Η πρώτη φορά που αγωνίστηκε σε Φάιναλ Φορ ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ήταν το 1994 στο Τελ Αβίβ. Ακολούθησαν η Σαραγόσα (1995), το Παρίσι και η στιγμή της πρώτης στέψης (1996), το δεύτερο τρόπαιο στη Θεσσαλονίκη (2000), ξανά το Παρίσι (2001), η τρίτη ευρωπαϊκή κούπα στην Μπολόνια (2002) και εσχάτως η Μόσχα (2005).
Οχι, όταν του απαριθμήσαμε τις επτά παρουσίες του στο σπουδαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ο βασικός στόχος δεν ήταν να του ζητήσουμε να καταθέσει τις αναμνήσεις του, αλλά να τον πειράξουμε με αφορμή τη... μετάλλαξη του προσώπου του που απεικονίζεται στις φωτογραφίες.

"Ίδιος εκτός από το... μούσι"


"Κάποιος που δεν ασχολείται με το μπάσκετ είναι δύσκολο να σε αναγνωρίσει το 2005 έχοντας προηγουμένως δει φωτογραφίες του 1994, ακόμη και του 2000. Αραγε έχεις φυλάξει τα φωτογραφικά άλμπουμ με τη φανέλα του Παναθηναϊκού;", ήταν η επισήμανση και η ερώτηση που θέσαμε στη "?σημαία" του Τριφυλλιού και εκείνος αποκρίθηκε με ιδιαίτερη άνεση.

"Ο ίδιος άνθρωπος είμαι, δεν έχω αλλάξει καθόλου. Ισως μόνο τα μαλλιά και το μούσι. Ολα τα άλλα είναι ίδια! Οσο για τα άλμπουμ με τις φωτογραφίες, φυσικά τα κρατάω και ανάλογα με τη στιγμή, τα ξεφυλλίζω για να θυμάμαι εικόνες του παρελθόντος", εκμυστηρεύτηκε ο 32χρονος φόργουορντ, ο οποίος δεν έχει φυλάξει μόνο φωτογραφίες από τα επτά προηγούμενα Φάιναλ Φορ της καριέρας του, αλλά και διάφορα λάφυρα.

"Εχω κρατήσει διχτάκια, παπούτσια που φορούσα σε παλαιότερους αγώνες, καθώς και φανέλες, που μου θυμίζουν τον ιδρώτα μιας ολόκληρης χρονιάς. Και φυσικά την κατάληξή της. Δικές μου φανέλες, όχι συμπαικτών, μολονότι από τον Παναθηναϊκό έχουν περάσει κατά καιρούς τεράστιες προσωπικότητες του παγκοσμίου μπάσκετ", εξομολογήθηκε ο "Φράνκι" καταθέτοντας την άποψή του για το πώς θα πρέπει να ορίζεται η έννοια Φάιναλ Φορ.

"Είναι το αποκορύφωμα για κάθε αθλητή. Η επιβράβευση των κόπων μιας ολόκληρης χρονιάς και η χρονική περίοδος, στην οποία συσσωρεύονται τα πιο έντονα συναισθήματα. Κάπως έτσι θα όριζα την έννοια Φάιναλ Φορ. Τουλάχιστον με αυτό τον τρόπο το εισπράττω εγώ. Κάποιος άλλος παίκτης θα μπορούσε να το βλέπει διαφορετικά", σχολίασε ο διεθνής άσος, ο οποίος μιλώντας για το κίνητρο που κρύβεται πάντοτε σε αυτές τις αναμετρήσεις, εξήγησε ότι "κάθε διαδρομή θέλεις να στέφεται με επιτυχία.

Αυτό από μόνο του σε οπλίζει με ισχυρό κίνητρο και δεν είναι τυχαίο ότι έπειτα από τόσα Φάιναλ Φορ και τόσους τίτλους, το κίνητρο παραμένει αναλλοίωτο. Προσωπικά, όσους τίτλους και αν έχω κατακτήσει, αισθάνομαι ότι ακόμη δεν έχω χορτάσει και θέλω κι άλλους"...



"Το Παρίσι..."


Εάν μια μέρα, ο γιος του Κάρολος ζητήσει από τον πατέρα του να του περιγράψει την πιο έντονη ανάμνηση από τα Φάιναλ Φορ, στα οποία έχει παρευρεθεί, ποια θα ήταν αυτή; "Η στιγμή της απονομής στο Παρίσι το 1996! Ηταν μια στιγμή ιστορική για τον σύλλογο, ο οποίος έπειτα από τρεις συμμετοχές σε Φάιναλ Φορ, αισθανόταν ανακούφιση και είμαι σίγουρος ότι εκείνο το βράδυ στο 'Μπερσί' η λέξη 'επιτέλους' θα πρέπει να βγήκε πάρα πολλές φορές από τα χείλη όλων μας", υποστήριξε ο Φραγκίσκος Αλβέρτης συμπληρώνοντας ότι "υπάρχουν και άλλες έντονες αναμνήσεις. Δεν θα ξεχάσω ας πούμε την τρέλα των Ελλήνων φιλάθλων στο πρώτο Φάιναλ Φορ του Παναθηναϊκού στο Τελ Αβίβ, ενώ όταν ακόμη ήμουν πιτσιρικάς θαυμάζαμε τον Αρη, που έπαιξε σε τρία διαδοχικά Φάιναλ Φορ"...

Είναι πολύ σημαντικό, πάντως, για μια ομάδα, ο αρχηγός να ετοιμάζεται για το όγδοο Φάιναλ Φορ της καριέρας του και ο προπονητής Ζέλικο Ομπράντοβιτς για το... ενδέκατο (αν συνυπολογίσουμε και εκείνο που είχε συμμετάσχει ως αθλητής). "Αυτό λέγεται εμπειρία. Και δεν είμαστε μόνο ο κόουτς και εγώ, αλλά και κάμποσοι συμπαίκτες μου, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να αγωνιστούν σε Φάιναλ Φορ.

Είναι βιώματα, που σε βοηθούν να αποφεύγεις τις κακοτοπιές. Ξέρεις από εμπόδια και πώς θα πρέπει να τα αντιμετωπίσεις και να τα ξεπεράσεις για να φτάσεις στον στόχο σου. Αυτό θα επιδιώξουμε να κάνουμε και στην Αθήνα"

, υποσχέθηκε ο αρχηγός του Παναθηναϊκού εξηγώντας ότι "θα ήταν αφύσικο εάν δεν υπήρχε πίεση από την αρχή της χρονιάς".



"Θετική η πίεση"


"Η ύπαρξη πίεσης είναι κάτι πολύ λογικό. Οταν με σταματούν στον δρόμο και με ρωτούν... 'τι θα γίνει; Θα το πάρετε;' δεν μου προκαλεί εντύπωση. Δηλαδή, τι θα ήταν καλύτερο; Να μη με ρωτούσαν; Ο κόσμος ενδιαφέρεται και αυτή η μορφή πίεσης θα πρέπει να λειτουργήσει θετικά και όχι αρνητικά τις ημέρες των αγώνων. Το άγχος που υπάρχει μου φαίνεται απολύτως λογικό και άλλωστε διακρίνει τις ομάδες, που έχουν θέσει στόχους και έχουν δημιουργήσει υψηλές προσδοκίες με τα αποτελέσματα και την Ιστορία τους", σχολίασε ο έμπειρος φόργουορντ, ο οποίος γνωρίζει ότι το πρώτο εμπόδιο (Ταού Κεράμικα) είναι και το πιο δύσκολο.

"Η Ταού είναι πολύ ισχυρή ομάδα και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο ημιτελικός της Παρασκευής θα είναι δύσκολος. Αντιμετωπίζουμε κάθε ματς χωριστά και ειλικρινά ο περυσινός αποκλεισμός από τους Βάσκους στην έδρα μας δεν πρόκειται να επηρεάσει την εφετινή μονομαχία.

Ετσι σκεφτόμαστε και ελπίζω αυτό να εφαρμοστεί από την αρχή του ημιτελικού. Γνωρίζουμε την Ταού και αυτό ισχύει και αντιστρόφως, οπότε δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία που μπορεί να μείνουν κρυφά. Οποιος παίξει καλύτερα, θα κερδίσει"

, υποστήριξε –απλουστεύοντας τα πράγματα- ο αρχηγός του Παναθηναϊκού.

Και εκείνο το καταραμένο τελευταίο σουτ στον τρίτο αγώνα των περυσινών πλέι οφ; Υπάρχει περίπτωση να αγχώνει τον Φραγκίσκο Αλβέρτη; "Καθόλου δεν με αγχώνει! Και αυτό δεν είναι παραμύθι. Ισα ίσα εκείνο το σουτ, καθώς και άλλα που κατά καιρούς ήταν εύστοχα ή άστοχα, με έχουν κάνει πιο δυνατό", εξομολογήθηκε αφήνοντας να εννοηθεί ότι αν η μπάλα φτάσει στα χέρια του στα τελευταία δευτερόλεπτα του ημιτελικού, θα το... μπουμπουνίσει χωρίς δεύτερη σκέψη!