Το καλοκαίρι έγινε αρκετός ντόρος γύρω από το όνομά του. ‘Όχι άδικα, καθώς ο Μάλκολμ Ντιλέινι φρόντισε να δείξει το –πλούσιο- ταλέντο του στην Μπάγερν Μονάχου, συμβάλλοντας στην κατάκτηση του πρωταθλήματος Γερμανίας, ενώ παράλληλα, κατέκτησε τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη των τελικών.

Πλέον, ο Αμερικανός βρίσκεται στην Ρωσία, για λογαριασμό της Λοκομοτίβ Κουμπάν, απορρίπτοντας πρόταση του Ολυμπιακού. Ο βραχύσωμος γκαρντ της ρωσικής ομάδας μίλησε στο Sport24.gr για τα όσα συνέβησαν το περασμένο καλοκαίρι, ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί στη νέα σελίδα της καριέρας του, αλλά και στο πόσο του λείπει η Euroleague.

Φυσικά, όλα ξεκίνησαν από την αναμέτρηση που είχε προηγηθεί, απέναντι στον ΠΑΟΚ στο "PAOK Sports Arena", εκεί όπου οι παίκτες του Σεργκέι Μπαζάρεβιτς έκαναν επίδειξη δύναμης (68-54): "Ακόμα προσπαθώ να βρω ρυθμό", ήταν η πρώτη δήλωσή του, αναφερόμενος στην εμφάνισή του (10 πόντοι, 5 ριμπάουντ, 8 ασίστ), για να συμπληρώσει: "Είχα έναν δύσκολο τραυματισμό και τώρα προσπαθώ να επανέλθω σε αγωνιστικό ρυθμό. Μέσα από τα παιχνίδια, αλλά και τις δυνατές προπονήσεις που κάνουμε προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος. Προσπαθώ ακόμα να επανέλθω σε αγωνιστικό ρυθμό, διότι πριν τον τραυματισμό ένιωθα πολύ καλά".

Μετά τον τραυματισμό, πώς νιώθεις;

"Ακόμα βρίσκομαι στη διαδικασία προσαρμογής. Είμαι στο 70-80% αυτού που θέλω. Προσπαθώ να το ξεπεράσω και να θέσω στόχους με τους συμπαίκτες μου ενόψει συνέχειας. Δεν θέλω άλλες ατυχίες".

Από το Μόναχο και την Μπάγερν, στην Ρωσία και την Λοκομοτίβ. Είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα, έτσι;

"Τελείως διαφορετικά! Υπάρχει κρύο, όμως αυτή τη στιγμή δεν το νιώθουμε. Όλοι στον σύλλογο μας προσέχουν. Έχουμε καλό ρόστερ φέτος και στοχεύουμε ψηλά. Πέρυσι η ομάδα για λίγο έχασε την πρόκριση στα Play offs της Euroleague, κάτι το οποίο δεν θα γίνει ούτε φέτος που παίζουμε στο Eurocup. Έχουμε, όμως, μακροπρόθεσμους στόχους και ελπίζουμε να επαναφέρουμε την ομάδα τα επόμενα χρόνια στον θεσμό".

Παράλληλα με την πρόταση της Μπάγερν, το καλοκαίρι ενδιαφέρθηκε και ο Ολυμπιακός για σένα. Τι συνέβη, πραγματικά, τότε;

"Ειλικρινά, ο Ολυμπιακός ήταν η καλύτερη περίπτωση που μπορούσε να μου παρουσιαστεί εκείνη τη στιγμή. Ήταν η πρώτη ομάδα που επικοινώνησε μαζί μου στο ξεκίνημα του καλοκαιριού. Προσπάθησε να με αποκτήσει, όμως δεν τα βρήκε με την Μπάγερν Μονάχου. Έτσι, η μεταγραφή δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.

Εν συνεχεία ήρθαν στα χέρια μου κι άλλες προτάσεις. Κάποιες δεν ήταν τόσο σοβαρές, ενώ κάποιες άλλες δεν με ικανοποιούσαν. Στόχος μου ήταν, μετά τη σεζόν που έκανα, ένα συμβόλαιο στο ΝΒΑ, με τους Ρόκετς. Υπήρξε ενδιαφέρον από ΝΒΑ και γι αυτό δεν απαντούσα στην πρόταση του Ολυμπιακού. Στην Αμερική, όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ο Λεμπρόν Τζέιμς δεν είχε ανακοινώσει ακόμα την ομάδα που θα αγωνίζεται και έτσι όλη η Λίγκα είχε… παραλύσει.

Έτσι, φρόντισα να παραμείνω για μία ακόμα σεζόν στην Ευρώπη και ίσως να προσπαθήσω του χρόνου να αγωνιστώ στο ΝΒΑ. Ο Ολυμπιακός έκανε καλή πρόταση, αλλά προτίμησα την Λοκομοτίβ γιατί είναι μια ομάδα που –με αφετηρία τη φετινή σεζόν- θέλει να βρεθεί σε διαρκή άνοδο, ενώ ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε συγκεκριμένο επίπεδο. Με όλο το σεβασμό, αυτή ήταν η ομάδα που ήθελα να κάνω το επόμενο βήμα και να με βοηθήσει στα επόμενα δύο χρόνια να αγωνιστών στην Euroleague ή στο ΝΒΑ".

Την περασμένη σεζόν ήσουν από τους παίκτες κλειδιά της Μπάγερν Μονάχου στην Euroleague. Σου λείπει καθόλου η διοργάνωση αυτή;

"Φυσικά και μου λείπει. Διασκέδασα πολύ κάθε αγώνα εκεί. Τότε, όμως, ήμουν μόνος μου. Τώρα, βρίσκεται και η οικογένειά μου στην Ρωσία. Θέλω να παίξω στην Euroleague, όμως δεν είμαστε στη διοργάνωση. Έχουμε ομάδα, όμως, που θα μπορούσε να κοιτάξει κατάματα τους αντιπάλους της στο θεσμό. Στη Ρωσία υπάρχουν πολλές δυνατές ομάδες και αυτό είναι κάτι που βοηθάει τους παίκτες, ώστε να δείξουν την αξία τους".