Ντιρκ Νοβίτσκι, ένας μύθος από... καραμπόλα
Οι Μάβερικς αποσύρουν απόψε στον αγώνα με τους Γουόριορς τη φανέλα με το Νο 41 κι ο Βασίλης Σκουντής κλίνει ευλαβικά το γόνυ και αποτίνει τα πρεπά στον Ντιρκ Νοβίτσκι.
Παικτάρα ολκής το δίχως άλλο ο λεγάμενος!
Ο καλύτερος μη Αμερικανός που έχει παίξει ποτέ στο NBA;
Τον λες και τέτοιον!
«Μάλλον αυτός είναι. Εάν όχι ο καλύτερος, ένας από τους δυο τρεις καλύτερους» μου έλεγε τις προάλλες ο Νίκος Ζήσης, ο οποίος βεβαίως τον ήξερε από παλιά και τον γνώρισε εις βάθος τον τελευταίο καιρό, που κάθονται στο ίδιο τραπέζι (έστω και εξ αποστάσεως) στις συνεδριάσεις της Επιτροπής Αθλητών της FIBA.
Το χέρι και ο θαυμασμός του Ζήση
«Τον θαύμαζα πάντοτε και θυμάμαι ότι με το που έληξε ο τελικός μας με τη Γερμανία, στις 25 Σεπτεμβρίου του 2005 στο Βελιγράδι κατευθύνθηκα προς τον πάγκο για να του δώσω το χέρι μου» θυμάται ο νυν τζένεραλ μάνατζερ της Εθνικής ομάδας…
Όντως δεν θα μπορούσε να τον συγχαρεί πάνω στο παρκέ, διότι ο Ντιρκ Μπάουερμαν φρονίμως ποιών είχε αποσύρει τον σούπερ σταρ της ομάδας του λίγο νωρίτερα ώστε να καρπωθεί και να απολαύσει το standing ovation.
«Ήταν τεράστιος παίκτης, αλλά τώρα που ανοίξαμε και άλλες παρτίδες, συνειδητοποιώ ότι είναι και ένας καταπληκτικός άνθρωπος. Δικαιούται όλες τις δόξες και τις τιμές» καταλήγει ο Ζήσης και δεν υπερβάλλει…
Ισα ίσα που τον κόβω και για…επιεική στους χαρακτηρισμούς του!
Το κουβάρι της ιστορίας γυρίζει 23 χρόνια πίσω…
Ο Κολ, ο Κλίνσμαν και το μάρκο
Όταν το καλοκαίρι του 1998, ο Ντιρκ Νοβίτσκι έφυγε από το Βούρτσμπουργκ της Φρανκονίας και αριβάρισε στο Ντάλας, η Γερμανία είχε πρόεδρο τον Ρόμαν Χέρτσογκ, καγκελάριο τον Χέλμουτ Κολ, αρχηγό της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου τον Γιούργκεν Κλίνσμαν και εθνικό νόμισμα το μάρκο…
Σήμερα ο κόσμος έχει αλλάξει δραματικά...
Το μάρκο αποσύρθηκε από την κυκλοφορία και έδωσε τη θέση του στο ευρώ, ο Κλίνσμαν ζει μόνιμα στην Καλιφόρνια και εργάζεται ως σχολιαστής στο ESPN, ο Κολ και ο Χέρτσογκ έχουν φύγει από τη ζωή και ο κόσμος μάχεται απέναντι στην πανδημία του κορωνοϊού που τότε ήταν άγνωστη λέξη!
Οι Θερμοπύλες του Ντιρκ
Oσο για τον «Tall Baller» έστεκε και φύλαγε –στην κυριολεξία με γερμανικό νούμερο-σκοπιά στις Θερμοπύλες του Ντάλας μέχρι τις 10 Απριλίου του 2019…
Εκείνο το βράδυ στο Σαν Αντόνιο (Σπερς-Μάβερικς 105-94) παρουσίασε το δικό του «κύκνειο άσμα» με 20 πόντους, 10 ριμπάουντ, μια ασίστ και ένα κλέψιμο σε 31 λεπτά και 33 δευτερόλεπτα, αφήνοντας πίσω του ένα αποτύπωμα που μένει ανεξίτηλα χαραγμένο στη συλλογική μνήμη…
Φετίχ από… καραμπόλα
Η πλάκα είναι ότι ο άνθρωπος που έμεινε αιωνίως πιστός και απαρεγκλίτως αφοσιωμένος στους Μάβερικς, αποτελώντας ένα από τα φετίχ του παγκόσμιου μπάσκετ βρέθηκε στις τάξεις τους από σπόντα και από καραμπόλα!
Αυτή είναι στ’ αλήθεια μια ενδιαφέρουσα διάσταση του φαινομένου Νοβίτσκι: ενδιαφέρουσα και συνάμα τραγική και μακάβρια…
Ο γεννημένος στις 19 Ιουνίου του 1978 Γερμανός φόργουορντ επιλέχθηκε στο Νο 9 του ντραφτ του 1998 από τους Μιλγουόκι Μπακς, αλλά αυτοί, όντες ανήξεροι και ανυποψίαστοι για το κελεπούρι που τους είχε τύχει, τον έστειλαν στο Ντάλας για να πάρουν τον προερχόμενο από το Μίσιγκαν, σέντερ Ρόμπερτ Τρέιλορ ο οποίος είχε βρεθεί στο Νο 6.
Ο βασιλιάς, η τραγωδία και η σατανική σύμπτωση
Οι βίοι των δυο παικτών υπήρξαν εκ διαμέτρου αντίθετοι, χώρια η τραγικότητα της υπόθεσης: ενώ ο Νοβίτσκι ζούσε και βασίλευε στο ΝΒΑ επί 31 συναπτές σεζόν, στέφθηκε πρωταθλητής (το 2011) και άφησε μια ανεκτίμητη κληρονομιά, ο Τρέιλορ όχι μονάχα δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες, αλλά έφυγε κιόλας από τη ζωή εξαιτίας καρδιακής προσβολής στις 11 Μαΐου του 2011, στο σπίτι του στο Πουέρτο Ρίκο, σε ηλικία 34 ετών!
Κατά μία σατανική σύμπτωση ο δόλιος ο Τρέιλορ βρέθηκε νεκρός μιλώντας στο τηλέφωνο με τη σύζυγο του, την ώρα που ο Νοβίτσκι γυάλιζε το σπαθί του για να (σκοράρει 48 πόντους και να) πετσοκόψει τους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ του Κέβιν Ντουράντ, του Ράσελ Γουέστμπρουκ και του Τζέιμς Χάρντεν στον πρώτο τελικό της Δύσης, καθ’ οδόν προς τον θρόνο του ΝΒΑ, σε μια σεζόν η οποία αποτελεί κιόλας το απαράμιλλο αριστούργημα του!
Στις επτά σεζόν και στα 450 ματς που έπαιξε στο ΝΒΑ με τρεις ομάδες (Μπακς, Καβαλίερς, Χόρνετς) ο Τρέιλορ έγραψε μέσο όρο 4.8 πόντους, 3.7 ριμπάουντ και 0.7 ασίστ.
Και ο ... μορφονιός από το Βούρτσμπουργκ;
Σε 21 σεζόν έπαιξε σε 1667 ματς (1522 της κανονικής περιόδου και 145 των play offs) και αναρριχήθηκε στο Νο 6 των σκόρερς όλων των εποχών στην κανονική περίοδο με 31.560 πόντους πίσω από τον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, τον Καρλ Μαλόουν, τον ΛεΜπρόν Τζέιμς, τον Κόμπε Μπράιαντ και τον Μάικλ Τζόρνταν.
Και δεν συμμαζεύεται!
Σε αυτή τη λαμπρή καριέρα είχε μέσο όρο 20.7 πόντους, 7.5 ριμπάουντ και 2.4 ασίστ, έπαιξε σε 14 Αll Star Games, μοστράρει τέσσερις παρουσίες στην κορυφαία πεντάδα της χρονιάς και δεν συμμαζεύεται!
Αυτό που πράγματι δεν συμμαζεύεται είναι ότι δεν υπάρχει άλλος παίκτης στην 75χρονη ιστορία του ΝΒΑ που να αριθμεί πάνω από 31.000 πόντους, 10.000 ριμπάουντ, 3.000 ασίστ, 1.000 κλεψίματα, 1.000 τάπες και 1.000 εύστοχα τρίποντα!
Δεν συμμαζεύεται επίσης και η μακροβιότητα του στην ίδια ομάδα, καθώς φορούσε τη φανέλα των Μάβερικς επί 21 σεζόν, ενώ ο συχωρεμένος ο Κόμπε Μπράιαντ είπε το «Mamba Out» μετά την εικοστή…
Ποιος μπορεί να τον ξεπεράσει; Ο για μία και μοναδική σεζόν συμπαίκτης του Λούκα Ντόντσιτς εάν φορά τη φανέλα των Μάβερικς έως το 2040!!!
Ένα μη υποσχόμενο ντεμπούτο
Και όμως το ντεμπούτο του στη λίγκα δεν ήταν ούτε εντυπωσιακό, ούτε πολλά υποσχόμενο, ούτε καν... αξιοπρεπές!
Στην κολοβωμένη, ένεκα του lock out, παρθενική σεζόν του ο Νοβίτσκι έσκασε από το αυγό του στις 5 Φεβρουαρίου του 1999 στο Σιάτλ, όπου οι Μάβερικς ηττήθηκαν στην παράταση από τους Σόνικς με 92-86.
Σε εκείνη την αναμέτρηση που έμελλε να αποβεί ιστορική ο Γερμανός φόργουορντ επιλέχθηκε από τον Ντον Νέλσον στη βασική πεντάδα δίπλα στον νεόκοπο από τους Σανς, Στιβ Νας, στον Μάικλ Φίνλεϊ, στον Σον Μπράντλεϊ και στον Ει Σι Γκριν , έμεινε στο παρκέ επί 16 λεπτά, σκόραρε με το ζόρι δύο πόντους (0/5 σουτ, 2/2 βολές), μοίρασε τέσσερις ασίστ, δεν πήρε κανένα ριμπάουντ και έκανε ένα φάουλ.
Στις 10 Απριλίου του 2019, όταν ο Νοβίτσκι πάτησε για τελευταία φορά πάνω στο παρκέ, είχα θυμηθεί και χρησιμοποίησα σε ένα κείμενο μου μια κουβέντα του Γιώργου Σιγάλα…
Το one-legged fadeaway και το φευγιό του μπάσκετ
Στις 2 Αυγούστου του 1996 στο Georgia Dome της Ατλάντα, όπου (μετά τη λήξη του αγώνα Ελλάδα-Βραζιλία) ο Παναγιώτης Γιαννάκης φορώντας ένα δάφνινο στεφάνι ανακοίνωσε την αποχώρηση του από το μπάσκετ, ο Γιώργος Σιγάλας βαλάντωσε στο κλάμα, εξηγώντας ότι «νιώθω πως δεν φεύγει ένας παίκτης, αλλά το ίδιο το μπάσκετ»…
Ε, λοιπόν, θαρρώ πως και ο Νοβίτσκι με το φευγιό του από τα γήπεδα πήρε κι ελόγου του μαζί του το μπάσκετ: το μπάσκετ της δικής του εποχής, που όντας teenager το εξήγαγε από το χωριό του (Βούρτσμπουργκ) και το κατέστησε σήμα κατατεθέν μιας ολόκληρης εποχής, θυρεό των Μάβερικς και έμβλημα ολάκερου του ΝΒΑ.
Είχα άλλωστε και τη δική του signature move ώστε να το εικονογραφήσει: το περιλάλητο one-legged fadeaway.
Η πεντάδα των ονείρων του
Ένα βράδυ νωρίτερα, στον αγώνα με τους Σανς, ο Νοβίτσκι είχε εμφανισθεί για ύστατη φορά μπροστά στο πιστό ποίμνιο του!
Στον τελευταίο αγώνα του στο Ντάλας, «έγραψε» 30 πόντους, τα οκτώ ριμπάουντ, τρεις ασίστ και μία τάπα, αλλά αυτά ωχριούσαν μπροστά στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα…
Με δάκρυα στα μάτια ο Νοβίτσκι είδε κατάπληκτος να περιστοιχίζεται από τους πέντε αγαπημένους παίκτες του!
Παρέστησαν για να τον πλαισιώσουν ο Λάρυ Μπερντ, ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ, ο Σκότι Πίπεν, ο Ντέτλεφ Σρεμπφ και ο Σον Κεμπ οι οποίοι ανέβασαν στα επίπεδα του συναγερμού τα έντονα συναισθήματα.
Η αναπνοή με τη γιόγκα και οι λυγμοί
«Προσπαθώ να κάνω αναπνοή με τη μέθοδο της γιόγκα, αλλά δεν φέρνει αποτέλεσμα. Είμαι τρομερά συγκινημένος από αυτό που συμβαίνει εδώ γύρω» σχολίασε τότε ο Γερμανός θρύλος του ΝΒΑ, ο οποίος έβαλε τα κλάματα στο βίντεο στο οποίο εμφανιζόταν μαζί με ένα άρρωστο παιδάκι και την προβολή του οποίου ο ίδιος απαγόρευε μέχρι πρότινος.
«Αμέσως δοκίμασα να κάνω ένα σουτ, αλλά από τα πολλά δάκρυα στα μάτια μου δεν μπορούσα να δω το καλάθι» ομολόγησε. «Εφέτος υπέφερα πολύ με τον τραυματισμό στο πόδι μου και μετά από τόσες ενέσεις και τόσα χάπια δεν βρίσκω λόγο να συνεχίσω να βασανίζομαι. Θα ήθελα πολύ να παίξω μαζί με τον Ντόντσιτς και τον Πορζίνγκις, αλλά νιώθω ότι δεν αντέχω άλλο».
Η απορία του Μπάρκλεϊ
Ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ θυμήθηκε ότι «τον συνάντησα για πρώτη φορά όταν ήταν 18 χρονών, σε ένα ματς επίδειξης στη Γερμανία, μου έβαλε 42 πόντους και τον ρώτησα “ποιος στο διάολο είσαι εσύ;’’», ενώ ο ιδιοκτήτης των Μάβερικς και μέγας θαυμαστής και λάτρης του, Μαρκ Κιούμπαν του έταξε ότι «σε λίγο καιρό θα δεις εδώ ένα άγαλμα που δεν θα έχει ξαναφτιαχτεί ποτέ σε γήπεδο»!
Την ιστορία του ο Ντιρκ Νοβίτσκι δεν την έγραψε απλώς: την έπαιζε στα δάχτυλα σαν κομπολόι και τώρα που είναι ξωμάχος τη διηγείται, τη μεγαλώνει και την αφήνει ως ανεκτίμητη παρακαταθήκη στο μουσείο του ΝΒΑ και στις επόμενες γενιές…
Στο κάτω κάτω εάν ο ΛεΜπρόν μας έχει ζαλίσει τον… έρωτα για «ένα παιδί από το Ακρον του Οχάιο που δεν έπρεπε και δεν αναμενόταν να βρίσκεται εδώ», ο Ντιρκ μπορεί να ψέλνει το δικό του ανάλογο τροπάριο…
Κι ελόγου του, was not supposed to be here!
Το σαξόφωνο και τα πρεπά
Για ένα παιδί που παράτησε το σαξόφωνο στο οποίο διέπρεπε για να πιάσει την πορτοκαλί μπάλα και να την κάνει δούλα και κυρά του, στ’ αλήθεια αυτή η μαγική καριέρα μοιάζει με ένα ταξίδι στο όνειρο.
Τιμή και δόξα στον Ντιρκ, το ξαναγράφω αυτό για άλλη μια φορά…
Του αξίζουν όλα τα πρεπά που λέμε και στην Κρήτη και του τα αποτίνει, κλίνοντας ευλαβικά το γόνυ ενώπιον του, ολάκερη η μπασκετική πιάτσα…
Παρεμπιπτόντως του τα απέτινε με τρόπο μοναδικό, συγκινητικό έως και ανατριχιαστικό ο Ντοκ Ρίβερς στις 25 Φεβρουαρίου του 2019…
Εκείνο το βράδυ οι Κλίπερς νίκησαν τους Μάβερικς με 121-112, με τον Μόντρεζλ Χάρελ να κλέβει την παράταση σκοράροντας 32 πόντους και με τον Λούκα Ντόντσιτς να κοντεύει να πετύχει ένα ανεπιθύμητο quadruple-double figure, καθόσον εκτός από τους 28 πόντους, τα 10 ριμπάουντ και τις 10 ασίστ είχε επίσης και εννέα λάθη!
«Τι στο διάολο κάνει τώρα ο Ντοκ Ρίβερς;»
Αλλά…
Αλλά εκείνη η νύχτα ανήκε καθ’ ολοκληρίαν στον Ντιρκ Νοβίτσκι που μάλιστα του ‘ρθε νταμπλάς όταν είδε τον Ντοκ Ρίβερς να καλεί τάιμ άουτ, εννέα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του αγώνα…
«Τι στο διάολο κάνει τώρα αυτός;» αναρωτήθηκε και θεώρησε την κίνηση του τότε προπονητή των Κλίπερς, unfair…
Στο επόμενο κλικ αποδείχθηκε ότι ο Ρίβερς ήξερε πολύ καλά τι έκανε: πήρε το μικρόφωνο από τη γραμματεία και προέτρεψε το κοινό να αποθεώσει τον Γερμανό σταρ των Μάβερικς, ο οποίος συμπλήρωσε 1500 ματς κανονικής περιόδου!
«Τον ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου» σχολίασε συγκινημένος ο Νοβίτσκι ο οποίος δέχθηκε επίθεση αγάπης από συμπαίκτες και αντιπάλους, χώρια το standing ovation που του χάρισε με γενναιοδωρία το κοινό…
Το ελάχιστο που αξίζει σε έναν παίκτη ο οποίος έγινε και θα διαιωνίζεται ως ένας άφθαρτος μύθος!