Από τη συγκεκριμένη γνωμάτευση του ιατρικού τιμ των ερυθρολεύκων, γίνεται κατανοητό, ότι ο Αμερικανός δεν χρειάζεται να υποβληθεί σε εγχείριση. Σίγουρα, όμως, δεν θα δώσει το παρών ούτε στο δεύτερο παιχνίδι με την ομάδα της Θεσσαλονίκης, αλλά δεν είναι βέβαιη η συμμετοχή του ούτε και για το τρίτο ματς στο Αλεξάνδρειο την Κυριακή. Ωστόσο, ο Άκερ μαζί με την υποστήριξη των γιατρών θα κάνει ό,τι μπορεί για να προλάβει.
Όπως πρέπει να κάνει τα πάντα ο Ολυμπιακός για να νικήσει την Πέμπτη. Σε περίπτωση που ο Άρης συνεχίσει το φετινό του σερί επί των ερυθρολεύκων (τρεις νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια), τα πράγματα θα γίνουν πολύ δύσκολα για την ομάδα του Πίνι Γκέρσον. Αλλά ο Ολυμπιακός δεν παίζει με την πλάτη στον τοίχο.

Ένα ματς έχασε, το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να είχε κερδίσει, αν στις τελευταίες επιθέσεις υπήρχε ένα στοιχειώδες πλάνο και όχι απλά μια έμπνευση της στιγμής, όπως ήταν η "μπούκα" του Σκούνι Πεν πριν την παράταση ή το τρίποντο του Παναγιώτη Βασιλόπουλου στο τέλος του αγώνα κι ενώ ο Ολυμπιακός ήθελε δίποντο για να πάρει τη νίκη.

Τι άλλο είδαμε; Έναν Χρήστο Χαρίση να κάνει το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας του στον Ολυμπιακό, έναν βελτιωμένο Σκούνι Πεν, έναν παθιασμένο Μανώλη Παπαμακάριο να βουτάει στο παρκέ δίχως σκέψη, τους Ζίζιτς και Μπουρούση να μην παίρνουν πολλές φορές την μπάλα κοντά στο καλάθι, τον Ματσιγιάουσκας να μην έχει ρυθμό, αλλά και... σύστημα δικό του, έναν Ράιαν Στακ επηρεασμένο στην επίθεση από τις αποδοκιμασίες των οπαδών του Άρη, αλλά συγκεντρωμένο στην άμυνα. Έναν Μπάλο να... δηλώνεται για δευτερόλεπτα κι έναν Σοφοκλή Σχορτσιανίτη σκεπασμένο με μια πετσέτα.

Ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε άσχημα. Τουλάχιστον αμυντικά. Προσπάθησε, πίεσε, έπαιξε ξύλο και έδειξε να έχει καλή ψυχολογία και αρκετή συγκέντρωση (επέστρεψε αρκετές φορές, ενώ ήταν πίσω στο σκορ), αλλά όχι συγκεκριμένο πλάνο στην επίθεση. Δεν εκμεταλλεύθηκε την απουσία του Μάσεϊ από το παρκέ για αρκετή ώρα στο πρώτο ημίχρονο και δεν είχε καθαρό μυαλό στο τέλος.

Στο ΣΕΦ την Πέμπτη ο κόσμος θα είναι παρών. Ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι κι αυτός εκεί...