Εκτός έδρας νίκη δεν είχαν πανηγυρίσει φέτος τα Τρίκαλα. Δέκα επισκέψεις είχαν κάνει, έως την 22η αγωνιστική της Basket League ΟΠΑΠ και αυτήν στην Πάτρα, δέκα ήττες "χρεώθηκαν".

Αν ρωτάτε τους πρωταγωνιστές του 67-74, επί του Απόλλωνα, ούτε που θυμούνται τι είχε προηγηθεί. Γιατί μαζί με τον σεφτέ που έκαναν στην πρωτεύουσα της Αχαΐας, ξεφορτώθηκαν το άγχος της "επιβίωσης" τους στην πρώτη τη τάξει κατηγορία.

Εκ των κύριων λόγων αυτής της επιτυχίας, ήταν ο Μάικλ Πορίνι, ο οποίος είχε 7 πόντους όλους κι όλους, αλλά την κρισιμότερη στιγμή (στην εξέλιξη του 59-51 σε 59-62, στο 36'). Ποιο είναι αυτό το παιδί που εμφανίστηκε στην πόλη, τον Γενάρη;

Το 2005 έγινε πρωταθλητής, με τους Massillon Washington High School Tigers. Στο football. Ήταν ο starter, στη θέση του cornerback (ελληνικά, αμυντικός). Το 2006 επρόκειτο να γίνει ο linebacker (πάλι αμυντικός, πίσω από τη γραμμή -και όχι στη γωνία), αλλά ένας τραυματισμός τον κράτησε μακριά από τα γήπεδα. Του football. Γιατί τότε ήταν που ο Μάικλ Πορίνι αφοσιώθηκε στο μπάσκετ.

Ο "Μike P" (για τους φίλους) ασχολείτο και με τα δυο σπορ, ως γυμνασιόπαιδο, αλλά η... μοίρα τον έστειλε στην αγκαλιά της πορτοκαλί μπάλας. Πριν καν επικεντρώσει στο basketball, ήταν ήδη ο τέταρτος καλύτερος πόιντ γκαρντ του Οχάιο (όπου γεννήθηκε -για την ακρίβεια στο Μασίλιον) και το Νο15 καλύτερο prospect του state. Στην τρίτη χρονιά (από τις 4), στο -ας πούμε- λύκειο, είχε 15.4 π., με 45% στα εντός παιδιάς, 6.6 ριμπ., 7.6 ασίστ και 4.5 κλεψ.

Στα highlights του ήταν τέσσερα triple-doubles και ένα quadruple-double (15π., 11 ριμπ., 10 ασίστ και 10 κλεψ., εναντίον του Hudson). Ήταν ο ηγέτης των Tigers, τη σεζόν 2005-06, αλλά έμειναν στα ημιτελικά, με εκείνον να μπαίνει στην All Ohio Team. Ο προπονητής του, Ματ Κρίμερ έλεγε πως " είναι εκπληκτικά αθλητικός, δυνατός και εκρηκτικός. Δεν μου αρέσουν μόνο οι δυνατότητες που έχει, αλλά και η ικανότητα που διαθέτει να κάνει τους άλλους καλύτερους, μαζί και η ενέργεια και η δύναμη που φέρνει στο παρκέ".

Όταν ήλθε η ώρα να διαλέξει κολέγιο (τον Σεπτέμβριο 2006) "δεν είχα μεγάλη ζήτηση, γιατί έπαιζα δύο σπορ και κατά συνέπεια δεν είχα καταφέρει να δώσω όλα τα ματς της όποιας σεζόν, κάτι που έκαναν όσοι είχα απέναντι μου". Για αυτό και έκρινε πως το Western California του ταίριαζε καλύτερα. " Ως πρωτοετής, είχαν μια αξιοπρεπή χρονιά. Χρειάστηκε να κουβαλήσω αρκετά την ομάδα, οπότε αναγκάστηκα και να ωριμάσω".

Υπήρξαν και άλλα συμβάντα που τον υποχρέωσαν να μεγαλώσει πριν την ώρα του. Κατ' αρχάς, πατέρας δεν υπήρχε στο σπίτι. Μόνο η μητέρα του Τότι και τα αδέλφια του Τζάρεντ και Κόρι. Η καθημερινότητα ήταν δύσκολη και τίποτα δεν εθεωρείτο δεδομένο. Αυτό ήταν που τον έκανε να θέλει να επιτύχει.

Κάτι άλλο που τον υποχρέωσε να ωριμάσει ήταν οι αλλαγές στα junior colleges. Πήγε στο Panama City, στο North Carolina West Carolina University, το Florida Gulf Coast State College "και έπρεπε κάθε φορά να προσαρμόζομαι το συντομότερο δυνατό, ώστε να επιστρέψω στην Division I".

Το έκανε για το Kent State "που ήταν και κοντά στο σπίτι μου! Επίσης, ταίριαζε το παιχνίδι μου στο πρόγραμμα. Έμαθα να παίζω πιο σκληρά, να είμαι ηγέτης, αλλά και να βελτιώνομαι". Το 2011, όταν οι Golden Flashes πήραν τον τίτλο της regular season, αναδείχθηκε "καλύτερος αμυντικός παίκτης" στη MAC (Mid American Conference, όπου ήταν ο μόνος που είχε κατά μ.ο. περισσότερους από 9π., 5 ασίστ και 4 ριμπ., για δυο σεζόν).

Στην παρουσίαση του κολεγίου του, όπου φορούσε το Νο2 (το αγαπημένο του 3, το είχε ο Ράνταλ Χοτ -έτερος γκαρτ- ενώ όπως είπε ο ίδιος "το Kent State ήταν η δεύτερη ευκαιρία μου"), αναφερόταν ως "ένας εκ των πιο πολυτάλαντων αμυντικών της περιφέρειας, καθώς μπορεί και αναλαμβάνει παίκτες από τέσσερις θέσεις (όλες πλην του σέντερ)".

" Η άμυνα είναι η μεγαλύτερη δύναμη μου. Ξέρω πως μπορώ να αναλάβω οποιονδήποτε. Να κάνω ό,τι σκέφτεται ο κόουτς πως χρειάζεται για να νικήσουμε". Και ναι, το football έπαιξε το ρόλο του σε αυτό. "Aπό παιδί, μου μάθαιναν να διεκδικώ και να παίρνω τις μπάλες. Λατρεύω η άμυνα μου να γίνεται επίθεση. Ένα γρήγορο κλέψιμο, ένα λάθος σου δίνει αιφνιδιασμό και εύκολους πόντους. Αλλάζεις το παιχνίδι. Μου αρέσει πολύ να βρίσκω αυτές τις στιγμές και να επηρεάζω τους αγώνες". Αναγνώριζε ότι με το σουτ έχει ένα θέμα (και δη το τρίποντο) και δεσμεύτηκε να το δουλέψει.

Όταν τελείωσε το κολέγιο, ήταν 23 χρόνων. Στο nbadraftblog.com είχε πει ότι " παίζω με αποφασιστικότητα και δεν παραιτούμαι ποτέ. Θέλω να μαθαίνω περισσότερο και να κάνω ό,τι χρειάζεται για τη νίκη".

Δουλειά στο ΝΒΑ δεν βρήκε, αλλά δεν κάθισε να σκάσει. Πήγε στο Plan B. Δηλαδή, στην Ευρώπη. Τον Αύγουστο του 2012 υπέγραψε στην Κολεγί Σπορτ, στην Α2 Τουρκίας. " Όταν ήμουν μικρότερος, ήθελα να γίνω επαγγελματίας. Να πάω στο ΝΒΑ. Αυτό τώρα, πρέπει να μπει στην αναμονή, γιατί χρειάζεται να τακτοποιήσω κάποια άλλα πράγματα. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, κάποια στιγμή θα φτάσω εκεί", είχε πει όταν ανακοινώθηκε από τους γείτονες, μαζί με ότι "νιώθω ευλογημένος", αλλά και πως "είχα προτάσεις από τις ΗΠΑ, αλλά έκρινα πως το καλύτερο είναι να πάω στην Ευρώπη". Εκεί είχε 13.8 πόντους, 6.2 ριμπάουντ και 4.6 ασίστ ανά αγώνα.

Οι Πορίνι και Έβανς στο Kent State

Το καλοκαίρι επέστρεψε στην πατρίδα και αναζήτησε κάτι καλύτερο. Ώσπου τον Γενάρη προέκυψε η πρόταση των Τρικάλων (τον κάλεσαν να καλύψει το κενό του Μουτακαμπίρ). Στα συν της θεσσαλικής ομάδας ήταν... η παρουσία του Κρις Έβανς στο ρόστερ, συμπαίκτη του στο Kent State. " Δεν θα είναι πρόβλημα ότι έχασα το πρώτο μισό της σεζόν. Δούλεψα πάρα πολύ σκληρά, ώστε να μπορώ να είμαι έτοιμος να παίξω με το που με ζητήσουν. Δεν έχω δικαιολογίες".