Στο σχολείο (Edmond Santa Fe High School) ήταν εκείνο το πολύ αδύνατο παιδί που δεν μπορούσε να σηκώσει 61 κιλά, στον πάγκο. Από τότε μέχρι το συμβόλαιο του 1.000.000 δολ. το χρόνο που υπέγραψε το περασμένο καλοκαίρι με τη Fenerbahce Ulker, ο Ekpedeme Friday "Ekpe" Udoh άλλαξε. Πολύ και πολλά. Πήγε στο Baylor, έγινε NBAer. Γενικά, τις έζησε τις συγκινήσεις του.

Όταν εκείνος έπαιζε μπάσκετ στο Edmond, της Oklahoma (των 81.405 κατοίκων), ουδείς έδινε σημασία όταν η ομάδα ήταν εκτός πόλης. "Τ ώρα, αυτό έχει αλλάξει και η περιοχή "βγάζει" ταλέντα", είχε πει στην ιστοσελίδα newsok.com, τον περασμένο Οκτώβρη, οπότε ταξίδεψε με τη Fener στην περιοχή του, για το ΝΒΑ Τour Live.

Θυμήθηκε τα παιδικά του χρόνια. Τον παππού του " που τον είδα μόνο μια φορά στη ζωή μου και τον θυμάμαι να στέκεται κάτω από έναν στύλο της δημόσιας επιχείρησης ηλεκτρισμού. Ήταν γίγαντας (2.12), με πόδια... που δεν τελείωναν πουθενά και τεράστια χέρια". Ήταν και εκείνος που τον συνέδεε με τις ρίζες του, στη Νιγηρία και το χωριό Ikot-Oku-Okon. Εκεί γεννήθηκε και ο πατέρας του, Sam, ύψους 1.75 έως τα 26 που μετακόμισε στις ΗΠΑ.

Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Oklahoma, το 1982, γιατί εκεί είχαν πάει πολλοί συντοπίτες του κάποια χρόνια νωρίτερα. Φοίτησε στο University of Central Oklahoma και το 1983 κάλεσε κοντά του τη σύζυγο του, Alice, ενώ σύντομα απέκτησαν το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά τους (τον Eddie, μετά ήλθε ο Ekpe και ακολούθησαν η Esther και η Sefon). O Sam πήρε πτυχίο στη διοίκηση επιχειρήσεων και μετά bachelor, ενώ ασχολείτο και με την πώληση κινητών τηλεφώνων, όταν ήταν τεραστίων διαστάσεων. Πέντε χρόνια μετά, επέστρεψε στα θρανία για να μάθει να επισκευάζει μηχανήματα ακτινογραφιών και έπιασε δουλειά σε δυο νοσοκομεία της περιοχής. "Α πό την πρώτη ημέρα, έλεγα στα παιδιά πως οι ευκαιρίες δεν είναι εκεί και σε περιμένουν. Πρέπει να είσαι καλός στο σχολείο, να προσπαθείς για αυτό που θες, να έχεις χαμηλά το βλέμμα και να δουλεύεις όσο πιο σκληρά μπορείς και στο τέλος αυτής της διαδρομής θα υπάρχει πάντα επιτυχία".

Με τις αδελφές του

Ο μικρός θα έλεγε χρόνια μετά πως " ήταν δύσκολο να μεγαλώνεις από Νιγηριανούς γονείς που δεν αντιλαμβάνονταν τον αμερικανικό τρόπο ζωής, τον πολιτισμό. Μας φρόντιζαν πολύ και μας έσπρωχναν προς την εκπαίδευση". Δεν ανακάλυψε ακριβώς, πριν περπατήσει την αγάπη του για το μπάσκετ. Χρειάστηκε χρόνια, μαζί και να συνειδητοποιήσει πως το αναλυτικό του μυαλό μπορούσε να φανεί χρήσιμο... στην ιστορία.

Στο σχολείο του, το Santa Fe High School " είχα θέματα με τον προπονητή μου, τον Guy Hardaker, στην πρώτη μου χρονιά. Δεν θα το παραδεχθεί, αλλά είχε έναν κανόνα. Αν δεν σήκωνες 61 κιλά στον πάγκο, δεν σε έβαζε στην ομάδα. Εγώ ήμουν πολύ αδύνατος και δεν τα κατάφερνα. Στο τέλος της σεζόν, χρειαζόμασταν έναν ακόμα ψηλό (είχε ήδη ξεπεράσει τα δυο μέτρα) και βρήκα την ευκαιρία μου... πριν τραυματιστώ". Ο Hardaker είχε να πει μόνο ότι " τότε δεν πίστευα πως το μέλλον του είναι στο ΝΒΑ. Ήταν τόσο αδύνατος, ενώ είχαμε άλλους δυο τύπους πολύ πιο αθλητικούς από εκείνον, συν του ότι τραυματιζόταν συχνά. Αλλά είναι εκπληκτικός νέος και πάλευε κάθε μέρα να γίνει καλύτερος".

Άπαξ και κέρδισε το σεβασμό του προπονητή του, όλα πήγαν πρίμα. " Με πρόσεχε και στην ουσία, ήταν εκείνος που μου έμαθε το παιχνίδι του μπάσκετ. Ήταν ένα απίστευτο ταξίδι, που αφορούσε και τον τίτλο της πολιτείας. Αυτό σίγουρα, ήταν το highlight της σχολικής μου καριέρας. Εύχομαι να είχαμε κάνει το back to back, όταν ήμουν τελειόφοιτος, αλλά χάσαμε από το Putnam City. Παρ' όλα αυτά, ήταν υπέροχη η διαδρομή".

Ως senior είχε 15π.,. 10 ριμπ. και 3 τάπες ανά αγώνα, ενώ είχε μείνει εκτός στο ξεκίνημα, λόγω προβλήματος στον ώμο. Τότε ήταν που τα περισσότερα κολέγια που είχαν ενδιαφερθεί να τον πάρουν στο πρόγραμμα τους, εξαφανίστηκαν. Έμειναν κάποια. Εκείνος επέλεξε το πρώτο που του χτύπησε ποτέ την πόρτα και που δεν σταμάτησε να τον ενημερώνει πως τον θέλει: το Michigan.

" Είχε ζητήσει την άποψη μου. Του είπα πως πρέπει να κάνει την έρευνα του, να κάνει ερωτήσεις και να διαλέξει αυτούς που του προκαλούσαν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον", θυμάται ο πατέρας του, " στο τέλος του είπα "να θυμάσαι πως το Michigan ήταν το πρώτο που ήλθε σε εσένα. Οπότε, είδαν κάτι το πολύ καλό σε εσένα, κάτι που δεν είχαν δει άλλοι". Στις 3/9 του 2005 επισκέφτηκε το campus (" από την πρώτη στιγμή, όλα ήταν υπέροχα. Έκανα παρέα με κάποια από τα παιδιά της ομάδας και μου φάνηκαν μια χαρά, προσγειωμένοι τύποι. Με έκαναν να αισθάνομαι άνετα"). Μετά, άρχισε να τον διεκδικεί έντονα το Pittsburgh, αλλά δεν κατάφερε να ξεπεράσει τη σχέση που είχε ήδη δομήσει ο παίκτης με τους Wolverines, με τους οποίους υπέγραψε letter of intent (δέσμευση) την 1η Φεβρουαρίου του 2006, ενώ έγινε μέλος τους, στις 30 Ιουνίου του ίδιου έτους.

Είχα ένα πρόβλημα στον ώμο, έναν τραυματισμό και ήθελα να δυναμώσω πριν πάω στο κολέγιο. Είχα προσευχηθεί να κάνω τη σωστή επιλογή και είχα νιώσει πως ο Θεός δεν θα με αφήσει να κάνω λάθος. Κάπου στις 29 του Απρίλη, στις 3 τα ξημερώματα, έστειλα στον coach Mike Jackson ένα γραπτό μήνυμα. Του έγραψα πως θα πάω στο Michigan. Δεν μου τηλεφώνησε έως το επόμενο πρωί, για να μου πει ότι είχε ενθουσιαστεί".

Τι τον "δένει" με τον Roy Tarpley

Οι Wolverines είχαν εντοπίσει τον Udoh στο ABCD Camp, του Ιουλίου του 2005. Μολονότι δεν είχε μεγάλο χρόνο συμμετοχής, είχε κάνει εντύπωση στο επιτελείο του U-M. Η ιστορία όμως, δεν εξελίχθηκε ιδανικά (μετά τον πρώτο χρόνο, απολύθηκε ο προπονητής που τον κυνηγούσε και εκείνος δεν κατάφερε ποτέ να προσαρμοστεί στον καιρό της πόλης ή στα plays του νέου κόουτς) και τον Ιούνιο του 2008 μάζεψε προσφορές, με κολέγια που τον ήθελαν στο ρόστερ τους. Ήταν τα Oklahoma, Oklahoma State, Baylor και Arkansas. Επισκέφτηκε και τα τέσσερα πανεπιστήμια " αλλά αυτή τη φορά ήμουν πιο σοβαρός. Δεν είχα πια, περιθώριο λάθους. Κοίταξα τα πάντα, τις προοπτικές, τα ρόστερ, τις ευκαιρίες, τις εγκαταστάσεις. Ήμουν πιο ώριμος".

Επέστρεψε στο Michigan (οι 2.37 τάπες που είχε ανά ματς, είναι ακόμα η δεύτερη καλύτερη επίδοση στην ιστορία του προγράμματος και οι 92 του συνόλου πίσω από τις 94 του Roy Tarpley), κλείστηκε σε μια αίθουσα για ώρες, μέχρι να αποφασίσει, ώσπου κάποια στιγμή άνοιξε την πόρτα, έπαιξε σε ένα "διπλό" και όταν τελείωσε είπε "πάω στο Baylor". Ο Obi Muonelo και ο Andy Shaw, συμπαίκτες του στο σχολείο και φίλοι του δυσαρεστήθηκαν. Είχαν κάνει ό,τι μπορούσαν, για να πάει στο OSU.

" Είναι ένας απίστευτος τύπος, ένα σκληρό παιδί και πολύ αγαπητός σε όλους. Είναι και εξαιρετικός μπλοκέρ. Αν δεν τον συμπαθείς ή αν δεν σε συμπαθεί, τότε κάτι πάει πολύ λάθος", είχε δηλώσει ο Muonelo, ο οποίος έμενε απέναντι από τον Udoh. " Σίγουρα θα ήταν ωραία να είμαι με φίλους, αλλά δεν μπορούσα να κάνω λάθος στην τελευταία μου ευκαιρία. Επέλεξα το πρόγραμμα που μου φάνηκε πως θα με βοηθήσει, μακροπρόθεσμα". Στη δεύτερη σεζόν του στους Wolverines, είχε ξεκινήσει στα τελευταία 24 ματς και είχε 5.5 πόντους, 4.5 ριμπ., και 2.4 τάπες ανά αγώνα. Μπήκε στην καλύτερη αμυντική ομάδα, της Big Ten και μετά αιφνιδίασε τους προπονητές του, ενημερώνοντας πως θέλει να πάει κάπου αλλού.

" Μας εξέπληξε, γιατί πιστεύαμε πως αν υπήρχε ένας παίκτης με τον οποίον έχουμε αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς, ήταν εκείνος" είχε εξηγήσει ο νέος προπονητής του, John Beilein στο ραδιοφωνικό σταθμό WTKA, " δεν έμεινε κοντά μας όσο χρειαζόταν για να καταλάβει πόσο καλός θα γινόταν. Ναι, θα μας λείψει και όχι, δεν μας άρεσε η απόφαση του, αλλά δεν ήταν κάτι που μπορούσαμε να ελέγξουμε. Ήθελε να είναι πιο κοντά στο σπίτι του, κοντά στους δικούς του ανθρώπους". Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας πρόσθεσε ότι " αυτή ήταν η πιο δύσκολη απόφαση της ζωής μου, αλλά μου έλειπε το σπίτι μου. Εκτός αυτού, δεν πίστευα πως υπό τις οδηγίες του Beilein θα καταφέρω να φτάσω στα όρια των δυνατοτήτων μου". Οι φιναλίστ ήταν το Baylor και το Arkansas. Ήταν και τα δυο κοντά στο σπίτι " κοντά στην οικογένεια μου, τους φίλους μου, ώστε να μπορούν όλοι να έλθουν να με δουν να παίζω".

είναι τέχνη. Δουλεύω από όλες τις γωνίες και ξέρω πότε να προκαλέσω έναν σουτέρ με άμυνα, αλλά και πότε να σηκωθώ για να τον κόψω") και περισσότερα από 4 επιθετικά ριμπάουντ.

Ο προπονητής του Kansas, Bill Self είχε εκνευριστεί με τον εαυτό του " που δεν τον προσεγγίσαμε, ενώ ξέραμε τι μπορεί να κάνει από το high school" γιατί έμεναν και οι δύο στην ίδια περιοχή. " Ήλθε και η φυσική ωρίμανση, έγινε εξαιρετικός στις αποστάσεις, απέκτησε μύες και πολλές ικανότητες, όπως τα σουτ από μέση και μακρινή απόσταση. Είμαι πολύ εντυπωσιασμένος από την πρόοδο του". Γιατί πέραν από μπλοκέρ, είχε γίνει και σκόρερ, αλλά και εξαιρετικός αθλητής. Είχε μπασκετικό IQ και πάσα, όπως διαπίστωσαν όλοι στη διαδρομή του κολεγίου του έως το Elite Eight, όπου έχασαν από το μετέπειτα πρωταθλητή, Duke. Δεν φαινόταν να του λείπει κάτι σημαντικό.

Ekpe "The Nightmare" Udoh

Είχε ξεκινήσει να παρακολουθεί στενά τα mock drafts και τις αναλύσεις στο διαδίκτυο από εκείνη την περίοδο, αλλά δεν είχε καταλήξει στο αν έπρεπε να φύγει από το Βaylor πριν ολοκληρώσει την τετραετή φοίτηση. Άκουγε και όλους γύρω του να λένε πως αν έμενε, θα ήταν ο ηγέτης των Bears και θα τους έκανε διεκδικητές του τίτλου, στην Big 12.

Πριν καταλήξει κάπου, ζήτησε και πάλι τη βοήθεια του πατέρα του. "Όταν διαμαρτυρόμασταν για ρούχα ή παπούτσια, μας θύμιζε πώς τα αποκτούσε εκείνος στην ηλικία μας. Είχε τη δυνατότητα να πάει στις ΗΠΑ, αλλά αν δεν το έκανε, μάλλον δεν θα ήμουν και εγώ εδώ που είμαι τώρα. Αναγνωρίζω πως είμαι ευλογημένος και τυχερός". Τι του είπε όμως, για το NBA draft; " Με άφησε να αποφασίσω μόνος μου. Μου είπε πως πιστεύει ότι θα φανώ έξυπνος". Ο Sam πρόσθεσε ότι " ο Ekpe έχει την αποφασιστικότητα του παππού του, ο οποίος άπαξ και έπαιρνε μια απόφαση δεν γινόταν να μην συμβεί αυτό που είχε στο μυαλό του".

Οι αναλυτές είχαν προβλέψει πως θα είναι μέσα στις 18 επιλογές. Ήταν η Νο6 (προηγήθηκαν οι John Wall, Evan Turner, Derrick Favors, Wesley Johnson και DeMarcus Cousins, ενώ ακολούθησαν τύποι όπως ο Paul George, o Larry Sanders, o Kevin Seraphin, μεταξύ πολλών άλλων)ι και την έκαναν οι Golden State Warriors. Την ίδια στιγμή, του εγγυήθηκαν και 2.652.041 δολ. για τον πρώτο χρόνο. Υπήρχαν αντιρρήσεις για το pick και... κάποιοι έφτιαξαν το κάτωθι video με τον Hitler.

Ένας τραυματισμός στον αριστερό καρπό -τον οποίον κουβαλούσε από την προηγούμενη σεζόν- και η επέμβαση που χρειάστηκε, δεν του επέτρεψαν να πατήσει σε παρκέ πριν τις 11/12 του 2010 και στο ματς με το Miami. Περιορίστηκε στα τρία λεπτά συμμετοχής (στο φινάλε) και σκόραρε 2 πόντους. Το 2011 ήταν το lock out που τον ώθησε να πεταχτεί μέχρι το Ισραήλ και την Bnei Herzilya. Όταν αυτό έληξε, είχε προλάβει να δώσει μόνο ένα ματς (22π., 16 ριμπ., 3 ασίστ, 4 τάπες) και επέστρεψε στη βάση του. Θέση στο ρόστερ δεν βρήκε, εξ ου και μαζί με τους Monta Ellis και Kwame Brown μετακόμισε στις 13/3 του 2012 στο Milwaukee -με τους Andrew Bogut και Stephen Jackson να ακολουθούν την αντίθετη διαδρομή.

Ενόσω ήταν στους Bucks και αφότου είχε αντιμετωπίσει ουκ ολίγους τραυματισμούς -εξ ου και έψαχνε ένα δημιουργικό τρόπο να περνά την ώρα του- ίδρυσε το ekpesbookclub.com , ένα κλαμπ με αντικείμενο την ανάγνωση βιβλίων που "έφτιαξε" μέσω Twitter και πλέον έχει +40.000 "ακόλουθους". Τα μέλη συντονίζονταν την ίδια ώρα για να κάνουν δουλειά, ενώ υπήρχαν και κατ' ιδίαν συναντήσεις.

Στόχος του ήταν να πείσει τους νέους να διαβάζουν βιβλία, εξηγώντας πως "αν μπορώ να το κάνω εγώ που είμαι στο ΝΒΑ, εσείς δεν έχετε δικαιολογία". Και τώρα βέβαια, που δεν είναι στο ΝΒΑ το πρόγραμμα του παραμένει τρελό και εκείνος συνεχίζει να είσαι συνεπής στο πρόγραμμα.

Η επόμενη χρονιά ξεκίνησε με αρθροσκόπηση (11/10) στο δεξί γόνατο και όταν επέστρεψε -στις 4/11- ενημέρωσε ότι " θέλω να τα δώσω όλα. Να βάλω το σώμα μου σε όλες τις καταστάσεις. Δεν με νοιάζει αν θα μου χρεώσουν φάουλ. Δεν με ενδιαφέρει να κάνω φίλους. Θέλω να βγω στο παρκέ και να είμαι σκληρός, να είμαι παντού. Η φυσική κατάσταση είναι το πιο σημαντικό πράγμα στο ΝΒΑ και όταν φτάσω εκεί που θέλω, όταν μάθω τα plays του κόουτς, θα ξαναβρώ την επιθετικότητα μου, θα δείξω όσα είχα δείξει στην πρώτη εβδομάδα του training camp".

Ο Larry Drew μάλλον δεν συγκινήθηκε, για αυτό ο Udoh έπαιξε σε 42 παιχνίδια της σεζόν 2013-14 για 19.1'' ανά αγώνα, με 3.4 π. και 3.5 ριμπ. Τον Ιούνιο τον ενημέρωσαν ότι δεν επρόκειτο να τον κρατήσουν -δεν θα του έκαναν ανανεωμένη πρόταση-, εκείνος αναζήτησε την επόμενη στέγη και στις 3 Σεπτεμβρίου του 2014 υπέγραψε στους LA Clippers, για ένα χρόνο και 1 εκατ. δολ. Δηλαδή, με το μίνιμουμ.

Βέβαια, περίμεναν πως η προσφορά του θα είναι ακριβώς το αντίθετο, διότι η ομάδα είχε ένα θέμα με την άμυνα στη ρακέτα (στο Milwaukee επικρατούσε συνωστισμός) και εκείνος προοριζόταν για λύση στο πρόβλημα. Έκανε 33 εμφανίσεις, για 3.9'' ανά αγώνα και βρέθηκε να ψάχνει ξανά δουλειά. H βασική του ανάγκη, ήταν να παίξει μπάσκετ. Έτσι, έριξε μια ματιά για να δει τι υπάρχει στην Ευρώπη.

Σκέφτηκα πως θα ήταν ωραίο να δω την οικογένεια μου και να παίξω μπροστά σε γνωστούς, εναντίον μιας εκ των καλύτερων ομάδων στην Ευρώπη", τους Thunder. Λίγους μήνες νωρίτερα, είχε παίξει στο ΝΒΑ, με τους Clippers. " Στο τέλος της ημέρας, μιλάμε πάντα για μπάσκετ και επαγγελματικές ομάδες. ΟΚ, η Fener δεν είναι Oklahoma City Thunder, αλλά θα προσπαθήσουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί", είχε εξηγήσει, " οh man, δουλεύουμε τόσο σκληρά. Είναι ωραίο να παίζεις για τον coach O (Obradovic). Είναι τέλειο. Ξέρει πραγματικά το παιχνίδι, είναι τόσα χρόνια στην ελίτ, είναι θρύλος και μου έδωσε άλλη μια ευκαιρία να μάθω το παιχνίδι, από κάποιον άλλον".

Στο ΝΒΑ δεν θέλει να επιστρέψει; " Πάντα θες να γυρίσεις στην καλύτερη λίγκα του κόσμου. Θα προσπαθήσω να συνεχίσω να γίνομαι καλύτερος κάθε μέρα, σε κάθε ματς και μετά θα δούμε τι θα συμβεί όταν επιστρέψω σπίτι". Έως τότε, θα στηρίζει την προσπάθεια της Fener να πάει στο Βερολίνο, με τα μέχρι τώρα στατιστικά του στη Euroleague να τον θέλουν να 'χει ξεκινήσει στα 14 από τα 15 ματς, με μ.ο. 26.32'' συμμετοχής και 12.7π. (61% στα διπ., 75.5% στις βολές), 4.5 ριμπ., 1.3 ασίστ, 1.3 λάθη, 2.3 τάπες, με το double double εναντίον της Malaga (12π., 10 ριμπ.) να είναι το πρώτο του στο ΤΟΡ16.

Πηγές: scout.com, newsok.com, espn.go.com, baylor.edu, dailysabah.com