Οι Νάγκετς είναι οι πρωταθλητές του NBA. Ο Νίκολα Γιόκιτς είναι ο MVP των NBA Finals γράφοντας ιστορία ως το χαμηλότερο draft pick που τα κατάφερε. Το Ντένβερ, αλλά και το Σόμπορ - το χωριό του Νίκολα Γιόκιτς - γιορτάζουν.

Όλα αυτά είναι πλέον γνωστά. Το Ντένβερ κέρδισε τον σεβασμό όλων στο NBA. Πολλά χρόνια πριν γίνει αυτό όμως, οι Νάγκετς χρειάστηκε να δουλέψουν σκληρά για να φτάσουν μέχρι εδώ. Πιο σκληρά από ότι μία μέση ομάδα του NBA για την ακρίβεια. Πήραν ρίσκα που λίγες ομάδες θα έπαιρναν, ξεπέρασαν τα εμπόδια που αντιμετωπίζει κάθε ομάδα που βρίσκεται σε μικρή αγορά. Και δικαιώθηκαν.

Οι Νάγκετς είναι η ομάδα του Νίκολα Γιόκιτς, του Τζαμάλ Μάρι, του Μάικλ Μαλόουν. Είναι όμως και η ομάδα που έχτισε ο Τιμ Κόνελι από την θέση του τζένεραλ μάνατζερ από το 2013 έως το 2022, πριν αποχωρήσει για να αναλάβει χρέη προέδρου στους Γουλβς το περασμένο καλοκαίρι. Μία ομάδα που χτίστηκε βήμα-βήμα, κομμάτι-κομμάτι.

Οι Νάγκετς δεν έχουν την πολυτέλεια ομάδων όπως οι Λέικερς, οι Σέλτικς, οι Νικς, ακόμα και οι Νετς. Ομάδες των μεγάλων αγορών δηλαδή, που μπορούν να πάρουν όποιον free agent θέλουν. Οι Νάγκετς - όπως και κάθε ομάδα μικρής αγοράς, όπως οι Μπακς, οι Ράπτορς, οι Θάντερ, οι Σπερς - πρέπει είτε να φτιάξουν τον δικό τους σταρ, είτε να τον αποκτήσουν μέσω ανταλλαγής. Επέλεξαν τον πρώτο δρόμο. Και αυτός είναι ο τρόπος που χτίστηκαν, κομμάτι-κομμάτι.

Μία διαφήμιση της Taco Bell και ένας παίκτης που άλλαξε την ιστορία της ομάδας

Ήταν 26 Ιουνίου 2014 όταν οι Νάγκετς επέλεξαν στο Νο41 του NBA Draft τον Νίκολα Γιόκιτς της Μέγκα Μαξ. Έναν παχουλό - αλλά πανέξυπνο - φόργουορντ/σέντερ. Στο ίδιο NBA Draft επέλεξαν ακόμα τον Γιουσού Νούρκιτς (Νο16), τον Γκάρι Χάρις (Νο19) και τον Έρικ Γκριν (Νο46). Το Ντένβερ δεν ήξερε τι να περιμένει από τον Γιόκιτς, επιλέγοντας να τον αφήσει στην Ευρώπη για έναν χρόνο.

Ο Γιόκιτς ήταν ένα στοίχημα για το Ντένβερ. Στην διαδικασία του NBA Draft έδωσαν τόση σημασία σε αυτή την επιλογή, που όταν οι Νάγκετς έκαναν γνωστό ότι τον πήραν στην τηλεόραση έδειχνε μία διαφήμιση της Taco Bell. Ο Γιόκιτς ήταν απλώς μία από τις 4 επιλογές των Νάγκετς στο NBA Draft. Κανένας δεν περίμενε πως ήταν ο παίκτης που θα άλλαζε την ιστορία της ομάδας.

Ο Γιόκιτς δεν ήταν πάντα… Γιόκιτς. Την ρούκι σεζόν του (2015/16) έδωσε υποσχέσεις (10 πόντοι, 7 ριμπάουντ και 2.4 ασίστ μέσο όρο) και μπήκε στην κορυφαία πεντάδα των ρούκι, αλλά κανείς δεν περίμενε πώς θα εξελιχθεί. Ούτε καν οι Νάγκετς, που την δεύτεηρ σεζόν του (2016/17) τον έβαλαν αρχικά σε θέση πάουερ φόργουορντ στο πλευρό του Νούρκιτς, πριν τον περάσουν στον πάγκο έπειτα από πρόταση του ίδιου του Γιόκιτς. Όλα αυτά μέχρι ο Μαίκλ Μαλόουν να αποφασίσει να τον χρίσει βασικό τον Δεκέμβριο του 2016 και να μην τον βγάλει ποτέ ξανά από αυτή.

“Αποφάσισα τότε ότι θα είναι ο πυλώνας όσων κάνουμε. Κάθε επίθεσης που θα πάρουμε. Κάθε παίκτης που θα φέρναμε θα ήταν κάποιος που θα ταίριαζε με τον Νίκολα” δήλωσε κάποια στιγμή ο Μαλόουν. Αυτή η απόφαση έμελλε να φέρει τα πάνω-κάτω στο NBA, με τον Γιόκιτς να κατακτά στο μεσοδιάστημα δύο βραβεία MVP της λίγκας (2021 και 2022) πριν οδηγήσει τους Νάγκετς στο πρωτάθλημα. Δεν ήταν μόνος του όμως.

Το τελευταίο “δώρο” από την ανταλλαγή του Καρμέλο

Στην ζωή παίζουν ρόλο και οι συγκυρίες. Ο τελευταίος σταρ που έχτισαν οι Νάγκετς - πριν από τον Γιόκιτς - ήταν ο Καρμέλο Άντονι. Την σεζόν 2010/11 ο “Μέλο” δεν άντεξε άλλο και ζήτησε ανταλλαγή. Οι Νάγκετς τον έστειλαν τον Φλεβάρη του 2011 στους Νικς παίρνοντας… Γη και Ύδωρ από τους Νεοϋορκέζους. Πήραν παίκτες (Τσάντλερ, Φέλτον, Γκαλινάρι, Μόζγκοβ), λεφτά και αρκετά ντραφτ πικ.

Το τελευταίο draft pick που συμπεριλήφθηκε στην συμφωνία ήταν αυτό του πρώτου γύρου του NBA Draft 2016. Αυτό το πικ έμελλε να πέσει στο Νο7. Είναι η θέση στην οποία το Ντένβερ επέλεξε τον Τζαμάλ Μάρι. Το Νο2 της ομάδας πίσω από τον Νίκολα Γιόκιτς. Το 2016 βέβαια ο Μάρι δεν ηταν ο… Μάρι, Ήταν ένας γκαρντ που θα είχε ρόλο τρίτου γκαρντ πίσω από τον έμπειρο Τζαμίρ Νέλσον και τον Εμάντουελ Μούντιε, που είχαν επιλέξει οι Νάγκετς στο Νο7 του NBA Draft 2015.

Ο Μάρι ερχόταν από τον πάγκο την ρούκι χρονιά του (2016/17). Αυτό σήμαινε όμως ότι για μεγάλο διάστημα βρισκόταν μαζί στο παρκέ με τον Γιόκιτς (που ξεκίνησε την σεζόν ως back up του Νούρκιτς). Οι δύο τους άρχισαν να βρίσκουν χημεία. Έδειξαν στο Ντένβερ ότι είχε κάτι καλό στα χέρια του. Την επόμενη σεζόν (2017/18) ο Μάρι ήταν ο βασικός πόιντ γκαρντ της ομάδας και ο Γιόκιτς ο βασικός σέντερ της.

Το Pick and Roll των Μάρι και Γιόκιτς ήταν ιδιαίτερο. Η βασική ιδιαιτερότητα ήταν - και είναι - η εξής: Δεν ήταν πάντα χειριστής της μπάλας ο Μάρι και σκρινέρ ο Γιόκιτς. Συχνά συνέβαινε και το αντίθετο. Το Ντένβερ πάτησε πάνω σε αυτό και άρχισε να βάζει κομμάτια γύρω τους. Το Ντένβερ άρχισε να ανεβαίνει μέχρι που… έσπασε στην φούσκα του Ορλάντο το 2020, φτάνοντας μέχρι τους τελικούς της Δύσης.

Ο δρόμος δεν ήταν εύκολος για τον Μάρι. Πέρασε δυσκολίες. Πάνω που οι Νάγκετς πίστευαν ότι θα παλεύουν για το πρωτάθλημα, ο Καναδός υπέστη ρήξη χιαστού στο φινάλε της σεζόν 2020/21. Έχασε όλη την περσινή σεζόν. Το Ντένβερ όμως τον στήριξε. Ήταν μαζί του σε όλη την πορεία και τον είδε να γίνεται ένας πραγματικός σταρ. Και ας μην έχει γίνει ακόμα All Star.

Τα ρίσκα που πάρθηκαν στο NBA Draft

Οι Νάγκετς ακολούθησαν τον δρόμο των Γουόριορς. Όχι αγωνιστικά - το στυλ κάθε ομάδας είναι μοναδικό. Στην λογική ότι ήθελαν να χτιστούν μέσα από το NBA Draft. Σκέφτηκαν αντισυμβατικά. Πήραν ρίσκα. Δεν έπιασε κάθε ρίσκο, με την επιλογή του Εμάνουελ Μούντιε στο Νο7 του NBA Draft 2015 (όταν ο εκρηκτικός γκαρντ προερχόταν από μία σεζόν στην… Κίνα) να το αποδεικνύει. Αυτό δεν τους πτόησε όμως.

Το Ντένβερ βρήκε το τον Γιόκιτς στο Νο41 του NBA Draft 2014, μετά τους Νούρκιτς (Νο16) και Χάρις (Νο19). Στο NBA Draft 2016 επέλεξε τον Μάρι στο Νο7, τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ στο Νο15 και τον Μαλίκ Μπίσλι στο Νο19. Στο NBA Draft 2017 βρήκε τον Βλάτκο Τσάνταρ στο Νο49 και τον Μόντε Μόρις στο Νο51.

Στο NBA Draft 2018 ρίσκαρε επιλέγοντας τον Μάικλ Πόρτερ στο Νο14, έναν παίκτη που άξιζε να είναι Top-5 pick αλλά οι ομάδες φοβήθηκαν να τον επιλέξουν λόγω της προβληματικής του μέσης. Πολλές θέσεις χαμηλότερα, επέλεξε τον Τζάρεντ Βάντερμπιλτ στο Νο41.

Στο NBA Draft 2019 το Ντένβερ ρίσκαρε ξανά επιλέγοντας τον Μπολ Μπολ στο Νο44. Στο NBA Draft 2020 πήρε τον Ζέκε Νάτζι στο Νο22 και τον Αρ Τζέι Χάμπτον (κατευθείαν από το πρωτάθλημα της Ωκεανίας) στο Νο24, ενώ έφερε στο NBA και τον Φακούντο Καμπάσο. Το 2021 οι Νάγκετς επέλεξαν τον Μόουνς Χάιλαντ στο Νο26. Πέρυσι (2022), τον Κρίστιαν Μπράουν στο Νο21

Αν κάποιος παρατηρήσει όλες αυτές τις επιλογές, θα δει τα ρίσκα που πήρε το Ντένβερ. Ο κορμός της ομάδας όμως χτίστηκε από το NBA Draft. Ο Γιόκιτς, ο Μάρι και ο Πόρτερ (οι τρεις πρώτοι σκόρερ της ομάδας δηλαδή) επιλέχθηκαν στο NBA Draft, όπως και ο - πολύτιμος στα φετινά playoffs - Μπράουν. Πολλοί από τους παίκτες που επιλέχθηκαν από τους Νάγκετς παραχωρήθηκαν με ανταλλαγή ώστε να έρθουν παίκτες που ταίριαζαν στην ομάδα, αφού όμως πρώτα αναδείχθηκαν στο Ντένβερ. Και αυτό φέρνει στην επιφάνεια τα τελευταία κομμάτια του παζλ.

Οι στοχευμένες ανταλλαγές και ο free agent που έκανε την διαφορά

Το Ντένβερ ήξερε τι είχε χτίσει. Ήξερε ότι του έλειπαν και ένα-δύο κομμάτια για να γίνει πραγματικός διεκδικητής του τίτλου. Έψαξε στην αγορά για παίκτες που θα ταίριαζαν στον Γιόκιτς. Τι παίκτες ήταν αυτοί όμως; Παίκτες με μάκρος για να κλείσουν τρύπες στην άμυνα, οι οποίοι ταυτόχρονα δεν θα ήθελαν την μπάλα στα χέρια τους στην επίθεση, ώστε να τους αξιοποιήσει ο Γιόκιτς.

Το κομμάτι του παζλ που έλλειπε πραγματικά από τους Νάγκετς βρέθηκε τον Μάρτιο του 2021. Ήταν ο Άαρον Γκόρντον, με το Ντένβερ να στέλνει στους Μάτζικ τους Γκάρι Χάρις και Αρ Τζέι Χάμπτον (δύο παίκτες δηλαδή που είχαν επιλέξει κάποτε στο NBA Draft) για χάρη του. Ο Γκόρντον αποδείχθηκε το ιδανικό συμπλήρωμα των Γιόκιτς και Πόρτερ στην γραμμή ψηλών. Τρομερός αθλητής και αμυντικός, έδωσε το κάτι διαφορετικό στο Ντένβερ. Στην πορεία μέχρι τους τελικούς μάρκαρε τους Καρλ-Άντονι Τάουνς (στον πρώτο γύρο), Κέβιν Ντουράντ (στον δεύτερο γύρο), ΛεΜπρόν Τζέιμς (τελικοί Δύσης) και Τζίμι Μπάτλερ (NBA Finals)!

Το επόμενο κομμάτι του παζλ ήταν ο Κεντάβιους Κάλντουελ-Πόουπ. Το Ντένβερ τον απέκτησε το περασμένο καλοκαίρι από τους Γουίζαρντς, στέλνοντας στην Ουάσινγκτον τον Μόντε Μόρις (και πάλι: δικό του ντραφτ πικ) και τον Γουίλ Μπάρτον. Ο Κάλντουελ-Πόουπ είχε εμπειρία πρωταθλητισμού (ένα πρωτάθλημα με τους Λέικερς το 2020) και ήταν ο ιδανικός 3-and-D σούτινγκ γκαρντ για αυτή την ομάδα.

Ο παίκτης που έκλεισε το ροτέισον των Νάγκετς ήταν εξίσου κομβικός. Ο λόγος για τον Μπρους Μπράουν, έναν από τους πιο ιδιαίτερους ρολίστες στο NBA. Ένας γκαρντ με ύψος 1.93 μέτρα και άνοιγμα χεριών 2.05 μέτρα, ο οποίος ξεπετάχτηκε όταν οι Νετς τον χρησιμοποιούσαν ουσιαστικά σαν… σέντερ (αφού έστηνε τα Pick and Roll με τον Ντουράντ ως σκρινέρ). Ήταν ο ιδανικός παίκτης για τους Νάγκετς: Ένας παίκτης που μπορεί να μαρκάρει από το 1 μέχρι το 4, κινείται συνεχώς χωρίς την μπάλα και μπορεί να κάνει σκριν στον Γιόκιτς.

Το Ντένβερ χτίστηκε, δεν αγοράστηκε

Ο δρόμος των Νάγκετς δεν ήταν ούτε εύκολος, ούτε απλός. Σίγουρα ήταν διαφορετικός. Οι Νάγκετς έστησαν ένα οικοδόμημα γύρω από έναν υπερταλαντούχο σέντερ (Γιόκιτς) που έχει την φήμη του κακού αθλητή και αμυντικού. Αν ήταν κακός αθλητής όμως δεν θα έπαιζε 41 λεπτά σε κάθε παιχνίδι.

Το Ντένβερ στήριξε τον δεύτερο σταρ του (Μάρι) όταν είχε έναν σοβαρό τραυματισμό, θυσιάζοντας μία ολόκληρη σεζόν (2021/22) για να τον περιμένει αντί να τον ανταλλάξει κυνηγώντας το πρωτάθλημα. Ρίσκαρε με τον Πόρτερ, όταν τον προσπέρασαν 13 ομάδες. Τον είδε να υποβάλλεται σε δύο επεμβάσεις στην μέση, αλλά του έδωσε μάξιμουμ συμβόλαιο, επειδή ταίριαζε με τον Γιόκιτς.

Το Ντένβερ τόλμησε να πάρει με ανταλλαγή τον Γκόρντον, επειδή είδε σε αυτόν το κομμάτι που έλλειπε. Εκεί που οι άλλοι έβλεπαν έναν σούπερ αθλητή που σούταρε περισσότερο από ότι έπρεπε στους Μάτζικ, το Ντένβερ είδε έναν συνεπή αμυντικό που έψαχνε την ευκαιρία να βρει έναν διαφορετικό ρόλο.

Οι Νάγκετς έκαναν και λάθη. Επιλογές όπως αυτή του Μούντιε και του Ερνανγκόμεθ το επιβεβαιώνουν. Το Ντένβερ όμως έπρεπε να σκεφτεί διαφορετικά από τους άλλους. Να ψάξει σε μέρη και σημεία που δεν κοιτούσε κανείς, να δοκιμάσει πράγματα που λίγο τολμούσαν.

Στο τέλος της ημέρας, το Ντένβερ είναι μία ομάδα που χτίστηκε, δεν αγοράστηκε. Μία ομάδα που στήριξε τον Μάικλ Μαλόουν ακόμα και όταν τα αποτελέσματα δεν βοηθούσαν. Ήταν δύσβατος ο δρόμος των Νάγκετς. Διαφορετικός. Αυτός όμως ήταν ο δρόμος που έπρεπε να ακολουθήσει για να φτάσει στο πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Με ηγέτη ένα παιδί από το Σόμπορ, που όταν επιλέχθηκε στο NBA Draft παιζόταν στην τηλεόραση μία διαφήμιση του Taco Bell.