Ο Εργκίν Αταμάν στο SPORT24: “Φυσικά και έχω στο μυαλό μου το NBA"

Ευτυχισμένος άνθρωπος. Αυτές οι δύο λέξεις μπορούν να περιγράψουν απόλυτα τον Εργκίν Αταμάν, ο οποίος έμοιαζε πιο ήρεμος από ποτέ μετά την κατάκτηση της EuroLeague με την Αναντολού Εφές.

Μία προσπάθεια τριών χρόνων ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση αυτού του τροπαίου για την τουρκική ομάδα. Μία Αναντολού Εφές που έφτασε μέχρι τον τελικό το 2019, είδε τον κορονοϊό να την σταματάει το 2020 και τελικά έφτασε φέτος στην πηγή και ήπιε και νερό με την νίκη της επί της Μπαρτσελόνα. Ένα κύκλος τριών χρόνων με πολύ όμορφο μπάσκετ, που προκάλεσε τον θαυμασμό όλης της Ευρώπης για το σύνολο του Εργκίν Αταμάν.

Λίγες στιγμές μετά την κατάκτηση του πολυπόθητου τροπαίου, του 4ου ευρωπαϊκού τροπαίου στην καριέρα του αφού νωρίτερα έχει κατακτήσει το Saporta Cup με την Σιένα το 2002, το EuroChallenge με την Μπεσίκτας το 2012 και το EuroCup με την Γαλατάσαραϊ, ο Εργκίν Αταμάν μίλησε στο SPORT24. Αναφέρθηκε στο πρότζεκτ της φετινής Εφές, την περίεργη σεζόν λόγω κορονοϊού, το τρόπαιο που το χρωστούσε η ιστορία στην ομάδα του, την μοναδική φορά που φοβήθηκε πραγματικά ότι ίσως δεν φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου και το όνειρο του ΝΒΑ. Εργκίν Αταμάν λοιπόν, χωρίς φίλτρα.

Δεν αισθανθήκαμε την πίεση του φαβορί

Στο ξεκίνημα της σεζόν – και παρά το γεγονός ότι πολλές ομάδες ενισχύθηκαν σημαντικά – πολλοί έχρισαν την Εφές ως φαβορί για το τρόπαιο. Σας έκανε ποτέ αυτό να αισθανθείτε πίεση;

“Για να είμαι ειλικρινής, όχι. Πέρυσι παίζαμε σπουδαίο μπάσκετ και αξίζαμε το τρόπαιο. Όταν ακυρώθηκε η σεζόν πεισμώσαμε και θέλαμε να επιστρέψουμε πιο δυνατοί και να φτάσουμε αρχικά στο Final Four και κατόπιν να διεκδικήσουμε το τρόπαιο. Δεν μπορώ να πω όμως ότι αισθάνθηκε κανείς από εμάς πίεση. Είχαμε μία αποστολή ως ομάδα. Σήμαινε πολλά για εμάς αυτό το τρόπαιο. Αλλά δεν αισθανθήκαμε πίεση, επειδή όλοι είχαμε αυτοπεποίθηση και πιστέψαμε στην ομάδα μας”.

Ξεκινήσατε την σεζόν άσχημα με κάποιες απρόσμενες ήττες, ενώ δεν είχατε από την αρχή και τον Σέιν Λάρκιν. Πώς το βιώσατε όλο αυτό;

Ανησύχησα στην αρχή επειδή είχαμε αρκετά προβλήματα τραυματισμών, ενώ όπως είπες δεν ήταν μαζί μας και ο Λάρκιν. Αργήσαμε να βρούμε ρυθμό, δεν είχαμε αγώνες στα πόδια μας. Είχαμε πολλούς παίκτες νόσησαν με κορονοϊό και έμειναν εκτός για 2-3 εβδομάδες. Πέρασαν πολλά από το μυαλό μου. Όταν επέστρεψαν όμως όλοι οι παίκτες αισθανθήκαμε καλά. Πιστέψαμε σε αυτό που χτίζαμε και στην συνέχεια παίξαμε όπως πέρυσι και ίσως καλύτερα".

Πώς ζήσατε γενικά την σεζόν με τον κορονοϊό;

“Ήταν πολύ δύσκολο για όλους. Η απουσία φιλάθλων ήταν σημαντική για τις ομάδες. Όλα ήταν δύσκολα. Οι περιορισμοί στα ταξίδια για τους εκτός έδρας αγώνες, τα συνεχόμενα τεστ. Κάθε εβδομάδα δεν ξέραμε ποιος παίκτης θα ήταν διαθέσιμος. Κάθε τεστ που κάναμε ήταν αγχωτικό. Ήταν δύσκολο για όλους, αλλά αυτή είναι η ζωή”.

Υπήρξε κάποια στιγμή που φοβηθήκατε μέσα στην σεζόν ότι ίσως η Εφές δεν καταφέρει να φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου; Ίσως στην σειρά με την Ρεάλ, όταν από το 2-0 βρεθήκατε στο 2-2 με το 5ο παιχνίδι στην Τουρκία;

“Είναι αλήθεια ότι ήταν μία δύσκολη και αγχωτική σειρά με την Ρεάλ. Κυριαρχήσαμε στα δύο πρώτα παιχνίδια στην έδρα μας. Μετά το 2ο παιχνίδι κάποιοι πίστεψαν ότι τελείωσε η σειρά και θα προκρινόμασταν εύκολα, αλλά μετά χάσαμε τα δύο επόμενα στην Ισπανία και μάλιστα με τον ίδιο τρόπο.

Στο 5ο παιχνίδι της σειράς νιώθαμε πραγματική πίεση. Αυτό ήταν ίσως το πιο δύσκολο παιχνίδι μας την φετινή σεζόν, πιο δύσκολο και από τους αγώνες του Final Four”.

Κλείνοντας έναν πετυχημένο τριετή κύκλο με την κατάκτηση του τροπαίου, θεωρείτε ότι ιδίως μετά τα περσινά ίσως σας το χρωστούσε η ιστορία αυτό το τρόπαιο;

"Έτσι πιστεύω. Μας το χρωστούσε η ιστορία. Ίσως μπορούσαμε να κατακτήσουμε το τρόπαιο και το 2019 (σ.σ η Εφές ηττήθηκε στον τελικό από την ΤΣΣΚΑ), αλλά τότε δεν είχαμε την εμπειρία. Χτίσαμε βήμα-βήμα αυτή την ομάδα.

Πριν μερικά χρόνια είχαμε τερματίσει στην τελευταία θέση. Σταδιακά ανεβήκαμε όμως, πέρυσι κυριαρχήσαμε. Όταν φτάσαμε στο Final Four φέτος, ήμουν σίγουρος ότι θα τα καταφέρουμε και θα πάρουμε το τρόπαιο. Νομίζω ότι το αξίζαμε. Η ιστορία μας το χρωστούσε αυτό το τρόπαιο”.

Στόχος είναι η επόμενη EuroLeague κι ίσως μελλοντικά το NBA

Αυτός ήταν ο τέταρτος ευρωπαϊκός τίτλος στην προπονητική σας καριέρα. Αισθάνεστε λίγο σαν τον Μίδα, όπου ό,τι άγγιζε γινόταν χρυσός;

“Είναι ωραίο που υπάρχουν αυτά τα τέσσερα τρόπαια. Αυτό είναι αποτέλεσμα δουλειάς και αυτοπεποίθησης. Έξυπνης δουλειάς όμως, όχι μόνο σκληρής δουλειάς. Δεν πρέπει όμως να βλέπεις το μπάσκετ απλώς ως δουλειά. Ίσως το μυστικό είναι αυτό. Δεν είναι εύκολο να κατακτήσεις τέσσερα ευρωπαϊκά τρόπαια με 4 διαφορετικές ομάδες”

Ποιο από αυτά τα τέσσερα τρόπαια χαρήκατε περισσότερο;

“Όλα τα τρόπαια είναι δύσκολα και διαφορετικά. Με την Μπεσίκτας και την Γαλατάσαραϊ κερδίσαμε σημαντικά τρόπαια για το τουρκικό μπάσκετ. Με την Σιένα ήταν η πρώτη μου χρονιά στην Ιταλία. Αλλά φυσικά η EuroLeague είναι άλλο επίπεδο. Για εμένα είναι σαν το ΝΒΑ. Αν το δούμε λοιπόν αυτό τεχνικά, αυτό το τρόπαιο ήταν το σημαντικότερο”.

Ο επόμενος προσωπικός στόχος σας ποιος μπορεί να είναι;

“Η επόμενη EuroLeague είναι το επόμενο πλάνο! Και ίσως στο μέλλον στο ΝΒΑ”.

Είναι το ΝΒΑ στο μυαλό σας δηλαδή; Θα το σκεφτόσασταν;

“Φυσικά και είναι στο μυαλό μου το ΝΒΑ. Θέλω να κάνω κάτι ξεχωριστό. Πιστεύω ότι έχω δείξει με την Εφές ότι παίζουμε το πιο επιθετικό μπάσκετ στην Ευρώπη, που μοιάζει σε στυλ παιχνιδιού με αυτό το ΝΒΑ, δίνουμε σόου. Αν κάποια στιγμή ολοκληρωθεί το συμβόλαιό μου με την Εφές και κάποια ομάδα του ΝΒΑ μου κάνει πρόταση, τότε γιατί όχι; Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο επειδή στις ΗΠΑ δεν συμπαθούν τους προπονητές από Ευρώπη. Ποτέ μην λες ποτέ όμως”.

Ο κόσμος γενικά σας θεωρεί έναν προπονητή που δίνει ελευθερία στους παίκτες του. Το ασπάζεστε αυτό;

"Προσωπικά, πιστεύω πολύ στην χημεία της ομάδας. Ποτέ δεν σκέφτομαι έναν παίκτη ξεχωριστά. Προσπαθώ να χτίσω μία ομάδα με ρόλους, με παίκτες με αποφασιστικότητα. Θέλουμε να έχουμε παίκτες με αυτοπεποίθηση και χαρακτήρα. Φυσικά και το ταλέντο έχει σημασία, αλλά και ο χαρακτήρας έχει σημασία. Όλοι πρέπει να ξέρουν τον ρόλο τους. Σε μία ομάδα υπάρχουν σταρ, αλλά εγώ είμαι το αφεντικό και όλοι πρέπει να το δεχθούν αυτό”.

Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες της σεζόν ήταν επίσης αυτή του Σανλί, ο οποίος άνθισε φέτος. Πώς δουλέψατε μαζί του;

“Δουλεύουμε πάρα πολύ σε ατομικό επίπεδο με όλους τους παίκτες, όπως κάνουν και στο ΝΒΑ. Στον Σανλί αρέσει να δουλεύει, είναι έξυπνος και μας έδειξε ότι μπορεί να κάνει διαφορετικά πράγματα από άλλους σέντερ. Καταλάβαμε ότι είναι πλήρης παίκτης, που μπορεί να σουτάρει, να πάρει ριμπάουντ, να ποστάρει, να πασάρει.

Ο Σανλί βελτιώθηκε πολύ μέσα στην σεζόν. Η δική μου λογική είναι ότι θα παίζει όποιος είναι καλύτερος. Πέρυσι χάσαμε τον Ντάνστον για πολύ καιρό και ο Σανλί βγήκε μπροστά, παίζοντας πολύ καλά. Φέτος χτύπησε ο Πλάις κάποια στιγμή και δεν σκεφτήκαμε καν να κοιτάξουμε στην αγορά για σέντερ. Του δώσαμε αυτοπεποίθηση, δούλεψε και έμεινε συγκεντρωμένος και ήταν πολύτιμος για εμάς”.

Ο κορονοϊός πλήγωσε τις ελληνικές ομάδες

Πόσο εύκολο θα είναι τώρα να επικεντρωθείτε στο τουρκικό πρωτάθλημα έπειτα από την κατάκτηση της EuroLeague;

“Δεν θα είναι εύκολο. Αυτό είναι αλήθεια. Το καλό για εμάς είναι ότι θα παίξουμε στους τελικούς κόντρα σε μία πολύ καλή ομάδα όπως η Φενέρμπαχτσε, οπότε θα είμαστε συγκεντρωμένοι. Οι τελικοί ξεκινούν την Τετάρτη (2/6), οπότε θα κάνουμε μία καλή προπόνηση την Τρίτη (1/6) και θα εστιάσουμε στην ομάδα που θα έχουμε μπροστά μας. Και εννοείτε πως θέλουμε να νικήσουμε για να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα”.

Φοβάστε το αύριο δεδομένου ότι παίκτες όπως ο Μίτσιτς και ο Λάρκιν λογικά θα έχουν προτάσεις από το ΝΒΑ;

"Πετύχαμε τον στόχο μας φέτος. Πιστεύω ότι όλοι οι παίκτες της ομάδας θα θελήσουν να μείνουν για να διεκδικήσουν ξανά το τρόπαιο την επόμενη σεζόν. Έτσι είναι όμως η ζωή, έχουμε μπροστά μας το καλοκαίρι για να το δούμε αυτό όταν έρθει η ώρα. Ο στόχος μας είναι να συνεχίσουμε με τους παίκτες μας, σεβόμενοι τους νόμους της αγοράς. Αν γίνει κάτι και κάποιος αποχωρήσει, θα κοιτάξουμε στην αγορά για άλλους παίκτες”.

Θα σκεφτόσασταν κάποια στιγμή ίσως να καθίσετε πάλι στον πάγκο της εθνικής Τουρκίας;

“Δεν σκέφτομαι την εθνική Τουρκίας αυτή τη στιγμή, το έχω ζήσει αυτό. Έχω άλλη αποστολή για το τουρκικό μπάσκετ: Να το εκπροσωπήσω μέσω της Αναντολού Εφές. Η Τουρκία έχει ήδη έναν πολύ καλό προπονητή, άρα θα τον στηρίξω σε όλα, ειδικά στο προολυμπιακό τουρνουά. Αλλά αυτή τη στιγμή δεν σκέφτομαι κάτι τέτοιο. Η δουλειά στην εθνική βέβαια είναι σαν τον στρατό. Αν μου το προτείνει κάποιος πάλι φυσικά θα πάω”.

Θα θέλατε να πείτε μία κουβέντα και για τις ελληνικές ομάδες που έμειναν εκτός 8αδας; Πώς είδατε τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό;

“Πιστεύω ότι την φετινή σεζόν οι ελληνικές ομάδες ήταν ανάμεσα σε αυτές που επηρεάστηκαν πάρα πολύ λόγω του κορονοϊού. Ο κυριότερος λόγος ήταν η απουσία φιλάθλων από τους αγώνες τους. Ο κόσμος δίνει δύναμη στις ελληνικές ομάδες, ενώ τα άδεια γήπεδα επηρέασαν και τα έσοδά τους. Ειδικά αυτό το θέμα επηρέασε το μπάτζετ.

Ήταν δύσκολο για τς ελληνικές ομάδες, αλλά έχουν σπουδαία ιστορία και πιστεύω ότι στο μέλλον θα είναι καλύτεροι και θα είναι πιο ανταγωνιστικοί. Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός είναι καλές ομάδες με ιστορία στην διοργάνωση. Μου αρέσει να παίζω με ελληνικές ομάδες. Πάντα απολαμβάνω τα παιχνίδια μαζί τους, είναι πολύ ανταγωνιστικά”.