Καλάθης μοιάζουν περισσότερο με προπέτασμα καπνού για έναν σύλλογο που σκορπάει λεφτά αλλά περνάει κρίση, δείχνοντας να “μικραίνει” στα μάτια του κόσμου με τέτοιες συμπεριφορές.

Είναι σαφές ότι η Μπαρτσελόνα παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα brands στον κόσμο και διαθέτει μία από τις καλύτερες ομάδες στην EuroLeague. Ίσως φτάσει και στο τέλος του δρόμου φέτος στην κορυφαία μπασκετική διασυλλογική διοργάνωση. Οι κινήσεις της ωστόσο έξω από το παρκέ αφήνουν ένα στίγμα. Και αυτό θα χρειαστεί χρόνο για να σβήσει. Αν σβήσει ποτέ.