Μπλατ: "Σιγά μην αφήσω τον Μπλου να φύγει"

Δεν ξέρω αν έχετε παρατηρήσει το ύφος του Ντέιβιντ Μπλου, αλλά... ο τύπος είναι πάντα ανέκφραστος. Είτε χάνει, είτε κερδίζει η Μακάμπι, εκείνος είναι λες και δεν έχει μύες στο πρόσωπο (ή σαν να έχουν μείνει ακίνητοι, από το botox). Και όταν καίει η μπάλα, απλά την παίρνει στα χέρια του και εκτελεί.

Ήταν αυτός που πρόσφερε στην "ομάδα του λαού" το πρώτο εύστοχο τρίποντο και εκείνο που "έκοψε" τη διαφορά στον πόντο.

Και όλα αυτά, ενώ ήταν... σε απόσυρση πέρυσι, πριν αποφασίσει να επιστρέψει για έναν τελευταίο χρόνο. Αλλά τώρα έχει ενημερώσει πως από αυτό το καλοκαίρι και για το υπόλοιπο της εργασιακής του ζωής, θα απασχοληθεί ως μεσίτης. Ή μήπως όχι;

Ο -σε έκσταση- Ντέιβιντ Μπλατ είπε όταν πια η ομάδα του ήταν στον τελικό του φετινού Final Four “κάνει την καλύτερη χρονιά της καριέρα του, παίζει το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του. Θα τον παρακαλέσω γονυπετής να μη φύγει.

Να μην κρεμάσει τη φανέλα του. Τύποι σαν αυτόν πρέπει να παίζουν... μέχρι να φύγουν οι ρόδες από το αυτοκίνητο. Δεν είμαι κανένας επιτυχημένος προπονητής, έως τώρα, προσπαθώ να γίνω, αλλά αν έχω ένα στόχο είναι να τον κρατήσω στο παιχνίδι. Παίκτες που μπορούν να παίζουν όπως αυτός, στο ύψιστο επίπεδο, παίκτες που έχουν τέτοια επιρροή σε ένα σύλλογο, τέτοιο νόημα δεν πρέπει να σταματούν.

Ακολούθως, είχε μια καταγγελία να κάνει. “Όλοι οι GMs της Euroleague, είχαν κάνει αυτήν τη ψηφοφορία πριν τρεις μήνες. Νομίζω και ψήφισαν για τις ομάδες που θα έφταναν στο Final Four, για τους καλύτερους παίκτες και προπονητές. Δεν τους κατηγορώ για τους προπονητές. Είναι ΟΚ όλα. Υπάρχουν πολύ καλύτεροι από εμένα. Αλλά κανείς δεν διάλεξε τη Μακάμπι. Κανείς δεν έκανε έστω αναφορά στη Μακάμπι. Ούτε ένας. Και να που είμαστε στον τελικό. Ίσως θα έπρεπε να κάνουμε ένα μάθημα σε αυτούς τους GMs, τι νομίζετε;”.

Last but not least, απογείωσε τους φαν, τους οποίους χαρακτήρισε το καλύτερο (μακράν του δεύτερου) κοινό στην Ευρώπη. "Άκουσα ότι φέραμε 5000. Έδειχναν σαν 10000. Δεν υπάρχει κάτι όμοιο στην Ευρώπη. Ίσως στο ποδοσφαιρο, αλλά όχι στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Δεν υπάρχει κάτι να συγκριθεί με τη δέσμευση, το πάθος και τη συμπαράσταση αυτών των φιλάθλων. Είναι απίστευτη τιμή για εμάς που είχαμε τη δυνατότητα να τους προσφέρουμε αυτό το δώρο, την πρόκριση στον τελικό”.