Ο "Αρθούρος" κι ο "Ζέλι"
Τα άγνωστα στοιχεία της καριέρας και της ζωής του "Βασιλιά" Αρθούρ Λι και του μπρατσωμένου "Ζέλι" Ουέσον
Αν δύο λέξεις μπορούν να χαρακτηρίσουν τον Άρθουρ Λι είναι οι εξής: "αληθινός ηγέτης". Ο Αμερικανός γκαρντ της ΑΕΚ που ακολούθησε τον Δημήτρη Δρόσο από τον Σπόρτιγκ επιβεβαίωσε πανηγυρικά τη φήμη που τον ακολουθούσε από τα κολεγιακά του χρόνια τη περσινή σεζόν όταν φόρεσε τη φανέλα της ΑΕΛ. Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι "έσωσε" μόνος του τους Λαρισαίους. Άλλωστε αν δεν είχε βάλει το νικητήριο καλάθι κόντρα στον Απόλλωνα και στην Ολύμπια το πιθανοτερο ήταν οι "βυσσινί" να βρισκόντουσαν στην Α2.
Ο "Στρατηγός Λι", όμως, δεν ανέπτυξε τα τελευατία χρόνια όταν ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στην Ευρώπη (στην Α2 Ιταλίας, στην Ναχάρια και στη Σαλόν) αυτό το φονικό ένστικτο. Το έβγαλε στο παρκέ ως παίκτης του Στάνφορντ! Είναι χαρακτηριστική η ιστορία του αγωνα με το Ροντ Άιλαντ όταν "εκτέλεσε" τον αντίπαλο του σκοράροντας τους 13 από τους τελευταίους 17 πόντους της ομάδας του.
Με ηγέτη τον Λι οι "Κάρντιναλς" έφτασαν στο φάιναλ-φορ το 1998 με αποτέλεσμα να γίνει ο... αγαπημένος της εξέδρας, από την οποία μάλιστα δεν έλειπε ποτέ ο πατέρας του που ταξίδεψε 8 ώρες για να παρακολουθήσει τον "κανακάρη" του από κοντά. Η φήμη του ξεπέρασε τα όρια της Καλιφόρνια (γεννήθηκε εκεί στις 7 Μαΐου του 1977) κι έφτασε να γίνει ο πρώτος (και μοναδικός) παίκτης του Στάνφορντ που κόσμησε το εξώφυλλο του περιοδικού "Sports Illustrated".
Στους "Καρδινάλιους" συνεργάστηκε με έναν φημισμένο προπονητή του κολεγιακού μπάσκετ (που δεν "έπιασε" στο ΝΒΑ και στους Ουόριορς) τον Μάικ Μοντγκόμερι, αλλά και μετέπειτα αστέρες του κορυφαίου πρωταθλήματος του κόσμου όπως ειναι ο Μπρέβιν Νάιτ (Μπόμπκατς), Μαρκ Μάντσεν (Τίμπεργουλβς) αλλά και τους δίδυμους σέντερ Τζέισον (Νετς) και Τζαρόν (Τζαζ) Κόλινς. Μάλιστα ο Λι -με το ψευδώνυμο "Κινγκ" εκ του Βασιλιά Αρθούρου- είχε αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχεση με τον Νάιτ, που τα τελευταία χρόνια αναδεικνύεται μες στους καλύτερους πασέρ του ΝΒΑ.
Αρχικά ξεκίνησε ως αναπληρωματικός του, για να φτάσει να παίζει μαζί του σε χαμηλό σχήμα αγωνιζόμενος ως σούτινγκ-γκαρντ. Όταν, όμως, ο Ναιτ έφυγε από το κολέγιο για το ΝΒΑ ο Λι πήρε τα ηνία της ομάδας από τη θέση "1" και ξεκίνησε τη μεγάλη του κόντρα με τον μετέπειτα ηγέτη των Μάβερικς Τζέισον Τέρι που ήταν ο "αιώνιος" αντίπαλος του. Από τη θέση του οργανωτή ο "Αρθούρος" ξεδίπλωσε όλο του το ταλέντο. Στην τελευταία του χρονιά ήταν υποψήφιος για τα μεγαλύτερα βραβεία του κολεγιακού μπάσκετ όπως το Γούντεν, το Νέισμιθ και το Όσκαρ Ρόμπερτσον!
Παρολα αυτά δεν έγινε ποτέ ντραφτ, αν και μπορεί να περηφανεύεται για τα ρεκόρ του που κρατούν ακόμη. Με 86% είναι ο παίκτης με το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στις βολές (σ.σ πέρσι ήταν πρώτος στην Α1) στην ιστορία του Στάνφορντ, ενώ οι επιδόσεις του στο τελικό τουρνουά NCAA στον συγκεκριμένο τομέα (έχει 58/62 δηλαδή 93%) του χαρίζουν μια μοναδική πρωτιά! Όχι κι άσχημα για έναν παίκτη που έπαιξε μόλις 20’’ στον πρώτο του επίσημο αγώνα το 1995. Κι οι... στρατηγοί ξεκινάνε από απλοί φαντάροι. Έτσι δεν είναι;
Ο μπρατσωμένος σχεδιαστής
Στη ζωή τίποτα δεν είναι τυχαίο. Γιατί ας πούμε ο Κ'Ζελ Ουέσον έγινε ένας από τους καλύτερους ριμπάουντερ των ευρωπαϊκών γηπέδων. Θα πρέπει να υπάρχει μια εξήγηση πίσω από τα... τεχνικά χαρακτηριστικά ή το έμφυτο ταλέντο. Κι έτσι είναι μόνο που στην περίπτωση του νέου σέντερ/φόργουορντ της ΑΕΚ αυτή βρίσκεται αρκετά πίσω στο... χρόνο!
Ο "Ζέλι" όπως είναι το χαϊδευτικό του Ουέσον ξεκίνησε να παίζει μπάσκετα στα 7 του χρόνια μετά από προτροπή του πατέρα του, Κένι. Παρότι ήταν ο μικρότερος στην οικογένεια (είχε άλλα τρία αδέρφια) "μεγάλωσε" απότομα και έγινε ψηλότερος και δυνατότερος από τα αδέρφια του. Μόνο που ο πατέρας του δεν του χαρίστηκε ποτέ. "Είσαι πολύ μεγαλόσωμος για να ζητάς φάουλ" του φώναζε ο Κένι Ουέσον τα κυριακάτικα πρωινά που έπαιζαν μπάσκετ στο τοπικό κέντρο νεότητας. Ήταν από τα... μονά που αν δεν βγάλεις αίμα δεν παίρνεις πίσω τη μπάλα. Κι οι αντίπαλοι τιμωρούσαν τον μικρό "Ζέλι" κάθε φορά που προσπαθούσε να σκοράρει.
"Μην σε νοιάζει που δεν σου δίνουν τη μπάλα. Πήγαινε πάρτη μόνος σου" του έλεγε ο πατέρας του. Αυτό ήταν! Έτσι γεννήθηκε ο έρωτας του Ουέσον με τα ριμπάουντ! Από τότε "ακούω πάντα το είναι ριμπάουντερ κάντε του μπλοκ-άουτ" που λένε οι αντίπαλοι προπονητές" θυμάται ο ύψους 2.00 σέντερ/φόργουορντ που καταλήγει: "κάθε φορά που μπαίνω στο γήπεδο παίζω για να κερδίσω. Και θα κάνω ότι κι αν χρειαστεί. Αιμα, ιδρώτας και δάκρυα"...
Στο μεταξύ η εντυπωσιακή του σωματοδομή "θωρακίστηκε" στην αίθουσα με τα βάρη. Ο Ουέσον σήκωνε κιλά από τα 15 του χρονια. Αγόρασε τον πρώτο του "πάγκο" ανταλλάσοντας κάρτες του Μάικλ Τζόρνταν με τον θείο του Έβαν! Την... πλήρωσε, όμως, γιατί αυτή τη στιγμή οι συλλεκτικές αυτές κάρτες αξίζουν πολλά χρήματα. "Όσο ζεις μαθαίνεις" λέει ο ίδιος ενθυμούμενος το περιστατικό.
Παρόλα αυτά από τότε ο Ουέσον άρχισε να γυμνάζεται 4-5 φορές τη βδομάδα για να "φουσκώσει" όσο μπορούσε έχοντας στο μυαλό του να δοκιμάσει και στο American Football. Για 8 χρόνια έκανε σκληρή προπόνηση μόνο που το... παράκανε. " Πήρα έναν προσωπικό γυμναστή γιατί έπρεπε να μοιάζω με μπασκετμπολίστα κι όχι με "ντουλάπα". Έτσι άλλαξε τον τρόπο προπονήσεις του στα βάρη επιμένοντας σε επαναλήψεις κι όχι τόσο στα κιλά. Ήταν τόσο αποφασισμένος να παίξει μπάσκετ που το 2001 προσέλαβε και διαιτολόγο, ο οποίος "μεταμόρφωσε" το σώμα του. Μάλιστα τα τελευταία δέκα χρόνια έχει απαρνηθεί το κόκκινο κρέας και προτιμάει να τρώει σούσι και ψάρια! Πλέον ο Ουέσον όπως δηλώνει στο προσωπικό του site σηκώνει βάρη 2-3 φορές τη βδομάδα. Κι είναι καλός... Έτσι εξηγούνται τα 165 κιλά στον πάγκο!
Αξίζει να σημειωθεί οτι η οικογένεια κι η θρησκεία είναι δύο από τις σημαντικές αξίες στη ζωή του Κ'Ζελ Ρέι Ουέσον που μεγάλωσε σε μια 6μελή φαμίλια, όλα τα μέλη της οποίας είχαν τα αρχικά KRW (Κένι Ρέι ο πατέρας του και Κάλεν Ρασάντ, Κιάνι Ρακέλ, Καβέλ Ρικάρντο, Κάμαν Ρόκο τα αδέρφια του) που μπορεί να δικαιολογήσει εν μέρει το... περίεργο όνομα Κ'Ζελ!
Ο νέος ξένος της ΑΕΚ πηγαίνει τακτικά στην εκκλησία των Βαπτιστών στη Φιλαδέλφειαλ, ενώ αρέσκεται να διαβάζει τη Βίβλο. Το άλλο αγαπημένο του βιβλίο ειναι το "You can be happy no matter what" από τον Ρίτσαρντ Κάρλσον. Οι ηθοποιοί που του αρέσουν είναι οι Ντενζέλ Ουάσινγκτον, Λόρενς Φίσμπερν, η Άντζελα Μπάσετ κι οι ταινίες που τον "σημάδεψαν" είναι το "Life" με τον Έντι Μέρφι, το "Set it off" και το "Love Jones". Αγαπημένοι του μουσικοί; Η Yolanda Adams, η Mary J. Blige κι ο Jay-Z, ενώ από το χώρο του μπάσκετ θαυμάζει σκληροτράχηλους παίκτες όπως ο Κάρλ Μαλόουν κι η παλιά πεντάδα των Νικς (Άντονι Μέισον, Πατ Γιούιν, Τσαρλς Όουκλεϊ, Τζον Σταρκς και Μαρκ Τζάκσον) για τους οποίους λέει: "αυτοί είναι οι αληθινοί Νικς".
Ο Ουέσον που θα ζητήσει το Νο4 (η οικογένεια του έχει 4 παιδιά ενώ γεννήθηκε στις 24/6 που αν διαιρεθεί μας κάνει... τέσσερα) έχει σκεφτεί από τώρα το μέλλον του μπάσκετ. "Θέλω να γίνω σχεδιαστής μόδας και συγκεκριμένα παπουτσιών"!!
*Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Score Live"