Πως ήρθαν και πως έγιναν οι "πράσινοι", οι περισσότεροι εκ των οποίων έδειξαν ένα διαφορετικό πρόσωπο μετά τη συνεργασία τους με τον "Ζοτς".

Αναλυτικά οι παίκτες του Παναθηναϊκού:

Μιλένκο Τέπιτς (μ.ό. 2,5 π., 1,1 ρ., 0,7 ασ.)

Η τελευταία χρονιά του (2008-09) στην Παρτιζάν Βελιγραδίου, καθώς και το Ευρωμπάσκετ 2009 (μ.ό. 8 π., 2,8 ρ., 1,1 ασ.) απέχουν έτη φωτός από τις δύο επόμενες στον Παναθηναϊκό. Από τους 9,7 πόντους, 3,5 ριμπάουντ και 3,3 ασίστ την περίοδο 2008-09, ο μέσος όρος του καταποντίστηκε σε 3,5 πόντους, 2,1 ριμπάουντ και 1 ασίστ την περίοδο 2009-10, ενώ οι εφετινοί αριθμοί του ήταν ακόμη πιο χαμηλοί (μ.ό. 2,5 π., 1,1 ρ., 0,7 ασ.). Σαφώς και η απόδοσή ενός αθλητή δεν μετριέται μόνο με αριθμούς, αλλά ο Σέρβος γκαρντ δεν έχει ακόμη δικαιώσει τον «Ζοτς» για την επιλογή του πριν από δύο καλοκαίρια και ενώ διαθέτει αθλητικά προσόντα, φοβερή ενέργεια και εργατικότητα στις προπονήσεις δεν έχει αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητές του.

Αλεξ Μάριτς (μ.ό. 3,5 π., 3,5 ρ., 0,6 κλ.)

Εξαιτίας της τρίμηνης απουσίας του λόγω του σοβαρού τραυματισμού και της επέμβασης στον τρικέφαλο ο Σερβοαυστραλός σέντερ δεν μπορεί να κριθεί με ακρίβεια για την απόδοσή του στο παρκέ. Οι αριθμοί του σε σχέση με την περυσινή περίοδο στην Παρτιζάν Βελιγραδίου έχουν υποστεί καθίζηση (από 12,1 π., 6 ρ. και 1 ασ. έπεσε στους 3,5 π., 3,5 ρ. και 0 ασ.), ωστόσο η αίσθησή μας είναι ότι στους αγώνες που πάτησε το παρκέ (τρία ματς με την Μπαρτσελόνα στα πλέι οφ και στον τελικό με την Μακάμπι) ήταν αρκετά χρήσιμος, κάτι που παραδέχονται και οι συμπαίκτες του.

Στράτος Περπέρογλου (μ.ό. 7,1 π., 2,3 ρ., 0,7 ασ., 0,5 κλ.)

Ο βασικός άξονας βελτίωσής του σε σχέση με την τελευταία χρονιά του στον Πανιώνιο (2006-07) εντοπίζεται στη ικανότητά του να ποστάρει τους αντιπάλους του. Αν λάβει κανείς υπόψη ότι ελάχιστοι ψηλοί στην Ευρώπη (από την Μπαρτσελόνα μόνο ο Εράζεμ Λόρμπεκ, από τη Σιένα μόνο ο Κριστόφ Λαβρίνοβιτς, κ.ο.κ.) κατέχουν την τέχνη του ποσταρίσματος, είναι πολύ σημαντικό για έναν φόργουορντ και κατ’ επέκταση για τον Παναθηναϊκό του Ομπράντοβιτς το γεγονός ότι έχει προσθέσει το «post up» παιχνίδι στο ρεπερτόριό του, με αποτέλεσμα να είναι πιο απειλητικός και χρήσιμος στην επίθεση των πρωταθλητών Ευρώπης.

Μάικ Μπατίστ (μ.ό. 13,3 π., 5,5 ρ., 0,8 ασ., 0,8 κλ., 0,9 τ.)

Ο 34χρονος Αμερικανός αποτελεί, όχι μόνο την επιτομή της βελτίωσης, αλλά και της ριζικής αλλαγής αγωνιστικής ταυτότητας. Οταν υπέγραψε στον Παναθηναϊκό ερχόμενος από τους Μέμφις Γκρίζλις το καλοκαίρι του 2003, ο «Big Mike» ήταν σμολ φόργουορντ, έπαιζε με πρόσωπο προς το καλάθι και πόσταρε σπανίως. Επειτα από οκτώ χρόνια με προπονητή τον «Ζοτς» ο Μπατίστ παίζει πια σέντερ, θεωρείται ο κορυφαίος ψηλός στην εκτέλεση του «pick and roll», είναι αυθεντία στα λεγόμενα «hedge out» και πραγματικά αποτελεί πρότυπο εργατικότητας και επιμονής, ώστε να διδαχθεί (και να αριστεύσει σε) μια θέση, την οποία δεν είχε παίξει ποτέ στην καριέρα του.

Αντώνης Φώτσης (μ.ό. 8,4 π., 5,1 ρ., 0,8 ασ., 0,8 κλ., 0,7 τ.)

Διάγοντας την τρίτη χρονιά του στον Παναθηναϊκό (2008-), ο «Batman» αποδίδει το καλύτερο μπάσκετ (πιθανώς) στην καριέρα του. Πιο ώριμος από ποτέ, με μεγαλύτερη συγκέντρωση και σοβαρότητα και αδυνατισμένος κατά 12 κιλά σε σχέση με την περυσινή χρονιά, αποτελεί βαρόμετρο και η συμβολή του ήταν καταλυτική στους αγώνες που έκριναν στόχους αναφορικά με την πρόκριση στο Φάιναλ Φορ και την κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Δεν ήταν μόνο οι 10 πόντοι - 6 ριμπάουντ, 11 πόντοι – 6 ριμπάουντ στα δύο τελευταία ματς της σειράς με την Μπαρτσελόνα ή οι 14 πόντοι – 3 ριμπάουντ και 5 π. – 7 ρ. - 2 τ. στον ημιτελικό και στον τελικό αντίστοιχα. Ηταν η λυσσαλέα άμυνα με τα πόδια και όχι στο υψηλότερο σημείο (όπως συνήθιζε) και το «διάβασμα» των αντιπάλων του, που τον καθιστούν αναντικατάστατο στον Παναθηναϊκό.

Ρομέιν Σάτο (μ.ό. 9 π., 3,9 ρ., 1,1 ασ., 0,7 κλ.)

Με ποσοστά 66,7% στα πλέι οφ και 50% στο Φάιναλ Φορ στα σουτ τριών πόντων (σε σχέση με το περυσινό 39,6% στη Σιένα) ο Κεντροαφρικανός έχει αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στο εκτελεστικό κομμάτι και ειδικά στα σουτ εν στάσει, χωρίς να χρειαστεί δηλαδή να ντριμπλάρει και να δημιουργήσει για τον εαυτό του ή να κινηθεί με κατεύθυνση προς το καλάθι. Τα τρία τρίποντα που πέτυχε στον τελικό με την Μακάμπι Τελ Αβίβ «απογείωσαν» τον Παναθηναϊκό σε διψήφιες διαφορές και πλέον το επόμενο στοίχημα για τον εκρηκτικό γκαρντ (που ήταν «άφαντος» ως τον δεύτερο αγώνα με την Μπαρτσελόνα) είναι να βελτιώσει τη δημιουργικότητά του για τους συμπαίκτες του, αν και πιθανότατα για αυτό να μην φθάνει η πρώτη χρονιά του στην Αθήνα.

Ντρου Νίκολας (μ.ό. 9,8 π., 1,1 ρ., 1,7 ασ.)

Ανέκαθεν, ο Αμερικανός ήταν «combo guard», ένας παίκτης, ο οποίος στις προηγούμενες ομάδες του (Μπενετόν Τρεβίζο, Εφές Πίλσεν) λειτουργούσε καλύτερα έχοντας την μπάλα στα χέρια του. Η αποχώρηση, ωστόσο, των «μετρ» στη δημιουργία Βασίλη Σπανούλη και Σαρούνας Γιασικεβίτσιους το περασμένο καλοκαίρι ήταν η αιτία για το στοίχημα που έβαλε μαζί με τον «Ζοτς», ούτως ώστε να δημιουργεί καταστάσεις προς όφελος των συμπαικτών του και όχι μόνο για τον εαυτό του. Διατηρώντας το «δολοφονικό» σουτ, ο απόφοιτος του Μέριλαντ βελτίωσε το παιχνίδι του στο «pick and roll», απέκτησε μεγαλύτερες ευθύνες από αυτές του δεινού εκτελεστή και αισθάνεται την ικανοποίηση ότι μπορεί να κάνει πολύ περισσότερες δουλειές στο παρκέ στη δεύτερη χρονιά του στον Παναθηναϊκό.

Κώστας Τσαρτσαρής (μ.ό. 5,5 π., 3 ρ., 0,6 ασ., 0,6 κλ.)

Προτού υπογράψει στον Παναθηναϊκό (καλοκαίρι του 2002) οι περισσότεροι τόν θεωρούσαν ως έναν από τους πλέον ταλαντούχους σμολ φόργουορντ. Μόλις τόν παρέλαβε ο Ομπράντοβιτς ο Κώστας Τσαρτσαρής άρχισε να μεταμορφώνεται σε έναν από τους καλύτερους παόυερ φόργουορντ/σέντερ, ο οποίος καλύπτει με την ίδια ευκολία αμφότερες τις θέσεις. Χάρη στη σκληρή δουλειά του, ο παλαιότερος παίκτης του Τριφυλλιού (προσμετρώντας τα εννέα σερί χρόνια του στην ομάδα, ειδάλλως ο Φώτσης αγωνίζεται στον ΠΑΟ από την περίοδο 1997-98, αλλά διακεκομμένα) συγκαταλέγεται στην αφρόκρεμα της Ευρώπης και δεν είναι τυχαίο ότι ο «Ζοτς» εισηγείται κάθε φορά την ανανέωση του συμβολαίου του γνωρίζοντας ότι μπορεί να περιμένει πολλά από τον διεθνή άσο τόσο στην άμυνα (ταχύτητα, δύναμη) όσο και στην επίθεση (κινήσεις με πλάτη, μακρινό σουτ).

Δημήτρης Διαμαντίδης (μ.ό. 12,5 π., 3,9 ρ., 6,2 ασ., 1,6 κλ.)

Θα ήταν άδικο αν υποστήριζε κανείς ότι ο εφετινός «MVP» της Ευρωλίγκας δεν είχε ηγετικές ικανότητες την τελευταία χρονιά του (2003-04,) και όχι μόνο, στον Ηρακλή. Στον Παναθηναϊκό του «Ζοτς», ωστόσο, καλλιέργησε την ηγετική προσωπικότητα, εξελίχθηκε εντός και εκτός γηπέδου, με αποκορύφωμα την εφετινή χρονιά, στην οποία –ελλείψει των περυσινών πρωτοκλασάτων περιφερειακών Σπανούλη και «Σάρας»- χρειάστηκε να κάνει ακόμη μεγαλύτερη υπέρβαση αυξάνοντας την επιθετικότητά του και τον ηγετικό ρόλο στο παρκέ. Απέκτησε ισχυρότερη φωνή στα αποδυτήρια, στα δύσκολα βγήκε μπροστά και συγκίνησε τους συμπαίκτες του καλώντας τους Τσαρτσαρή και Μπατίστ για να σηκώσουν μαζί το τρόπαιο της Ευρωλίγκας. Ο Διαμαντίδης πήγε ως πολύ καλός παίκτης στον ΠΑΟ και έγινε ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας που αγωνίζεται αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη.

Ιαν Βουγιούκας (μ.ό. 4,1 π., 1,1 ρ.)

Ο 26χρονος σέντερ βρίσκεται ακόμη στην περίοδο προσαρμογής. Στην πρώτη χρονιά του, πάντως, με τους Πράσινους έχει αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, έχει αποδείξει στον προπονητή του ότι ορθώς έπραξε εισηγούμενος την απόκτησή του το περασμένο καλοκαίρι και συνεχώς βελτιώνεται. Στο πρώτο ουσιαστικά (γιατί είχε συμμετάσχει και με τον Ολυμπιακό στο Βερολίνο το 2009) Φάιναλ Φορ της καριέρας του, ο Βουγιούκας είχε ποιοτικά λεπτά συμμετοχής, βοήθησε στην «εξόντωση» του Σοφοκλή Σχορτσανίτη, ενώ με την εμφάνισή του (10 π., 2 ρ. σε 15’) στον τέταρτο αγώνα των πλέι οφ με την Μπαρτσελόνα συνυπέγραψε την ιστορική πρόκριση.

Νικ Καλάθης (μ.ό. 4,8 π., 1,6 ρ., 1,5 ασ.)

Πριν από δύο μήνες ο 22χρονος γκαρντ αλλού πατούσε και αλλού βρισκόταν προκαλώντας δυσμενή σχόλια για τις εμφανίσεις του και αδυνατώντας να προσφέρει χείρα ουσιαστικής βοηθείας στον αρχηγό Διαμαντίδη. Δούλεψε, όμως, με υπομονή και επιμονή, κατέγραψε στον σκληρό δίσκο του μυαλού του τις οδηγίες του «Ζοτς», αποστήθισε τα «DVD» με τις φάσεις και τις κινήσεις των Χουάν Κάρλος Ναβάρο και Μπο Μακ Κάλεμπ και φόρεσε την πανοπλία του διεκδικητή του βραβείου για τον πιο βελτιωμένο παίκτη των τελευταίων 50 ημερών. Με εξωπραγματική απόδοση στα πλέι οφ με την Μπαρτσελόνα και στον ημιτελικό με τη Μοντεπάσκι Σιένα ο μικρός γιος των Καλάθηδων μπήκε δυναμικά στον χάρτη του ευρωπαϊκού μπάσκετ και έχει όλο το μέλλον μπροστά του.

Κώστας Καϊμακόγλου (μ.ό. 3,2 π., 2,4 ρ., 0,6 ασ.)

Διάγοντας την πρώτη χρονιά του στον Παναθηναϊκό ο πρώην αρχηγός του Αμαρουσίου κέρδισε γρήγορα (με τη σκληρή δουλειά, την επιμονή και τη μαχητικότητά του στο παρκέ) την εμπιστοσύνη του προπονητή του, είχε ουσιαστική συμβολή σε σημαντικές νίκες του Τριφυλλιού, αλλά η απειρία του στο κορυφαίο επίπεδο τού στέρησαν λεπτά συμμετοχής στα πλέι οφ με την Μπαρτσελόνα και στο Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας. Οι βασικές δυσκολίες του εντοπίζονται στην αλλαγή θέσης σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια στο Μαρούσι (από «4άρι» καλύπτει κυρίως τη θέση «3»), ωστόσο η εργατικότητά του αποτελεί εφαλτήριο για αγωνιστική βελτίωση στα πλέι οφ της ελληνικής Α1 και στη δεύτερη χρονιά του στον Παναθηναϊκό.