Ο Αμερικανός σέντερ που ενίσχυσε την Κουμπάν στα μέσα του Top-16 (από το Μιλάνο) αποδείχτηκε ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη ομάδα. Και μάλιστα στην κατάλληλη στιγμή. Στον τελικό έκανε το καλύτερο του ματς με 14 πόντους, 9 ριμπαουντ, έχοντας 7/10 σουτ, 2 κλεψίματα, 2 ασίστ και 1 κόψιμο.

Πέρα από πρώτος σκόρερ και ριμπάουντερ για τη Λοκομοτίβ κέρδισε και τον τίτλο του "MVP του τελικού". Δικαίως. Όχι μόνο επειδή το λέει το ranking (25), αλλά κι επειδή η δική του παρουσία στη φροντ-λάιν έκανε την ομάδα του πιο γρήγορη και πιο κινητική. Με αυτόν αντί του Μάριτς βελτιώθηκε η πικ-εν-ρολ άμυνα, παράλληλα αποτέλεσε τον παίκτη που βυθιζόταν γρήγορα στην αντίπαλη ρακέτα δημιουργώντας ρήγματα (κι άρα ανισορροπία) στη Μπιλμπάο.

Η δική του συνεργασία με τον Καλάθη (κυρίως) ήταν η Νο1 απειλή για την ομάδα του Φώτη Κατσικάρη, με τον Χέντριξ να πετυχαίνει τους περισσότερους πόντους από τις πάσες του Καλάθη.

Μεγάλη... αλλαγή για έναν παίκτη που είχε 3.7 πόντους και 3.0 ριμπάουντ σε 12 λεπτά συμμετοχής στο Μιλάνο. Στην ομάδα του Σέρτζιο Σκαριόλο δεν κατάφερε να "δέσει" ποτέ. Για αυτό και ζήτησε να αποχωρήσει. Ο Χέντριξ είναι από τους ψηλούς που κάνουν την καλή ομάδα, καλύτερη. Όχι αυτός που θα πάρει προσωπικές φάσεις ή θα παίξει για τα νούμερα του. Είναι από τους καλύτερους pick-n-roll ψηλούς, μόνο που βρέθηκε σε μια από τις χειρότερες pick-n-roll περιφέρειες, σε μια ομάδα που προσπάθησε να... τελειοποιήσει το μπάσκετ χωρίς πάσα.

Για αυτό και στη Κουμπάν βρήκε την δική του Ιθάκη, με έναν προπονητή θιασώτη της συγκεκριμένης συνεργασίας (ο Βερεμένκο παραλίγο να... πάει ΝΒΑ στην Καζάν πέρσι) και έναν "κοντό" που παίζει το σκριν στη μπάλα στα... δάχτυλα. Ήταν το κομμάτι του παζλ που έλειπε, δεδομένου ότι ο Άλεξ Μάριτς είναι ένας σέντερ παλιάς κοπής, που προτιμά να "κλειδώνει", παρά να ρολάρει. Οπότε ο Χέντριξ ήρθε και 'δεσε τόσο στα σχέδια του Πασούτιν, όσο και στις "ορέξεις" του Καλάθη. Είπαμε... Ο κατάλληλος παίκτης για την κατάλληλη ομάδα.

Η ιστορία του Χέντριξ

Αυτή η ιστορία, δεν έχει πόνο, κλαυθμό και οδυρμό. Δεν έχει κακουχίες και... τη δύναμη της θέλησης για επιβίωση να θριαμβεύει, όπως ο σκηνοθέτης είναι έτοιμος να «ρίξει» τους τίτλους τέλους.

Το μπάσκετ δεν ήταν η μόνη διέξοδος που είχε ο Ρίτσαρντ Χέντριξ, για να κάνει κάτι με τη ζωή του. Ήταν επιλογή, σε ένα... τρανό multiple choice, που αφορούσε το μπέιζμπολ, το ποδόσφαιρο, το τένις και το αμερικανικό football. Οχι μόνο έπαιζε σε όλες αυτές τις ομάδες, όταν ήταν μαθητής στο Athens High School (όχι της Ελλάδας, της Αλαμπάμα) και μάλιστα ήταν και εκ των ηγετών. Σε όλες. Μαζί και στις καρδιές των συμμαθητών του (τον επέλεξαν για «Senior Class Favorite»). Τελικά, επέλεξε να αφοσιωθεί σε αυτή... του μπαμπά του.

Δημοσιοσχετίστας!

Ο Βέναρντ Χέντριξ ήταν κόουτς της ομάδας μπάσκετ του χάι σκουλ. Αλλά ο κανακάρης του κάθε άλλο παρά έπαιζε... με βύσμα. Πράγμα που αποδεικνύει ο τίτλος του ως «Alabama Mr. Basketball» το 2005, μαζί και ότι τελείωσε τη σχολική του καριέρα με 92 νταμπλ νταμπλ, 9 τριπλ νταμπλ και δυο quadruple doubles. Κρατά την πρώτη θέση των σκόρερ όλων των εποχών του σχολείου του μέχρι και σήμερα (με 2.915 πόντους), όπως και τα ιστορικά ρεκόρ της Αλαμπάμα (γενικότερα), στα ριμπάουντ (1.820) και στις τάπες (667). Ως... κάτοχος όλων αυτών, επέλεξε να φοιτήσει στο University of Alabama, αντί του University of North Carolina, για να βρεθεί με τους Αλόνζο Γκι, Ρόναλντ Στιλ, Τσακ Ντέιβις... και άλλα παιδιά. Στο τρίτο χρόνο φοίτησης (και ενώ ήδη είχε πάρει πτυχίο -bachelor- στις δημόσιες σχέσεις) είπε... να πάει ντραφτ.

Ολα έδειχναν Ευρώπη

Οι Ουίζαρντς τον «τράβηξαν» στο Νο49 του ντραφτ, το 2008 και τον έβαλαν στο ρόστερ τους. Αλλά στο ανενεργό. Μετά, τον έστειλαν στο NBDL (στη... θυγατρική τους, Bakersfield Jam) και στις 18/12 τον άφησαν ελεύθερο, για να πάει στους Dakota Wizards. Τελείωσε ως πρώτος ριμπάουντερ τη σεζόν, δουλειά όμως, στο ΝΒΑ δεν θα έβρισκε ποτέ. Γιατί το ύψος του και η σωματοδομή του ήταν εξαιρετικά για την Ευρώπη. Οχι όμως, για το ΝΒΑ. Κάτι που παραδέχθηκε στα εντός του, το καλοκαίρι του 2009.

Εξ ου και αποφάσισε να πεταχθεί μέχρι την Ισπανία, για να παίξει για τη Γρανάδα. Μαζί της πανηγύρισε τις περισσότερες νίκες που έχει πανηγυρίσει η ομάδα στη Liga Endesa. Αναδείχθηκε και «Rising Star» (που... στην ουσία σήμαινε ο καλύτερος ρούκι της ισπανικής λίγκας). Η συνέχεια περιέλαβε τη Μακάμπι και την Ευρωλίγκα, με τους Ισραηλινούς να του δίνουν διετές το οποίο τίμησε στο έπακρο. Ειρήσθω εν παρόδω, πήρε και πέντε κούπες (από δύο στη λίγκα και στο κύπελλο και την Αδριατική, πέρυσι), ενώ έφτασε στον τελικό της Ευρωλίγκας το 2011 (όπου η παρέα του έχασε από τον Παναθηναϊκό).

Τους αγαπάει, αλλά... δεν παντρεύεται

Οταν ολοκληρώθηκε το συμβόλαιο που τον «έδενε»με την «ομάδα του λαού» αποφάσισε πως «είχε έλθει η ώρα να δω τον κόσμο και να ωριμάσω ως άνθρωπος. Για αυτό και του χρόνου θα βρίσκομαι στην Ιταλία» είχε πει, προσθέτοντας πως «ήταν δύσκολη η απόφαση να εγκαταλείψω το Ισραήλ, αλλά έκρινα πως ήταν η καλύτερη για την καριέρα μου, για να διερευνήσω την αξία του brand μου στην Ευρωλίγκα. Το Ισραήλ πάντα θα έχει ένα μεγάλο κομμάτι στην καρδιά μου και βλέπω τον εαυτό μου ξανά εκεί, είτε για να παίξω μπάσκετ, είτε ως επισκέπτης. Τώρα, ανυπομονώ να πάω στην Ιταλία». Ε, κάποιους μήνες μετά θα ευχόταν να... έχει αφήσει την εξερεύνηση για αργότερα.

Λαμπάδα στο ύψος του Σκαριόλο (καλά, δεν ξοδεύτηκε κιόλας)

Για την... εξέλιξη της ιστορίας μας, έχει σημασία να γνωρίζετε πως η Αρμάνι του έδωσε, τον Ιούνιο του 2012, «κλειστό» συμβόλαιο δύο χρόνων. Για 1.000.000 δολ. τη σεζόν. Ο Χέντριξ είχε άλλη μια καλύτερη πρόταση στα χέρια του, εκείνη την περίοδο: της Λοκομοτίβ Κουμπάν. Για 1.5 εκάτ. δολ. το χρόνο. Επέλεξε όμως, τους Ιταλούς γιατί ήταν εκείνοι που έπαιζαν Ευρωλίγκα. Συν του ότι... άλλο Ιταλία και Μιλάνο και άλλο Ρωσία και Κρασνοντάρ.

Αυτή την επιλογή θα τη μετάνιωνε -οικτρά- όταν θα γνώριζε... το μεγαλείο του Σέρτζιο Σκαριόλο. Απηυδισμένος από τη συμπεριφορά του Ιταλού προς το πρόσωπο του (και την αδυναμία του να κάνει σωστά τη δουλειά του), άρχισε να αδιαφορεί, το παιχνίδι του ήταν «φτωχό». Επαιζε λες και δεν είχε κίνητρο. Σαν να είχε κατάθλιψη. Επί της ουσίας, ήταν ένα από τα θύματα της τραγικής δουλειάς του προπονητή που ξόδεψε 30.000.000 ευρώ για να δημιουργήσει ρόστερ, ικανό να φτάσει στο Φάιναλ Φορ... και δεν μπήκε καν ΤΟΡ16, ενώ μετρά ήδη 10 ήττες στην Ιταλία -έως την 26η αγωνιστική της ρέγκιουλαρ σίζον.

Αν ρωτήσετε τα μέλη του τεχνικού τιμ της Μιλάνο, επιμένουν πως δεν καταλάβαινε τίποτα από όσα περιλάμβανε το σύστημα του Σκαριόλο. Που αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα,... ούτε ο ίδιος ο Σκαριόλο πρέπει να καταλαβαίνει.

Εν τοιαύτη περιπτώσει, για το καλό όλων (γιατί έπειτα από κάποια στιγμή, έπαψε ακόμα και να προσπαθεί), αποφασίστηκε να πάει κάπου αλλού, με τη Λοκομοτίβ να τρέχει για να προλάβει.

Είχε απασχολήσει τους «αιώνιους»

Οταν ο Χέντριξ έψαχνε το νέο του προορισμό (μεσούσης της περιόδου) είχε προταθεί και στους «αιωνίους», με τους «πράσινους» (που εν τέλει πήραν τον Γκιστ, μέσω ανταλλαγής με τη Μάλαγα για τον Πάνκο) να καλύπτουν ένα πολύ μικρό μέρος του συμβολαίου του (ο παίκτης είχε ήδη πάρει 600.000 δολ. από την Αρμάνι, άρα ο ΠΑΟ θα έπρεπε να καλύψει τα 400.000 δολ., αλλά δεν έδινε ούτε τα μισά), ενώ οι «ερυθρόλευκοι»τον εξέτασαν, πριν τελικά προσλάβουν τον Πάουελ.

Μην μπερδεύεστε: ανήκει στην Αρμάνι

Στη Λοκομοτίβ που λέτε, «με αγκάλιασαν από την πρώτη μέρα και έχουμε διαγράψει μια μοναδική πορεία, έως τώρα» δήλωσε με το τρόπαιο του Εurocup στο ένα χέρι και αυτό του ΜVP του τελικού, στο άλλο. «Ξέρω το ρόλο μου, είναι να βοηθώ στο να θέτουμε το ρυθμό μας και είμαι υπερήφανος που έχω γίνει το σημείο αναφοράς της ομάδας μου, κάτω από καλάθι. Ολα τα παιδιά είναι πάνω απ' όλα εξαιρετικοί άνθρωποι και τους αξίζουν όλα τα συγχαρητήρια. Το καλύτερο βέβαια, είναι πως του χρόνου θα παίζουμε στην Ευρωλίγκα». Εδώ κάντε μια παύση: με ποιον θα παίζει εκεί; Με τη Λοκομοτίβ ή την Αρμάνι;

Γιατί με το τέλος της τρέχουσας περιόδου, βάσει συμβολαίου θα πρέπει να επιστρέψει στο Μιλάνο. Που... καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα 'χει ξεφορτωθεί τον Σκαριόλο (το κλειστό συμβόλαιο και η τεράστια αποζημίωση ήταν το «γιατί» της παραμονής του). Και όποιος και αν είναι ο αντικαταστάτης του Ιταλού, εικάζουμε πως θα θέλει τον Χέντριξ στο ρόστερ. Το αυτό επιθυμεί και η Λοκομοτίβ, όπου φυσικά και νιώθει ευτυχισμένος -πια- ο Χέντριξ. Αλλά η τελική απόφαση ανήκει στον Τζόρτζιο Αρμάνι (ο οποίος πληρώνει a la carte σε περίπτωση που δεν σας «βγήκαν» τα νούμερα, στο τι ζητούσαν οι εκπρόσωποι του Χέντριξ από τον Παναθηναϊκό) και αν θα δεχθεί να λύσει το συμβόλαιο του παίκτη. Kαλά. Οχι ο ίδιος. Αυτοί που διαχειρίζονται την ομάδα...