Ντέιβιντ Χολάντερ: Ο άνθρωπος πίσω από την καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας Μπάσκετ

Η Παγκόσμια Ημέρα Μπάσκετ θα γιορταστεί στις 21 Δεκεμβρίου για δεύτερη φορά. Το γεγονός ότι τα Ηνωμένα Έθνη ενέκριναν ένα τέτοιο ψήφισμα πέρυσι το 2023 δεν αποτελεί μόνο απόδειξη της διεθνούς απήχησης του αθλήματος, αλλά και το όραμα ενός ανθρώπου που βλέπει στο μπάσκετ πολλές ευκαιρίες για θετικές αλλαγές με τη βοήθεια του Ιδρύματος FIBA Basketball for Good.

Αυτός ο άνθρωπος είναι ο Ντέιβιντ Χολάντερ. Είναι βοηθός Κοσμήτορας του προγράμματος Real World στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και καθηγητής στο Ινστιτούτο Preston Robert Tisch για τον Παγκόσμιο Αθλητισμό.

Γέννημα θρέμμα του Νιου Τζέρσεϊ, ο Χολάντερ διδάσκει ένα δημοφιλές μάθημα στο NYU με τίτλο "How Basketball Can Save the World" και έχει επίσης γράψει ένα βιβλίο "How Basketball Can Save the World: 13 Guiding Principles for Reimagining What's Possible".

"Ο κόσμος χρειάζεται μια κοινή γλώσσα, αν θέλει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που είναι παγκόσμια: κλίμα, ασθένειες, πείνα, νερό κ.λπ.”, είπε στο FIBA.basketball.

"Το μπάσκετ, λόγω του απαράμιλλου συνδυασμού της παγκόσμιας κι απανταχού παρουσίας του και της επιρροής του, παρέχει αυτό το σημείο εκκίνησης. Η Παγκόσμια Ημέρα Μπάσκετ: Ένα πράγμα, μια μέρα, όλοι μας, παντού. Εμείς μπορούμε να το κάνουμε αυτό."

"Σε όποια υπαρξιακά ερωτήματα μπορεί να αντιμετωπίσει ο κόσμος, το μπάσκετ έχει την απάντηση"

Το ψήφισμα για την Παγκόσμια Ημέρα Μπάσκετ εγκρίθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη στις 25 Αυγούστου 2023. Στη συνέχεια, Χολάντερ κλήθηκε να μιλήσει για αυτό στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών σχεδόν τέσσερις μήνες αργότερα, στις 21 Δεκεμβρίου - την πρώτη Παγκόσμια Ημέρα Μπάσκετ.

Είναι άλλο πράγμα να συζητάς για ψήφισμα σε ένα βιβλίο αλλά κάτι άλλο να το εγκρίνεις. Το “αίτημα” με ένα συνοδευτικό κείμενο του Χολάντερ για μία Παγκόσμια Ημέρα του μπάσκετ αρχικώς δημοσιεύτηκε στο βιβλίο του “How Basketball Can Save the World”

Ο Χολάντερ ζήτησε τη βοήθεια των μαθητών του.

"Το έκανα project στην τάξη μου, σε 150 μαθητές, να αποσταλλούν slide decks στους Πρεσβευτές του ΟΗΕ εξηγώντας γιατί η χώρα τους πρέπει να υποβάλει το ψήφισμα στη Γενική Συνέλευση του 2023", είπε. "Οι Φιλιππίνες ανταποκρίθηκαν. Ήταν η σωστή χώρα για να οδηγήσει αυτό το αίτημα."

Τέσσερις μήνες μετά την ανακοίνωση ότι θα καθιερωνόταν η Παγκόσμια Ημέρα Μπάσκετ, όλοι απέκτησαν κάποια εικόνα για τον Χολάντερ.

Η Μόνιμη Αποστολή των Φιλιππίνων στα Ηνωμένα Έθνη διοργάνωσε μια ειδική συνεδρίαση, σε συνεργασία με το Naismith Basketball Hall of Fame, και κάλεσε όχι μόνο τον Χολάντερ να μιλήσει αλλά και τον θρύλο του NBA, Τζούλιους Έρβινγκ.

"Συγκλήθηκε μια ειδική συνεδρίαση στον ΟΗΕ με εμένα, τον Julius Erving και το Naismith Basketball Hall of Fame καθώς και δεκάδες διπλωμάτες από πολλές διαφορετικές χώρες", θυμάται ο Χολάντερ.

"Τόσοι πολλοί μοιράστηκαν γιατί το μπάσκετ σήμαινε τόσα πολλά για αυτούς προσωπικά και για την κουλτούρα τους. Μετά από εκείνη τη συνεδρίαση, διοργανώσαμε έναν αγώνα μπάσκετ μεταξύ των Διπλωματών. Ήταν τέλειο”.

Στη συνεδρίαση του ΟΗΕ ο Χολάντερ θυμήθηκε μια από τις μεγαλύτερες εμπειρίες της ζωής του, με τον Dr J να κάθεται δίπλα του.

Στις 10 Μαΐου 1974, ο Χολάντερ ήταν στις εξέδρες όταν ο Dr J οδήγησε τους New York Nets στο πρώτο τους πρωτάθλημα στην American Basketball Association.

"Χιλιάδες οπαδοί πλημμύρισαν το παρκέ, ούρλιαζα τόσο πολύ που βράχνιασα", είπε ο Χολάντερ εκείνη την ημέρα στον ΟΗΕ. "Παρακολουθούσα υπερήρωες, αληθινές μυθικές φιγούρες για εμένα που ονομάζονταν Super John, Mr K, the Whopper και ο αρχηγός τους, Dr J. Ταράχθηκα. Εκείνο το 9χρονο αγόρι, ένιωθε ότι έγινε μάρτυρας της Ανατολής ολόκληρης της δημιουργίας".

Στην ίδια ειδική σύνοδο του ΟΗΕ, ο Χολάντερ είπε εντυπωσιακά λόγια προερχόμενα από την 13η αρχή του Βιβλίου του: "Υπεροχή".

"Τόσο συχνά, στη κοινή προσπάθειά μας να κάνουμε τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος, ακούμε για προβλήματα που περιγράφονται ως «δυσεπίλυτα» και είναι αδύνατο να δούμε μια διέξοδο, να βρούμε μια λύση.

Το μπάσκετ είναι το μόνο άθλημα με υπερυψωμένο στόχο. Μας ζητάει να ανέβουμε, να αφήσουμε το έδαφος, να αψηφήσουμε τη βαρύτητα, να πετάξουμε. Ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να αψηφήσουμε τη βαρύτητα. Ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να αψηφήσουμε τη γήινη κατάστασή μας. Ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να πετάξουμε .

Αλλά καμία μεγάλη κοινωνία δεν έχει λύσει ποτέ τα προβλήματα στο έδαφος ή που είναι μπροστά της. Πρέπει να κοιτάξουμε ψηλά. Πρέπει να πετάξουμε ή πρέπει να τολμήσουμε να ονειρευτούμε ότι πετάμε.

Αυτό το όνειρο είναι ένα μπασκετικό όνειρο. Πρέπει να φανταστούμε αυτό που φαίνεται αδιανόητο και να πάμε εκεί. Πρέπει να σκεφτούμε ότι είναι δυνατό, αυτό που λένε δεν είναι δυνατό και να το κάνουμε, να κάνουμε το άλμα, να πηδήξουμε. Αυτό είναι το μπάσκετ".

Ο Χολάντερ είπε στη FIBA ότι θέλει η Παγκόσμια Ημέρα Μπάσκετ "να γίνει η ιερή μέρα στο παγκόσμιο ημερολόγιο".

"Τα ρολόγια θα σταματήσουν, τα μωρά δεν θα κλαίνε, μια παγκόσμια αίσθηση γαλήνης και ισορροπίας θα είναι αισθητή σε κάθε καρδιά", οραματίστηκε. Αντηχεί ξεκάθαρα με την αποστολή της FIBA να φέρει κοντά τους ανθρώπους και να ενώσει την κοινότητα.

Μια άλλη από τις αρχές για τις οποίες γράφει στο "How Basketball Can Save the World" τιτλοφορείται "Position-less", που είναι μια λέξη που έχει αντιστοιχεί σε προπονητές, παίκτες και τους φιλάθλους του μπάσκετ αλλά έχει και νόημα για όλους.

“Ο κόσμος είναι ένα μέρος που αλλάζει ταχέως", είπε ο Χολάντερ στη FIBA. "Τα γεγονότα και οι συνθήκες αυτής της αλλαγής σας λένε ποια πρέπει να είναι η θέση σας και όχι το αντίστροφο. Αυτή είναι η ζωή. Αυτό είναι το fastbreak. Κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις, γίνε αυτό που πρέπει, για να λύσεις ό,τι πρέπει να λύσεις μαζί με άλλους ανθρώπους".

Γράφει επίσης για την αρχή που εστιάζεται σε μία λέξη: "Ιερό". Για πολλούς, αυτό το "Ιερό" καταφύγιο είναι ένα γήπεδο μπάσκετ, ένα μέρος όπου πηγαίνουν οι παίκτες όχι μόνο να αγωνιστούν αλλά και να σβήσουν τον θόρυβο της καθημερινότητας.

Ο Χολάντερ αυτοαποκαλείται "ένα πολύ ιδιαίτερο είδος Αμερικανού, με καταγωγή από τη μεγάλη πολιτεία του Νιου Τζέρσεϊ".

"Όταν ήμουν 6 ετών, ο πατέρας μου έφτιαξε “μισό” γήπεδο μπάσκετ στην αυλή μας", είπε. "Έμαθα μια ιδιαίτερη γλώσσα σε αυτόν τον χώρο. Από τότε μιλώ αυτή τη γλώσσα σε παρόμοιες χώρους σε όλο τον κόσμο."

Έπαιζε και οργανωμένο και πικ-απ μπάσκετ. Ακόμη και τώρα, αν δεν είναι στο γραφείο ή στην τάξη του, ο Χολάντερ μπορεί συχνά να βρεθεί σε ένα γήπεδο στο NYU, ίσως να παίζει pickup με φοιτητές.

Λάτρης του μπάσκετ των Εθνικών ομάδαων, όταν ο Χολάντερ ακούει τις λέξεις μπάσκετ εκτός των ΗΠΑ, λέει: "Ποτέ δεν είχα σκεφτεί το μπάσκετ ως κάτι άλλο εκτός από παγκόσμιο.

Αν υπάρχει κάτι καλό που δημιουργήθηκε στον κόσμο, τότε θα πρέπει να είναι για όλο τον κόσμο. Το μπάσκετ ήταν σκόπιμα παγκόσμιο στην καταγωγή του."

Και όταν ρωτήθηκε αν είχατε ποτέ φανταστεί μερικούς από τους καλύτερους παίκτες του αθλήματος να είναι από άλλες χώρες, όπως ο Σέρβος Νίκολα Γιόκιτς, ο Σλοβένος Λούκα Ντόντσιτς, ο Έλληνας Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο Γάλλος Βικτόρ Γουεμπανιαμά και εκείνοι που έχουν αποσυρθεί όπως οι Πάου Γκασόλ, Ντιρκ Νοβίτσκι και Μάνου Τζινόμπιλι, ο Χολάντερ απάντησε: "Ω ναι. Στην πραγματικότητα, όταν παρακολουθείς τον Νίκολα Γιόκιτς να παίζει, πρέπει να δεις ότι είναι σχεδόν σαν να εξηγείται ξανά το παιχνίδι σε όλους μας".

Ο Γιόκιτς, ο οποίος οδήγησε τη Σερβία στο χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες αυτό το καλοκαίρι, αναδείχθηκε MVP της κανονικής περιόδου του NBA τρεις φορές τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Η ενσωμάτωση του αθλήματος, με παίκτες από όλο τον κόσμο να αγωνίζονται στο NBA, και Αμερικανούς που αγωνίζονται στην Ευρώπη, τη Νότια Αμερική, την Ασία, ήταν τεράστιο θετικό βήμα.

"Το παιχνίδι προορίζεται για όλους", είπε ο Χολάντερ. "Αδυνατώ να δω πώς μπορεί το γεγονός ότι σπουδαίοι παίκτες από όλο τον κόσμο που παίζουν μεταξύ τους και ο ένας εναντίον του άλλου θα μπορούσαν να κάνουν κάτι κακό".

"Το παιχνίδι προορίζεται για όλους"

Το κυρίαρχο μήνυμα από τον Hollander, ωστόσο, είναι ότι το όμορφο άθλημά μας έχει τη δύναμη να χρησιμοποιηθεί ως δύναμη για θετικές αλλαγές και να διαδώσει το Basketball For Good παγκοσμίως.

Είπε: "Στα 133 χρόνια από τότε που δημιουργήθηκε το μπάσκετ, οι πόλεμοι κερδήθηκαν και χάθηκαν, έθνη σχηματίστηκαν και παραμορφώθηκαν, εταιρείες ιδρύθηκαν και διαλύθηκαν, τάσεις ήρθαν και παρήλθαν.

Αλλά την ίδια στιγμή το παιχνίδι έχει αυξηθεί δραματικά με απανταχού παρουσία και επιρροή σε κάθε γωνιά του κόσμου. Θα ωφελούσε τον κόσμο να ρωτήσει γιατί; Και να μάθει από αυτό. Όποια υπαρξιακά ερωτήματα μπορεί να αντιμετωπίσει ο κόσμος, το μπάσκετ έχει την απάντηση."