Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα "Το Βήμα" ο Έλληνας τεχνικός, πρώτος Έλληνας που οδηγεί την ομάδα του στην κορυφή της Ευρώπης μετά από 10 αποτυχημένες απόπειρες, αναφέρθηκε επίσης στην προπονητική του διαδρομή μέχρι να φτάσει το περασμένο καλοκαίρι στους Πειραιώτες αλλά και για το εκπληκτικό φαινόμενο του Ολυμπιακού της τελευταίας διετίας να γυριζει μεγάλες διαφορές εις βάρος του.

Τα κυριότερα αποσπάσματα της συνέντευξης του Γιώργου Μπαρτζώκα:

Με ποιο τρόπο επιχειρήσατε να κερδίσετε τους παίκτες, γνωρίζοντας ότι ο προκάτοχό σας είναι ένας σκληρός και αυταρχικός άνθρωπος;

"Ήμουν απλά ο εαυτός μου και αυτό δεν το εφάρμοσα μόνο τώρα στον Ολυμπιακό αλλά σε όλη τη διαδρομή μου ως τώρα. Θεώρησα ότι αν άλλαζα αυτή τη συμπεριφορά επιλέγοντας ξαφνικά έναν άλλο δρόμο, πρώτον δεν θα τα κατάφερνα και δεύτερο θα γινόμουν γελοίος. Προσπάθησα λοιπόν να είμαι ειλικρινής και όσο το δυνατόν πιο δίκαιος, γιατί η δικαιοσύνη είναι μία πολύ σχετική έννοια. Προσπάθησα να είμαι δίκαιος με βάση τη δική μου συνείδηση".

Μετά την κατάκτηση του τροπαίου ο ηγέτης της ομάδας Βασίλης Σπανούλης είπε ότι το μυστικό είναι μας αμφισβητούν. Το ασπάζεστε αυτό;

"Απόλυτα! Πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι ο Ολυμπιακός απαρτίζεται από πολλές και διαφορετικές προσωπικότητες, οι οποίες ανάλογα με τα βιώματα και το χαρακτήρα αντιλαμβάνονται τα πράγματα διαφορετικά. Πιστεύω ότι αυτό που είπε ο Βασίλης αποδείχτηκε. Από την δική μου πλευρά θα προσθέσω ότι στο ήδη υψηλό κίνητρο που είχα, η αμφισβήτηση προς το πρόσωπό μου και προς την ομάδα αποτέλεσε ένα ακόμα κίνητρο".

Όταν συνεργαστήκατε με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στο Μαρούσι έχοντας υπό τις οδηγίες σας τον Βασίλη Σπανούλη, "βλέπατε" ότι έπειτα από μερικά χρόνια θα αναδεικνυόταν τρις πρωταθλητής και MVP σε ισάριθμα Final-4 της Ευρωλίγκας;

"Οποιοσδήποτε είχε δουλέψει τότε με τον Σπανούλη, έβλεπε ότι είχε να κάνει με κάτι υπερφυσικό όσον αφορά τον ορίζοντά του. Το οποίο όμως δεν ξεκινούσε από τη σωματοδομή. Σίγουρα είναι πολύ ταχύς και έχει πολύ γρήγορα παιδιά, που είναι πολύ σημαντικό για έναν γκαρντ, αλλά δεν είναι ιδιαίτερα ψηλός, δεν έχει μακριά χέρια και γενικώς κρίνοντας μόνο από το κορμί του, δεν ήταν αυτό που κάποιος θα πίστευε ότι θα έφτανε τόσο ψηλά. Δεν είχες όμως καμία αμφιβολία, βλέποντας την ανταγωνιστικότητά του σε κάθε προπόνηση, σε κάθε παιχνίδι και στο πόσο πίστευε στον εαυτό του. Πλέον αυτό που χαρακτήρισα υπερφυσικό δεν, δεν φαντάζει υπερβολικό για τον Σπανούλη".

Πόσο σημαντικό ήταν για σας το γεγονός ότι έχετε περάσει από όλες τις βαθμίδες του ελληνικού μπάσκετ; Από προπονητής στα τοπικά πρωταθλήματα, διευθυντής γηπέδου, βοηθός προπονητή του Παναγιώτη Γιαννάκη.

"Εγώ για κάποιον λόγο από μικρός αγαπώ πολύ τον αθλητισμό. Και πάνω από όλα το μπάσκετ. Ως παίκτης, επειδή είχα πολλά προβλήματα με τα γόνατά μου και έκανα αρκετές εγχειρήσεις, δεν μπόρεσα να το χαρώ και αποφάσισα να το κάνω από άλλο πόστο. Όταν λοιπόν με θεωρούσαν άπειρο για τον Ολυμπιακό, μου φαινόταν εκτός πραγματικότητας. Από 20 ετών ανέλαβα την ομάδα "μίνι" του Αμαρουσίου. Έχω κάνει προπόνηση σε μίνι, παιδές, εφήβους, γυναίκες, επί αρκετά χρόνια εργάστηκα σε ανδρικές ομάδες της ΕΣΚΑ, υπήρξα τέταρτος βοηθός, τρίτος, δεύτερος και επί επτά χρόνια είμαι πρώτος προπονητής στην Α1. Χάρη σε όλα αυτά, δεν ένιωσα ότι κάποιος με πέταξε σε μία θάλασσα χωρίς να ξέρω κολύμπι. Δεν θέλω να φανεί εγωιστικό, αλλά όταν ανέλαβα τον Ολυμπιακό, αισθανόμουν έτοιμος".

Γιατί επιμείνατε τόσο πολύ στην απόκτηση του Στράτου Περπέρογλου;

"Γιατί μου αρέσει ως παίκτης. Ο Περπέρογλου είναι ένας συνδυασμός, φοβερά ήρεμου και καλού χαρακτήρα. Είναι παίκτης μεγάλων αγώνων, παίκτης που έχει πολλούς διαφορετικούς τρόπους για να σκοράρει. Είναι καλός σούτερ, είναι αποτελεσματικός, με πλάτη στο καλάθι διαβάζει τα λεγόμενα "mismatch". Επιπροσθέτως, επέμεινα γιατί πίστευα ότι ταίριαζε με τον ελληνικό κορμό του Ολυμπιακού. Τόσο ως προσωπικότητα αλλά και αγωνιστικά".

Μετά την κατάκτηση του τροπαίου δηλώσατε ότι αναντικατάστατοι στον Ολυμπιακό είναι οι ιδιοκτήτες Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος και ο γυμναστής Αντρέας Γκατζούλης. Για ποιους λόγους;

"Οι πραγματικά αναντικατάστατοι είναι οι πρόεδροι και το λέω χωρίς το παραμικρό ίχνος κολακείας. Θυμάμαι την κατάληξη που είχαν οι Ολύμπια Λάρισας και το Μαρούσι, όταν αποχώρησαν ο Γιώργος Μαλάκος και ο Άρης Βωβό αντίστοιχα. Βέβαια ο Ολυμπιακός είναι διαφορετικό μέγεθος αλλά επί της ουσίας αν δεν υπήρχαν αυτοί οι δύο άνθρωποι δεν θα υπήρχε αυτή η εικόνα, ούτε φυσικά οι τίτλοι του πρωταθλητή Ευρώπης και Ελλάδας... Για τον γυμναστή μας το είπα χαριτολογώντας. Είναι ο άνθρωπος που φαντάζει ότι "ελέγχει" όλη την ομάδα από τις οκτώ το πρωί ως τις δώδεκα το βράδυ, εκτός από το αγωνιστικό πλάνο και την τακτική Είναι μοναδικός".

Ο παλαίμαχος κόουτς και αναλυτής Νταν Πίτερσον είπε ένα πολύ ωραίο, ότι έσβηνε και έγραφε το όνομα του MVP του τελικού του Final-4, αδυνατώντας να διαλέξει. Είναι ένα παράσημο αυτό για τον Ολυμπιακό;

"Είναι ένα παράσημο για τους παίκτες. Ξεκάθαρα. Ο Ολυμπιακός έχει πολλούς καλούς παίκτες, όχι μόνο πολύ καλούς συμπαίκτες όπως έχει ειπωθεί. Υπερτονίζεται από όλους το πώς ο Χάινς του 1,98 μ. τα βάζει με πολύ ψηλότερους αντιπάλους. Μα ο Χάινς σωματοδομικά είναι κάτι το απίστευτο. Μπορεί να είναι 1,98 μ. αλλά το μπασκετικό ύψος είναι πολύ μεγαλύτερο, διότι τα χέρια του είναι πολύ μακριά και έχουν πολύ μεγαλύτερο άνοιγμα από ενός κανονικού ανθρώπου. Δεύτερον, η εκρηκτικότητα, η δύναμη και αλτικότητά του εξισορροπούν πλήρως την έλλειψη ύψους. Και φυσικά υπάρχει αυτός ο εκπληκτικός χαρακτήρας, που σε κάνει να λες ότι αν είχες κόρη ή αδελφή, του την εμπιστεύεσαι να την παντρευτεί με κλειστά μάτια. Είναι κύριος με όλη τη σημασία της λέξης".

Ο επιβλητικός τρόπος με τον οποίο υποτάξατε την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τη Ρεάλ Μαδρίτης πόσο μεγάλο παράσημο είναι για τον προπονητή;

"Γενικά αυτό που πέρασε σε όλο τον κόσμο, δεν είναι μόνο ότι ο Ολυμπιακός κατέκτησε την Ευρωλίγκα, το οποίο είναι πολύ σημαντικό γεγονός, αλλά με ποιον τρόπο την κατέκτησε. Και οι δύο νίκες ήταν εμφατικές. Όλοι περίμεναν ότι θα αντιμετωπίζαμε μεγάλο πρόβλημα λόγω των χαρακτηριστικών της ΤΣΣΚΑ, αλλά σε αυτό το στιλ παιχνιδιού κέρδισε με 20 πόντους, ενώ στο τρίτο δεκάλεπτο η αντίπαλος πέτυχε πόντους μόνο με βολές και θα μπορούσε να σταματήσει στους 45, αν δεν χαλαρώναμε στο τέλος. Στον τελικό, αν εξαιρέσουμε όχι απαραίτητα το δικό μας άσχημο, αλλά το δικό τους εξαιρετικό πρώτο δεκάλεπτο -εδώ θα ήθελα να πω ότι εξακολουθώ να θεωρώ πολύ ταλαντούχες και τις δύο αντιπάλους μας- η νίκη μας ήταν εμφατική, αφού σημειώσαμε 90 πόντους σε τρία δεκάλεπτα. Αυτό παραδέχτηκαν όλοι, ότι δύσκολα βλέπεις δύο τόσο εμφατικές νίκες σε Final-4".

Πως εξηγούνται όλες αυτές οι ανατροπές; Από -17 στον τελικό, από -15 στον πέμπτο αγώνα των πλέι οφ. Μήπως έτσι ανακαλούνται οι ευχάριστες αναμνήσεις του περυσινού Final-4 της Κωνσταντινούπολης;

"Δεν συμφωνώ. Μας μένουν στο μυαλό οι ανατροπές, αλλά υπάρχουν και πολλά παιχνίδια στα οποία συνέβη το αντίθετο. Είχαμε προβάδισμα 5 πόντων και όμως χάσαμε από τη Σιένα... Βέβαια για κάποιες ανατροπές, όπως στο πέμπτο ματς με την Εφές στο ΣΕΦ παίζει ρόλο ο χαρακτήρας και τα καρύδια της κάθε ομάδας".