Ο Δημήτρης Μαυροειδής στο Sport24.gr
Ο Δημήτρης Μαυροειδής μίλησε στο Sport24.gr για το το ρεκόρ του Τάρπλεϊ που κατέρριψε στο tendex
- Συγχαρητήρια! Οχι τίποτε άλλο, αλλά κατέρριψες και το ρεκόρ του προπονητή σου Νίκου Λινάρδου, ο οποίος υπερηφανευόταν χθες θυμίζοντας στους γονείς σου ότι σε ένα παιχνίδι Πανιωνίου – Ζαντάρ είχε πετύχει 19 πόντους σε 15 λεπτά. Εσύ με 17 πόντους σε 10’33’’ τίναξες το
tendex
στον αέρα.
"Εγώ, πάντως, δεν είχα καταλάβει τίποτε μέχρις ότου μου το είπαν κάποιοι συμπαίκτες μου στα αποδυτήρια. Δεν είχα ιδέα, αλλά ερχόντουσαν τα παιδιά και μου έλεγαν... ‘είδες τι έχεις κάνει; Εχεις παίξει λιγότερο από ένδεκα λεπτά και έχεις βγάλει tendex 1.991’.
Στην αρχή δυσκολευόμουν να το πιστέψω, αλλά μόλις είδα το φύλλο της στατιστικής πείστηκα. Στο σπίτι μου, όταν μπήκα στον υπολογιστή, διάβασα ότι είχα σπάσει το ρεκόρ του Τάρπλεϊ, που είχε καταγραφεί τον Οκτώβριο του 1992. Σχεδόν 18 χρόνια πίσω, όταν πήγαινα στη δευτέρα Δημοτικού"...
-Ενας Μαυροειδής πανταχού παρών!
"Οντως, έτσι αισθανόμουν. Οτι βρισκόμουν σε κάθε φάση. Σκόραρα, έβαζα βολές, έπαιρνα ριμπαόυντ, έκανα κλεψίματα. Αν δεν με φόρτωναν και με φάουλ, που τα πιο πολλά δεν ήταν, δεν ξέρω κι εγώ που θα είχα φτάσει στην Κυψέλη. Ημουν σεληνιασμένος. Δεν άντεχα άλλο. Ηθελα να τελειώσουμε τη σειρά. Η φετινή χρονιά μάς έχει κουράσει όλους στο Μαρούσι".
-Κάποιοι απορούν πού βρίσκετε το κουράγιο και παίζετε τόσο καλό μπάσκετ.
"Και εμεί οι ίδιοι το ίδιο αναρωτιόμαστε. Κατ’ αρχάς παίζουμε τον περισσότερο καιρό από όλους. Ξεκινήσαμε τη χρονιά πάρα πολύ νωρίς διεκδικώντας τον στόχο της Ευρωλίγκας. Στη συνέχεια παρουσιάστηκαν τόσα οικονομικά προβλήματα, αλλά εμείς δεν σταματήσαμε ποτέ να προσπαθούμε. Κάναμε αποχή από τις προπονήσεις, χάσαμε τη συγκέντρωσή μας, αλλά το πήραμε απόφαση ότι δεν υπάρχουν λεφτά και αποφασίσαμε να τα δώσουμε όλα τους δύο τελευταίους μήνες, ώστε να μην πάει χαμένη η προσπάθειά μας.
Μπορώ να πω ότι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στη φόρμα που είχαμε στο Top16 της Ευρωλίγκας και θέλουμε να κατακτήσουμε την τρίτη θέση, ώστε να διατηρήσουμε την ομάδα στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση".
-Το ότι είχες απέναντί σου έναν πολύ βελτιωμένο σέντερ, τον Ιαν Βουγιούκα, ο οποίος ήταν μάλιστα και εξαιρετικός στον πρώτο αγώνα στο Μαρούσι, σε όπλισε με ένα κίνητρο παραπάνω;
"Εγώ με τον Ιαν έχουμε μεγαλώσει μπασκετικά μαζί. Εχουμε παίξει στις μικρές εθνικές ομάδες, έχουμε συμμετάσχει σε δύο Ευρωμπάσκετ. Είμαστε φίλοι και έχουμε περάσει αρκετά στην καριέρα μας.
Εγώ στον Πανιώνιο, όπου δεν κατάφερα να παίξω, εκείνος στον Ολυμπιακό, όπου δυο φορές έφυγε ως δανεικός στο Ρέθυμνο και φέτος στον Πανελλήνιο. Κάποια στιγμή, λοιπόν, εμείς οι δύο έπρεπε να παίξουμε σε αυτό το ελληνικό μπάσκετ. Οχι να παίξουμε, να καθιερωθούμε. Επειτα από τόσες ατυχίες, μάλλον το έχουμε καταφέρει"...
-Δεδομένης της κατάστασης στο Μαρούσι και της ανυπομονησίας σας να τελειώσει η χρονιά, δεν θέλεις να σκέφτεσαι καν το ενδεχόμενο ήττας την Τρίτη (1/6) στον Αγιο Θωμά;
"Δεν υπάρχει περίπτωση να χάσουμε. Δεν το σκέφτομαι καν. Τελείωσε. Από τη στιγμή που κάναμε το 2-0, δεν γίνεται να χάσουμε".
"Εγώ, πάντως, δεν είχα καταλάβει τίποτε μέχρις ότου μου το είπαν κάποιοι συμπαίκτες μου στα αποδυτήρια. Δεν είχα ιδέα, αλλά ερχόντουσαν τα παιδιά και μου έλεγαν... ‘είδες τι έχεις κάνει; Εχεις παίξει λιγότερο από ένδεκα λεπτά και έχεις βγάλει tendex 1.991’.
Στην αρχή δυσκολευόμουν να το πιστέψω, αλλά μόλις είδα το φύλλο της στατιστικής πείστηκα. Στο σπίτι μου, όταν μπήκα στον υπολογιστή, διάβασα ότι είχα σπάσει το ρεκόρ του Τάρπλεϊ, που είχε καταγραφεί τον Οκτώβριο του 1992. Σχεδόν 18 χρόνια πίσω, όταν πήγαινα στη δευτέρα Δημοτικού"...
-Ενας Μαυροειδής πανταχού παρών!
"Οντως, έτσι αισθανόμουν. Οτι βρισκόμουν σε κάθε φάση. Σκόραρα, έβαζα βολές, έπαιρνα ριμπαόυντ, έκανα κλεψίματα. Αν δεν με φόρτωναν και με φάουλ, που τα πιο πολλά δεν ήταν, δεν ξέρω κι εγώ που θα είχα φτάσει στην Κυψέλη. Ημουν σεληνιασμένος. Δεν άντεχα άλλο. Ηθελα να τελειώσουμε τη σειρά. Η φετινή χρονιά μάς έχει κουράσει όλους στο Μαρούσι".
-Κάποιοι απορούν πού βρίσκετε το κουράγιο και παίζετε τόσο καλό μπάσκετ.
"Και εμεί οι ίδιοι το ίδιο αναρωτιόμαστε. Κατ’ αρχάς παίζουμε τον περισσότερο καιρό από όλους. Ξεκινήσαμε τη χρονιά πάρα πολύ νωρίς διεκδικώντας τον στόχο της Ευρωλίγκας. Στη συνέχεια παρουσιάστηκαν τόσα οικονομικά προβλήματα, αλλά εμείς δεν σταματήσαμε ποτέ να προσπαθούμε. Κάναμε αποχή από τις προπονήσεις, χάσαμε τη συγκέντρωσή μας, αλλά το πήραμε απόφαση ότι δεν υπάρχουν λεφτά και αποφασίσαμε να τα δώσουμε όλα τους δύο τελευταίους μήνες, ώστε να μην πάει χαμένη η προσπάθειά μας.
Μπορώ να πω ότι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στη φόρμα που είχαμε στο Top16 της Ευρωλίγκας και θέλουμε να κατακτήσουμε την τρίτη θέση, ώστε να διατηρήσουμε την ομάδα στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση".
-Το ότι είχες απέναντί σου έναν πολύ βελτιωμένο σέντερ, τον Ιαν Βουγιούκα, ο οποίος ήταν μάλιστα και εξαιρετικός στον πρώτο αγώνα στο Μαρούσι, σε όπλισε με ένα κίνητρο παραπάνω;
"Εγώ με τον Ιαν έχουμε μεγαλώσει μπασκετικά μαζί. Εχουμε παίξει στις μικρές εθνικές ομάδες, έχουμε συμμετάσχει σε δύο Ευρωμπάσκετ. Είμαστε φίλοι και έχουμε περάσει αρκετά στην καριέρα μας.
Εγώ στον Πανιώνιο, όπου δεν κατάφερα να παίξω, εκείνος στον Ολυμπιακό, όπου δυο φορές έφυγε ως δανεικός στο Ρέθυμνο και φέτος στον Πανελλήνιο. Κάποια στιγμή, λοιπόν, εμείς οι δύο έπρεπε να παίξουμε σε αυτό το ελληνικό μπάσκετ. Οχι να παίξουμε, να καθιερωθούμε. Επειτα από τόσες ατυχίες, μάλλον το έχουμε καταφέρει"...
-Δεδομένης της κατάστασης στο Μαρούσι και της ανυπομονησίας σας να τελειώσει η χρονιά, δεν θέλεις να σκέφτεσαι καν το ενδεχόμενο ήττας την Τρίτη (1/6) στον Αγιο Θωμά;
"Δεν υπάρχει περίπτωση να χάσουμε. Δεν το σκέφτομαι καν. Τελείωσε. Από τη στιγμή που κάναμε το 2-0, δεν γίνεται να χάσουμε".