Τρέφεται με μπάσκετ, αναπνέει μπάσκετ, μιλάει για μπάσκετ... 25 ώρες το 24ωρο, αυτή είναι η ζωή του. Ο Δημήτρης Ιτούδης άλλαξε στέκια, μετακόμισε από τη Μόσχα στην Κωνσταντινούπολη, δεν άλλαξε όμως συνήθειες. Παραμένει στο ελίτ επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αυτή τη φορά με την Φενέρμπαχτσε των 30 εκατομμυρίων οπαδών, έχοντας πάντα στο μυαλό και στην καρδιά του, αλλά και στην καθημερινότητά του την Εθνική με την οποία θα βρίσκεται σε λίγους μήνες στο Παγκόσμιο Κύπελλο στις Φιλιππίνες, την Ιαπωνία και την Ινδονησία.

Το SPORT24 ταξίδεψε -οδικώς- στην Κωνσταντινούπολη για να συναντήσει τον πολυνίκη προπονητή και στη διάρκεια αυτών των αρκετών ωρών με τις αμέτρητες εναλλαγές τοπίων και καιρικών συνθηκών, μετρούσε αντίστροφα μέχρι το ραντεβού που δόθηκε στην όμορφη Ulker Sports Arena. Ο coach Ιτούδης ήταν εκεί, συνεπής και έτοιμος για μία μπασκετική συζήτηση που είναι πάντα ανοιχτός να κάνει, ακόμη κι αν κάποιες ερωτήσεις, όπως για παράδειγμα αυτές που αφορούν μεταγραφικούς στόχους, θα προτιμούσε να τις αποφύγει.

Πώς είναι η ζωή στην Τουρκία και ποιες είναι οι διαφορές σε σχέση με τη ζωή στη Μόσχα;

"Καταρχάς ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Σε ευχαριστώ που είσαι εδώ. Όλα είναι νορμάλ, όπως είναι η ζωή ενός επαγγελματία προπονητή. Η καθημερινότητά μας είναι αυτή που ορίζει αρκετά πράγματα. Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις είναι πάρα πολλές, υπάρχουν πολλά ταξίδια, πολλές συναντήσεις, πολλές προπονήσεις.

Ο καιρός μέχρι και σήμερα ήταν καλοκαιρινός. Μιλάμε για 18 βαθμούς και είμαστε στο τέλος Ιανουαρίου. Αυτή είναι μια ειδοποιός διαφορά σε σχέση με τη Μόσχα. Επίσης μια άλλη ειδοποιός διαφορά είναι ότι από το διαμέρισμά μου βλέπω τη θάλασσα, ενώ στη Μόσχα είχα στον τοίχο του γραφείου μια τεράστια εικόνα με την ελληνική θάλασσα".

Πώς αντιμετωπίζεται η κίνηση και πως διαμορφώνεται το πρόγραμμα για να μην μπλέκετε πολύ σε αυτή τη συνθήκη;

"Και εδώ και στη Μόσχα προσπαθώ να κάνω τη ζωή και τη δική μου και της οικογένειάς μου, όσο το δυνατόν πιο απλή, δηλαδή το σπίτι μας να είναι κοντά στο σχολείο, στο super market, δηλαδή να μην χρειάζεται να μπλέκουμε με την κίνηση. Κι εδώ κάπως έτσι έστησα τη ζωή μου, δεν μπλέκω σε μεγάλη κίνηση, εκτός κι αν υπάρχει κάποια υποχρέωση και πρέπει να πάω στην ευρωπαϊκή πλευρά και πρέπει να περάσω τη γέφυρα. Εκεί ό,τι και να κάνεις θα φας πάνω από μία ώρα στην κίνηση.

Εντούτοις προσπάθησα να οργανώσω τη ζωή μου όσο πιο απλά γίνεται, με προτεραιότητες που έχουν να κάνουν με τη δουλειά, δηλαδή την προπόνηση. Συνήθως δουλεύουμε τις πρωινές ώρες. Γύρω στις 9:30 πάμε στο γραφείο, περιμένουμε τους αθλητές, κάνουμε τα meeting με τους προπονητές και γύρω στις 12 με 12:30 ξεκινάμε το βίντεο, πιο πριν μπορεί να έχουν βάρη και μπαίνουμε στη διαδικασία να ολοκληρώσουμε την προπόνηση. Μετά οι αθλητές έχουν το εστιατόριο εδώ, που μπορούν να φάνε και περάσουν έτσι το πρωινό κομμάτι της ημέρας, ούτως ώστε να αφιερώσουν το υπόλοιπο στην οικογένειά τους, που είναι πολύ σημαντικό".

Τα playoffs είναι η πεμπτουσία

Πολύ εύκολη ερώτηση, αλλά είναι η ερώτηση που κάνει όλος ο κόσμος. Γιατί είναι φέτος τόσο ανταγωνιστική η EuroLeague;

"Πρώτον, να επισημάνω ότι πάντα ήταν ανταγωνιστική η EuroLeague. Ίσως δεν υπήρχε αυτή η διαφορά, δηλαδή οι τέσσερις πρώτες ομάδες, δεν θυμάμαι αν είναι τέσσερις τώρα ή παραπάνω, να έχουν διαφορά μία ή δύο νίκες από την έξοδο από τα playoffs.

Θεωρώ ότι (παίζει ρόλο και) ο τρόπος που αγωνίζονται οι ομάδες σε συνδυασμό και με τις αποφάσεις των διαιτητών, την ισονομία. Ανθρώπινα λάθη θα υπάρχουν πάντα και σε παιχνίδια δικά μας και στων άλλων, αλλά θεωρώ ότι υπάρχει μια διαφορά αν θέλεις σε σχέση με τα εγχώρια πρωταθλήματα. Ο τρόπος που προσεγγίζουν το παιχνίδι είναι ο ίδιος είτε με γεμάτο γήπεδο εδώ, εκτός έδρας ή αλλού. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για να κάνει την προετοιμασία ένας προπονητής. Υπάρχουν διαφορές από διαιτητή σε διαιτητή και δεν θέλω να επικεντρωθώ στο κομμάτι της διαιτησίας, είναι όμως σημαντικό να ξέρεις ότι θα έχεις περίπου την ίδια διαιτησία όπου και να παίζεις.

Η δυναμική των ομάδων είναι ίδια ή πολύ κοντά. Αλλάζει η δυναμική των ομάδων σε σχέση με τους τραυματισμούς. Οι τραυματισμοί δυστυχώς παίζουν μεγάλο ρόλο. Έχουν να κάνουν με την καταπόνηση των αθλητών ή και με την ατυχία πολλές φορές, γιατί άλλοι είναι μυϊκοί τραυματισμοί, άλλοι οι οστικοί.

Αλλά θεωρώ ότι όταν η δική μου ομάδα απώλεσε τον Γουίλμπεκιν και τον Μότλεϊ την ίδια χρονική στιγμή, για πάνω από έναν μήνα, δεν είναι τόσο εύκολο να το αντικαταστήσεις αυτό, δεδομένου ότι έχουμε πάρει και τον Μπιέλιτσα, που ακόμα δεν έχει εμφανιστεί στο παρκέ. Όχι επειδή δεν θέλει, αλλά επειδή κουβαλάει τραυματισμούς από την Εθνική και τις υποτροπές που έπαθε. Είναι ξεκάθαρο λοιπόν πως παίζουν και οι τραυματισμοί το ρόλο τους.

Ένας άλλος λόγος είναι ότι Every Game Matters (σσ. το μότο της διοργάνωσης). Έχει να κάνει με τον τρόπο της διεξαγωγής του πρωταθλήματος. Στο NBA με όλα αυτά τα παιχνίδια, που ουσιαστικά έχουν σχεδόν το ίδιο format με back-to-back παιχνίδια και καταπόνηση, μπορείς να χάσεις κάποια ματς και να πεις ότι θα ξεκουράσω τον καλό μου παίκτη, να τον έχω αργότερα. Εδώ δεν υπάρχουν τέτοια.

Δοθείσης της ευκαιρίας, θεωρώ η ερώτησή σου ήταν ως το προς πόσο ανταγωνιστικό και όμορφο είναι το πρωτάθλημα και συμφωνώ μαζί σου. Αλλά για ποιο λόγο ένα πρωτάθλημα το οποίο το κάνουμε να έχει περισσότερα παιχνίδια και από εκεί που υπήρχαν 16 ομάδες και προκρίνονταν οι 8 στα play-offs, δηλαδή ένα 50%, έγιναν 18 και πάλι προκρίνονται οι 8; Μειώσαμε το ποσοστό. Αντίθετα στο NBA οι 16 από τους 30 προκρίνονται, πάνω από το 50%. Και τι έκανε το NBA; Έχει βάλει το Play-In. Δηλαδή το πρόγραμμα της 14^ης, 15^ης, 16^ης, 17^ης και 18^ης ομάδας, μπορεί να είναι εφάμιλλο και ένας δύο τραυματισμοί να επηρέασαν τη διεξαγωγή, οπότε ας βάλουνε και ένα Play-In για να δώσουμε μια «άγρια» ομορφιά.

Κάτι που μπορεί να αποκαλύψω πρώτη φορά σε εσάς και που συζητιέται είναι ότι το NBA σκέφτεται να βάλει ένα μικρό τουρνουά στις ομάδες που δεν θα είναι στα play-offs και ο νικητής αυτού του τουρνουά, μεταξύ των ομάδων που είναι τελευταίες, να είναι αυτός που θα έχει το lottery pick στο Draft το καλοκαίρι. Δηλαδή αυτό που θέλω να πω είναι ότι η Λίγκα ενδιαφέρεται, προσπαθεί να βρει τρόπους να κάνει ακόμα πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα, να μην έχει καμία σκιά, ενώ εδώ αυξηθήκαμε σε 18 ομάδες, προκρίνονται οι 8 και θέλουμε να πούμε ότι το πρόγραμμα της 9^ης ή της 10^ης ομάδας θα είναι κακό.

Και δεν τα λέω τώρα αυτά, τα έλεγα και όταν ήμουν στην ΤΣΣΚΑ που είχαμε έξι στα έξι συνεχόμενα Final Four. Το τόνιζα και τότε και τώρα. Σε αυτό το επίπεδο που βρισκόμαστε στο επαγγελματικό μπάσκετ, τα play-offs είναι η πεμπτουσία του αθλήματος. Δεν μπορεί ξαφνικά σε ένα robin round system (σσ. που παίζουν όλοι εναντίον όλων) με τόσα παιχνίδια, με play-offs, ξαφνικά να πηγαίνουμε στο Final Four. Δηλαδή ενώ ακολουθούμε το NBA σε πολλά, μετά ξαναγυρνάμε στο νοκ-άουτ παιχνίδι".

Ήθελα να την κάνω πιο μετά αυτή την ερώτηση, αλλά επειδή έβαλες στη συζήτηση το Play-In και τα λες αυτά πολύ καιρό και επειδή έχεις πει και για το Final Four ότι ίσως θα ήταν πιο δίκαιο να υπάρχουν σειρές play-offs, έχεις σκεφτεί ποτέ μετά από 10-15 χρόνια να γίνεις παράγοντας από άλλο πόστο και να παίρνεις εσύ τις αποφάσεις;

"Δεν το έχω σκεφτεί αυτό καθόλου, δεν κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια, αλλά θεωρώ ότι ένας άνθρωπος που προέρχεται από την προπονητική θα μπορεί να βοηθήσει αρκετά, σε συνδυασμό και με έναν παίκτη, όπως είναι τώρα ο Ντέγιαν (Μποντιρόγκα) καλή ώρα, που είχα την τιμή και τη χαρά να είναι φίλος μου, αλλά και παίκτης μου στον Παναθηναϊκό. Άνθρωποι σε καίριες θέσεις μπορούν να βοηθήσουν στην εξέλιξη του αθλήματος.

Από αυτή την άποψη, μου δίνεις μια καλή πάσα (να πω), έχοντας και τη θέση του προέδρου του συνδέσμου των προπονητών της EuroLeague, (ότι πρέπει) να ρωτούνται οι προπονητές για θέματα που αφορούν και τους αθλητές και την εξέλιξη της διοργάνωσης, διότι οι προπονητές είναι αυτοί που διαχειρίζονται αυτούς τους αθλητές , οι προπονητές είναι αυτοί που σκέφτονται 24 ώρες το 24ωρο μπάσκετ.

Είναι λογικό οι αθλητές να ξεκουράζουν το μυαλό τους, να έχουν κι άλλες υποχρεώσεις. Για αυτό έχω πει σε αρκετούς αθλητές που είχα την τιμή να συνεργαστώ μαζί τους και έχουν περάσει τώρα στην άλλη όχθη «welcome to the club, τώρα δεν θα σκέφτεστε μόνο για τον εαυτό σας, αλλά για άλλους 16-17 ή για όλο το κλαμπ», είναι πολύ σημαντικό αυτό".

Για όλους αυτούς τους λόγους που είπαμε ότι η EuroLeague είναι πιο ανταγωνιστική από ποτέ, είναι και για εσάς πλέον πιο δύσκολο να ρισκάρετε με Αμερικανούς παίκτες είτε από το NBA, είτε από άλλες διοργανώσεις;

"Καλά το τοποθέτησες, με την έννοια του ρίσκου. Παραδείγματος χάρη εμείς φέτος έχουμε έναν rookie από το NBA και την G-League, μιλάω για τον Κάρσεν Έντουαρντς, ο οποίος χρειάζεται προφανώς αρκετή διδαχή. Θα βάλω μία συνιστώσα. Όταν δείχνεις το βίντεο και λες ότι πρέπει να αντιμετωπίσει πχ. τον Γκριγκόνις, για αυτόν είναι ένας άγνωστος παίκτης, δεν τον έχει παίξει ποτέ, δεν τον έχει δει τον Γκριγκόνις στη Ζάλγκιρις, στον Παναθηναϊκό, στην ΤΣΣΚΑ, για να έχει εικόνες, δεν έχει παίξει σε αυτό το επίπεδο.

Άρα, λοιπόν, η διδασκαλία και η προσέγγιση προς αυτόν είναι διαφορετική. Θα πρέπει και ο ίδιος να δει περισσότερο φιλμ, να προσαρμοστεί στον τρόπο διαιτησίας, στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονται μέσα στο παιχνίδι, στη σημαντικότητα της διοργάνωσης, στους φιλάθλους, τα ταξίδια, στο γιατί υπάρχουν περιορισμοί, δηλαδή γιατί πρέπει 5 ξένοι να ξεκινούν στο τουρκικό πρωτάθλημα, ενώ μετά (στην EuroLeague) να ξεκινούν 9. Όλα αυτά μπορεί να φαντάζουν απλά για τον κόσμο, αλλά όταν ο άλλος πρέπει να αποδώσει μέσα από μια τέτοια διαφορετικότητα, το κάνει πολύπλοκο".

Ο αθλητισμός δεν πρέπει να διχάζει, αλλά να ενώνει

Σου λείπει η ΤΣΣΚΑ από την EuroLeague;

"Η ΤΣΣΚΑ θα πρέπει να είναι στην EuroLeague, όχι μόνο η ΤΣΣΚΑ, και η Ζενίτ και Ούνικς, που είχαν προγράμματα πολύ δυνατά και θεωρώ ότι κάποια στιγμή (θα επιστρέψουν). Προφανώς δεν το συνδέω το θέμα του να χάνονται ανθρώπινες ζωές, είμαι εναντίον σε οποιαδήποτε μορφή βίας. Θεωρώ ότι δυστυχώς αυτό είναι κάτι που υπάρχει ανά τον κόσμο, υπάρχουν πολλές εκφάνσεις βίας στον κόσμο. Ο αθλητισμός πρέπει να ενώνει, όχι να διχάζει. Αυτή είναι μια ερώτηση που αφορά την πολιτική αν θέλεις μορφή της διοργάνωσης.

Για την ΤΣΣΚΑ ως οργανισμό, της οποίας ηγήθηκα για αρκετά χρόνια μαζί με τους συνεργάτες μου και είναι τιμή μου, θεωρώ και ελπίζω ότι θα βρεθεί η λύση, ώστε οι ρωσικές ομάδες και δη η ΤΣΣΚΑ να είναι ξανά πίσω στη διοργάνωση και να δώσει μια διαφορετική χροιά σε αυτό που ονομάζεται ευρωπαϊκό μπάσκετ, γιατί θεωρώ ότι είναι παράδειγμα προς μίμηση για άλλους, να φτάσουν αυτά τα επίπεδα κι άλλες ομάδες".

Το βλέπεις να συμβαίνει κάποια στιγμή σύντομα;

"Καταρχάς ελπίζω να τελειώσει αυτό που βιώνουν εκατομμύρια κόσμου και επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους. Ελπίζω ότι θα βρεθεί λύση. Δεν είμαι μάντης, ούτε γνωρίζω κάποια πράγματα, τα οποία να μπορώ να μοιραστώ μαζί σας.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διοργάνωση μετόχων, δηλαδή η ΤΣΣΚΑ είναι ισότιμο μέλος, με δικαίωμα ψήφου στη διοργάνωση, αλλά αυτή είναι μια απόφαση άλλων ανθρώπων. Εγώ προσπαθώ ως προπονητής, για το καλό του αθλήματος, να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερες ομάδες, όσο το δυνατόν καλύτερους οργανισμούς, ώστε να υπάρχουν περισσότερες προοπτικές, το οποίο δίνει ταυτόχρονα περισσότερες δουλειές στους συναδέλφους μου, σε εσάς τους δημοσιογράφους.

Άρα υπό αυτό το πρίσμα είμαι υπέρ στην παρουσία όσο το δυνατόν πιο σταθερών ομάδων, οι οποίες έχουν να δείξουν ένα πρόγραμμα".

Δεν σου αρέσει να απαντάς σε φήμες, αλλά τι έγινε με τον Καμπάσο το καλοκαίρι και με τον Ντόρσεϊ το τελευταίο διάστημα;

"Τι έγινε; Δεν έγινε κάτι. Για τον Καμπάσο και για τον Ντόρσεϊ υπήρχαν φήμες ότι έχουν ενδιαφερθεί 15 ομάδες και δεν είναι κάτι το οποίο είναι κρυφό. Υπάρχουν λίγοι παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά, γιατί έχουν την εμπειρία. Ένας από αυτούς είναι ο Καμπάσο, ένας από αυτούς είναι και ο Ντόρσεϊ.

Προφανώς και ενδιαφέρεται και η Φενέρ και η ΤΣΣΚΑ και η Εφές και η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ και άλλες ομάδες. Τυχαία αναφέρω τα ονόματα, αλλά κάποιες από αυτές προφανώς ενδιαφέρθηκαν. Δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να κάνουμε θέμα. Προφανώς είναι μικρή η δεξαμενή.

Ξέρετε οι ατζέντηδες χτυπάνε την πόρτα των κλαμπ και καλά κάνουν, (και μας λένε) ο αθλητής που αντιπροσωπεύω θα είναι ελεύθερος σε δύο εβδομάδες, θα είναι ελεύθερος του χρόνου. Λογικό δεν είναι όταν ένας παίκτης είναι ελεύθερος στην αγορά να υπάρχει ενδιαφέρον από ομάδες που θέλουν να έχουν την καλύτερη δυνατή χημεία και το καλύτερο δυνατό ρόστερ στις τάξεις τους;".

Πάμε στο κεφάλαιο της Εθνικής. Πέρασαν αρκετοί μήνες, έχει γίνει ο απολογισμός; Αυτό το EuroBasket άφησε κάτι θετικό; Δεν πετύχαμε το στόχο μας; Φτάσαμε δύο βήματα μπροστά;

"Δεν ξέρω αν φτάσαμε δύο βήματα μπροστά ή πίσω, αλλά θεωρώ ότι αν βάλουμε κάποιες συντεταγμένες, κάποιες παραμέτρους, έχουμε τα στοιχεία ολοκληρωμένα. Δηλαδή ένα σημαντικό στοιχείο είναι ότι δεν ήμασταν ποτέ όλοι μαζί. Είχαμε πολλούς τραυματισμούς, πολλές ατυχίες, δυστυχώς και δεν καταφέραμε να έχουμε την καλύτερη δυνατή προετοιμασία όλοι μαζί.

Είναι γνωστό τοις πάσι και εσύ το ξέρεις πολύ καλά, ότι έπρεπε να κάνουμε επιλογή μια μέρα πριν ταξιδέψουμε, μάλλον την ίδια μέρα που ταξιδέψαμε, να πάρουμε αθλητές όπως ήταν ο Κώστας Αντετοκούνμπο ή ο Γιώργος ο Παπαγιάννης, οι οποίοι θα έμπαιναν στο πρόγραμμα της ομάδας, ακριβώς επειδή δεν έχουμε τη δυνατότητα ως Ελλάδα να έχουμε 15 ψηλούς, όπως είναι η Γαλλία ή Κροατία που έχει κόψει ξέρω’γω 3 ή 4 ψηλούς, ή όπως αντίστοιχα είναι άλλες ομάδες με τους γκαρντ. Δεν είχαμε αυτή την πολυτέλεια και δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια. Η δεξαμενή μας και εκεί δεν είναι τόσο μεγάλη.

Παρά ταύτα επαναλαμβάνω ότι αν δεν ήμουν σε σύμπνοια και ταύτιση με τις απόψεις του ιατρικού προσωπικού, ότι όντως αυτοί οι αθλητές μετά από αυτό το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και μετά τη συμφωνία με τον Παναθηναϊκό για τον Παπαγιάννη, ότι θα μπει σταδιακά, δεν θα μπαίναμε στη διαδικασία να επιλέξουμε τους αθλητές. Δηλαδή θα παίρναμε κάποιους άλλους οι οποίοι ήταν υγιείς. Επειδή όμως είχαμε αυτή τη διαβεβαίωση, μπήκαμε στη διαδικασία να πάρουμε, κι εγώ προσωπικά να πάρω το ρίσκο μαζί με τους συνεργάτες μου, έτσι ώστε να έχουμε αυτούς τους αθλητές μαζί μας. Προφανώς δεν αποκαταστάθηκαν πλήρως. Όχι ότι δεν θέλανε οι αθλητές, θέλανε και μάλιστα πάρα πολύ και οι δύο και οι περισσότεροι εξ’ αυτών. Αυτή είναι η μία παράμετρος.

Η άλλη παράμετρος είναι το γεγονός ότι στήθηκαν γιγαντοοθόνες, το Ελλάδα -Τσεχία είχε τηλεθέαση έξι εκατομμύρια κόσμου. Αυτά είναι στοιχεία που μου έχουν δώσει από την ΕΡΤ και από την ομοσπονδία, οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτά. Το ότι η Ελλάδα ξαναείδε μπάσκετ, περίμενε να δει τον αγώνα της Εθνικής, είναι ένα βήμα μπροστά.

Επίσης το ότι φάγαμε κάποιες σφαλιάρες, το ότι δεν προχωρήσαμε περαιτέρω στη διοργάνωση, γιατί δεν προχωρήσαμε περαιτέρω στη διοργάνωση, το πώς έγινε αυτό, τα νοκ-άουτ παιχνίδια είναι αυτά άλλωστε, αυτά σε βάζουν στην επόμενη φάση ή σου δίνουν μετά κάποιο μετάλλιο και την επίτευξη του στόχου. Η ομάδα παιχνίδι με το παιχνίδι έδειχνε έναν καλύτερο χαρακτήρα, βελτιωνότανε.

Και φτάνω στο τελευταίο στάδιο, το οποίο είναι το γεγονός ότι ήμασταν έναν χρόνο μαζί και ελπίζω ότι θα είμαστε (ξανά), γιατί οι περισσότεροι ή μάλλον όλοι έθεσαν τον εαυτό τους στη διάθεση της Εθνικής και της Ομοσπονδίας για την επόμενη διοργάνωση. Πολλοί εξ’αυτών και να τους ευχαριστήσω δημόσια, το έκανα και κατ’ιδίαν μέσα από μηνύματα ή τηλεφωνικά, έθεσαν τον εαυτό τους στην προσπάθεια πρόκρισης του Παγκοσμίου και η ομάδα πέτυχε το στόχο της, είναι στο επόμενο Παγκόσμιο. Πολλά συγχαρητήρια λοιπόν στους αθλητές, στους προπονητές, που συνέβαλαν στην επίτευξη αυτού του στόχου.

Ελπίζω να είναι όλοι υγιείς, να είμαστε μαζί. Άρα, η τελευταία παράμετρος είναι το προπονητικό πρόγραμμα, κάποιες προπονητικές ιδέες «δέσανε» και ότι αν συνεχίσουμε στην επόμενη διοργάνωση θεωρώ ότι θα είμαστε καλύτεροι σε ό,τι αφορά τις λεπτομέρειες και αυτό το οποίο μας έλειπε σε κάποια χρονικά διαστήματα ενός παιχνιδιού, όπως ήταν αυτό με τη Γερμανία ή την Τσεχία, σε νοκ-άουτ παιχνίδια.

Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ταυτόχρονα και υπόσχεση ότι αυτή η ομάδα θα κερδίσει γιατί έγινε κάτι καλύτερα, γιατί δεν παίζουμε μόνοι μας. Όμως είναι ακριβώς μια καλή συντεταγμένη ότι είμαστε όλοι μαζί και καταλαβαινόμαστε καλύτερα".

Με ποιο καθαρό μυαλό τώρα, θα άλλαζες κάτι αν γύριζε ο χρόνος πίσω;

"Ο λόγος που κάνεις αυτή την ερώτηση είναι γιατί; Δηλαδή έχασες τον πόλεμο και τώρα πρέπει να αλλάξεις κάτι; Μα τον έχασες εκεί. Τώρα εγώ πρέπει να σου πω on camera τι θα άλλαζα για να βγει τι; Τι θες να βγάλεις από αυτή την ερώτηση; Ποιος είναι ο στόχος; Η εξέλιξη του παιχνιδιού ήταν τέτοια".

Δεν αναφέρομαι στο ματς με τη Γερμανία, αλλά σε όλη την πορεία του καλοκαιριού.

"Τι να άλλαζα; Θα άλλαζα το να ήταν όλοι οι παίκτες υγιείς. Μπορώ να το αλλάξω; Είμαι Θεός; Μπορώ να κάνω όλους τους παίκτες υγιείς; Αυτό θα άλλαζα".

Για το ματς που πήγες να απαντήσεις; Για το ματς με τη Γερμανία, θα άλλαζες κάτι;

"Όχι, τι να άλλαζα τώρα; Είναι εκ του ουκ άνευ να σου πω τι θα άλλαζα. Θα άλλαζα να είχαμε 4 μπλοκ στα σουτ του Βάγκνερ. Τι να αλλάξω; Να μην μπει η μπάλα, να είναι πιο καλά μαρκασισμένα τα σουτ και να τα μπλοκάρουμε".

Πώς ήταν η συνεργασία με τον Γιάννη και πώς ήταν η συνεργασία με τους Μπακς; Γιατί σε μια συνέντευξη που έδωσες στον Ντονάτας Ουρμπόνας, ρωτήθηκες αν ήταν καλή ή αν βοήθησε την Εθνική.

"Δεν ρωτήθηκα αν ήταν καλή".

Αν βοήθησε.

"Ούτε αν βοήθησε ρωτήθηκα. Ρωτήθηκα γενικότερα για τα παράθυρα και το πώς είναι η προετοιμασία. Και απάντησα αυτό στο οποίο ήταν η ουσία, ότι έπρεπε να συνεργαστώ με ανθρώπους των Μπακς, όπως θεωρώ ότι και ο Πέσιτς (σσ. προπονητής της Σερβίας) θα πρέπει συνεργάστηκε με ανθρώπους του Ντένβερ (σσ. λόγω Γιόκιτς) ή ο εκάστοτε προπονητής. Έτσι πιστεύω, δεν το έχω συζητήσει. Μπορεί και να μην είναι έτσι.

Όμως είναι ξεκάθαρο ότι ο Γιάννης είναι ένα μεγάλο asset για τους Μιλγουόκι Μπακς, όπως επίσης είναι για την Εθνική. Έρχεται οικειοθελώς στην Εθνική. Εκεί είναι η ουσία, γύρω από τον Γιάννη χτίζεται το Μιλγουόκι. Άρα, λοιπόν, είναι λογικό να υπάρχουν ανησυχίες, να υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να προστατέψουν την υγεία του αθλητή τους και είναι λογικό αυτό να έχει αντίκτυπο και στην Εθνική.

Ναι, έπρεπε να συνεργαστώ με δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι άτομα σε επίπεδο επικοινωνίας, zoom calls, επαφή για το πώς πρέπει να γίνει αυτό που πρέπει να γίνει στη φόρτιση του αθλητή, αν θα είναι διπλή προπόνηση, αν θα είναι back-to-back παιχνίδι, αν θα γίνει με tape η προπόνηση και ούτω καθεξής.

Είναι κάποια παράμετρος την οποία πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος, για να ξέρει πως γίνεται -τουλάχιστον σε ό,τι αφορά εμάς- το πως γίνεται η προετοιμασία μιας εθνικής ομάδας όταν έχει έναν παγκοσμίου κλάσης αθλητή, τον καλύτερο στον κόσμο ή από τους καλύτερους στον κόσμο.

Παρά ταύτα η συνεργασία μου με τον Γιάννη ήταν τέλεια, όπως και με όλους τους αθλητές. Διότι ο Γιάννης αγαπάει αυτό που κάνει, αγαπάει την Εθνική, είναι κάτι το οποίο θέλει να πετύχει, το θέλει πάρα πολύ και δίνει τον καλύτερό του εαυτό.

Οπότε σε συνδυασμό με αυτό που είπα η συνεργασία μας ήταν αγαστή και με το Μιλγουόκι, γνωρίζοντας και έχοντας ενσυναίσθηση και η Ομοσπονδία και εγώ ως προπονητής τη βαρύτητα του να έχεις αυτόν τον αθλητή στις τάξεις σου και να ξέρεις τι σημαίνει για έναν οργανισμό. Αλλά ταυτόχρονα θέλεις κι εσύ (πράγματα) ως Ομοσπονδία, γιατί κι εγώ είμαι προπονητής της Εθνικής Ελλάδος, αντιπροσωπεύω μία πολύ περήφανη χώρα, μια μεγάλη χώρα, όπως αντίστοιχα και ο Γκρεγκ Πόποβιτς αντιπροσωπεύει μια τεράστια χώρα.

Δεν συγκρίνω τον εαυτό μου με τον προπονητή Πόποβιτς, αλλά με τον θεσμό. Ο προπονητής, οποιοσδήποτε και να είναι αυτός, οποιοδήποτε όνομα και επίθετο κι αν έχει, αντιπροσωπεύει μια χώρα. Η χώρα μας λοιπόν θέλει να έχει αυτόν τον αθλητή, κι αυτός θέλει να είναι εκεί. Οπότε, λοιπόν, πρέπει να βρούμε την κατάλληλη χημεία για να συνεργαστούμε και αυτό κάναμε. Αυτό ουσιαστικά ανέφερα, ότι έπρεπε να συνεργαστούμε και συνεργαστήκαμε".

Το ΝΒΑ υπάρχει στο μυαλό σου;

"Το NBA είναι η καλύτερη διοργάνωση στον κόσμο. Σε κάποια από αυτά αναφερθήκαμε, στο πρόγραμμα, στους προπονητές, στις συνθήκες. Εδώ στην Ευρώπη προσπαθούμε και έχουμε κάνει πολύ καλά βήματα. Θεωρώ ότι η EuroLeague είναι σε εξέλιξη και τα άλλα πρωταθλήματα και τα εγχώρια.

Είμαι πολύ ευχαριστημένος εδώ που είμαι. Ξεκίνησα και ξεκινάω ένα καινούργιο κεφάλαιο στην καριέρα μου μαζί με τους συνεργάτες μου. Είναι μια καινούργια προσπάθεια που κάνουμε φέρνοντας 8, 9 παίκτες τώρα με τον Κώστα Αντετοκούνμπο. Καινούργιοι παίκτες, καινούργιο προπονητικό team. Είμαστε ευχαριστημένοι που βλέπουμε εξέλιξη σε αυτό που κάνουμε και ζούμε τη στιγμή.

Οπότε το τι θα γίνει στο μέλλον, δεν μπορώ να το ξέρω. Αλλά αυτή τη στιγμή μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένος εδώ. Είμαι ευτυχισμένος που κάνουμε βήματα και με την Ένωση των Προπονητών για να ακουστεί η φωνή μας, να ακουστεί η φωνή των παικτών, για αυτούς γίνεται όλο αυτό, να συνυπάρξουμε σε ένα πρωτάθλημα και να το εξελίξουμε ο καθένας από την πλευρά του, ώστε να γίνει ακόμα πιο ελκυστικό στο θεατή. Πρόσφατα βγήκαν οι μέσοι όροι των εισιτηρίων (που κόβουν) οι ομάδες και τα μηνύματα είναι πολύ ενθαρρυντικά. Για τη δική μου ομάδα, τη Φενέρμπαχτσε, έχουμε σχεδόν διπλασιασμό εισιτηρίων και σε διαρκείας και σε προσέλευση κόσμου γενικότερα στα παιχνίδια, οπότε αυτό είναι το πλέον θετικό".

Τελευταία ερώτηση. Θέλω να μου βάλεις με σειρά προτεραιότητας τα εξής τρία: Χρήμα, δυναμική/κόσμος και τύχη. Ποιες είναι οι προτεραιότητες για μια ομάδα που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό στην EuroLeague;

"Αντί για χρήμα θα μου άρεσε καλύτερα η λέξη σταθερότητα και μπάτζετ. Η σταθερότητα του μπάτζετ σε μια ομάδα είναι πολύ σημαντική. Να ξέρει ο προπονητής, αλλά και η διοίκηση και ο Γενικός Διευθυντής ότι έχουμε μία σταθερότητα, έχουμε αυτό το μπάτζετ και θα προσπαθήσουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί σε σχέση με τα μπάτζετ που υπάρχουν εκεί έξω. Θα το έβαζα ως πρώτο να υπάρχει σταθερότητα σε μία ομάδα.

Ταυτόχρονα, αυτό το μπάτζετ ο κόσμος το υποστηρίζει, είναι κομμάτι αυτής της προσπάθειας, γιατί όλα αυτά γίνονται και ή μάλλον όχι και, για τον κόσμο. Είναι ο άμεσος κριτής της προσπάθειας. Του αρέσει αυτή ή προσπάθεια, δεν του αρέσει αυτή η προσπάθεια. Βλέπει κάτι σε αυτή την προσπάθεια.

Θα άφηνα τελευταία την τύχη. Είναι πολύ σημαντική η τύχη, αλλά θα την άφηνα τελευταία, γιατί αν υπάρχουν αυτές οι δύο συντεταγμένες, οι σταθερές, να υπάρχει το μπάτζετ αλλά και ο κόσμος να στηρίζει αυτή την προσπάθεια, θεωρώ ότι και η τύχη θα είναι με το μέρος των δύο προηγούμενων".

Ευχαριστούμε τον Ilker Ucer, press officer της Φενέρμπαχτσε, για την υποδοχή και την άριστη συνεργασία.

Δείτε το VIDEO της συνέντευξης του Δημήτρη Ιτούδη στο SPORT24: