Ένα νέο παιδί, μόλις 32 ετών. Δεν τον ξέραμε καλά, μόλις δυο-τρεις μήνες έπαιζε μπάσκετ στην Ελλάδα, κι όμως τον έβαλαν όλοι στην καρδιά τους γιατί ο αδόκητος θάνατος του συγκλόνισε. Ο Στέβαν Γέλοβατς γύρισε όλο τον κόσμο παίζοντας μπάσκετ. Έβαζε καλάθια και γελούσε. Έξω καρδιά, του άρεσε να κάνει παρέες μέσα από την πορτοκαλί μπάλα την οποία ήξερε να την στέλνει με μαεστρία στα αντίπαλα καλάθια.

Στην ΑΕΚ κέρδισε τους πάντες, όχι μόνο για το αγωνιστικό στιλ του, αλλά και για τον χαρακτήρα του έξω από το γήπεδο. Ο Στέφανος Δέδας τον είχε επιλέξει, έχοντας υπόψη την έφεση του Σέρβου μπασκετμπολίστα στο σκοράρισμα. Το τελικό σχέδιο, μάλιστα, ήταν να προσθέσει δίπλα του τον μαχητή Χάμερ ώστε να δημιουργήσει ένα σπουδαίο δίδυμο μέσα στην ρακέτα, όπου ο ένας θα αλληλοσυμπλήρωνε τον άλλον. Δεν πρόλαβε, δεν πρόλαβαν.

Από κοντά, τόσο ο προπονητής, όσο και οι συμπαίκτες του, αλλά και τα υπόλοιπα στελέχη της ΑΕΚ γνώρισαν ένα καταπληκτικό χαρακτήρα που κέρδισε τους πάντες με το καλημέρα. Με την πρώτη του τη φράση, με το πρώτο χαμόγελό του, κατάκτησε την εμπιστοσύνη όλων: "Δεν έγινε τυχαία ένας από τους αρχηγούς της ομάδας. Έγινε αμέσως μέλος της ΑΕΚ, θέλοντας να μάθει τα πάντα για την ιστορία και τους συμπαίκτες. Με το που εμφανίστηκε στα Λιόσια, ζήτησε να μιλήσει με τον legend της ομάδας, τον Δημήτρη Μαυροειδή, που ήταν εκεί βέβαια για να υποδεχθεί τους νεοφερμένους. Ήξερε όμως από πριν ποιος ήταν και ήθελε να συναντηθεί μαζί του", θυμάται ο Γιώργος Νικολάου, διευθυντής επικοινωνίας της ΑΕΚ.

Ο αρχηγός της ΑΕΚ, όπως κι όλοι οι συμπαίκτες του Στέβαν, είχαν συγκλονιστεί από την τραγική εξέλιξη της υγείας του άτυχου Σέρβου. Όλοι έπαιζαν για αυτόν στους τελευταίους αγώνες, ελπίζοντας να του αφιέρωναν τις νίκες όταν γινόταν καλά. Στο ματς με τη Ρίγα ο Μαυροειδής συγκλόνισε λέγοντας ότι στις τελευταίες βολές, έβλεπε το πρόσωπο του Γέλοβατς στο ταμπλό.

Η είδηση της απώλειας, όσο κι αν έμοιαζε η πλέον αναμενόμενη, τσάκισε τους πάντες στην Ένωση, όπως πάραδέχθηκε ο αρχηγός της, κάνοντας λόγο για ένα παιδί που είχε δίψα για τη ζωή και μόνο χαμογελούσε.

"Μα ακόμα κι όταν τραυματίστηκε σοβαρά στο παιχνίδι με τον Ιωνικό κι ενώ τρέξαμε όλοι πάνω του αλαφιασμένοι, πιστεύοντας ότι σακατεύτηκε, αυτός ενώ αλήθεια πονούσε πολύ, γελούσε και ήθελε να μας καθησυχάσει. Τέτοιο παιδί ήταν, τόσο καλοκάγαθο και πολύ δοτικός άνθρωπος. Δεν το πιστεύω ακόμα ότι χάθηκε έτσι. Απίστευτο", λέει ο Γ.Νικολάου.

Όταν έσπασε το ρεκόρ του Λάνγκφορντ

Απίστευτος ήταν κι ο Γέλοβατς όταν σούταρε την μπάλα στο αντίπαλο καλάθι. Στη Σαραγόσα, όπου αγωνίστηκε σε 100 ματς του ισπανικού πρωταθλήματος θυμούνται ακόμη τους 30π που είχε πετύχει μέσα στη Βιτόρια κόντρα στην Μπασκόνια πριν από πέντε χρόνια. Στην Γκαζιαντερσπορ μιλούσαν για ένα έξοχο σκόρερ, που σούταρε με 43% στα τρίποντα και στην Νίζνι έσπασε το ρεκόρ πόντων στη λίγκα VTB που είχε με 42π, ο Κιθ Λάνγκφορντ.

Πριν από τρία χρόνια στη νίκη της Νίζνι επί της Κάλεβ Ταλίν (103-97 στην παράταση) έχασε μια βολή στο τέλος και δεν έφτασε έτσι τους 50π. Και οι 49 που είχε πετύχει, ωστόσο, ήταν νέο ρεκόρ μιας βραδιάς για τη λίγκα, για ένα παίκτη που είχε πρότυπο τον Πέτζα Στογιάκοβιτς αλλά είχε σαν λάφυρο μια φανέλα του Σακίλ Ο' Νιλ.

Αυτό το προτέρημα πρόλαβε να μας δείξει στα λίγα ματς που φόρεσε τη φανέλα της ΑΕΚ. Από τα φιλικά προετοιμασίας φρόντισε να δικαιώσει τη φήμη του. Στο φιλικό, επιθετική πανδαισία, Νταρουσάφακα-ΑΕΚ 119-114, που έγινε τον Σεπτέμβριο στην Κωνσταντινούπολη, σταμάτησε στους 34π με 4/7δ, 5/8 τρ και 11/11 β

"Δεν έχανε με τίποτε σουτ. Κάποια στιγμή κι ενώ έχει βάλει άπειρους πόντους, ο Νίκος Παππάς που ακόμη δεν έπαιζε αφού βρισκόταν σε αποθεραπεία, λέει από τον πάγκο: "Τι βάζει ο άνθρωπος; Εμείς θέλουμε, τρία τέσσερα σκριν για να σουτάρουμε κι αυτός ρίχνει την μπάλα και απλά μπαίνει στο καλάθι", επισημαίνει για εκείνο το απόγευμα ο Γιώργος Νικολάου

Στραπατσάροντας τον αστράγαλο του ο Γέλοβατς εναντίον του Ιωνικού στην ΑΕΚ έκαναν λόγο για ένα ακόμη τραυματισμό, συνέχεια της κακοδαιμονίας που είχε πλήξει την ομάδα από την αρχή της χρονιάς. "Πού να ξέραμε;" λέει ο Νικολάου. Έτσι είναι.

Ο Σέρβος προσπάθησε να επανέλθει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Ρίχτηκε με τα μούτρα στη δουλειά, θέλοντας να ξεπεράσει το πρόβλημα του και να επιστρέψει στο γήπεδο. Στις 20 Νοεμβρίου κι ενώ έκανε ποδήλατο στην αίθουσα με τα βάρη, στο κλειστό των Λιοσίων, έπεσε στο έδαφος, χάνοντας τις αισθήσεις του: Ο διευθυντής επικοινωνίας της ΑΕΚ σχολιάζει: "Στην αρχή νομίσαμε ότι λιποθύμισε. Δεν πάει ο νους του ανθρώπου ότι μπορεί ένα νέο παιδί να πάθει εγκεφαλικό επεισόδιο στα καλά καθούμενα, ενώ όλες οι εξετάσεις του έδειγναν ένα υγιέστατο άνθρωπο".

Ούτε και οι γιατροί που τον είδαν σε αυτή την κατάσταση μπορούσαν να το πιστέψουν. Η προσπάθεια τους να τον επαναφέρουν δεν στέφθηκε από επιτυχία. Ο Στέβαν είχε πάρει το δρόμο χωρίς επιστροφή. Με απόφαση της οικογένειας του διακομίστηκε (με νοσοκομειακό όχημα) στο Βελιγράδι, όπου την Τετάρτη άφησε την τελευταία πνοή του.

Το χαμόγελο του, έσβησε, αλλά δεν ξεχνιέται. Το μπάσκετ, σύσσωμο στην Ελλάδα και την Σερβία, είπε αντίο σε ένα νεαρό που όπου κι αν πήγε έκανε μόνο φίλους. Λες και ξαναζούσαμε την τραγωδία του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, αυτή τη φορά με άλλο σενάριο, αλλά το ίδιο τραγικό φινάλε. Είναι το άδικο, το γαμώτο, η αίσθηση μιας απροσδόκητης απώλειας ενός νέου ανθρώπου που μπορεί να μην τον ξέραμε καν, αλλά τον νιώσαμε ξαφνικά τόσο κοντά μας.

Κρίμα...