Ήταν 28 Μαρτίου του 1990, όταν οι Καβαλίερς υποδέχθηκαν τους Μπουλς για τον 69ο αγώνα της κανονικής περιόδου. Ο αριθμός τυχαίος, συνδέθηκε όμως με το ρεκόρ καριέρας του Μάικλ Τζόρνταν που εκείνο το βράδυ έκανε μία από τις πιο πλήρεις εμφανίσεις στην ιστορία του ΝΒΑ για να αρχίσει, στα 27 του χρόνια και στην έκτη σεζόν της επαγγελματικής του καριέρας να πείθει φίλους και εχθρούς, συμπαίκτες κι αντιπάλους, πως από την δική του όρεξη κρίνονταν όλα. Από μία προπόνηση, μέχρι ένα ματς των NBA Finals.

Εκείνο το βράδυ στο Richfield Coliseum, ένα γήπεδο 20.273 θεατών που βρισκόταν στη μέση του πουθενά ανάμεσα στο Κλίβελαντ και το Άκρον του Οχάιο, "έζησε" για 20 χρόνια (1974-1994) και τελικά γκρεμίστηκε το 1999, ο Jordan μετατράπηκε σε εξωγήινο, σε κάτι που οι Cavaliers έκαναν το λάθος να εκνευρίσουν με αποτέλεσμα να μη βρουν ποτέ τρόπο να αντιμετωπίσουν. Εκείνο το βράδυ στο Ρίτσφιλντ, μία κωμόπολη πέντε χιλιάδων κατοίκων, ο Michael Jordan χάρισε στον κόσμο του μπάσκετ ένα κρεσέντο for the ages.

Οι Καβαλίερς είχαν τους:

• Mark Price
• Craig Ehlo
• Winston Bennett
• Larry Nance
• Brad Daugherty

Οι Μπουλς είχαν τους:

• John Paxson
• Michael Jordan
• Scottie Pippen
• Horace Grant
• Bill Cartwright

Στον πάγκο των Cavaliers υπήρχαν οι Hot Rod Williams, Chucky Brown, John Morton, Steve Kerr, Tree Rollins. Στον πάγκο των Bulls κάθονταν οι B.J. Armstrong, Stacey King, Bill Purdue, Charles Davis, Clifford Lett.

Από τα 20 ονόματα που διαβάσατε, ουδείς θυμάται περισσότερα από πέντε-έξι. Ένας ήταν ο πρωταγωνιστής και 19 οι κομπάρσοι στο γήπεδο που φιλοξένησε τεράστια ονόματα του αθλητισμού, της μουσικής, αλλά βρισκόταν κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά.

Με τους Cavaliers στο 32-36 και με τους Bulls στο 45-23, το ματς είχε ξεκάθαρο φαβορί και αουτσάιντερ. Οι οπαδοί της ομάδας του Cleveland δεν συμπαθούσαν τον Jordan επειδή ο ηγέτης της ομάδας του Chicago είχε ήδη κάνει μεγάλες εμφανίσεις απέναντι στους Ιππότες, αυτό ήταν και το λάθος τους νωρίς στο παιχνίδι όταν ο Hot Rod έκανε ένα σκληρό φάουλ στον MJ. Ο κόσμος το γιόρτασε, πανηγύρισε την ώρα που ο AIR προσπαθούσε να μαζέψει τα κομμάτια του και τελικά απλώς του γέμισε το ντεπόζιτο με καύσιμο για να κυριαρχήσει.

"Το ματς με τους Cavaliers, όταν έβαλα τους 69 πόντους, ήταν αποτέλεσμα του θυμού και της απογοήτευσής μου" είπε επτά χρόνια αργότερα ο Τζόρνταν και συνέχισε: "Στην πρώτη περίοδο, ο Hot Rod μου έκανε ένα σκληρό φάουλ και πραγματικά πονούσα πολύ. Το κοινό πανηγύριζε και η συμπεριφορά του με τρέλανε, επειδή αποδείχθηκε ότι τους ενδιέφερε η νίκη και όχι η υγεία του αντιπάλου. Μου έδωσαν κίνητρο και γι' αυτό τρελάθηκα".

Όσοι έχετε παρακολουθήσει το The Last Dance είτε στο ESPN, είτε στο Netflix, σίγουρα θα θυμάστε την ατάκα "and i took it personally" που είπε πολλές, πάρα πολλές φορές, ο MJ στη διάρκεια του ντοκιμαντέρ. Του άρεσε να τον "τσιγκλίζουν", του άρεσε το trash-talking, ήθελε να βρίσκει κίνητρο σε μικρά ή μεγάλα πράγματα, να αισθάνεται ότι ο αντίπαλος προσπαθεί να του χαλάσει το μυαλό. Πάντα έπαιζε καλύτερα όταν είχε στόχο να τιμωρήσει αυτόν που τον υποτίμησε, εκείνον που πίστεψε ότι θα παίξει με την ψυχολογία του. Και σχεδόν πάντα έβγαινε νικητής, όπως έκανε και το βράδυ της 28ης Μαρτίου του 1990.

Στους τρεις πρώτους (από τους πέντε συνολικά) αγώνες της κανονικής περιόδου με τους Cavaliers, ο Jordan είχε 44.3 πόντους (55% στα σουτ), 9.3 ριμπάουντ και 6.3 ασίστ. Τους διέλυε, έκανε ό,τι ήθελε απέναντι στην άμυνά τους, το μόνο που έπρεπε να αποφύγει το Cleveland, ήταν να πανηγυρίσει ένα σκληρό φάουλ εναντίον του. Δεν έπρεπε να το κάνει.

Οι Cavaliers ξεκίνησαν με τον Winston Bennett να μαρκάρει τον MJ. Εκείνος τον πόσταρε και με ένα απίθανο fadeaway έβαλε το πρώτο του καλάθι στον αγώνα. Του έβαλε κι άλλα τέτοια καλάθια από την αριστερή πλευρά του παρκέ, όμως οι Bulls δεν μπορούσαν να κλειδώσουν το ματς. Όσο κι αν ο MJ ήταν ασταμάτητος, οι υπόλοιποι δεν βρίσκονταν σε έστω υποφερτή κατάσταση. Οι γηπεδούχοι μείωσαν στο καλάθι στα 40", ο Scottie Pippen έκανε λάθος στην πίεση σε όλο το γήπεδο, οι Cavs αστόχησαν στην επίθεση και ο Jordan έβαλε 1/2 βολές. Στη συνέχεια ο Ehlo σκόραρε το μεγάλο τρίποντο της ισοφάρισης, με τον MJ να βρίσκει σίδερο στο τέλος της κανονικής διάρκειας, σε ένα μάλλον κακό σουτ.

Στην παράταση ο Jordan απλώς καθάρισε την μπουγάδα. Στο τέλος της βραδιάς ήταν ο απόλυτος ήρωας, μέχρι και κάποια χειροκροτήματα λέγεται πως ακούστηκαν από το κοινό για την μεγαλειώδη παράσταση που μόλις είχε παρακολουθήσει στο Richfield Coliseum.

Ο απολογισμός του Μάικλ Τζόρνταν:

• 69 πόντοι
• 21/31 δίποντα
• 2/6 τρίποντα
• 21/23 βολές
• 18 ριμπάουντ
• 6 ασίστ
• 4 κλεψίματα
• 1 μπλοκ
• 2 λάθη
• 5 φάουλ
• σε 50 λεπτά

Σε εκείνο το ματς, ο Jordan έγραψε ranking 90 με βάση την αξιολόγηση του FIBA Basketball. Δεν την χρησιμοποιεί το ΝΒΑ και δεν έχει πραγματική αξία, μπορεί όμως εύκολα να καταλάβει κάποιος πόσο επιδραστικός ήταν σε αυτό το ιστορικό παιχνίδι, ειδικά αν σκεφτεί ότι ο Kobe Bryant είχε 84 ranking το βράδυ που σκόραρε 81 πόντους απέναντι στους Toronto Raptors και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είχε συγκεντρώσει 76 μονάδες στο δικό του ρεκόρ καριέρας, απέναντι στους Philadelphia 76ers.

"Δεν σκέφτομαι ποτέ την κούραση, γιατί πολύ απλά θέλω να κερδίζω κάθε αγώνα. Έχω βρεθεί σε καταστάσεις στις οποίες σκόραρα πολλούς πόντους αλλά ηττηθήκαμε και δεν ήθελα να ξανασυμβεί αυτό. Συνέχισα να πιέζω τον εαυτό μου, έλεγα ότι πρέπει να παλέψω, ότι δεν πρέπει να σταματήσω, ότι πρέπει να τα καταφέρω. Το σημαντικό είναι ότι αισθάνεσαι καλά για την προσπάθειά σου όταν έχεις κερδίσει", είχε πει αμέσως μετά από την πιο παραγωγική βραδιά της πορείας του στο ΝΒΑ ο Μάικλ Τζόρνταν.

Έπαιξε και στους 82 αγώνες της περιόδου (είχε 82/82 την σεζόν 1986/87, άλλους 82/82 τη σεζόν 1987/88, έχασε μόνο ένα ματς την περίοδο 1988/89, είχε 82/82 τη σεζόν 1990/91 και 80/80 τη σεζόν 1991/92) και στο φινάλε της μέτρησε 31.5 πόντους από 55.1% στο δίποντο, 31.2% στο τρίποντο, 85.1% στις βολές, 6 ριμπάουντ, 5.5 ασίστ, 2.7 κλεψίματα, ένα μπλοκ, 2.5 φάουλ και 2.8 λάθη ανά 37 λεπτά. Την επόμενη χρονιά πήρε το πρώτο πρωτάθλημα και τα υπόλοιπα είναι γραμμένα στην ιστορία του αθλήματος με χρυσά γράμματα.