Μπαρτσελόνα - Ολυμπιακός: Τα σουτ των ΜακΚίσικ-Παπανικολάου, η στόχευση στον Ρούμπιο και τα δύο απίθανα αμυντικά νούμερα των "ερυθρόλευκων"

Ο Ολυμπιακός έφερε εις πέρας έναν άθλο. Οι “ερυθρόλευκοι” λύγισαν την Μπαρτσελόνα στο Game 5 μέσα στο “Παλαού Μπλαουγκράνα” και προκρίθηκαν στο 3ο σερί Final Four της EuroLeague.

Το SPORT24 αναλύει με την βοήθεια του Hudl Instat την νίκη των “ερυθρόλευκων”.

Τα τρίποντα του ΜακΚίσικ και ο Παπανικολάου σε θέση 4

Φάνηκε από πολύ νωρίς στο Game 5 ότι το ματς θα είχε πολύ (μπασκετικό) ξύλο. Δύο από τις πιο σκληρές ομάδες της EuroLeague, δύο ομάδες με μέγεθος σε κάθε θέση θα έκαναν δύσκολη η μία την ζωή της άλλης. Κάθε καλάθι θα έμπαινε με αίμα. Έπειτα μία σκληρή σειρά και με δεδομένο ότι και οι δύο ομάδες θα έπαιζαν εξαιρετικά στοχευμένα στην άμυνα, δίνοντας σουτ σε συγκεκριμένους παίκτες, την διαφορά μπορούσε πράγματι να την κάνουν ένα-δύο σουτ. Αυτά τα σουτ τα έβαλε ο Ολυμπιακός, αρχικά με τον Σακίλ ΜακΚίσικ (δύο σερί τρίποντα) και στην συνέχεια με τον Κώστα Παπανικολάου.

*Με κυκλάκι τα εύστοχα σουτ, με "x" τα άστοχα

Ο κόουτς Μπαρτζώκας αποφάσισε στο τέλος του αγώνα να παίξει ένα χαρτί που μέσα στην σεζόν εμφανίστηκε σχεδόν… υποχρεωτικά λόγω των τραυματισμών στην γραμμή ψηλών του: Αυτό με τον Κώστα Παπανικολάου σε θέση πάουερ φόργουορντ. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού έχει τραβήξει κουπί όλη την χρονιά, περνώντας περισσότερο χρόνο από κάθε άλλη σεζόν σε θέση δεύτερου ψηλού. Οι “ερυθρόλευκοι” συνήθισαν πλέον να παίζουν με αυτόν στο 4. Και ήταν αυτό το σχήμα που θα τους έδινε το πάνω χέρι στο ματς.

Σε ένα ματς που πήγε στην επαφή, όπου τα σουτ έμπαιναν με δυσκολία, ο Ολυμπιακός επέλεξε να ρίξει στο παρκέ τους δύο καλύτερους δημιουργούς του (Γουόκαπ, Γουίλιαμς-Γκος), τον καλύτερό του παίκτη στο ένας με έναν (ΜακΚίσικ), τον παίκτη που μαρκάρει πέντε θέσεις (Παπανικολάου) και ένα θηρίο κοντά στο καλάθι (εναλλάξ Μιλουτίνοβ και Φαλ). Ήταν ένα ευέλικτο σχήμα, με καλές αποστάσεις στην επίθεση και αρκετό μέγεθος στην άμυνα.

Ο Ολυμπιακός έβγαλε από την μύγα… ξύγκι όταν έπρεπε. Τα δύο τρίποντα του ΜακΚίσικ - στον οποίο η Μπαρτσελόνα έδινε το σουτ σε όλη την σειρά - έμοιαζαν με όαση σε ένα βράδυ που ο Ολυμπιακός είχε 6/23 τρίποντα και η Μπαρτσελόνα 4/26. Στο τέλος όμως, ήταν το τρίποντο του Παπανικολάου που εδραίωσε το προβάδισμα των “ερυθρόλευκων”. Ο αρχηγός της ομάδας του Πειραιά είχε 11 πόντους με 3/6 τρίποντα. Ο ΜακΚίσικ 2/4 τρίποντα. Όλοι οι υπόλοιποι συμπαίκτες τους είχαν δηλαδή μαζι 1/13 σουτ έξω από την γραμμή των 6.75 μέτρων. Τα σουτ αυτά όμως δεν γίνεται να υποτιμήσουν όσα έγιναν στην άλλη πλευρά του παρκέ.

Οι 24 πόντοι στο transition της Μπαρτσελόνα, τα δύο μυθικά - και στοχευμένα - αμυντικά νούμερα του Ολυμπιακού και ο Ρούμπιο

Σύμφωνα με το Hudl Instat, η Μπαρτσελόνα σημείωσε 24 από τους 59 πόντους της σε κατάσταση transition (αιφνιδιασμού) σε ένα αδιανόητο νούμερο. Χρειάστηκε μόλις 15 κατοχές για αυτό, ενώ συνολικά είχε 84 κατοχές στο παιχνίδι. Τι σημαίνει αυτό; Ότι σε κατάσταση μισού γηπέδου σημείωσε μόλις 35 πόντους σε 69 κατοχές (!), ήτοι μόλις 0.5 πόντους ανά κατοχή. Σε απλά ελληνικά: Η Μπαρτσελόνα σε καταστάσεις πέντε εναντίον πέντε σημείωνε μόλις μισό πόντο ανά επίθεση, σε ένα μυθικό αμυντικό νούμερο των “ερυθρόλευκων”.

Την ίδια στιγμή, υπάρχει ακόμα ένα νούμερο που δείχνει πολλά για την αμυντική προσέγγιση το Ολυμπιακού - αλλά και του άγχους της Μπαρτσελόνα: Σύμφωνα με το Hudl Instat, οι Καταλανοί είχαν 0/10 σουτ (0/9 τρίποντα, 0/1 δίποντο) σε κατάσταση Catch and Shoot (σουτ από στάση). Αν ωστόσο κάποιος παρατηρήσει πιο προσεκτικά αυτό το νούμερο, θα δει ότι δεν ήρθε τυχαία, αλλά έπειτα από στόχευση.

Στην ανάλυση του προφίλ των Καταλανών είχε αναφερθεί ότι ήταν μόλις 16οι (σε 18 ομάδες) στους πόντους ανά κατοχή σε κατάσταση Catch and Shoot. Αν παρατηρήσει κάποιος τα σουτ που πήραν οι “μπλαουγκράνα” σε τέτοια κατάσταση στο Game 5 θα δει ότι ο Ολυμπιακός πόνταρε σε αυτό. Οι “ερυθρόλευκοι” έδωσαν το σουτ σε συγκεκριμένους παίκτες, σχεδόν αγνοώντας τους στην περιφέρεια. Με εξαίρεση ένα σουτ του Αμπρίνες, όλα τα άλλα σουτ σε τέτοια κατάσταση ήρθαν με κακές προϋποθέσεις: Ο Τζαμπάρι Πάρκερ πήρε τρία τρίποντα σε κατάσταση Catch and Shoot, αλλά όλα ήταν “σκοτωμένα”, υπό πίεση, στο τέλος επίθεσης. Οι Ρούμπιο (δύο τρίποντα), Ντα Σίλβα (ένα τρίποντο), Γιοκουμπάιτις (ένα τρίποντο), ο Κάλινιτς (ένα πολύ μαρκαρισμένο τρίποντο) και ο Βέσελι (ένα σουτ από τα 6 μέτρα) βρέθηκαν σε τέτοια κατάσταση επειδή ο Ολυμπιακός ήθελε να βρεθούν σε τέτοια κατάσταση. Ιδού ένα παράδειγμα:

Ο Σατοράνσκι παίζει Pick and Roll με τον Βέσελι, με τον Αμπρίνες να είναι πίσω τους (σε ένα play γνωστό ως Spain Pick and Roll) έτοιμος να δώσει σκριν στον Βέσελι ή να βγει στην περιφέρεια. Ο Γουόκαπ σχεδόν αγνοεί τον Ρούμπιο, που είναι στην γωνία.

Ο Σατοράνσκι πάει προς το καλάθι, με τον Γουόκαπ να έχει αφήσει εντελώς ελεύθερο τον Ρούμπιο για να καλύψει το ρολάρισμα του Βέσελι. Ο Γουίλιαμς-Γκος έχει αλλάξει μαρκάρισμα και έχει κολλήσει στον Αμπρίνες. Ο Σατοράνσκι πασάρει στον Ρούμπιο.

Ο Ρούμπιο αστοχεί σε τρίποντο.

Άμυνες σαν αυτή ήταν ο κανόνας για τον Ολυμπιακό. Οι “ερυθρόλευκοι” έκλειναν το καλάθι τους. Σπάνια έδιναν βοήθεια από τον παίκτη που μάρκαρε τον Αμπρίνες ή τον Πάρκερ. Δεν ίσχυε όμως το ίδιο για τους παίκτες που μάρκαραν τον Ρούμπιο, τον Γιοκουμπάιτις, τον Ντα Σίλβα ή τον Σατοράνσκι. Οι “ερυθρόλευκοι” έκλεισαν την ρακέτα τους, έπαιξαν με το μυαλό των Καταλανών, χτυπώντας στο ξεκάθαρο ψεγάδι των αντιπάλων τους: Τις κακές αποστάσεις. Και δικαιώθηκαν.

Μία σπουδαία πρόκριση

Ο Ολυμπιακός έδειξε χαρακτήρα στην Βαρκελώνη και πήρε μία από τις σημαντικότερες προκρίσεις της ιστορίας του. Το έκανε με τον δικό του τρόπο. Σε έναν αγώνα που πήρε λίγα πράγματα από τους δύο παίκτες που τον κουβάλησαν στο σκοράρισμα όλη την σεζόν (Κάναν, Πίτερς), ελάχιστα από τον βασικό του χειριστή (Γουόκαπ), περισσότερα λάθη από ασίστ από τον καλύτερο δημιουργό του (Γουίλιαμς-Γκος με 4 ασίστ και 6 λάθη) και τίποτα από το άρμα μάχης του (Φαλ), βρήκε άλλους πρωταγωνιστές.

Τα προσωπικά καλάθια του ΜακΚίσικ, η προσωπικότητα του Παπανικολάου, το double-double του Μιλουτίνοβ (10 πόντοι, 10 ριμπάουντ), οι μάχες που έδωσε ο Πετρούσεβ, όλα αυτά έπαιξαν ρόλο σε αυτό το αποτέλεσμα. Την ίδια στιγμή, οι “ερυθρόλευκοι” έμειναν πιστοί στις αρχές τους, βλέποντας τους αριθμούς να τους δικαιώνουν. Η επιλογή να συνεχίσουν να δίνουν τα σουτ στους μέτριους σουτέρ των Καταλανών αποδείχθηκε η σωστή. Και θα ήταν η σωστή ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Η Μπαρτσελόνα είναι μία ομάδα με κακές αποστάσεις. Στα ματς που νίκησε τον Ολυμπιακό φέτος πήγε κόντρα στην φύση της, έβαλε πολύ περισσότερα σουτ από ότι συνήθως. Το Game 5 όμως έχει άλλη βαρύτητα. Το άγχος είναι διαφορετικό.

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται στο Final Four για τρίτη σερί σεζόν. Πανάξια. Έπαιξε το δικό του μπάσκετ, έμεινε πιστός στην φιλοσοφία του και δικαιώθηκε.