Ο "Έκτορας" των φάιναλ-φορ
"Final-4 Stories" συνέχεια με τον Έ. Μεσίνα, τον Ιταλό "αρχιτέκτονα" που οδηγεί την ΤΣΣΚΑ στην κορυφή
Η πορεία προς την κορυφή
Ο Μεσίνα είναι από τους προπονητές που κατέρριψαν τον μύθο που θέλει τους προπονητές να χρειάζονται αποκλειστικά πλούσιο βιογραφικό ως παίκτες. Ο Ιταλός τεχνικός δεν έπαιξε ποτέ σε ανδρικό επίπεδο, καθώς από μικρή ηλικία κατάλαβε ότι το μέλλον του δεν είναι στον... πάγκο, αλλά στην άκρη του.
Λίγο μετά τα 20 ανέλαβε τα τμήματα υποδομής της Κίντερ (αφού είχε λάμψει στη Βενετία) κατακτώντας μάλιστα το πρωτάθλημα στις αρχές της δεκαετίας του '80.
Το 1989 ανέλαβε τις τύχες της Βίρτους όπου έμεινε ως το 1993. Ακολούθησε ένα διάλειμμα πριν επιστρέψει το 1997. Η νέα του θητεία κράτησε 6 σεζόν (1997-2002), διάστημα στο οποίο κατάφερε να καθιερώσει την ομάδα της Μπολόνια στην ελίτ της Ευρώπης.
Το 2002 "μετακόμισε" στο Τρεβίζο, όπου εργάστηκε ως προπονητής της Μπενετόν για τρία χρόνια. Το 2005 είπε το "ναι" στην πρόκληση της ΤΣΣΚΑ και φέτος διανύει την 4η σεζόν του στη Μόσχα.
Από το 2003 ως το 1997 διατέλεσε προπονητής της εθνικής Ιταλίας. Έβαλε μάλιστα την "σκουάντρα ατζούρα" ξανά στον ευρωπαϊκό χάρτη, κατακτώντας το 1997 το ασημένιο μετάλλιο. Η ομάδα του ηττήθηκε στον τελικό από τη Σερβία του "Ζοτς".
Ακόμη στην καριέρα του έχει κατακτήσει τέσσερα πρωταθλήματα Ιταλίας (1993, 1998, 2001, 2003), τρία πρωταθλήματα Ρωσίας (2006-2008), εφτά κύπελλα Ιταλίας (1990, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005), τρία κύπελλα Ρωσίας (2006-2008), ένα κύπελλο Σαπόρτα (1990) και πέντε πρωταθλήματα εφήβων (1981, 1984, 1985, 1986, 1988).
Έχει κερδίσει δύο φορές το βραβείο "Αλεξάντερ Γκομέλσκι" (του κόουτς της χρονιάς δηλαδή): το 2006 και το 2008, μια φορά τον τίτλο του καλύτερου Ευρωπαίου προπονητή (1998) και πέντε φορές τον αντίστοιχο τίτλο στην Ιταλία (1990, 1993, 1998, 2001, 2005).
Οι... παρτίδες του με τα φάιναλ-φορ
Το βιογραφικό του είναι αρκετά πλούσιο: Κατέκτησε την Ευρωλίγκα με την Κίντερ Μπολόνια (Βίρτους) το 1998 και το 2001. Μάλιστα κατέκτησε το πρώτο του ευρωπαϊκό απέναντι στην ΑΕΚ του Γιάννη Ιωαννίδη στο φάιναλ-φορ της Βαρκελώνης. Ήταν κι η πρώτη του συμμετοχή, επιβεβαιώνοντας την... τύχη του πρωτάρη.
Τότε είχε υπό τις οδηγίες του παίκτες όπως ο Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς κι ο Ζόραν Σάβιτς, που αποτελούσαν τις "πριμαντόνες" μιας καλοστημένης αμυντικής μηχανής. Στον ημιτελικό οι Μπολονέζοι επικράτησαν της Παρτίζαν για να κάμψουν την αντίσταση της Ένωσης στον τελικό, υποχρεώνοντας την σε αρνητικό ρεκόρ πόντων (44).
Το 1999 η ομάδα της Μπολόνια επέστρεψε στο φάιναλ-φορ, αυτή τη φορά για να υπερασπιστεί τον τίτλο της στο Μόναχο. Στον "εμφύλιο" ημιτελικό της "Basket City" η Βίρτους πήρε τη νίκη, για να υποταχθεί στις ορέξεις της Ζαλγκίρις.
Παρά το σπουδαίο παιχνίδι του Αντουάν Ριγκοντό η Κίντερ Μπολόνια δεν "άντεξε" στο γρήγορο παιχνίδι των Λιθουανών και γνώρισε την ήττα.
Στο μεταξύ το 2000 η Κίντερ του Μεσίνα αγωνίστηκε στο κύπελλο Σαπόρτα, φτάνοντας μέχρι τον τελικό. Τότε, όμως, ήταν η σειρά της ΑΕΚ να πάρει... ρεβάνς. Ο Άντονι Μπούι έκανε το "2 στα 2" απέναντι στους Ιταλούς κι η Βίρτους του... Νίκου Οικονόμου (αλλά και του Σαούλιους Στομπέργκας) ηττήθηκε στον τελικό της Λωζάνης.
Την επόμενη χρονιά η Ευρώπη διχάστηκε, με τη Σουπρολίγκα να αποτελεί μια δεύτερη τοπ διοργάνωση μετά την Ευρωλίγκα. Οι Ολυμπιακός και ΑΕΚ ακολούθησαν την ULEB, ενώ ο Παναθηναϊκός τη FIBA.
Τα αποτελέσματα; Η Κίντερ κατέκτησε το τρόπαιο (που κρίθηκε σε σειρά πλέι-οφ κι όχι σε φαιναλ-φορ) νικώντας την Τάου που με τη σειρά της είχε αποκλείσει την Ένωση στον ημιτελικό (σ.σ στη περίφημο αγώνα που επαναλήφθηκε λόγω του εκπρόθεσμου καλαθιού του Ντικούδη).
Το "χάσμα" γεφυρώθηκε την επόμενη χρονιά κι η κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση έγινε και πάλι μια. Κι η Βίρτους του Μεσίνα ήταν μια από τις καλύτερες ομάδες της. Το ρόστερ της ξεχύλιζε από ταλέντο: Τζινόμπιλι, Γιάριτς, Μπετσίροβιτς, Άντερσεν, Σμόντις, Γκρέιτζερ, Γκρίφιθ ήταν μερικά μόνο από τα "ονόματα" των Μπολονέζων που είχαν την ευκαιρία να κατακτήσουν τον τίτλο στο... σπίτι τους.
Λογάριαζαν όμως χωρίς τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τον Παναθηναϊκό! Οι "πράσινοι" επικράτησαν στον τελικό του 2002 μετά τις άστοχες βολές του Μπετσίροβιτς και το τρίποντο του Κουτλουάι και τους... χάλασαν το πάρτι.
Μόλις είχαν... ανοίξει οι παρτίδες του "Έκτορα" με τον "Ζοτς". Έκτοτε οι δυο τους συναντήθηκαν ξανά σε φάιναλ-φορ το 2007 στην Αθήνα με τον Σέρβο να κάνει το 2-0. Ο Ιταλός από την άλλη κάνει χιούμορ πάνω στο θέμα λέγοντας ότι "κι η γυναίκα μου θεωρεί ότι ο Ομπράντοβιτς είναι καλύτερος από μένα".
Το χαμένο φάιναλ-φορ του 2002 σήμανε και το φινάλε του Μεσίνα στην "Basket City". Επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν η Μπενετόν Τρεβίζο. Με τους "πράσινους" αγωνίστηκε σε ένα φάιναλ-φορ (2003), όπου η ομάδα του έφτασε στον τελικό αλλά ηττήθηκε από την Μπαρτσελόνα των Μποντιρόγκα, Ναβάρο και Γιασικεβίτσιους.
Στο Τρεβίζο έμεινε τρία χρόνια πριν πάει το 2005 στη Μόσχα. Έκτοτε συμμετέχει ανελλιπώς στο φάιναλ-φορ. Κατέκτησε τον τίτλο το 2006 και το 2008, ενώ το 2007 η ομάδα του έπαιξε στον τελικό.
Συγκεκριμένα το 2006 στην Πράγα ο Θοδωρής Παπαλουκάς πήρε από το χέρι τους Μοσχοβίτες τόσο στο παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα, όσο και στον τελικό με την Μακάμπι για να χαρίσει στους Ρώσους τον πρώτο τους τίτλο από καταβολής φάιναλ-φορ.
Το 2007 ο ίδιος παίκτης έκανε μια συγκινητική εμφάνιση στο ΟΑΚΑ, αλλά ο Παναθηναϊκός αναδείχτηκε νικητής στον ποιοτικότερο τελικό όλων των εποχών. Για να φτάσει εκεί, όμως, η ΤΣΣΚΑ χρειάστηκε να αποκλείσει τη Μάλαγα του Σέρτζιο Σκαριόλο.
Το 2008 η ιστορία επαναλήφθηκε. Η ΤΣΣΚΑ ξεπέρασε αρχικά το εμπόδιο της Τάου για να παίξει στον τελικό και πάλι με την Μακάμπι την οποία κέρδισε με χαρακτηριστική ευκολία.
Εξού και το συμπέρασμα: ο Μεσίνα χάνει από... Σέρβους στον τελικό. Συνέβη το 2000, το 2002, το 2003 και το 2007, ενώ αντίστοιχα το 1998, το 2006 και το 2008 όταν σήκωσε το τρόπαιο αντιμετώπισε Έλληνα και Ισραηλινό.
Τα κατορθώματα του "Έκτορα"
*Έχει 9 συμμετοχές σε φάιναλ-φορ. Μόνο ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς (11) έχει περισσότερες.
*Έχει κατακτήσει τον τίτλο 3 φορές (4 αν υπολογιστεί κι η χρονιά της διάσπασης το 2001). Μόνο οι Ομπράντοβιτς (6) και Μάλκοβιτς (4) έχουν περισσότερες. Είναι μάλιστα ο μοναδικός μαζί με τους δύο που έχει... πατήσει την κορυφή της Ευρώπης με δύο διαφορετικές ομάδες.
*Οι 10 νίκες που έχει σημειώσει σε φάιναλ-φορ είναι οι περισσότερες μετά τη συγκομιδή του "Ζοτς"
*Το φετινό φάιναλ-φορ ειναι το τέταρτο συνεχόμενο για τον ίδιο με την ΤΣΣΚΑ. Κανείς άλλος προπονητής δεν έχει κάνει κάτι αντίστοιχο με την ίδια ομάδα. Οι Ομπράντοβιτς, Μάλκοβιτς, Γκέρσον και Ίβκοβιτς έσπασαν το δικό τους σερί στο "3".
Η... φιλοσοφία του
Ο Έτορε Μεσίνα είναι γνωστός για τον τρόπο διδασκαλίας του. Για αυτό κι είναι περιζήτητος για ομιλίες. Στην Ελλάδα είχε μιλήσει το 2002 στη Νίκαια, ενώ τα τελευταία χρόνια λειτουργεί ένα on-line σεμινάριο με τη συνεργασία της Ευρωλίγκα, το οποίο κορυφώνεται στο τέλος της σεζόν στη Βαρκελώνη.
Παράλληλα διατηρεί και το προσωπικό του blog στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας "Sport" της Ρωσίας, όπου γράφει για τις προπονητικές του εμπειρίες και διαπιστώσεις, τα παιχνίδια της ΤΣΣΚΑ αλλά και τη φιλοσοφία του γενικότερα.
Σε ότι αφορά το μπάσκετ αυτή είναι ξεκάθαρη: άμυνα, άμυνα, άμυνα... Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό είναι το μεγάλο της όπλο τα τελευταία χρόνια. Είναι άλλωστε και το "εισιτήριο" για τα φάιναλ-φορ. Οι "Ρώσοι" παίζουν πολύ δυνατά, χρησιμοποιούν τις επαφές και προσπαθούν να βγάλουν τον αντίπαλο από τη λογική του.
Παράλληλα στην επίθεση είναι μια ομάδα που βασίζεται πολύ στο low-post παιχνίδι, στο μακρινό σουτ των Κριάπα-Σμόντις-Λάνγκτον, στη δημιουργικότητα του Χόλντεν και φυσικά στην ικανότητα του Σισκάουσκας στο ένας-εναντίον-ενός.
Μην περιμένει κανείς... θέαμα και φαντασμαγορικές φάσεις από την "Αρκούδα". Η ΤΣΣΚΑ προτιμά το κοντρόλ παιχνίδι, με περιορισμένο αριθμό κατοχών και στο καλό "διάβασμα" των miss-match στο άλλο κομμάτι του γηπέδου.
Και το γεγονός ότι η "ομαδα του στρατού" φέτος άλλαξε αρκετά πρόσωπα, αλλά όχι ταυτότητα και επίπεδο είναι σίγουρα ένα από τα πολλά παράσημα που έχει στο... σακάκι του ο "Έκτορας".
Ο Μεσίνα είναι από τους προπονητές που κατέρριψαν τον μύθο που θέλει τους προπονητές να χρειάζονται αποκλειστικά πλούσιο βιογραφικό ως παίκτες. Ο Ιταλός τεχνικός δεν έπαιξε ποτέ σε ανδρικό επίπεδο, καθώς από μικρή ηλικία κατάλαβε ότι το μέλλον του δεν είναι στον... πάγκο, αλλά στην άκρη του.
Λίγο μετά τα 20 ανέλαβε τα τμήματα υποδομής της Κίντερ (αφού είχε λάμψει στη Βενετία) κατακτώντας μάλιστα το πρωτάθλημα στις αρχές της δεκαετίας του '80.
Το 1989 ανέλαβε τις τύχες της Βίρτους όπου έμεινε ως το 1993. Ακολούθησε ένα διάλειμμα πριν επιστρέψει το 1997. Η νέα του θητεία κράτησε 6 σεζόν (1997-2002), διάστημα στο οποίο κατάφερε να καθιερώσει την ομάδα της Μπολόνια στην ελίτ της Ευρώπης.
Το 2002 "μετακόμισε" στο Τρεβίζο, όπου εργάστηκε ως προπονητής της Μπενετόν για τρία χρόνια. Το 2005 είπε το "ναι" στην πρόκληση της ΤΣΣΚΑ και φέτος διανύει την 4η σεζόν του στη Μόσχα.
Από το 2003 ως το 1997 διατέλεσε προπονητής της εθνικής Ιταλίας. Έβαλε μάλιστα την "σκουάντρα ατζούρα" ξανά στον ευρωπαϊκό χάρτη, κατακτώντας το 1997 το ασημένιο μετάλλιο. Η ομάδα του ηττήθηκε στον τελικό από τη Σερβία του "Ζοτς".
Ακόμη στην καριέρα του έχει κατακτήσει τέσσερα πρωταθλήματα Ιταλίας (1993, 1998, 2001, 2003), τρία πρωταθλήματα Ρωσίας (2006-2008), εφτά κύπελλα Ιταλίας (1990, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005), τρία κύπελλα Ρωσίας (2006-2008), ένα κύπελλο Σαπόρτα (1990) και πέντε πρωταθλήματα εφήβων (1981, 1984, 1985, 1986, 1988).
Έχει κερδίσει δύο φορές το βραβείο "Αλεξάντερ Γκομέλσκι" (του κόουτς της χρονιάς δηλαδή): το 2006 και το 2008, μια φορά τον τίτλο του καλύτερου Ευρωπαίου προπονητή (1998) και πέντε φορές τον αντίστοιχο τίτλο στην Ιταλία (1990, 1993, 1998, 2001, 2005).
Οι... παρτίδες του με τα φάιναλ-φορ
Το βιογραφικό του είναι αρκετά πλούσιο: Κατέκτησε την Ευρωλίγκα με την Κίντερ Μπολόνια (Βίρτους) το 1998 και το 2001. Μάλιστα κατέκτησε το πρώτο του ευρωπαϊκό απέναντι στην ΑΕΚ του Γιάννη Ιωαννίδη στο φάιναλ-φορ της Βαρκελώνης. Ήταν κι η πρώτη του συμμετοχή, επιβεβαιώνοντας την... τύχη του πρωτάρη.
Τότε είχε υπό τις οδηγίες του παίκτες όπως ο Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς κι ο Ζόραν Σάβιτς, που αποτελούσαν τις "πριμαντόνες" μιας καλοστημένης αμυντικής μηχανής. Στον ημιτελικό οι Μπολονέζοι επικράτησαν της Παρτίζαν για να κάμψουν την αντίσταση της Ένωσης στον τελικό, υποχρεώνοντας την σε αρνητικό ρεκόρ πόντων (44).
Το 1999 η ομάδα της Μπολόνια επέστρεψε στο φάιναλ-φορ, αυτή τη φορά για να υπερασπιστεί τον τίτλο της στο Μόναχο. Στον "εμφύλιο" ημιτελικό της "Basket City" η Βίρτους πήρε τη νίκη, για να υποταχθεί στις ορέξεις της Ζαλγκίρις.
Παρά το σπουδαίο παιχνίδι του Αντουάν Ριγκοντό η Κίντερ Μπολόνια δεν "άντεξε" στο γρήγορο παιχνίδι των Λιθουανών και γνώρισε την ήττα.
Στο μεταξύ το 2000 η Κίντερ του Μεσίνα αγωνίστηκε στο κύπελλο Σαπόρτα, φτάνοντας μέχρι τον τελικό. Τότε, όμως, ήταν η σειρά της ΑΕΚ να πάρει... ρεβάνς. Ο Άντονι Μπούι έκανε το "2 στα 2" απέναντι στους Ιταλούς κι η Βίρτους του... Νίκου Οικονόμου (αλλά και του Σαούλιους Στομπέργκας) ηττήθηκε στον τελικό της Λωζάνης.
Την επόμενη χρονιά η Ευρώπη διχάστηκε, με τη Σουπρολίγκα να αποτελεί μια δεύτερη τοπ διοργάνωση μετά την Ευρωλίγκα. Οι Ολυμπιακός και ΑΕΚ ακολούθησαν την ULEB, ενώ ο Παναθηναϊκός τη FIBA.
Τα αποτελέσματα; Η Κίντερ κατέκτησε το τρόπαιο (που κρίθηκε σε σειρά πλέι-οφ κι όχι σε φαιναλ-φορ) νικώντας την Τάου που με τη σειρά της είχε αποκλείσει την Ένωση στον ημιτελικό (σ.σ στη περίφημο αγώνα που επαναλήφθηκε λόγω του εκπρόθεσμου καλαθιού του Ντικούδη).
Το "χάσμα" γεφυρώθηκε την επόμενη χρονιά κι η κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση έγινε και πάλι μια. Κι η Βίρτους του Μεσίνα ήταν μια από τις καλύτερες ομάδες της. Το ρόστερ της ξεχύλιζε από ταλέντο: Τζινόμπιλι, Γιάριτς, Μπετσίροβιτς, Άντερσεν, Σμόντις, Γκρέιτζερ, Γκρίφιθ ήταν μερικά μόνο από τα "ονόματα" των Μπολονέζων που είχαν την ευκαιρία να κατακτήσουν τον τίτλο στο... σπίτι τους.
Λογάριαζαν όμως χωρίς τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τον Παναθηναϊκό! Οι "πράσινοι" επικράτησαν στον τελικό του 2002 μετά τις άστοχες βολές του Μπετσίροβιτς και το τρίποντο του Κουτλουάι και τους... χάλασαν το πάρτι.
Μόλις είχαν... ανοίξει οι παρτίδες του "Έκτορα" με τον "Ζοτς". Έκτοτε οι δυο τους συναντήθηκαν ξανά σε φάιναλ-φορ το 2007 στην Αθήνα με τον Σέρβο να κάνει το 2-0. Ο Ιταλός από την άλλη κάνει χιούμορ πάνω στο θέμα λέγοντας ότι "κι η γυναίκα μου θεωρεί ότι ο Ομπράντοβιτς είναι καλύτερος από μένα".
Το χαμένο φάιναλ-φορ του 2002 σήμανε και το φινάλε του Μεσίνα στην "Basket City". Επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν η Μπενετόν Τρεβίζο. Με τους "πράσινους" αγωνίστηκε σε ένα φάιναλ-φορ (2003), όπου η ομάδα του έφτασε στον τελικό αλλά ηττήθηκε από την Μπαρτσελόνα των Μποντιρόγκα, Ναβάρο και Γιασικεβίτσιους.
Στο Τρεβίζο έμεινε τρία χρόνια πριν πάει το 2005 στη Μόσχα. Έκτοτε συμμετέχει ανελλιπώς στο φάιναλ-φορ. Κατέκτησε τον τίτλο το 2006 και το 2008, ενώ το 2007 η ομάδα του έπαιξε στον τελικό.
Συγκεκριμένα το 2006 στην Πράγα ο Θοδωρής Παπαλουκάς πήρε από το χέρι τους Μοσχοβίτες τόσο στο παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα, όσο και στον τελικό με την Μακάμπι για να χαρίσει στους Ρώσους τον πρώτο τους τίτλο από καταβολής φάιναλ-φορ.
Το 2007 ο ίδιος παίκτης έκανε μια συγκινητική εμφάνιση στο ΟΑΚΑ, αλλά ο Παναθηναϊκός αναδείχτηκε νικητής στον ποιοτικότερο τελικό όλων των εποχών. Για να φτάσει εκεί, όμως, η ΤΣΣΚΑ χρειάστηκε να αποκλείσει τη Μάλαγα του Σέρτζιο Σκαριόλο.
Το 2008 η ιστορία επαναλήφθηκε. Η ΤΣΣΚΑ ξεπέρασε αρχικά το εμπόδιο της Τάου για να παίξει στον τελικό και πάλι με την Μακάμπι την οποία κέρδισε με χαρακτηριστική ευκολία.
Εξού και το συμπέρασμα: ο Μεσίνα χάνει από... Σέρβους στον τελικό. Συνέβη το 2000, το 2002, το 2003 και το 2007, ενώ αντίστοιχα το 1998, το 2006 και το 2008 όταν σήκωσε το τρόπαιο αντιμετώπισε Έλληνα και Ισραηλινό.
Τα κατορθώματα του "Έκτορα"
*Έχει 9 συμμετοχές σε φάιναλ-φορ. Μόνο ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς (11) έχει περισσότερες.
*Έχει κατακτήσει τον τίτλο 3 φορές (4 αν υπολογιστεί κι η χρονιά της διάσπασης το 2001). Μόνο οι Ομπράντοβιτς (6) και Μάλκοβιτς (4) έχουν περισσότερες. Είναι μάλιστα ο μοναδικός μαζί με τους δύο που έχει... πατήσει την κορυφή της Ευρώπης με δύο διαφορετικές ομάδες.
*Οι 10 νίκες που έχει σημειώσει σε φάιναλ-φορ είναι οι περισσότερες μετά τη συγκομιδή του "Ζοτς"
*Το φετινό φάιναλ-φορ ειναι το τέταρτο συνεχόμενο για τον ίδιο με την ΤΣΣΚΑ. Κανείς άλλος προπονητής δεν έχει κάνει κάτι αντίστοιχο με την ίδια ομάδα. Οι Ομπράντοβιτς, Μάλκοβιτς, Γκέρσον και Ίβκοβιτς έσπασαν το δικό τους σερί στο "3".
Η... φιλοσοφία του
Ο Έτορε Μεσίνα είναι γνωστός για τον τρόπο διδασκαλίας του. Για αυτό κι είναι περιζήτητος για ομιλίες. Στην Ελλάδα είχε μιλήσει το 2002 στη Νίκαια, ενώ τα τελευταία χρόνια λειτουργεί ένα on-line σεμινάριο με τη συνεργασία της Ευρωλίγκα, το οποίο κορυφώνεται στο τέλος της σεζόν στη Βαρκελώνη.
Παράλληλα διατηρεί και το προσωπικό του blog στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας "Sport" της Ρωσίας, όπου γράφει για τις προπονητικές του εμπειρίες και διαπιστώσεις, τα παιχνίδια της ΤΣΣΚΑ αλλά και τη φιλοσοφία του γενικότερα.
Σε ότι αφορά το μπάσκετ αυτή είναι ξεκάθαρη: άμυνα, άμυνα, άμυνα... Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό είναι το μεγάλο της όπλο τα τελευταία χρόνια. Είναι άλλωστε και το "εισιτήριο" για τα φάιναλ-φορ. Οι "Ρώσοι" παίζουν πολύ δυνατά, χρησιμοποιούν τις επαφές και προσπαθούν να βγάλουν τον αντίπαλο από τη λογική του.
Παράλληλα στην επίθεση είναι μια ομάδα που βασίζεται πολύ στο low-post παιχνίδι, στο μακρινό σουτ των Κριάπα-Σμόντις-Λάνγκτον, στη δημιουργικότητα του Χόλντεν και φυσικά στην ικανότητα του Σισκάουσκας στο ένας-εναντίον-ενός.
Μην περιμένει κανείς... θέαμα και φαντασμαγορικές φάσεις από την "Αρκούδα". Η ΤΣΣΚΑ προτιμά το κοντρόλ παιχνίδι, με περιορισμένο αριθμό κατοχών και στο καλό "διάβασμα" των miss-match στο άλλο κομμάτι του γηπέδου.
Και το γεγονός ότι η "ομαδα του στρατού" φέτος άλλαξε αρκετά πρόσωπα, αλλά όχι ταυτότητα και επίπεδο είναι σίγουρα ένα από τα πολλά παράσημα που έχει στο... σακάκι του ο "Έκτορας".
