Για να πω τη μαύρη αλήθεια και την αμαρτία μου σκιάχτηκα με αυτό που μού είπε ο Βαγγέλης Λιόλιος, λίγη ώρα μετά το τέλος της παρουσίασης του Charles Antetokounmpo Family Foundation και προτού ανέβει στη σκηνή ο Αντώνης Ρέμος, χθες το βράδυ στο Γκολφ της Γλυφάδας.

Νωρίτερα, πριν από την εκδήλωση, τον είχε κοζάρει να κουβεντιάζει για αρκετή ώρα με τον Γιάννη, τον Ανδρέα Ζαγκλή και τον (ατζέντη του GreekFreak) Γιώργο Πάνου και όταν τον ρώτησα «τι γίνεται πρόεδρε με τον μορφονιό μας;» με έζωσαν τα φίδια!

«Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται, όπως και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται» μού απάντησε σιβυλλικά.

«Αυτό το είπε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής» σχολίασα, παριστάνοντας τον εξυπνάκια.

«Ισχύει» μου απάντησε μονολεκτικά, προτού συνεχίσει το διάβα του για να συναντήσει τον Δήμο Ντικούδη, τον Νίκο Ζήση και τον Θοδωρή Παπαλουκά που είχαν πιάσει ήδη την κουβέντα.

Η υπόθεση κάνει τζιζ!

Θα έδινα ό,τι είχα και δεν είχα στην τσέπη μου για να μπορούσα να κρυφακούσω τι διαμείφθηκε και στις δυο ομηγύρεις, αλλά δεν μου το επιτρέπει η αστική ευγένεια μου!

Πέρα από την πλάκα τώρα, η υπόθεση της συμμετοχής του Γιάννη είναι προφανώς ένα θέμα που κάνει τζιζ!

Δεν ανήκω στην κατηγορία εκείνων οι οποίοι γεννούν, διασπείρουν και υιοθετούν ακρίτως σενάρια και θεωρίες συνωμοσίες, αλλά, διάβολε, μπορεί να ‘χει η φάβα κάποιο λάκκο!

«Παράλογοοοοοο;», όπως αναρωτιούνταν και ο Λάκης Λαζόπουλος στα σκετς των «Δέκα Μικρών Μήτσων»;

Καθόλου παράλογο, τουναντίον λογικό. Λογικότατο μάλιστα.

Πρώτα απ’ όλα υπάρχει ένα διπλό δεδομένο που δεν αμφισβητείται: όχι απλώς η αγάπη, αλλά η εξ απαλών ονύχων καψούρα του Γιάννη με την Εθνική ομάδα και συνάμα η σφοδρή επιθυμία και ο διακαής πόθος του να κατακτήσει ένα μετάλλιο με την πάλαι ποτέ αποκαλούμενη «Επίσημη Αγαπημένη» και εδώ και 14 χρόνια «Επίσημη...Απογοητευμένη».

Ένα το κρατούμενο, λοιπόν...

Οι δυο απουσίες και ο... Σλούκας

Επ’ αυτού μάλιστα υπάρχουν τα απαραίτητα τεκμήρια: από το 2014, όταν έλαβε το πρώτο χρίσμα, ο λεγάμενος απουσίασε μονάχα από δυο διοργανώσεις: το EuroBasket του 2017, λόγω του τραυματισμού του και το Προολυμπιακό Τουρνουά του 2021, καθόσον εκείνες τις (ίδιες) ημέρες (αρχές Ιουλίου) οι Μπακς είχαν καθαρίσει τους Χοκς και ετοιμάζονταν για τους τελικούς με τους Σανς.

Και να ήθελε, δεν μπορούσε να διακτινίζεται, μια στο Μιλγουόκι και μια στη Βικτόρια του Καναδά.

Κρατούμενο δεύτερο, το οποίο ισχύει και στην περίπτωση της (ειρημένης από τον ίδιο και επιβεβαιωμένης μέχρις αποδείξεως του εναντίου;) απόφασης του Κώστα Σλούκα: όλοι οι παίκτες στην εποχή μας, όταν σε μια σεζόν παίζουν κοντά στα 80 ματς, χρειάζονται ένα break.

Δεν το γράφω αυτό για να τους δικαιολογήσω, αλλά επειδή πρόκειται για μια αδιαμφισβήτητη συνθήκη, από την οποία δεν... διέφυγε κανείς παίκτης, πολλώ δε μάλλον όσοι αγωνίζονται στο ΝΒΑ.

Το εθνικό μας γόνατο!

Η τρίτη παράμετρος δεν έχει να κάνει με την ανάγκη ενός διαλείμματος ώστε να ξεκουράσει ο καθένας το κορμί του, να ξελαμπικάρει ψυχολογικά και πνευματικά και να επαναφορτίσει τις μπαταρίες του.

Είναι το γόνατο του Γιάννη!

Εδώ ήρθαμε, λοιπόν, διότι αυτό το «εθνικό μας γόνατο» αποτελεί όντως ένα σοβαρό θέμα που απασχολεί και τους Μπακς και τον ίδιο.

Αυτή τη στιγμή (σήμερα 28 Ιουνίου) η συμμετοχή του Γιάννη στο Παγκόσμιο Κύπελλο είναι εξαιρετικά αμφίβολη και τολμώ να γράψω πως εάν η διοργάνωση άρχιζε στις 25 Ιουλίου και όχι στις 25 Αυγούστου, Γιάννης γιοκ!

Στην παρούσα φάση ο χρόνος αποτελεί σύμμαχο στις ελπίδες του ελληνικού μπασκετικού έθνους και γι' αυτό κιόλας εκφράζεται η άποψη πως όσο πιο αργά αποφασίσει τι θα πράξει ο GreekFreak, τόσο περισσότερες ελπίδες θα υπάρχουν...

Δεν είναι θέμα θέλησης, αλλά μπόρεσης

Να (ξανα)γράψω κάτι για να μην παρεξηγηθώ: ο Γιάννης θέλει να παίζει στην Εθνική και θέλει να παίξει και τώρα σαν τρελός!

Το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι η θέληση του, αλλά η μπόρεση του, δεδομένου μάλιστα ότι προέρχεται από μια ζόρικη και επίπονη σεζόν, στην οποία δεν τελεσφόρησαν οι προσδοκίες των Μπακς και συν τοις άλλοις ο 29χρονος φόργουορντ έχει δυο παιδιά και περιμένει και ένα τρίτο, μάλιστα χθες η Μαράια εμφανίσθηκε στην εκδήλωση με την κοιλιά στο στόμα!

Εάν επιχειρήσει κάποιος να πλοηγηθεί στο διαδίκτυο με οδηγό το λήμμα «γόνατο Αντετοκούνμπο» θα βρει έναν σκασμό από σχετικά δημοσιεύματα, μεσούσης της σεζόν στο ΝΒΑ, αλλά και στις διοργανώσεις της Εθνικής.

Ο Γιάννης δεν είναι πρώτος τυχών παίκτης του ΝΒΑ, αλλά ο (εδώ και μια δεκαετία) franchiseplayer, το ισχυρότερο περιουσιακό στοιχείο των Μπακς και ένας σούπερ σταρ του παγκόσμιου αθλητικού (και όχι μονάχα αθλητικού) οικοσυστήματος.

Η επιθυμία του να δώσει παρών στο τρίτο Παγκόσμιο Κύπελλο της καριέρας του είναι δεδομένη, δεδηλωμένη και αδιαμφισβήτητη, τελεία, αλλά όχι παύλα!

Η ανησυχία και οι... κόνξες

Απέναντι στη βούληση του, λοιπόν, βρίσκεται η ανησυχία για το εάν και κατά πόσον μπορεί να είναι παρών infullstrength όπως λένε και οι Αμερικανοί: αισθάνεται και ο ίδιος πως το γόνατο και το κορμί του δεν υπακούουν πολύ στην επιθυμία του και τού κάνουν κόνξες!

Ανάλογες σκέψεις, προβληματικές και ανησυχίες αναπτύσσονται και στους κόλπους των Μπακς, οι οποίοι πάντως δεν έχουν εγείρει καμιά πρόθεση να του απαγορεύσουν , τη συμμετοχή στο επερχόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Η προσέγγιση της ομάδας του Μιλγουόκι στην υπόθεση επικεντρώνεται στην ανάγκη συντηρητικής χρήσης και διαχείρισης του εθνικού κεφαλαίου μας!

Οι Μπακς ούτως η άλλως παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς την εκάστοτε συμμετοχή του Αντετοκούνμπο στην Εθνική -και γι’ αυτό κιόλας σχολιάσθηκε εκτεταμένα η προ επτά μηνών δήλωση του Δημήτρη Ιτούδη.

Το ξεχείλωμα και οι αβαρίες

Σε περίπτωση κατά την οποία ο Γιάννης αποφασίσει να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο, οι δις πρωταθλητές του ΝΒΑ επιθυμούν και ζητούν να μην... ξεχειλώσει η παρουσία του, τόσο στην προετοιμασία και στα φιλικά ματς, όσο και στη διάρκεια του Τουρνουά.

Σε αυτή τη λογική θα ήταν ανεκτές και κάποιες... αβαρίες, όπως άλλωστε συνέβη και στον περυσινό αγώνα του EuroBasket με τη Μεγάλη Βρετανία στο Μιλάνο, όταν έμεινε στον πάγκο χωρίς να συντρέχει λόγος τραυματισμού.

Προφανώς από μια τέτοια διαχείριση εξαιρούνται οι νοκ άουτ αγώνες και συν τοις άλλοις προβλέπεται και ένα ειδικό πρωτόκολλο συντήρησης και αποθεραπείας.

Το βέβαιο είναι πως η συγκεκριμένη υπόθεση έχει μέλλον, άλλωστε –για να παραφράσω την Καραμανλική ατάκα του Βαγγέλη Λιόλιου- σε τέτοιες περιπτώσεις, συντελούνται εξελίξεις (και) κάτω από τα ραντάρ!

Το τετ-α-τετ με τον Ζαγκλή

Σε αυτές πάντως δεν συμπεριλαμβάνεται το χθεσινό τετ-α-τετ του Γιάννη με τον Ανδρέα Ζαγκλή, παρόντων (όπως σημείωσα πρωτύτερα) του Βαγγέλη Λιόλιου και του Γιώργου Πάνου.

Διάβολε, δεν ήταν ανάγκη να κουβαληθεί από τη Γενεύη ο Έλληνας Γενικός Γραμματέας της FIBA για να προσπαθήσει τάχα να «ψήσει» τον Αντετοκούνμπο πόσο επωφελής θα είναι για το παγκόσμιο μπάσκετ η συμμετοχή ενός σταρ με τέτοιο βεληνεκές και…sexappeal στη διοργάνωση.

Αυτό ο Γιάννης το ξέρει πολύ καλά, ωστόσο χθες είχε την ευκαιρία να συναντηθεί μόλις για δεύτερη την εξόχως τιμητική για την οικογένεια και το νεοπαγές Ίδρυμα, παρουσία του στην εκδήλωση.

Παρεμπιπτόντως ο πρόεδρος της ΕΟΚ και ο τζένεραλ μάνατζερ της Εθνικής, Νίκος Ζήσης είχαν παραστεί και στην πρώτη παρουσίαση του CharlesAntetokounmpoFamilyFoundation, που είχε πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο στη Νέα Υόρκη.

Αφήνω στην άκρη (μέχρι να την ξαναπιάσω, ελπίζω για καλό) την «καυτή πατάτα» της παρουσίας του Γιάννη στην Εθνική ομάδα και γυρίζω μερικές ώρες πίσω...

Το λογύδριο, ο Ρέμος και τα... κομμένα δανεικά

Η εκδήλωση που διοργανώθηκε χθες το βράδυ στο Γκολφ της Γλυφάδας και στην οποία είχα τη χαρά και την τιμή να είμαι ο κεντρικός παρουσιαστής, υπήρξε μνημειώδης!

Το εννοώ αυτό και οι... άπιστοι Θωμάδες μπορούν να πεισθούν για του λόγου το αληθές μόνο και μόνο από κάποιες αποστροφές του εμπνευσμένου λογυδρίου του Γιάννη, μάλιστα ο μπαγάσας ήταν κιόλας αγχωμένος για το τι και πώς θα το έλεγε.

Τα είπε φαρσί και επίσης τα τραγούδησε φαρσί, όταν στην επιγενόμενη μίνι συναυλία ο Αντώνης Ρέμος κατέβηκε από τη σκηνή και του έτεινε το μικρόφωνο για να τραγουδήσουν μαζί το «Κομμένα πια τα δανεικά».

«Που 'σαι Θανάση»

Αντιθέτως και παραδόξως σε σχέση με το πόσο κοινωνικός και ανοιχτόκαρδος είναι εμφανίσθηκε αγχωμένος ο Θανάσης Αντετοκούνμπο που έριξε τις γυροβολιές του στην πίστα, αλλά δεν υπέκυψε στον πειρασμό να ακομπανιάρει τον Ρέμο στο τραγούδι «Πού ‘σαι Θανάση»

Τα όσα είπε ο Γιάννης από τη σκηνή αποδεικνύουν το ύφος, το ήθος, το ποιόν και τη κουλτούρα του ανδρός, που βεβαίως προτιμά να τον λένε ακόμη «Γιαννάκη» και όχι Γιάνναρο και τα τοιαύτα!

Μαζεύτηκαν κιόλας 269.000 ευρώ από τη δημοπρασία 14 αντικειμένων, οπότε το τερπνόν συνδυάσθηκε μετά του ωφελίμου ώστε να ενισχυθούν οι δράσεις της Ακαδημίας και του Ιδρύματος.

Η επέτειος του GameChanger

Χθες δια μίαν εισέτι φοράν αποδείχθηκαν δυο πράγματα: το πόσο ενωμένη είναι η οικογένεια και το πόσο ο Γιάννης ανταποκρίνεται σε αυτό που αποτελούσε κιόλας τον τίτλο της χθεσινής εκδήλωσης.

GameChanger!

Το αλλάζει όντως το παιχνίδι ο Γιάννης με όλες τις δράσεις του, πέρα από τα καρφώματα, τα ριμπάουντ, τις ασίστ, τους πόντους, τα eurosteps, τα spinmoves, τα coasttocoast, τα ρεκόρ και δεν συμμαζεύεται...

Η χθεσινή εκδήλωση ήταν συν τοις άλλοις και επετειακή: την ίδια ημέρα, πριν από 10 χρόνια, στη σκηνή του BarclaysCenter του Μπρούκλιν ένα άγνωστο, συνεσταλμένο και σχεδόν φοβισμένο αγόρι 18 χρονών και έξι μηνών, ζωσμένο με μια ελληνική σημαία, άκουγε το όνομα του από τον αοίδιμο Ντέιβιντ Στέρν και επιλεγόταν στο Νο 15 του ντραφτ από τους Μπακς.

Δέκα χρόνια αργότερα όλα είναι Ιστορία και στην προκειμένη περίπτωση ακουμπάνε επίσης και στη Μυθολογία!

Ο Τσαρλς και το «Κάτθανε Διαγόρα»

Το Ίδρυμα δημιουργήθηκε στη μνήμη του Τσαρλς Αντετοκούνμπο, που έφυγε από τη ζωή στις 29 Σεπτεμβρίου του 2017...

Ο μπαμπάς δεν πρόλαβε να δει τον Κώστα με τους Λέικερς (2020) και τον Γιάννη μαζί με τον Θανάση με τους Μπακς (2021) να ανεβαίνουν στο θρόνο του ΝΒΑ...

Κρίμα...

Εάν ζούσε άλλα τέσσερα χρόνια, όσο μακάβριο κι αν είναι αυτό, θα μπορούσε να ακούσει κι ελόγου του την ιαχή που έφτασε στα αυτιά του Ολυμπιονίκη Διαγόρα του Ρόδιου, το 448 προ Χριστού...

Τότε, ως γνωστόν, τον σήκωσαν στους ώμους οι δυο γιοι του που επίσης είχαν αναδειχθεί Ολυμπιονίκες την ίδια ημέρα και κάποιος στη θέα αυτής της σκηνής φώναξε «Κάτθανε, Διαγόρα, οὐ καὶ ἐς Ὄλυμπον ἀναβήσῃ», όπερ μεθερμηνευόμενον «Πέθανε Διαγόρα, δεν θα ανέβεις δα και στον Όλυμπο».

Ο Διαγόρας (λέγεται πως) του έκανε το χατίρι...

Πέθανε επιτόπου!