Buzzer-beater, σενάρια για... Χόλιγουντ, ρεκόρ, κατορθώματα και ιστορίες... μπασκετικής τρέλας. Διαβάστε στο Sport24.gr γνωστά ή άγνωστα γεγονότα του κολεγιακού μπάσκετ.

1. Το Μπάτλερ (Νο8) υποδέχεται το Κονέκτικατ.

2. Τα "Μπουλντόγκ" πέρσι αποτέλεσαν την καθιερωμένη ιστορία της "cinderella", της σταχτοπούτας δηλαδή του θεσμού. Έφτασαν στον τελικό, αλλά το σουτ του μεγάλου αστεριού Μπράντον Χέιγουορντ βρήκε σίδερο κι έχασαν τον τίτλο από το Ντιουκ. Το φετινό κατόρθωμα, όμως, είναι πιο εντυπωσιακό διότι χωρίς τον καλύτερο παίκτη της ομάδας κατάφεραν να φτάσουν και πάλι όχι μόνο στο φάιναλ-φορ, αλλά και στον τελικό.

3. Τέτοια "παραμύθια" είναι πάντα ενδιαφέροντα. "Είναι ωραίο ο "μικρός" τελικά να φτάσει ως το τέλος και να τα πάρει όλα" είπε ο αντίπαλος προπονητής, Τζιμ Καλχούν για να καταλήξει χαριτολογώντας: "Αν γίνει του χρόνου ή το 2013 θα το ευχαριστηθώ ιδιαίτερα".

4. Το Μπάτλερ είναι ιδιαίτερα μικρό κολέγιο, με μόλις 4.500 κατοίκους. Θεωρείται ένα από τα καλύτερα όμως ακαδημαϊκά προγράμματα.

5. Οι "Χάσκις" του Κονέκτικατ έχουν ήδη δύο κατακτήσεις. Το 1999 και το 2004. Στο πρώτο πρωτάθλημα είχαν λάμψει οι Ριπ Χάμιλτον, Καλίντ Ελ Αμίν και Τζέικ Βόσκχουλ. Στο δεύτερο οι Μπεν Γκόρντον, Εμέκα Οκαφόρ και Τσάρλι Βιλανουέβα.

6. Είναι η πρώτη φορά εδώ και 33 χρόνια που κανένα από το Νο1 ή Νο2 του κολεγιακού μπάσκετ δεν προκρίθηκαν στο φάιναλ-φορ.

7. Μόνο οι Τζον Γούντεν (12), Μάικ Σιζέφσκι (11), Ντιν Σμιθ (11), Ρόι Ουίλιαμς (11), Τομ Άιζο (6), Ντένι Κραμ (6), Μπόμπι Νάιτ (5), Γκάι Λιούις (5) και Ρικ Πιτίνο (5) έχουν περισσότερες από τις 4 συμμετοχές του Καλχούν σε φάιναλ-φορ.

8. Επίσης από τους εν ενεργεία προπονητές μόνο ο Μάικ Σιζέφσκι (4) έχει περισσότερους τίτλους από τον προπονητή των "Χάσκις". Συνολικά τα ρεκόρ ανήκουν στους Τζον Γούντεν (10), Άντολφ Ραπ (4), Μπόμπι Νάιτ (4). Από αυτούς που συνεχίζουν ακόμη οι Μπίλι Ντόνοβαν και Ρόι Ουίλιαμς΄εχουν από δύο.

9. Το Μπάτλερ έχει συνδέσει το όνομα του με την ιστορία των "Χούζιερς", της κινηματογραφικής ταινίας με τον Τζιν Χάκμαν, στην οποία ένα μικρό γυμνάσιο της Ιντιανάπολις έφτασε στον τελικό της περιφέρειας. Κι αυτό γιατί το φιλμ γυρίστηκε στο γήπεδο "Χινκλ Φίλντχαους", την έδρα των "Μπούλντογκς". Διαβάστε τη σχετική ιστορία που είχε γραφτεί πριν τον περσινό τελικό.

Ο περίφημος λόγος του Τζιν Χάκμαν πριν τον τελικό

10. Ματ Χάουαρντ... Τίποτα άλλο! Ο σκληροτράχηλος φόργουορντ γνωστός για το πάθος, τις βουτιές, αλλά τις ακαδημαϊκές του επιδόσεις θα κλείσει την καριέρα του με έναν τελικό. Ούτως ή άλλως, όμως ο 4ετής άσος του Μπάτλερ παίζει σε κάθε φάση σαν να είναι η τελευταία του. Χαρακτηριστική η εικόνα όταν του "άνοιξε" το φρύδι κι εκείνος στεκόταν αγέρωχος πριν του κάνουν ράμματα ή το "έξυπνο" φάουλ που κέρδισε στο πιο οριακό -ως τώρα- παιχνίδι του Μπάτλερ στο φετινό τουρνουά.

11. Μόλις μια φορά (το 2008) στην ιστορία του κολεγιακού μπάσκετ κι οι τέσσερις top-seed ομάδες (τα Νο1 δηλαδή) προκρίθηκαν στο φάιναλ-φορ, δείγμα ότι το τουρνουά του NCAA είναι ο κατεξοχήν θεσμός των εκπλήξεων.

12. Το ρεκόρ πόντων στην ιστορία του φάιναλ-φορ έχει σημειώσει ο "γερουσιαστής" Μπιλ Μπράντλεϊ του Πρίνστον (58 πόντοι) το 1965. Τα περισσότερα τρίποντα τα έχει πετύχει ο Φρέντι Μπανκς (10) του Νεβάδα Λας Βέγκας το 1987. Το απόλυτο νούμερο ριμπάουντ ανήκει στον Μπιλ Ράσελ του Σαν Φρανσίσκο (27).

13. Παλιοί παίκτες του Κονέκτικατ: Κορνίλιους Τόμπσον, Τζέικ Βόσκχουλ, Τσάρλι Βιλανουέβα, Κλιφ Ρόμπινσον, Κέβιν Όλι, Εμέκα Οκαφόρ, Ντόνιελ Μάρσαλ, Ντόνι Μάρσαλ (παλιός παίκτης της Νήαρ Ηστ), Τράβις Νάιτ, Ριπ Χάμιλτον, Μπεν Γκόρντον, Ρούντι Γκέι, Καλίντ Ελ Αμίν, Καρόν Μπάτλερ, Σκοτ Μπαρέλ, Τζος Μπουν και Ρέι Άλεν.

14. Ο πιο διάσημος τελικός στην ιστορία του κολεγιακού μπάσκετ ήταν αυτός μεταξύ του Μίσιγκαν Στέιτ και του Ιντιάνα Στέιτ το 1979. Τα ονόματα Μάτζικ Τζόνσον και Λάρι Μπερντ σας λένε τίποτα;

15. Ο Μπραντ Στίβενς, ο προπονητής του Μπάτλερ, είναι μόλις 34 ετών και θα παίξει σε δεύτερο τελικό. Δείτε πως πανηγύρισε με τους παίκτες του την εκπληκτική πρόκριση επί του Πίτσμπεργκ.

Δείτε και το πως πέρασαν οι "Μπούλντογκς".

16. Δύο είναι οι προπονητές που έχουν πάει σε φάιναλ-φορ με τρεις διαφορετικές ομάδες: ο Ρικ Πιτίνο (Πρόβιντενς, Κεντάκι και Λούιβιλ) κι ο Τζον Καλιπάρι (Μασαχουσέτη, Μέμφις, Κεντάκι).

17. Η μεγαλύτερη νίκη σε τελικό είχε σημειωθεί το 1990 από το Νεβάδα Λας Βέγκας επί του Ντιουκ (103-73). Έξι φορές ο πρωταθλητής έχει κριθεί στον πόντο. Η τελευταία ήταν το 1989, ενώ εφτά φορές έχει καταλήξει το ματς σε παράταση.

18. Η ιστορία της "Σταχτοπούτας" ξεκίνησε το 1950 όταν το City College της Νέας Υόρκης νίκησε το φαβορί του τουρνουά, το Μπράντλεϊ. Αν κι η μεγαλύτερη έκπληξη σημειώθηκε το Νορθ Καρολάινα Στέιτ του Τζίμι Βαλβάνο, επικράτησε των "Φάι Σλάμα Τζάμα" με 54-52. Το Χιούστον των Χακίλ Ολάζουον, Κλάιντ Ντρέξλερ, Μάικλ Γιανγκ (Λιμόζ) και "Κάντιλακ" Άντερσον είχε "τρομοκρατήσει" όλη τη χρονιά τους αντιπάλους.

Ο "Jimmy-V", ένας από τους κορυφαίους προπονητές στην ιστορία του αθλήματος, λίγα χρόνια αργότερα έχασε τη μάχη με τον καρκίνο, αφήνοντας πίσω του μια βαριά κληρονομιά που μπορεί να συμπικνωθεί στον περίφημο λόγο του 1992, που αποτελεί ωδή για όσους δεν τα παρατάνε. "Don't give up. Don't ever give up".

19. Πολλοί παίκτες που έχουν αγωνιστεί στο ελληνικό πρωτάθλημα έχουν ζήσει από κοντά τελικό κολεγιακού πρωταθλήματος. Ο πιο... πρόσφατος ήταν ο Ντιόν Τόμπσον (Ίκαρος) με το Νορθ Καρολάινα το 2009, Τίτλο τα τελευταία 30 χρόνια έχουν κατακτήσει ακόμη: οι Έι Τζέι Γκρέιτζερ (Μίλωνας), Ματίν Κλιβς (Πανιώνιος), Χουάν Ντίξον (Άρης) και Αντρέ Χάτσον (Περιστέρι, Μαρούσι, Πανιώνιος, Μακεδονικός) το 2000 με το Μίσιγκαν Στέιτ, ο Τζέρι ΜακΝαμάρα (Ολυμπιακός, Πανιώνιος) το 2003 με το Σίρακιους, οι Τορίν Γκριν (ΑΕΚ) και Λι Χάμφρι (ΠΑΟΚ) το 2006 και το 2007 με το Φλόριντα, Ρεϊσόν Τέρι (Άρης) το 2005 με το Νορθ Καρολάινα, Ρασάντ Άντερσον (Αιγάλεω) το 2004 με το Κονέκτικατ, Ντρου Νίκολας (Παναθηναϊκός) και Λόνι Μπάξτερ (Παναθηναϊκός, Πανιώνιος) το 2002 με το Μέριλαντ, Έντμοντ Σόντερς (ΠΑΟΚ) και Κέβιν Φρίμαν (Άρης) το 1999 με το Κονέκτικατ, Μπένετ Ντέιβιντσον (ΑΓΟΡ) το 1997 με το Αριζόνα, Τόνι Ντελκ (Παναθηναϊκός) το 1996 με το Κεντάκι, Εντ Ο'Μπάνον (Ηράκλειο), Τόμπι Μπέιλι (Πανιώνιος, Άρης, ΑΕΚ) και Τάιους Έντνι (UCLA) το 1995 με το UCLA, Σκότι Θέρμαν (Δάφνη) και Νταρνέλ Ρόμπινσον (Άρης) με το Αρκάνσας το 1994, Ντάντε Καλάμπρια (Άρης) και Ντόναλντ Ουίλιαμς (Σπόρτιγκ) με το Νορθ Καρολάινα το 1993, Σον Χίγκινς (Άρης) το 1989 με το Μίσιγκαν, Ντιν Γκάρετ (ΠΑΟΚ) το 1987 με το Ιντιάνα, Θερλ Μπέιλι (Πανιώνιος) το 1983 με το Νορθ Καρολάινα Στέιτ,

20. Ο τελευταίος παίκτης που έπαιξε τελικό χωρίς να πάρει πρωτάθλημα ήταν ο Ρόμπερτ Ντόζιερ (Κολοσσός, ΠΑΟΚ) που αγωνίστηκε με το Μέμφις κόντρα στο Κάνσας το 1998. Φιναλίστ υπήρξαν κι οι: Μπι Τζέι Έλντερ (Πανιώνιος) με το Τζόρτζια Τεκ το 2004, ο Άαρον Μάιλς (Πανιώνιος, Άρης) με το Κάνσας το 2003, οι Τζάστιν Χάμιλτον (Ιωνικός ΝΦ, Ηρακλής) και Ματ Ουόλς (Ολύμπια Λάρισας, Άρης) με το Φλόριντα το 2000, ο Ουίλιαμ Έιβερι (Πανιώνιος, Μακεδονικός, ΑΕΚ, Τρίκαλα) με το Ντιουκ το 1999, οι Χάνο Μότολα (Άρης) και Μπρίτον Τζόνσεν (Πανελλήνιος) με το Γιούτα το 1998, ο Τζον Ουάλας (Πανιώνιος) το 1996 με το Σίρακιους, οι Θέρμαν και Ρόμπινσον το 1995 με το Αρκάνσας (κατέκτησαν τίτλο άλλη χρονιά), ο Έρικ Μικ (Ηρακλής, Μαρούσι, Περιστέρι) με το Ντιουκ το 1994, ο Έρικ Ράιλι (Απόλλων Πατρών) με το Μίσιγκαν το 1991 και το 1992, ο Στιβ Γούντμπερι (ΑΕΚ) με το Κάνσας το 1991, ο Αλάα Αμπελνάμπι (Παπάγου) με το Ντιουκ το 1990, οι Άντριου Γκέιζ (Απόλλων Π) και Άντονι Έιβεντ (Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ) με το Σίτον Χολ το 1989 κι ο Ρόνι Σεϊκέλι (Παναθηναϊκός) το 1987 με το Σίρακιους.

21. Ο Κέμπα Ουόκερ του U-Conn λέγεται ότι θα εξελιχθεί στον καλύτερο "Χάσκι" που έπαιξε ποτέ...

22. Οι τελικοί κρύβουν πάντα συγκινήσεις. Όπως τότε που ο Τάιους Έντνι είχε πετύχει το νικητήριο καλάθι. Ή όταν Μάριο Ουέστ σκόραρε για τρεις πόντους στέλνοντας το ματς στην παράταση. Στο πάνθεον έχει περάσει ο Μάικλ Τζόρνταν που ως πρωτοετής "σκότωσε" το Τζόρτζταουν για το πρώτο "the shot" της λαμπρής καριέρας του, αλλά κι ο Λορέντζο Τσαρλς που με το κάρφωμα του σφράγισε τη νίκη του Νορθ Καρολάινα Στέιτ επί του Χιούστον.

23. Στους τελικούς που πέρασαν στην ιστορία ανήκει κι αυτός που έμελλε να γυριστεί ταινία με τίτλο "Glory Road". Ήταν η ιστορία του Τέξας Ελ Πάσο και του κόουτς Χάσκινς, που οδήγησε την ομάδα στον τίτλο απέναντι στο παντοδύναμο Κεντάκι, στέλνοντας παράλληλα ένα αντιρατσιστικό μήνυμα. Στον τελικό του 1966 η ομάδα αγωνίστηκε μόνο με Αφροαμερικανούς, για να κατακτήσει τελικό τον τίτλο.

Εξίσου διάσημη κι η ιστορία των "Fab-Five", των πέντε υπέροχων του Μίσιγκαν δηλαδή. Οι Κρις Ουέμπερ, Τζέιλεν Ρόουζ και Τζουάν Χάουαρντ συνέθεσαν μια εκπληκτική ομάδα, η οποία άλλαξε την... ιστορία του αθλήματος. Οι παίκτες των "Wolverines" με τα μακριά σορτσάκια, το trash-talking Και την αλαζονική συμπεριφορά θάμπωσαν με το θεαματικό μπάσκετ τους, αλλά δεν κατέκτησαν ποτέ τίτλο.

Έγιναν η μοναδική ομάδα με τη βασική πεντάδα να απαρτίζεται αποκλειστικά από πρωτοετείς που έφτασε στο φάιναλ-φορ. Τελικά έμειναν χωρίς πρωτάθλημα (λόγω του περίφημου τάιμ-άουτ που πήρε ο Κρις Ουέμπερ χωρίς να έχει δικαίωμα), μόνο με τη "ρετσινιά" του σκανδάλου που ξέσπασε μετά, ότι δηλαδή χρηματίστηκαν για να παίξουν στο συγκεκριμένο σχολείο. Επί της ουσίας η πορεία τους "διαγράφτηκε" από τα βιβλία του NCAA κι οι "Fab Five" διατηρήθηκαν ως ανάμνηση.

24. Γιατί η "Τρέλα του Μαρτίου" κορυφώνεται...