Ο Τζοέλ Εμπίντ δεν ήταν διαθέσιμος στο Game 1 των Σίξερς με τους Σέλτικς στην Βοστώνη λόγω του τραυματισμού του στο γόνατο. Αυτόματα όλοι ήξεραν ότι η Φιλαντέλφεια θα στρεφόταν στον Τζέιμς Χάρντεν. Κανείς όμως δεν ήταν σίγουρος τι να περιμένει.

Στις μέρες του στην Φιλαντέλφεια ο Χάρντεν δεν θυμίζει στο ελάχιστο τον παίκτη που τρομοκρατούσε τους αντιπάλους του με την φανέλα των Ρόκετς παίζοντας ένας εναντίον ενός. Για την ακρίβεια, αυτό είχε πάψει να ισχύει από την περίοδο που - υπέρβαρος γαρ και με αρκετές θλάσεις να τον ακολουθούν - αγωνιζόταν στους Νετς.

Ο “Μούσιας” πλέον μοιάζει περισσότερο με πλέι-μέικερ παρά με scoring γκαρντ. Είναι ξεκάθαρα το Νο2 της ομάδας πίσω από τον Τζοέλ Εμπίντ. Υπήρχαν ματς που σούταρε λιγότερο ακόμα και από τον ανερχόμενο Ταϊρίς Μάξι. Θα μπορούσε να γυρίσει έτσι απλά τον διακόπτη στο Game 1 με τους Σέλτικς; Αποδείχθηκε ότι μπορούσε.

Σε μία παράσταση που τρέλανε κόσμο, ο Χάρντεν οδήγησε τους Σίξερς στην νίκη με 119-115 μέσα στην Βοστώνη επί των Σέλτικς, κάνοντας ρεκόρ καριέρας στα playoffs με 45 πόντους με 17/30 σουτ (7/14 τρίποντα), 4/4 βολές και 6 ασίστ. Όλοι έκαναν λόγο για τον Τζέιμς Χάρντεν των Ρόκετς. Ο “Μούσιας” όμως δεν έπαιξε ως τον παίκτη που πάλευε εκείνη την περίοδο κάθε χρόνο για το βραβείο του MVP. Έπαιξε ως τον Χάρντεν των Σίξερς.

Ο Χάρντεν των Ρόκετς έπαιζε άλλο μπάσκετ

Όσοι έχουν παρακολουθήσει την περίοδο του Χάρντεν στους Ρόκετς - με τον Ντάριλ Μόρι σε θέση general manager - ξέρουν ότι το σκεπτικό του Χιούστον από ένα σημείο κι έπειτα ήταν ξεκάθαρο: “Τρίποντα και λέι-απ”. Οι αναλυτές των Τεξανών έχτισαν μία ολόκληρη επίθεση γύρω από την ικανότητα του Τζέιμς Χάρντεν στο ένας εναντίον ενός, ωστόσο σχεδόν επέβαλλαν στον σταρ τους - και τους συμπαίκτες του - τα σουτ τους να είναι είτε τρίποντα, είτε λέι-απ.

Το σουτ από μέση απόσταση ήταν "απαγορευμένο" στο Χιούστον. Βασικά, καμία φορά δεν χρειάζονταν καν εισαγωγικά. Ήταν πράγματι απαγορευμένο το σουτ από μέση απόσταση. Αυτό έμελλε να εκτοξεύσει την καριέρα του Χάρντεν.

Ο “Μούσιας” έκανε μυθικές σεζόν σε ατομικό επίπεδο με τους Ρόκετς, με αποκορύφωμα την τριετία 2018-2020, όπου αναδείχθηκε 3 σερί σεζόν πρώτος σκόρερ του NBA, έχοντας 33.7 πόντους, 6.2 ριμπάουντ και 7.9 ασίστ μέσο όρο με 36.3% στα τρίποντα (4.3/11.9 ανά αγώνα). Το σουτ από μέση απόσταση σχεδόν είχε… απαγορευτεί για τον Χάρντεν, ο οποίος όμως ήταν ασταμάτητος, αφού μεταξύ άλλων εκτελούσε για μία εξαετία (2014-2020) +10 βολές ανά αγώνα με ποσοστό λίγο πάνω από 85%!

Ο Χάρντεν των Ρόκετς ήταν μία πολεμική μηχανή. Ένας απίστευτα γυμνασμένος και δυνατός γκαρντ, που έπαιζε σε όλο τον αγώνα ένας εναντίον ενός. Αυτό το στυλ τον κούραζε, κάποιοι είπαν ότι του στοίχισε στα playoffs. Αυτά που έκανε όμως για χρόνια ήταν από άλλο πλανήτη. Ήταν ένας άλλος Χάρντεν. Ο φετινός Χάρντεν όμως είναι ένας άλλος παίκτης.

Διέλυσε τους Σέλτικς με το "απαγορευμένο" σουτ

Κόντρα στους - γεμάτους ημίψηλα κορμιά και πολλούς παίκτες να ρίξουν πάνω του - Σέλτικς, ο Χάρντεν κλήθηκε για ένα παιχνίδι να κουβαλήσει τους Σίξερς όπως έκανε με τους Ρόκετς. Το usage rate του (κατοχές που ενεπλάκη άμεσα όσο ήταν στο παρκέ και τελείωσαν με σουτ του ή ασίστ του) έφτασε το 41.7%. Η 45αρα του ήρθε μέσα από 30 προσπάθειες για σουτ και μόλις 4 βολές. Έμοιαζε με τον Χάρντεν των Ρόκετς. Το Shot Chart του από τον αγώνα όμως λέει μία άλλη ιστορία:

Αν κάποιος παρατηρήσει προσεκτικά το Shot Chart του Χάρντεν, θα δει ότι μόλις 5 από τα 30 σουτ που πήρε ήρθαν ακριβώς στο “ζωγραφιστό”, στην στεφάνη δηλαδή. Από αυτά τα 5 σουτ, το ένα ήταν (εύστοχο) λέι-απ στον αιφνιδιασμό. Τα δύο άλλα εύστοχα σουτ ήταν μία επίθεση στο ένας με έναν πάνω στον Τζέιλεν Μπράουν και ένα Post Up (παιχνίδι με πλάτη) στον Μάρκους Σμαρτ, ενώ ο Χάρντεν αστόχησε σε δύο λέι-απ που πήρε.

Πρακτικά δηλαδή, από τα 29 σουτ που πήρε ο “Μούσιας” σε κατάσταση σετ παιχνιδιού, μόνο τα τρία (!) ήταν λέι-απ (όπου είχε 1/3), ενώ πήρε ακόμα 11 σουτ από μέση απόσταση (τα "απαγορευμένα" σουτ όταν ήταν στους Ρόκετς, αν και κάποια από αυτά ήταν floater) και 14 τρίποντα, ενώ κέρδισε μόλις 4 φάουλ. Αν κάποιος έχει παρακολουθήσει τον Χάρντεν στους Ρόκετς καταλαβαίνει ότι το στυλ του ήταν εντελώς διαφορετικό.

Ο Χάρντεν σκότωσε τους Σέλτικς με σουτ από μέση και μακρινή απόσταση, πήρε δηλαδή πολλά σουτ που κάποτε ήταν... απαγορευμένα όταν έπαιζε στους Ρόκετς. Μην έχοντας πλέον την έκρηξη που είχε στα νιάτα του (λόγω διάφορων τραυματισμών στον δικέφαλο του ποδιού του από την εποχή των Νετς, των παραπάνω κιλών και μία τενοντίτιδας που τον ταλαιπωρεί στον αχίλλειο) επέλεξε να επιτεθεί αποκλειστικά με σουτ μετά από ντρίμπλα. Και σκότωσε τους Σέλτικς με αυτά τα σουτ, συνήθως μέσα από κατάσταση Pick and Roll, όπως έκανε και στο σουτ που κλείδωσε το ματς, το οποίο βέβαια - για να μην ξεχνάμε και το παρελθόν - ήταν τρίποντο:

Μυθική εμφάνιση, αλλά με άλλο τρόπο

Η εμφάνιση του Χάρντεν είναι μυθική. Ο σταρ των Σίξερς έχει κουβαλήσει την ομάδα του σε όλο το ματς, έχει βάλει μεγάλα σουτ, έχει πάρει πρωτοβουλίες στα δύσκολα. Το σόου που έδωσε όμως δεν θυμίζει στο ελάχιστο αυτά που έκανε ως παίκτης των Ρόκετς. Γιατί, πολύ απλά, δεν είναι ο παίκτης που ήταν τότε. Είναι μία άλλη εκδοχή του εαυτού του. Είναι αποδοτικός, παραμένει ένας εξαιρετικός παίκτης, αλλά πλέον κάνει ζημιά με άλλους τρόπους.

Ο Χάρντεν έχει την κλάση να προσαρμόζεται. Αυτά που έκανε κόντρα στους Σέλτικς σε αγώνα playoffs δεν είναι συνηθισμένα, για αυτό παραμένει στην ελίτ του NBA, έστω και αν δεν βρίσκεται στο πρώτο επίπεδο, όπως ήταν στα νιάτα του. Και αυτός είναι ο λόγος που οι Σίξερς έχουν ανάγκη τον κανονικό Εμπίντ στην συνέχεια της σειράς.

Ο Χάρντεν έκανε αυτό που έπρεπε. Κουβάλησε την ομάδα του σε ένα κρίσιμο παιχνίδι στην έδρα του αντιπάλου, την έβαλε σε θέση ισχύος. Είναι δεδομένο ότι έχει κι άλλη βενζίνη στο ντεπόζιτο. Πλέον ελπίζει - και αυτός - στην επιστροφή του Εμπίντ, προκειμένου οι δυο τους να συνθέσουν ξανά ένα φονικό δίδυμο σε καταστάσεις Pick and Roll. Για να μπορέσει και ο ίδιος να εξελίσσει το παιχνίδι του.