Ο Ντέρικ Γουίλιαμς (31 χρονών, 2.03 μέτρα) είναι πλέον παίκτης του Παναθηναϊκού, με τους “πράσινους” να ανακοινώνουν την απόκτησή του, δίνοντάς του έτσι την ευκαιρία να δουλέψει ξανά με τον προπονητή που τον έφερε στην Ευρώπη: Τον Ντέγιαν Ράντονιτς.

Ο Αμερικανός φόργουορντ έχει πλέον στην πλάτη του μία τετραετή προϋπηρεσία στην EuroLeague, γνωρίζοντας τα… κατατόπια της λίγκας, κάτι στο οποίο ποντάρει το “τριφύλλι”.

Το SPORT24 παρουσιάζει με την βοήθεια του InStat Scout το προφίλ του νέου παίκτη του Παναθηναϊκού.

Τα χαρακτηριστικά του, το Post Up παιχνίδι και η σεζόν καριέρας με τον Ράντονιτς

Ο Γουίλιαμς είναι ένας παίκτης που κατέχει εξαιρετικά τα βασικά του μπάσκετ. Ο τρόπος που κινείται με και χωρίς την μπάλα είναι εξαιρετικός. Δεν είναι αρκετά καλός χειριστής της μπάλας για να αγωνιστεί στην περιφέρεια (και αυτός είναι ένας από τους λόγους που δεν καθιερώθηκε στο ΝΒΑ), αλλά είναι αρκετά καλός για την θέση του πάουερ φόργουορντ, ειδικά όταν συνδυάζεται με το εκρηκτικό του πρώτο βήμα.

Σύμφωνα με το InStat Scout, την τελευταία τετραετία ο Γουίλιαμς σημείωνε 1.43 πόντους ανά κατοχή έπειτα από κοψίματα στο καλάθι, 1.34 πόντους ανά κατοχή σε καταστάσεις Pick and Roll όπου ήταν ο σκρινέρ και 1.3 πόντους ανά κατοχή σε καταστάσεις Pick and Pop (όπου έκανε το σκριν και μετά σούταρε από την περιφέρεια), με όλα αυτά τα νούμερα να είναι εξαιρετικά. Υπάρχει όμως ένα νούμερο από αυτή την τετραετία που είναι πλασματικό και δεν λέει όλη την αλήθεια: Σημείωνε 0.8 πόντους ανά κατοχή σε Post Up καταστάσεις (με πλάτη στο καλάθι), επιχειρώντας μόλις 1.1 κατοχές ανά αγώνα. Ο λόγος είναι ότι την τελευταία τριετία είχε εντελώς διαφορετικό ρόλο σε σχέση με αυτόν που είχε στην ρούκι χρονιά του στην Μπάγερν (2018/19) υπό τις οδηγίες του Ράντονιτς.

Την σεζόν 2018/19 λοιπόν, ο Γουίλιαμς επιχειρούσε το 16.6% των προσπαθειών του σε Post Up καταστάσεις (1.8 κατοχές ανά αγώνα) και σημείωνε 1.08 πόντους ανά κατοχή, σε ένα καλό νούμερο. Καμία άλλη από τις τρεις σεζόν που ακολούθησε δεν επιχείρησε παραπάνω από 1 προσπάθεια μέσο όρο ανά αγώνα με πλάτη στο καλάθι, αφού είχε έναν διαφορετικό ρόλο στις ομάδες του. Καθόλου τυχαία δε, η ρούκι χρονιά του στην Γερμανία ήταν και η καλύτερή του στην EuroLeague, αφού αριθμούσε 13/4 πόντους και 4.2 ριμπάουντ μέσο όρο σε 25 λεπτά συμμετοχής.

Ο Γουίλιαμς έχει ένα ιδιαίτερο Post Up παιχνίδι. Τρέχει γρήγορα το γήπεδο για να δημιουργήσει early post ευκαιρίες για την ομάδα του κόντρα σε μις-ματς. Ξέρει να “κλειδώνει” καλά τον αντίπαλο και να εξασφαλίζει καλή θέση. Διαθέτει εξαιρετικό footwork, αν και συχνά προτιμάει να ξεκινάει να ποστάρει από τα 5-6 μέτρα πριν επιτεθεί στο καλάθι. Μπορεί να γυρίσει και από τους δύο ώμους πριν σουτάρει. Την ίδια στιγμή ωστόσο έχει μία - υπερβολική - αγάπη στα Fade away σουτ (ακόμα και κόντρα σε κοντύτερο αντίπαλο) επειδή συχνά έχει πρόβλημα να τελειώσει φάσεις με επαφή, ενώ σπάνια διαβάζει καλά το παιχνίδι όταν του γίνεται double-team, όντας μέτριος πασέρ. Η λογική λέει ότι στον Παναθηναϊκό του Ράντονιτς θα έχει την ευκαιρία να δημιουργήσει καταστάσεις στο post. Ιδού και το Shot Chart του στην EuroLeague την τελευταία τετραετία:

Τα ψήγματα βελτίωσης στο σουτ

Υπάρχουν δύο στοιχεία που πάντα χαρακτήριζαν τον Ντέρικ Γουίλιαμς σε όλη την καριέρα του: Τα αθλητικά του προσόντα και η επαφή του με το καλάθι. Αμφότερα έχουν επιβεβαιωθεί την τετραετία που βρίσκεται στην Ευρώπη.

Ο Γουίλιαμς είναι ένας πάουερ φόργουορντ ο οποίος μπορεί να παίξει με πρόσωπο και πλάτη στο καλάθι, ο οποίος λατρεύει να τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο. Ένα ξεκάθαρο ψεγάδι στο παιχνίδι του στα χρόνια που προσπαθούσε να καθιερωθεί στο NBA ήταν το μακρινό σουτ, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι ένα στοιχείο που δείχνει να έχει βελτιώσει - σε έναν βαθμό - στην Ευρώπη.

Σύμφωνα με το Instat Scout, την τετραετία που βρίσκεται στην Ευρώπη ο Γουίλιαμς, έχει επιχειρήσει το 23% των προσπαθειών του σε Spot Up καταστάσεις, προσφέροντας 1.12 πόντους ανά κατοχή, σε ένα συμπαθητικό νούμερο. Με εξαίρεση την σεζόν 2019/20 που αγωνίστηκε στην Φενέρμπαχτσε και σούταρε με 35.2% στα τρίποντα στις εγχώριες διοργανώσεις, τις άλλες τρεις χρονιές σούταρε με ποσοστό άνω του 37%. Στην EuroLeague πάντως έχει δύο σεζόν που σούταρε με ποσοστό κοντά στο 33% και άλλες δύο που σούταρε με πάνω από 37%. Αυτοί οι αριθμοί ίσως δεν λένε πολλά. Υπάρχει όμως ένα νούμερο που δημιουργεί αισιοδοξία: Την τελευταία τετραετία ο Γουίλιαμς σουτάρει με 37.5% στα τρίποντα σε Spot Up καταστάσεις στην EuroLeague, σε ένα καλό νούμερο.

Ο Γουίλιαμς δεν είναι Stretch-4. Ποτέ δεν ήταν και είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει. Παρόλα αυτά, είναι σαφές ότι υπάρχει μία βελτίωση σε αυτό τον τομέα, κάτι που τον έχει βοηθήσει να διευρύνει το παιχνίδι του. Οι αντίπαλοί του δεν θα ξεκινήσουν το scouting report του με την εντολή να μην τον αφήσουν να σουτάρει. Είναι ξεκάθαρο ότι είναι σουτέρ ημέρας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποια ψήγματα βελτίωσης τα τελευταία χρόνια.

Ψάχνοντας τρόπο να ταιριάξει στην άλλη πλευρά του παρκέ

Δεν είναι ακριβώς μυστικό ότι ο κυριότερος λόγος που ο Γουίλιαμς δεν έκανε καριέρα στο NBA ήταν το γεγονός ότι - στα πρώτα του βήματα - δεν είχε ξεκάθαρη θέση, ειδικά στην άμυνα. Παρά τα πλούσια αθλητικά του προσόντα, ο Γουίλιαμς δεν είχε την απαραίτητη ταχύτητα στα πλάγια βήματα για να μαρκάρει περιφερειακούς και δεν ήταν αρκετά δυνατός για να μαρκάρει πάουερ φόργουορντ. Στην Ευρώπη, μέρος αυτών των προβλημάτων καλύφθηκε λόγω της διαφοράς στα αθλητικά προσόντα αλλά και του ξεκάθαρου περάσματός του σε θέση πάουερ φόργουορντ. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι αυτόματα μεταβλήθηκε σε εξολοθρευτή.

Ο Γουίλιαμς είναι ένας παίκτης που με μία πρώτη ματιά κάνει αρκετά πράγματα σωστά. Η χαμηλή θέση στην άμυνα και τα ενεργά χέρια στην άμυνα όταν μαρκάρει περιφερειακούς και το καλό κέντρο βάρους και ο δυνατός κορμός του όταν μαρκάρει ψηλούς στο Post βοηθούν σε αυτό. Είναι αλήθεια όμως ότι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καλός αμυντικός, παρά περισσότερο άνω του μετρίου.

Ο Γουίλιαμς έχει πρόβλημα στην άμυνα μακριά από την μπάλα, αφού συχνά εστιάζει στο να κοιτάζει την μπάλα και να ξεχνάει τον παίκτη του. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι στην EuroLeague δέχεται αυτά τα τέσσερα χρόνια 1.28 πόντους ανά κατοχή σε Spot Up καταστάσεις, αλλά και 1.19 πόντους ανά κατοχή σε κοψίματα προς το καλάθι. Την ίδια στιγμή, δέχεται 0.98 πόντους ανά κατοχή σε καταστάσεις Catch and Drive (όπου κλείνει προς τον αντίπαλο που ήταν έτοιμος να σουτάρει, αλλά ελευθερώθηκε με ντρίμπλα), 1.09 πόντους ανά κατοχή σε Pick and Roll που επιχειρεί σουτ ο σκρινέρ. Υπάρχουν όμως και αριθμοί που δείχνουν θετικά σημάδια.

Το ίδιο διάστημα ο Γουίλιαμς δέχεται μόλις 0.77 πόντους ανά κατοχή σε καταστάσεις Isolation (ένας εναντίον ενός), 0.67 πόντους ανά κατοχή σε Post Up καταστάσεις και 0.9 πόντους ανά κατοχή σε καταστάσεις Pick and Roll που επιχείρησε σουτ ο χειριστής της μπάλας.

Όλοι αυτοί οι αριθμοί δείχνουν αυτό που φαντάζονται οι υποψιασμένοι: Όταν ο Γουίλιαμς καλείται να μαρκάρει έναν παίκτη στο ένας εναντίον ενός είναι ανταγωνιστικός χάρη στα αθλητικά του προσόντα. Την ίδια στιγμή όμως αντιμετωπίζει κατά κανόνα πρόβλημα σε καταστάσεις που πρέπει να αμυνθεί μακριά από την μπάλα και ξεκινούν οι αμυντικές περιστροφές, αφού ενδέχεται να χάσει την προσοχή του.

Μία επιλογή που φέρει την υπογραφή του Ράντονιτς

Κάθε προπονητής αισθάνεται πιο ασφαλής όταν έχει την δυνατότητα να έχει υπό τις οδηγίες του παίκτες που προπόνησε και στο παρελθόν. Ο Ντέγιαν Ράντονιτς δεν αποτελεί εξαίρεση, κάτι που φάνηκε τόσο με την απόκτηση του Γουίλιαμς, όσο και με αυτή του Νέιτ Γουόλτερς.

Είναι ξεκάθαρο ότι ο Μαυροβούνιος τεχνικός θεωρεί ότι μπορεί να πάρει το μέγιστο από τον Γουίλιαμς. Πιστεύει ότι μπορεί να αναδείξει τα καλά στοιχεία του Αμερικανού στην επίθεση και ταυτόχρονα να βρει ένα πλαίσιο που δεν θα τον εκθέσει στην άμυνα, κάτι που κατάφερε σε μεγάλο βαθμό στην Μπάγερν την σεζόν 2018/19, όταν και ο άλλοτε NBAερ είχε την καλύτερη σεζόν του στην Ευρώπη.

Στο τέλος της ημέρας, με την περίπτωση του Γουίλιαμς ο Παναθηναϊκός ακολούθησε ξανά την λογική ότι πήγε σε παίκτη με εμπειρία σε επίπεδο EuroLeague, όπως συνέβη με τους Πάρις Λι, Νέιτ Γουόλτερς και Μάριους Γκριγκόνις. Πρόσθεσε ακόμα ένα κομμάτι στο παζλ. Όπως πάντα βέβαια, όλα θα κριθούν εκεί που κρίνονται πάντα: Στο παρκέ.