Αλλά και για το μεγάλο όνειρο της Βαρκελώνης, ενώ συγχρόνως προειδοποιεί: «Δεν είμαστε ακόμη πρώτοι στον όμιλο»!

-Μην το πάρεις στραβά, αλλά επί σχεδόν 33 λεπτά ήσουν… άφαντος!

«Γιατί να το πάρω στραβά, αφού είναι αλήθεια; Θα πρέπει να ξέρετε, όμως, ότι το πρώτο ημίχρονο ήταν πολύ περίεργο για μένα. Ως γνωστόν, ο Κώστας Καϊμακόγλου και εγώ, αντιμετωπίσαμε κάποιους μυϊκούς σπασμούς χάνοντας κομμάτι των προπονήσεων. Μπαίνοντας, λοιπόν, στο γήπεδο, ήμουν διστακτικός γιατί ήθελα να βεβαιωθώ ότι δεν αισθάνομαι πόνο κάνοντας συγκεκριμένες κινήσεις».

-Κρίνοντας από τον τρόπο με τον οποίο αγωνίστηκες στα επτά τελευταία λεπτά, οπότε και σημείωσες εννέα σερί από τους 13 πόντους σου, μάλλον οι πόνοι ανήκουν στο παρελθόν.

«Αυτό λέω και εγώ. Μακάρι. Είχα ένα σφίξιμο στην πλάτη, αλλά μέσα στο παιχνίδι ήμουν πολύ καλά και αυτό βγήκε στο τελευταίο δεκάλεπτο. Αξίζουν, βέβαια, συγχαρητήρια στους περιφερειακούς μας και ειδικά στον Μήτσο (σσ. Διαμαντίδη), ο οποίος διάβασε την άμυνα της Αρμάνι και με τροφοδότησε με πάσες, που απέφεραν εύκολα καλάθια. Γενικά, θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός έδειξε χαρακτήρα, όταν οι Ιταλοί άρχισαν να γίνονται επικίνδυνοι. Οσο για το πρόβλημα στην πλάτη; Ελπίζω να μην με ξαναπιάσει, γιατί θέλω πολύ να παίξω την Κυριακή με την Καβάλα. Εχω τα γενέθλιά μου και θέλω να με βάλει ο κόουτς έστω για δύο λεπτά».

-Μια και αναφέρθηκες στον αρχηγό, τι έχεις να πεις για την αντίδραση που έχουν στα τελευταία παιχνίδια ο Τέπιτς και ο Καλάθης;

«Όπως ξέρετε, συζητάμε πολύ και με τα δύο παιδιά στα αποδυτήρια. Ο Νικ ήταν εξαιρετικός με την Εφές Πίλσεν και ο Μιλένκο με την Αρμάνι. Προσφάτως, είχα μια κουβέντα με τον Τέπιτς και του είπα το εξής: Πρέπει να παράγεις. Δεν φτάνει μόνο η άμυνα και τα ριμπάουντ. Χρειάζεται να δημιουργείς για την ομάδα και στην επίθεση. Είμαι πολύ υπερήφανος και για τους δύο, γιατί κατάλαβαν τον ρόλο τους και μπορούν να τα πάνε ακόμη καλύτερα».

-Συμφωνείς με την άποψη ότι μετά την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου και δεδομένων των διαφορών που έχει πάρει στα ματς με τις συνδιεκδικήτριες της πρώτης θέσης του Δ’ Ομίλου, ο Παναθηναϊκός έχει την πρωτιά στο τσεπάκι του;

«Διαφωνώ κάθετα! Ακόμη βρισκόμαστε στα μισά της κανονικής περιόδου. Εχουμε μπροστά μας άλλα πέντε παιχνίδια. Τίποτε δεν έχει τελειώσει και εξυπακούεται ότι ακόμη δεν είμαστε πρώτοι στον όμιλο. Αν συνεχίσουμε, όμως, με το ίδιο κίνητρο, μπορούμε να τα καταφέρουμε. Στο χέρι μας είναι. Άλλο αυτό και άλλο ότι έχουμε την πρωτιά στο τσεπάκι μας».

-Είσαι ένας παίκτης, που μελετά τις βαθμολογίες και γνωρίζεις απέξω και ανακατωτά το τι συμβαίνει στους άλλους ομίλους. Ποια είναι η εικόνα που έχεις σχηματίσει για την «περίεργη» εφετινή Ευρωλίγκα;

«Είναι όντως κάπως περίεργα ορισμένα αποτελέσματα, αλλά κάποια έχουν εξήγηση. Ειδικά στην περίπτωση της ΤΣΣΚΑ, η οποία ταλαιπωρείται από τραυματισμούς, όπως εμείς πέρυσι. Ειλικρινά, τους νιώθω! Οσο για την Μπαρτσελόνα; Μπορεί να μετρά δύο ήττες σε πέντε αγώνες, αλλά διαθέτει τόσο υψηλή ποιότητα, ώστε σύντομα θα συνέλθει και θα δείξει την πραγματική δύναμή της».

-Πες μας κάτι τελευταίο. Για ποιο παιχνίδι ανυπομονείς; Ποια ομάδα θέλεις να αντιμετωπίσεις, ώστε να τεστάρετε τις αληθινές δυνατότητες του εφετινού Παναθηναϊκού;

(γελάει) «Δεν με νοιάζει με ποια ομάδα θα συναντηθούμε. Ειλικρινά. Το μόνο που θέλω είναι να πάμε στο φάιναλ φορ της Βαρκελώνης! Πιστεύω ότι έχουμε την ποιότητα για να τα καταφέρουμε, αλλά ακόμη είναι νωρίς για να σκεφτόμαστε τόσο μακριά. Δεν πρέπει να βιαζόμαστε, αλλά να προετοιμάζουμε το κάθε παιχνίδι χωριστά».