Ο... αήττητος Ρεντ Άουερμπαχ
Ο μεγάλος Ρεντ Άουερμπαχ μας αποχαιρέτησε με ένα πούρο στο στόμα... Αήττητος!
Κανείς δεν έχει κατακτήσει περισσότερα δαχτυλίδια από αυτόν, μόνο ο Φιλ Τζάκσον έχει κατορθώσει να ισοφαρίσει τα 9 πρωταθλητά, χωρίς όμως να τα ξεπεράσει. Στις 20 σεζόν που κάθισε στους πάγκους πέτυχε 938 νίκες, ένα ρεκόρ που κράτησε περίπου 30 χρόνια, πριν το "σπάσει" ο Λενι Ουίλκενς και στη συνέχεια οι Πατ Ράιλι και Ντον Νέλσον. Τα μεγαλύτερα κατορθώματα του, ωστόσο, δεν μετριούνται με αριθμούς.
Celtics Pride
Οι "Κέλτες" κατέκτησαν 9 πρωταθλήματα (τα 8 συνεχόμενα από το 1959 ως το 1966), σημειώνοντας το μεγαλύτερο σερί στην ιστορία των αμερικανικών ομαδικών σπορ. Όταν αποσύρθηκε ανέλαβε πραγματικά... δράση διαπρέποντας ως τζένεραλ μάνατζερ. Οι Σέλτικς έφτασαν και πάλι στην κορυφή τη δεκαετία του ’80, μετά από μια σειρά εμπνευσμένων επιλογών του Άουερμπαχ.
"Ρίσκαρε" επιλέγοντας τον Λάρι Μπερντ μια χρονιά πριν αποφοιτήσει από το κολέγιο, έπιασε "κορόιδα" τους Ουόριορς αποκτώντας τον Ρόμπερτ "Τσιφ" Πάρις, διάλεξε τον Κέβιν ΜακΧέιλ και απέσπασε το "ναι" του Μπιλ Ουόλτον. Συνέδεσε το όνομα του με τη Βοστόνη και το ιρλανδικό τριφύλλι, καθώς στην καριέρα του δεν άλλαξε πολλούς σταθμούς. Ξεκίνησε από το προπαρασκευαστικό σχολείο του Σεντ Άλμπανς, προπόνησε την ομάδα του Ναυτικού κι έκανε το ντεμπούτο του το 1946 στον πάγκο των Ουάσιγκτον Κάπιτολς. Πριν καταλήξει στους Σέλτικς έκανε ένα σύντομο πέρασμα από τους Τράι Σίτις Μπλάκχοκς της Αΐόβα και το κολέγιο του Ντιουκ.
Όταν ο Άρνολντ Τζέικομπ έγινε Ρεντ
Ο Χάιμαν Άουερμπαχ, Ρώσος μετανάστης εβραϊκής καταγωγής κι η Μαρί Τόμπσον έφεραν στον κόσμο τον Άρνολντ Τζέικομπ στις 20 Σεπτεμβρίου του 1917 στο Μπρούκλιν. Πρόκειται για τον άνθρωπο που έμελλε να γράψει ιστορία στο ΝΒΑ με το όνομα Ρεντ, παρατσούκλι που του κόλλησαν για τα κοκκινωπά μαλλιά του. Πριν ξεκινήσει να παίζει μπάσκετ δούλευε στο στεγνοκαθαριστήριο του πατέρα του, ενώ παράλληλα έπλενε ταξί, προσπαθώντας σαν έφηβος να επιβιώσει στο μεγάλο "κραχ" της αμερικανικής οικονομίας, όταν η ανεργία στη Νέα Υόρκη έφτασε το 50%.
"Το μπέιζμπολ και το φούτμπολ ήταν πολύ ακριβά. Για αυτό παίζαμε μπάσκετ" διηγήθηκε ο Άουερμπαχ, που έπαιξε στο γυμνάσιο της ανατολικής περιφέρειας, σε ένα παράρτημα του πανεπιστημίου Κολούμπια (το Σεθ Λόου Τζούνιορ Κόλετζ) και στο Τζορτζ Ουάσινγκτον. Εκεί γνωρίστηκε με τον Μπιλ Ρέινχαρτ, τον κόουτς που τον επηρέασε και στη δική του καριέρα του.
Πριν καταπιαστεί με την προπονητική εργάστηκε σαν καθηγητής στο γυμνάσιο Ρούσβελτ διδάσκοντας ιστορία και φυσική αγωγή, ενώ παράλληλα ανέπτυξε... τη συγγραφική ιδιότητα. Συνολικά έγραψε πέντε βιβλία τα οποία μεταφράστηκαν σε 6 γλώσσες. Παραλληλα για να βρει έξτρα χρήματα έκανε και τον διαιτητή σε αγώνες μπάσκετ. Όλα αυτά μέχρι να καταταγεί στο ναυτικό, τον τελευταίο του σταθμό πριν το ΝΒΑ.
Τα δύο τελευταία συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους, καθώς στην πρώτη του δουλειά σαν χεντ-κόουτς (στους Ουάσινγκτον Κάπιτολς) προτίμησε παίκτες που γνώρισε στη θητεία του. Δεν έδωσε σε κανέναν περισσότερα από 8.500 και έριξε το βάρος στην άμυνα και στη φυσική κατάσταση. Με 143 νίκες σε 225 παιχνίδι ο μύθος του Ρεντ είχε γεννηθεί...
"Ήμασταν καλοί" θυμάται ο Μπομπ Κούζι... "Αλλά μου είχε το 1955 ότι θα πάρω έναν παίκτη που θα αλλάξει τα πράγματα". Ο Άουερμπαχ εννοούσε τον Μπιλ Ράσελ. Για να τον φέρει στη Βοστόνη αναγκάστηκε να ανταλλάξει τους ΜακΚάλεϊ και Χάγκαν, αλλά και να «κανονίσει» ώστε δύο βδομάδες μετά το ντραφτ το κοινό του Ρότσεστερ να δει τον διαγωνισμό... καλλιτεχνικού πατινάζ!
Ο Ράσελ αποτέλεσε τη ραχοκοκκαλιά μιας ομάδας γεμάτης ταλέντο (Κέισι Τζόουνς, Σαμ Τζόουνς, Τομ Σάντερς, Ντέιβ Κάουενς, Τζο Τζο Ουάιτ, Μπομπ Κούζι, Τζον Χάβλιτσεκ), λόγω της αμυντικής του κυριαρχίας, στην οποία υποτάχθηκε ακόμη κι ο μεγάλος Ουίλτ Τσάμπερλεϊν. Οι περισσότεροι θεωρούσαν τον γιγαντόσωμο σέντερ ως τον υπεύθυνο για την "αυτοκρατορία" των Σέλτικς. Όχι όμως ο ίδιος ο Ράσελ. "Αυτός είναι ο άνθρωπος μας! Αυτός μας κάνει να κερδίζουμε" φώναζε στις 28 Απριλίου του 1966 δείχνοντας τον προπονητή του. Ήταν το τελευταίο παιχνίδι του Ρεντ Άουερμπαχ ως προπονητής.
Ο κόουτς των παικτών
Όταν ρώτησαν κάποτε τον Ερλ Λόιντ, τον πρώτο έγχρωμο μπασκετμπολίστα τι θυμάται από τον προπονητή των Σέλτικς είχε απαντήσει χαρακτηριστικά. "Θυμάμαι ότι κέρδιζε περισσότερο από κάθε άλλον". Στην ουσία, όμως, ο Ρεντ Άουερμπαχ ήταν πολλά παραπάνω. Ο Μπέιλι Χάουελ διηγήθηκε ένα περιστατικό από το ένα ματς της Βοστόνης στο οποίο ο χεντ-κόουτς τότε Μπιλ Ράσελ δεν ήρθε στο γήπεδο λόγω χιονοθύελλας. "Ο Ρεντ είχε καθίει στη θέση του. Στο ξεκίνημα έχασε 3-4 ανοιχτά σουτ κι ήμουν απογοητευμένος.
Ο Ρεντ κάλεσε τάιμ-άουτ και μου είπε: «Χάουελ, ξέχνα τα σουτ που έχασες. Εγώ πρέπει να ανησυχώ για τα σουτ που έχασες. Εσύ πρέπει να θυμάσαι κάτι άλλο. Αν δεν πάρεις τα επόμενα, θα καθίσεις στον πάγκο δίπλα μου». Ε τότε εγώ άρχισα να ζητάω τη μπάλα και να σουτάρω λες κι ήμουν στην καλύτερη βραδιά της ζωής μου. Ήταν άριστος στον τομέα της ψυχολογίας"
.
Εκτός από λάτρης του γρήγορου παιχνιδιού και της πιεστικής άμυνας ο Άουερμπαχ έδινε μεγαλύτερη σημασία στην επιλογή των κατάλληλων παικτών (τους οποίους άφησε αρκετά ελεύθερους στο παιχνίχδι), αλλά και στον τομέα της ψυχολογίας. "Δεν με νοιάζουν τα "Ο" και τα "Χ" του πίνακα, αλλά οι ίδιοι οι παίκτες" έλεγε. Για αυτό κι εξελίχθηκε στον προπονητή των... παικτών. Και μετά των νικών!
Με ένα πούρο στο στόμα
Δεν συνήθιζε μόνο να κερδίζει, αλλά το έκανε πάντα με ένα... πούρο στο στόμα! Μπορεί να μην επιτρεπόντας στον πάγκο, ωστόσο αυτός αποτελούσε την εξαίρεση. Όταν η ομάδα του αποκτούσε μια μεγάλη διαφορά κι ο ίδιος θεωρούσε ότι το παιχνίδι είχε κριθεί, καθόταν αναπαυτικά στον πάγκο και άναβε ένα "Hoyo de Monterrey"... Πολλοί τον επέκριναν για αυτή την κίνηση, ακόμη κι οι παίκτες του, που θεωρούσαν ότι οι αντίπαλοι προσπαθούσαν ακόμη πιο σκληρά στα τελευταία λεπτά ενός αγώνα.
"Διαφωνώ με τους προπονητές που φωνάζουν συνεχώς. Όταν το ματς έχει κριθεί τοτε είναι η ώρα να σκεφτώ το επόμενο παιχνίδι. Δηλαδή τι διαφορά έχει να κερδίσουμε με 30 πόντους; Έχω κάνει τη δουλειά μου και μπορώ να καθίσω αναπαυτικά στον πάγκο" είχε εξηγήσει τη φιλοσοφία του, ή το... άλλοθι του για να μην ακούει κανέναν.
Οι κανονισμοί δεν άλλαξαν τον Ρεντ. Ο Ρεντ άλλαξε τους κανονισμούς, για αυτό κι όταν στη μετέπειτα έδρα των Σέλτικς το «Φλιτ Σέντερ» απαγορεύτηκε το κάπνισμα, μόνο αυτός είχε άδεια να ανάψει το πούρο του...
Οι διάσημες ατάκες του
"Μια σπιθαμία πράξης αξίζει παραπάνω από στρέμματα υποσχέσεων"
"Το μπάσκετ είναι σαν τον πόλεμο. Τα επιθετικά όπλα αναπτύσσονται πρώτα και παίρνει λίγο καιρό στην άμυνα για να ανταποκριθεί"
"Αυτός που δεν πιστεύει σε κανέναν είναι αυτός που δεν μπορεί κανείς να εμπιστευτεί"
"Απλά κάνε αυτό που κάνεις καλύτερα"
"Σωστές πράξεις είναι αυτές που δεν χρειάζονται ούτε εξηγήσεις, ούτε απολογίες"
"Για έναν πατέρα όταν πεθάνει το παιδί του, πεθαίνει το μέλλον. Για ένα παιδί όταν πεθαίνει ο πατέρας του, πεθαίνει το παρελθόν"
"Η μουσική ξεπλένει τη σκόνη της καθημερινότητας"
* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα Basketnews"
Celtics Pride
Οι "Κέλτες" κατέκτησαν 9 πρωταθλήματα (τα 8 συνεχόμενα από το 1959 ως το 1966), σημειώνοντας το μεγαλύτερο σερί στην ιστορία των αμερικανικών ομαδικών σπορ. Όταν αποσύρθηκε ανέλαβε πραγματικά... δράση διαπρέποντας ως τζένεραλ μάνατζερ. Οι Σέλτικς έφτασαν και πάλι στην κορυφή τη δεκαετία του ’80, μετά από μια σειρά εμπνευσμένων επιλογών του Άουερμπαχ.
"Ρίσκαρε" επιλέγοντας τον Λάρι Μπερντ μια χρονιά πριν αποφοιτήσει από το κολέγιο, έπιασε "κορόιδα" τους Ουόριορς αποκτώντας τον Ρόμπερτ "Τσιφ" Πάρις, διάλεξε τον Κέβιν ΜακΧέιλ και απέσπασε το "ναι" του Μπιλ Ουόλτον. Συνέδεσε το όνομα του με τη Βοστόνη και το ιρλανδικό τριφύλλι, καθώς στην καριέρα του δεν άλλαξε πολλούς σταθμούς. Ξεκίνησε από το προπαρασκευαστικό σχολείο του Σεντ Άλμπανς, προπόνησε την ομάδα του Ναυτικού κι έκανε το ντεμπούτο του το 1946 στον πάγκο των Ουάσιγκτον Κάπιτολς. Πριν καταλήξει στους Σέλτικς έκανε ένα σύντομο πέρασμα από τους Τράι Σίτις Μπλάκχοκς της Αΐόβα και το κολέγιο του Ντιουκ.
Όταν ο Άρνολντ Τζέικομπ έγινε Ρεντ
Ο Χάιμαν Άουερμπαχ, Ρώσος μετανάστης εβραϊκής καταγωγής κι η Μαρί Τόμπσον έφεραν στον κόσμο τον Άρνολντ Τζέικομπ στις 20 Σεπτεμβρίου του 1917 στο Μπρούκλιν. Πρόκειται για τον άνθρωπο που έμελλε να γράψει ιστορία στο ΝΒΑ με το όνομα Ρεντ, παρατσούκλι που του κόλλησαν για τα κοκκινωπά μαλλιά του. Πριν ξεκινήσει να παίζει μπάσκετ δούλευε στο στεγνοκαθαριστήριο του πατέρα του, ενώ παράλληλα έπλενε ταξί, προσπαθώντας σαν έφηβος να επιβιώσει στο μεγάλο "κραχ" της αμερικανικής οικονομίας, όταν η ανεργία στη Νέα Υόρκη έφτασε το 50%.
"Το μπέιζμπολ και το φούτμπολ ήταν πολύ ακριβά. Για αυτό παίζαμε μπάσκετ" διηγήθηκε ο Άουερμπαχ, που έπαιξε στο γυμνάσιο της ανατολικής περιφέρειας, σε ένα παράρτημα του πανεπιστημίου Κολούμπια (το Σεθ Λόου Τζούνιορ Κόλετζ) και στο Τζορτζ Ουάσινγκτον. Εκεί γνωρίστηκε με τον Μπιλ Ρέινχαρτ, τον κόουτς που τον επηρέασε και στη δική του καριέρα του.
Πριν καταπιαστεί με την προπονητική εργάστηκε σαν καθηγητής στο γυμνάσιο Ρούσβελτ διδάσκοντας ιστορία και φυσική αγωγή, ενώ παράλληλα ανέπτυξε... τη συγγραφική ιδιότητα. Συνολικά έγραψε πέντε βιβλία τα οποία μεταφράστηκαν σε 6 γλώσσες. Παραλληλα για να βρει έξτρα χρήματα έκανε και τον διαιτητή σε αγώνες μπάσκετ. Όλα αυτά μέχρι να καταταγεί στο ναυτικό, τον τελευταίο του σταθμό πριν το ΝΒΑ.
Τα δύο τελευταία συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους, καθώς στην πρώτη του δουλειά σαν χεντ-κόουτς (στους Ουάσινγκτον Κάπιτολς) προτίμησε παίκτες που γνώρισε στη θητεία του. Δεν έδωσε σε κανέναν περισσότερα από 8.500 και έριξε το βάρος στην άμυνα και στη φυσική κατάσταση. Με 143 νίκες σε 225 παιχνίδι ο μύθος του Ρεντ είχε γεννηθεί...
"Ήμασταν καλοί" θυμάται ο Μπομπ Κούζι... "Αλλά μου είχε το 1955 ότι θα πάρω έναν παίκτη που θα αλλάξει τα πράγματα". Ο Άουερμπαχ εννοούσε τον Μπιλ Ράσελ. Για να τον φέρει στη Βοστόνη αναγκάστηκε να ανταλλάξει τους ΜακΚάλεϊ και Χάγκαν, αλλά και να «κανονίσει» ώστε δύο βδομάδες μετά το ντραφτ το κοινό του Ρότσεστερ να δει τον διαγωνισμό... καλλιτεχνικού πατινάζ!
Ο Ράσελ αποτέλεσε τη ραχοκοκκαλιά μιας ομάδας γεμάτης ταλέντο (Κέισι Τζόουνς, Σαμ Τζόουνς, Τομ Σάντερς, Ντέιβ Κάουενς, Τζο Τζο Ουάιτ, Μπομπ Κούζι, Τζον Χάβλιτσεκ), λόγω της αμυντικής του κυριαρχίας, στην οποία υποτάχθηκε ακόμη κι ο μεγάλος Ουίλτ Τσάμπερλεϊν. Οι περισσότεροι θεωρούσαν τον γιγαντόσωμο σέντερ ως τον υπεύθυνο για την "αυτοκρατορία" των Σέλτικς. Όχι όμως ο ίδιος ο Ράσελ. "Αυτός είναι ο άνθρωπος μας! Αυτός μας κάνει να κερδίζουμε" φώναζε στις 28 Απριλίου του 1966 δείχνοντας τον προπονητή του. Ήταν το τελευταίο παιχνίδι του Ρεντ Άουερμπαχ ως προπονητής.
Ο κόουτς των παικτών
Όταν ρώτησαν κάποτε τον Ερλ Λόιντ, τον πρώτο έγχρωμο μπασκετμπολίστα τι θυμάται από τον προπονητή των Σέλτικς είχε απαντήσει χαρακτηριστικά. "Θυμάμαι ότι κέρδιζε περισσότερο από κάθε άλλον". Στην ουσία, όμως, ο Ρεντ Άουερμπαχ ήταν πολλά παραπάνω. Ο Μπέιλι Χάουελ διηγήθηκε ένα περιστατικό από το ένα ματς της Βοστόνης στο οποίο ο χεντ-κόουτς τότε Μπιλ Ράσελ δεν ήρθε στο γήπεδο λόγω χιονοθύελλας. "Ο Ρεντ είχε καθίει στη θέση του. Στο ξεκίνημα έχασε 3-4 ανοιχτά σουτ κι ήμουν απογοητευμένος.
Ο Ρεντ κάλεσε τάιμ-άουτ και μου είπε: «Χάουελ, ξέχνα τα σουτ που έχασες. Εγώ πρέπει να ανησυχώ για τα σουτ που έχασες. Εσύ πρέπει να θυμάσαι κάτι άλλο. Αν δεν πάρεις τα επόμενα, θα καθίσεις στον πάγκο δίπλα μου». Ε τότε εγώ άρχισα να ζητάω τη μπάλα και να σουτάρω λες κι ήμουν στην καλύτερη βραδιά της ζωής μου. Ήταν άριστος στον τομέα της ψυχολογίας"
.
Εκτός από λάτρης του γρήγορου παιχνιδιού και της πιεστικής άμυνας ο Άουερμπαχ έδινε μεγαλύτερη σημασία στην επιλογή των κατάλληλων παικτών (τους οποίους άφησε αρκετά ελεύθερους στο παιχνίχδι), αλλά και στον τομέα της ψυχολογίας. "Δεν με νοιάζουν τα "Ο" και τα "Χ" του πίνακα, αλλά οι ίδιοι οι παίκτες" έλεγε. Για αυτό κι εξελίχθηκε στον προπονητή των... παικτών. Και μετά των νικών!
Με ένα πούρο στο στόμα
Δεν συνήθιζε μόνο να κερδίζει, αλλά το έκανε πάντα με ένα... πούρο στο στόμα! Μπορεί να μην επιτρεπόντας στον πάγκο, ωστόσο αυτός αποτελούσε την εξαίρεση. Όταν η ομάδα του αποκτούσε μια μεγάλη διαφορά κι ο ίδιος θεωρούσε ότι το παιχνίδι είχε κριθεί, καθόταν αναπαυτικά στον πάγκο και άναβε ένα "Hoyo de Monterrey"... Πολλοί τον επέκριναν για αυτή την κίνηση, ακόμη κι οι παίκτες του, που θεωρούσαν ότι οι αντίπαλοι προσπαθούσαν ακόμη πιο σκληρά στα τελευταία λεπτά ενός αγώνα.
"Διαφωνώ με τους προπονητές που φωνάζουν συνεχώς. Όταν το ματς έχει κριθεί τοτε είναι η ώρα να σκεφτώ το επόμενο παιχνίδι. Δηλαδή τι διαφορά έχει να κερδίσουμε με 30 πόντους; Έχω κάνει τη δουλειά μου και μπορώ να καθίσω αναπαυτικά στον πάγκο" είχε εξηγήσει τη φιλοσοφία του, ή το... άλλοθι του για να μην ακούει κανέναν.
Οι κανονισμοί δεν άλλαξαν τον Ρεντ. Ο Ρεντ άλλαξε τους κανονισμούς, για αυτό κι όταν στη μετέπειτα έδρα των Σέλτικς το «Φλιτ Σέντερ» απαγορεύτηκε το κάπνισμα, μόνο αυτός είχε άδεια να ανάψει το πούρο του...
Οι διάσημες ατάκες του
"Μια σπιθαμία πράξης αξίζει παραπάνω από στρέμματα υποσχέσεων"
"Το μπάσκετ είναι σαν τον πόλεμο. Τα επιθετικά όπλα αναπτύσσονται πρώτα και παίρνει λίγο καιρό στην άμυνα για να ανταποκριθεί"
"Αυτός που δεν πιστεύει σε κανέναν είναι αυτός που δεν μπορεί κανείς να εμπιστευτεί"
"Απλά κάνε αυτό που κάνεις καλύτερα"
"Σωστές πράξεις είναι αυτές που δεν χρειάζονται ούτε εξηγήσεις, ούτε απολογίες"
"Για έναν πατέρα όταν πεθάνει το παιδί του, πεθαίνει το μέλλον. Για ένα παιδί όταν πεθαίνει ο πατέρας του, πεθαίνει το παρελθόν"
"Η μουσική ξεπλένει τη σκόνη της καθημερινότητας"
* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα Basketnews"