Ο Χένρι πάει αριστερά και δεν "μασάει"

Ο Πιέρια Χένρι είναι κοντά στη μετακίνησή του στον Ολυμπιακό, για να αποτελέσει τη δεύτερη μεταγραφή περιφερειακού που κάνει το φετινό καλοκαίρι ο Ντέιβιντ Μπλατ. Λίγες ημέρες μετά την ανακοίνωση της τριετούς συμφωνίας με τον Νάιτζελ Ουίλιαμς - Γκος, ο 25χρονος γκαρντ από την Τόφας είναι αυτός που επελέγη από τον προπονητή των "ερυθρολεύκων" για να τον πλαισιώσει στο "1" και επί της ουσίας να κλείσει το τελευταίο κενό που υπήρχε στους κοντούς.

Κάπως έτσι, η εξάδα που θα έχει στα χέρια του ο Ντέιβιντ Μπλατ τη νέα αγωνιστική περίοδο για τις θέσεις "1" και "2" είναι η εξής: Πιέρια Χένρι, Νάιτζελ Ουίλιαμς - Γκος, Βασίλης Σπανούλης, Γιάνις Στρέλνιεκς, Βαγγέλης Μάντζαρης και Βασίλης Τολιόπουλος.

Μετά από μια σπουδαία σεζόν στην Τόφας, ο 25χρονος γκαρντ είναι έτοιμος να φορέσει τα ερυθρόλευκα και μαζί με τον Νάιτζελ Ουίλιαμς - Γκος να επωμιστούν το βάρος στη θέση του πόιντ γκαρντ. Βαρύ το φορτίο, μεγάλη η ευθύνη, αλλά το βέβαιο είναι πως πρόκειται για έναν παίκτη που ούτε έχει δείξει πως φοβάται, ούτε δείχνει να στερείται αυτοπεποίθησης. Το " θέλω να παίξω στον Ολυμπιακό " που είπε, άλλωστε, στους ανθρώπους της τουρκικής ομάδας δείχνει το ποιόν του χαρακτήρα και το μέγεθος της προσωπικότητάς του.

Δεν θα αποφύγει την φθορά, δεν θα φοβηθεί να πάει στην επαφή, να κυνηγήσει τον προσωπικό του αντίπαλο και να κυνηγήσει μια μπάλα μέχρι εκεί που δεν πάει. Είναι ένας παίκτης που θέλει να δίνει αφορμές στον αντίπαλο για να τον "νιώσει" είτε μιλάμε για την επίθεση είτε για την άμυνα. Όπως και να έχει, η μόνη λέξη που δεν μπορεί εύκολα να χρησιμοποιήσει κάποιος για εκείνον είναι το "τεμπέλης".

ΑΛΛΑΓΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΣΤΟ "1"

Ο Ντέιβιντ Μπλατ δείχνει σαφή διάθεση να απλώσει το παιχνίδι του Ολυμπιακού, στο κομμάτι της δημιουργίας. Από τον Μπράιαν Ρόμπερτς και τον Βαγγέλη Μάντζαρη θέλει να πάει σε δύο παίκτες που είναι πολύ πιο ικανοί τόσο στο pick n' roll σε επίπεδο δημιουργίας, όσο και εκτέλεσης.

Το βασικό χαρακτηριστικό στο παιχνίδι του είναι η ικανότητα που έχει να πηγαίνει από αριστερά (παρότι δεξιόχειρας), να πασάρει στον ψηλό που "κόβει" στη ρακέτα (τον βοήθησε πολύ σε αυτό η παρουσία των Ρέιμαρ Μόργκαν και Τζος Όουενς στην Τόφας φέτος) και να εκτελεί μετά από ντρίμπλα.

Το βέβαιο είναι πως η απόκτηση δύο παικτών με αυτά τα χαρακτηριστικά γίνεται στο πλαίσιο της προσπάθειας να αφαιρεθεί η αποκλειστική ευθύνη από τον Βασίλη Σπανούλη, σε ό,τι έχει να κάνει με τα screens πάνω στην μπάλα. Με έναν εκ των δύο στο πλευρό του στην πεντάδα, ο αρχηγός των "ερυθρολεύκων" μπορεί να λειτουργήσει πολύ πιο αποτελεσματικά, όσο και να αποσυμπιεστεί η πίεση που ασκείται πάνω του.

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΑΪΤΖΕΛ ΟΥΙΛΙΑΜΣ - ΓΚΟΣ

Παρότι μοιάζουν αρκετά σωματομετρικά (περί το 1.92 αμφότεροι), οι δύο παίκτες δεν είναι ίδιοι στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν το αντίπαλο καλάθι. Κι αυτό είναι κάτι που σημαίνει πως ενδεχομένως να μπορούν να παίξουν παρέα στην περιφέρεια, σε σχήματα κατά τα οποία ο Ντέιβιντ Μπλατ θα θέλει δύο εξίσου ικανούς χειριστές της μπάλας. Οι βασικές διαφορές τους στο επιθετικό κομμάτι έχουν να κάνει με:

α) το σημείο το οποίο "ψάχνουν" για να εκτελέσουν

β) το "καλό" τους χέρι

γ) την ικανότητα στο transition

Για το πρώτο, η διαφορά έχει να κάνει με το γεγονός πως ο Νάιτζελ Ουίλιαμς - Γκος ψάχνει διαρκώς την καρδιά της ρακέτας για να τελειώσει τις φάσεις με floater ή λέι απ , από την άλλη ο Πιέρια Χένρι νιώθει πιο άνετα όταν εκτελεί μετά από ντρίμπλα. Το κάνει καλά, το κάνει με αυτοπεποίθηση και τη σιγουριά που του δημιουργούν τα υψηλά ποσοστά του σε αυτές τις καταστάσεις. Ένας παίκτης που προσέφερε 1.26 πόντους ανά κατοχή που έπαιρνε σε σουτ μέσης απόστασης (μετά από ντρίμπλα), δεν μπορεί παρά να πιστεύει πως "έχει" τέτοιες φάσεις.

Για το δεύτερο, παρατηρείται κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο. Ο γκαρντ της Τόφας είναι δεξιόχειρας, αλλά έχει ροπή να πηγαίνει προς τα αριστερά. Από αυτή την πλευρά νιώθει άνετα, στο αριστερό χέρι έστηνε τα περισσότερα screens πάνω στην μπάλα. Κι αντίστοιχα, αποδεικνυόταν αποτελεσματικός και ικανός. Δεν είναι τόσο εύκολο να "διαβαστεί" από την αντίπαλη άμυνα σε αυτό το κομμάτι, μιας και η ικανότητά του στο σουτ μετά από ντρίμπλα (είτε αριστερή είτε δεξιά) είναι μεγάλη.

Για το τρίτο, κρατήστε το γεγονός πως ο Πιέρια Χένρι είναι πολύ πιο πρόθυμος να πασάρει σε πρωτεύοντα ή δευτερεύοντα αιφνιδιασμό. Ο πρώην παίκτης της Παρτίζαν "κυνηγάει" διαρκώς το δικό του καλάθι στο transition, την ώρα που εκείνος της Τόφας έχει την οξυδέρκεια να πασάρει -πέρα από το να σκοράρει.

ΣΤΟ LOW POST ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΜΥΝΑ

Από την άλλη, δεν έχει παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι. Δεν θα πάει στο low post για να δημιουργήσει ή να εκτελέσει, παρά το γεγονός πως έχει δυνατό κορμί. Απειλεί μόνο με πρόσωπο. Η απουσία του από τη ρακέτα στο μπροστινό μέρος του παρκέ, δεν ισχύει όμως όταν η κουβέντα πηγαίνει στην άμυνα. Είναι ένας παίκτης που νιώθει άνετα με τη σωματική επαφή, δεν έχει πρόβλημα να σπρώξει, να βγάλει εκτός θέσης τον αντίπαλό του και να μονομαχήσει για να πάρει καλύτερη θέση.

Γι αυτό κιόλας στη διάρκεια της επαγγελματικής καριέρας του, είχε πολύ καλά νούμερα στα ριμπάουντ. Στην τριετία που έχει βρεθεί στα μέρη μας, έχει "γράψει" 6.6 (με Τμπιλίσι), 3.6 (με Ουλμ), 5.2 (με Χαπόελ Εϊλάτ) και 4.3 (με Τόφας) ριμπάουντ κατά μέσο όρο. Αριθμοί που δεν συνάδουν με έναν πόιντ γκαρντ που βλέπει τον κόσμο από το 1μ91. Βάζει καλά το κορμί του, τους βγάζει εκτός θέσης και, αν χρειαστεί, παλεύει με ψηλότερους αντιπάλους για να πάρει αυτό που θέλει. Επ' ουδενί όμως δεν θα αφήσει τους υπόλοιπους να νιώσουν άνετα στα ριμπάουντ.

Photo Credits: AP Photo/Chuck Burton - AP Photo/Michael Conroy