Όταν ο Τόρνικε Σενγκέλια αποφάσισε πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και αποδέχθηκε την πρόταση της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η Μπασκόνια υποχρεώθηκε να μπει σε μια νέα εποχή. Το προσωποκεντρικό παιχνίδι κοντά στο καλάθι έπαψε να είναι ο κανόνας, με τον Πιέρια Χένρι να αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς από την περιφέρεια και τους υπόλοιπους να κινούνται στους ρυθμούς του.

Υπάρχει όμως ακόμη κάτι που αξίζει να επισημανθεί: το γεγονός ότι δεν έριξε πολύ χρήμα στο "4" προκειμένου να βρει (ισ)άξιο αντικαταστάτη. Αντίθετα, επέλεξε τον Άλεκ Πίτερς, ο οποίος προερχόταν από μια διετία στην EuroLeague (δίχως πάντως να ενθουσιάσει σε ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Αναντολού Εφές), και προτίμησε να βγάλει πιο μπροστά στο rotation τον Ακίλε Πολονάρα.

Με τον μέχρι πρότινος αναπληρωματικό πάουερ φόργουορντ, ο οποίος πέρσι είχε 3.15 πόντους και 2.74 ριμπάουντ ανά 12'31'' συμμετοχής, να αποκτά πολύ γρήγορα βασικό ρόλο. Κι από εκεί να απογειώνει τα νούμερά του και την χρηματιστηριακή του αξία στην EuroLeague. Γι αυτό κιόλας, η ισπανική ομάδα έσπευσε να ξεκινήσει τις διαδικασίες για να τον "δέσει" στη Fernando Buesa Arena, πριν καν έρθει το καλοκαίρι κι ανοίξει η αγορά.

Παρεμπιπτόντως, όσο "αδιάφορη" κι αν ήταν -από θέμα αριθμών- η παρθενική του παρουσία στην EuroLeague, άλλο τόσο επιδραστική ήταν η συμμετοχή του στη "φούσκα" της Liga Endesa το περσινό καλοκαίρι. Ήταν αυτός που κράτησε όρθια την Μπασκόνια στο κρίσιμο παιχνίδι με την Ουνικάχα Μάλαγα, κι εκείνος που έδωσε την ασίστ στον Λούκα Βιλντόσα στα 3.2'' για να έρθει η νίκη - τίτλος σε βάρος της Μπαρτσελόνα.

Από εκείνο το βράδυ της 30ής Ιουνίου 2020 στη Fonteta μέχρι αυτό της 30ής Μαρτίου 2021 στο ΟΑΚΑ, πολύ νερό έχει κυλήσει στο αυλάκι, για να μετατρέψει τον 30χρονο φόργουορντ σε (υπερ)απαραίτητο για την Μπασκόνια, σε αυτόν που διεκδικεί το (άτυπο) βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη της EuroLeague για το 2020/21.

Αν η διοργάνωση κινούνταν στα μονοπάτια του ΝΒΑ, τιμώντας τον MIP της regular season, τότε ο Ακίλε Πολονάρα θα ήταν το φαβορί. Ή, στη χειρότερη, το όνομά του θα συζητούνταν πολύ έντονα.

Εν προκειμένω μιλάμε άλλωστε για την προσωποποίηση του "stats don't lie".

Η ΡΑΚΕΤΑ ΘΥΜΙΖΕΙ ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΟ

Για να κερδίσει κάποιος την εμπιστοσύνη του Ντούσκο Ιβάνοβιτς σε τέτοιο βαθμό ώστε να βρίσκεται στο παρκέ περισσότερο από κάθε άλλον παίκτη της Μπασκόνια (29'18''), η βάση είναι η άμυνα. Ο πολύπειρος τεχνικός μοιάζει άλλωστε δογματικός σε αυτή την άποψη: ότι δηλαδή το μείζον και το βασικότερο κριτήριο αξιολόγησης είναι η συμπεριφορά και η προσπάθεια που καταβάλλουν στο πίσω μέρος του παρκέ.

Κι ο Ακίλε Πολονάρα μόνο άνετα νιώθει σε τέτοιες περιστάσεις.

Βλέπετε, ο αριστερόχειρας πάουερ φόργουορντ λογίζεται μεταξύ των κορυφαίων αμυντικών της διοργάνωσης. Όχι απαραίτητα γιατί είναι το μεγαλύτερο κορμί (σαν τον Έντι Ταβάρες) ή γιατί μπορεί να "σβήσει" τον αντίπαλο χειριστή (σαν τον Νικ Καλάθη), αλλά επειδή βγάζει ενέργεια, που αρκεί για να βάλει φωτιά στο παρκέ και να δημιουργήσει τις συνθήκες για transition -εκεί όπου η Μπασκόνια έχει στηρίζει πολλά σε επίπεδο παραγωγικότητας.

Για τέτοιους λόγους ο χρόνος συμμετοχής του εκτοξεύτηκε από τα 12'31'' της περσινής σεζόν στα 29'18'' που έχει φέτος. Κι αν αυτό από μόνο του δεν λέει πολλά, υπάρχει κάτι ακόμη που επιβεβαιώνει την επιρροή που έχει στο αμυντικό παιχνίδι της ισπανικής ομάδας, κατά βάση κοντά στο καλάθι.

Υποχρεώνει τους αντιπάλους σε 49% ποσοστό ευστοχίας από την καρδιά της ρακέτας και σε 28.8% στα δίποντα από τα υπόλοιπα σημεία του παρκέ. Κοινώς, κάνει τη ζωή των άλλων εξαιρετικά δύσκολη, όπως αποτυπώνεται ανάγλυφα κι από το Shot Chart του InStat Scout για τις προσπάθειες των αντιπάλων του (ανεξαρτήτως του είδους άμυνας).

Η ικανότητα στο πίσω μέρος του παρκέ δεν έχει να κάνει μόνο με το πώς αμύνεται στο low post, με το πώς χρησιμοποιεί τον δυνατό κορμό του για να αντέξει την επαφή με τον αντίπαλο παίκτη. Πολύ περισσότερο, το αμυντικό πακέτο του είναι τόσο γεμάτο (σχεδόν πλήρες) που περιλαμβάνει επίσης άμυνα στο έδαφος (έχει γρήγορα πόδια και πλάγια βήματα, εξ ου κι η αποτελεσματικότητα στις αλλαγές) και στον αέρα (βλ. 1.03 μπλοκ ανά αγώνα).

Είναι ένας παίκτης που "τρέφεται" από τις επαφές, δείχνοντας μάλιστα να τις επιδιώκει ως ένα βαθμό. Είναι το "Α" και το "Ω" για το physicality της Μπασκόνια, το οποίο άλλωστε μνημόνευσε ο Όντεντ Κάτας την παραμονή της αναμέτρησης.

Παρεμπιπτόντως, το γεγονός πως είναι 2μ02 δεν τον περιορίζει σε ό,τι έχει να κάνει με τη θέση του σέντερ. Δεν ήταν λίγες οι φορές άλλωστε που ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς επέλεξε να κλείσει με αυτόν στο "5" τα παιχνίδια της Μπασκόνια, για να εκμεταλλευτεί την ικανότητα να μαρκάρει πέντε θέσεις και να περιορίσει τα "σημάδια" των αντιπάλων.

ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ

Αυτό που μοιάζει σαφές είναι ότι ο Ακίλε Πολονάρα δεν κυκλοφορεί στην πιάτσα της EuroLeague ως ο πλέον ταλαντούχος πάουερ φόργουορντ. Δεν έχει το σουτ του Νίκολα Μίροτιτς, τη δημιουργική ικανότητα του Λουκ Σίκμα, τις επιλογές του Τόρνικε Σενγκέλια από το low post. Ένα όμως είναι σίγουρο: εκμεταλλεύεται κάθε εκατοστό στο γήπεδο και επιδιώκει με τη δύναμή του να πάρει αυτό που θέλει.

Μέσω της ικανότητας στο επιθετικό ριμπάουντ (τα κυνηγάει με μανία) και των τελειωμάτων από τη ρακέτα, βρήκε τον τρόπο να βελτιώσει τα νούμερά του. Κι η κατακόρυφη άνοδος στους πόντους ανά αγώνα (11.33 από 3.15) δεν είναι παρά η απλή (απλοϊκή) ανάγνωση της βελτίωσής του.

Παρά το γεγονός πως εκτελεί με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα πλέον (8.57 σουτ φέτος έναντι των 3.33 πέρσι), τα ποσοστά του έχουν σημειώσει εντυπωσιακή άνοδο. Από το 32% στα σουτ εντός παιδιάς έχει εκτοξευθεί στο 51%, σε μεγάλο βαθμό γιατί νιώθει τόσο άνετα στο παρκέ, που σε πολλές περιπτώσεις μοιάζει να είναι παρά φύσιν εύστοχος.

Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την δράση μέσα στο καλάθι (παίρνει 1.4 πόντους από επιθετικά ριμπάουντ και 0.5 από post up ανά αγώνα), αλλά και με το περιφερειακό σουτ. Βλέπετε, αντίστοιχη είναι η βελτίωση στα ποσοστά από τα 6μ75 (44% έναντι 23%, με 1.47 εύστοχα από 0.33 ανά αγώνα), όσο κι αν το τρίποντο δεν ήταν στη διάρκεια της καριέρας του αυτό που τον χαρακτήριζε.

Την ίδια ώρα όμως, υπάρχει μια αδυναμία, μια αχίλλειος πτέρνα, που δεν μπορεί να αποσιωπηθεί. Οι ελεύθερες βολές. Γιατί έχει αποδειχθεί πως η γραμμή των τεσσερισήμισι μέτρων μόνο... φιλανθρωπίας δεν είναι για εκείνον, αφού φέτος σουτάρει με 58% (έναντι του 64% που είχε πέρσι).

ΟΙ "ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ" ΓΙΑ ΤΟ MIP ΚΑΙ Ο ΑΣΤΕΡΙΣΚΟΣ

Αν η EuroLeague ενστερνιζόταν λοιπόν την άποψη πως -πέραν του MVP- πρέπει να βραβεύεται κάθε χρόνο κι ο MIP (Most Improved Player), είναι σαφές πως ο Ακίλε Πολονάρα θα βρισκόταν πολύ ψηλά στην κουβέντα. Τόσο γιατί ο ρόλος που πήρε κι οι ευθύνες που επωμίστηκε τού έδωσαν την ευκαιρία να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, όσο κι επειδή μέσα σε μερικούς μόλις μήνες μετατράπηκε από χαμάλη της ρακέτας σε κομμάτι μείζονος σημασίας για το rotation μιας ομάδας που διεκδικεί μέχρι τέλους την πρόκριση στην οκτάδα.

Ποιοι θα μπορούσαν να είναι οι "αντίπαλοι" για το MIP; Ο Γουέιντ Μπάλντουιν και ο Τζέιλεν Ρέινολντς της Μπάγερν ή κι ο Τζόρνταν Λόιντ του Ερυθρού Αστέρα. Με μία υποσημείωση βέβαια πως αυτοί άλλαξαν ομάδα και εκ των πραγμάτων επαναπροσδιορίστηκε αυτό που πρέπει να κάνουν στο παρκέ. Όσο για τους "δικούς μας", τον Γιώργο Παπαγιάννη και τον Σάσα Βεζένκοβ; Αμφότεροι έδειξαν σημάδια μεγάλης βελτίωσης (ειδικά ο πρώτος), για πρώτη φορά είχαν τόσο σημαντικό ρόλο στο rotation των δύο αιωνίων, η διαφορά στα νούμερα του 2019/20 με αυτά του 2020/21 δεν ήταν όμως εξίσου εντυπωσιακή.

Όπως και να έχει, η ουσία είναι μία: ο Ακίλε Πολονάρα απέδειξε στην πράξη πως δεν λογαριάζει από πιθανότητες. Πηγαίνει κόντρα σε αυτές, προτάσσοντας την προσπάθεια που καταβάλλει στο παρκέ και το πάθος του για νίκη. Μαζί του, κι όλοι στην Μπασκόνια. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο.

Γι αυτό κιόλας, η ισπανική ομάδα θα παίξει με τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ για να αυξήσει τις πιθανότητες πρόκρισης στα playoffs της EuroLeague, με τον "Αχιλλέα" να είναι διατεθειμένος να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να γίνει η δουλειά. Με πρώτο να βάλει το κορμί του στη φωτιά.

Ποιος να (τους) το έλεγε στην Μπασκόνια, όταν αποκτούσε επίσημη μορφή η αποχώρηση του Τόρνικε Σενγκέλια.

Photo Credits: Aitor Bouzo - TD Systems Baskonia / 24MEDIA Creative Team - Κωνσταντίνος Μπαντούνας