Στην Ελλάδα τον αναζητούσαμε, στη Σλοβενία τον βρήκαμε. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος δεν είναι άνθρωπος που μπορείς εύκολα να τον πείσεις να δώσει συνέντευξη, όμως όταν το SPORT24 τον εντόπισε στην Λιουμπλιάνα, ήταν αδύνατο να αρνηθεί το ραντεβού. Ακόμα κι αν χρειάστηκε η συνάντηση να γίνει λίγο πριν από τις 12 τα μεσάνυχτα.

Ήταν όμως μια απολαυστική συζήτηση περί μπάσκετ, Εθνικής, Ιτούδη, EuroLeague, NBA. Αλλά και επί προσωπικού, αφού γύρισε πίσω στα χρόνια του Ολυμπιακού, δίνοντας μια απάντηση για το προπονητικό του στυλ, εξήγησε τι κάνει τώρα που είναι εκτός - άμεσης - δράσης και αποφάσισε να γίνει ενεργός στο σύνδεσμο προπονητών της EuroLeague, αλλά και στα social media.

Εννοείται πως η κουβέντα πήγε περισσότερο στο Eurobasket 2022 και στην προσπάθεια της Εθνικής, επέμεινε ότι μόνο κακό κάνει να φορτωθεί με έξτρα πίεση η ελληνική ομάδα και παράλληλα μίλησε για τη συνεργασία του με τον Ιτούδη ως προς το κομμάτι του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Ήταν δε ξεκάθαρος για το ότι δεν φταίνε τα παράθυρα για τους τραυματισμούς των παικτών, όμως εξήγησε πως πρέπει να βρεθεί τρόπος να ξεκουράζονται οι αθλητές..

Πάμε λοιπόν με την αρχή να γίνεται κάπως διαφορετικά. Να την κάνει ο Γιάννης Σφαιρόπουλος.

"Όπως λένε δύο ξένοι στην ίδια πόλη. Εμείς είμαστε κάποιοι Έλληνες σε ξένη πόλη. Βρεθήκαμε εδώ και χαίρομαι πολύ που σας βλέπω".

- Σε ανακαλύψαμε λόγω twitter. Πώς και αποφάσισες να ασχοληθείς με το social media;

"Έκανα twitter πρώτα απ’ όλα με τη παρότρυνση των παιδιών μου, των γιων μου. Μου το ζήτησαν, μου λένε γιατί δεν κάνεις κάτι, δεν έχεις social media καθόλου. Έκανα Twitter. Έχω χρόνο πλέον να ασχοληθώ γιατί είμαι χωρίς ομάδα, όπως όλοι ξέρουν. Κυρίως αυτή ήταν η αρχική αιτία.

Μετά είναι ότι ξεκίνησα μία προσπάθεια στο σύνδεσμο των προπονητών της EuroLeague, που είμαι αντιπρόεδρος, με πρόεδρο τον Δημήτρη Ιτούδη και προσπαθούμε να κάνουμε κάποια πράγματα υπέρ του συνδέσμου, αλλά και του μπάσκετ φυσικά. Όλα αυτά μαζί με ωθήσαν να ανοίξω λογαριασμό στο Twitter".

- Είναι δύσκολο σπορ όμως. Ίσως και τοξικό. Το γνωρίζεις αυτό;

"Ναι, μου το έχουν γράψει και κάποιοι followers ότι πρέπει να έχω γερό στομάχι. Εντάξει εμείς οι προπονητές, όπως ξέρετε, έχουμε γερό στομάχι. Εγώ πιο πολύ θέλω να επικοινωνήσω με τον κόσμο. Να βγάλω κάποια πτυχή του εαυτού μου που δεν ξέρει ο κόσμος. Βλέπει έναν προπονητή, αλλά δεν είναι μόνο προπονητής, είναι και ένας άνθρωπος.

Τώρα αν κάποιοι θέλουν να το σχολιάσουν κακοπροαίρετα ή να κάνουν κάποια αρνητικά σχόλια, εμείς είμαστε ανοιχτοί σε όλα, όταν μπαίνεις σε αυτή τη διαδικασία ξέρεις ότι όλα είναι πιθανά".

-Τι ακριβώς έκανες στη Σλοβενία;

"Επειδή αυτή την περίοδο δεν έχω κάποια ομάδα, μου ζήτησαν κάποιοι φορείς να κάνω κάποια σεμινάρια. Ήδη έχω κάνει 6 μέχρι στιγμής. Στη Σλοβενία αυτό εδώ τώρα είναι το έβδομο. Και έχω άλλο ένα όγδοο μέσα στο καλοκαίρι, στο Βερολίνο.

Στη Σλοβενία είχαν γύρω στα 170 άτομα να δίνουν το "παρών" και άλλα 100 περίπου online. Έδειξα και video στην μία ομιλία μου, οπότε έπρεπε με κάποιο τρόπο να το δείχνουμε ταυτόχρονα και στους διαδικτυακούς ακόλουθους.

Για μένα ήταν πολύ ωραία εμπειρία, ήταν ένα πολύ ωραίο το σεμινάριο. Είχαμε πολύ καλούς προπονητές, εκτός από εμένα ήταν και ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς, ο Νέβεν Σπάχια, ο Τζώρτζης Δικαιουλάκος.

Γενικά είχε πολύ καλό stuff και προσπαθήσαμε να μεταλαμπαδεύσουμε τις εμπειρίες μας και τις γνώσεις μας στους προπονητές εδώ που ήρθανε να το παρακολουθήσουν. Και έχω ένα ακόμη ένα με τη FIBA στο Βερολίνο, 10-11 Σεπτεμβρίου, κατά τη διάρκεια του Eurobasket που θα είμαι εκεί για να μιλήσω στους προπονητές".

- Η Σλοβενία είναι μια χώρα που δεν σταματά να βγάζει μπασκετμπολίστες. Χώρα 2 εκατ. ανθρώπων. Πώς τα καταφέρνει;

"Ναι πραγματικά το συζητούσα εδώ με τους ιθύνοντες του σεμιναρίου και τους έλεγα ότι είναι πολύ ιδιαίτερο να είστε 2.000.000 και να βγάζετε πάντα, θυμάμαι, τόσους καλούς παίκτες. Εντάξει, όλοι τώρα ξέρουν τον Ντόντσιτς. Είναι ο Λούκα, ο Λούκα, ο Λούκα. Δεν είναι μόνο ο Λούκα.

Είναι πάρα πολλοί παίκτες που έχουν βγάλει κατά καιρούς εδώ από τη Σλοβενία. Ο Σμόντις, ο Λόρμπεκ. Έχουν μία σχολή και έχουν καλά κορμιά. Έχουν παράδοση στο μπάσκετ. Είναι μία χώρα που παρ' όλο το ποδόσφαιρο είναι το πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο., νομίζω στη Σλοβενία το μπάσκετ υπερτερεί και γι' αυτό όλοι μαζί έχουν δημιουργήσει μία σχολή που βγάζει πάντα καλούς παίκτες".

- Γιάννης Αντετοκούνμπο, Λούκα Ντόντσιτς, Νίκολα Γιόκιτς και τόσοι άλλοι ακόμα θα αγωνιστούν στο Eurobasket 2022. Τι περιμένεις;

"Θα είναι ένα πολύ ωραίο Eurobasket. Θα είναι πολύ ανταγωνιστικό. Έχουμε πολύ καλές ομάδες και φυσικά αυτά τα αστέρια. Πρώτα από όλα στη δική μας Εθνική ομάδα, τον Γιάννη που ξεχωρίζει και δίνει άλλη βαρύτητα και στην Εθνική και στο EuroBasket.

Είδαμε το παιχνίδι με τη Σερβία, είδαμε μία πολύ ωραία μονομαχία. Νομίζω παίξαμε πάρα πολύ καλά. Mπορεί να χάσαμε, αλλά παίξαμε πάρα πολύ καλά.

Για μένα ήταν ένα πολύ καλό παιχνίδι και σίγουρα ο Δημήτρης Ιτούδης και οι συνεργάτες του θα βγάλουν τα συμπεράσματά τους για να μπορέσουν να ετοιμάσουν ακόμη καλύτερα για το EuroBasket.

Ήταν ένα παιχνίδι προκριματικών, αλλά νομίζω ότι άφησε πολύ θετικά μηνύματα για τη συνέχεια και το μέλλον. Εμείς είμαστε όλοι με την Εθνική ομάδα και μακάρι να τα πάει καλά".

Θα λιώσουμε τους παίκτες, αν δεν αλλάξει τα καλεντάρι

- Βλέπουμε όμως και τραυματισμούς πολλούς. Τι φταίει;

"Είδα και τον Λούκα που τραυματίστηκε με τη Γερμανία, δεν ήταν κάτι σοβαρό. Γιατί αν μη τι άλλο και για τον κόσμο και για όλους εμάς τους μπασκετικούς είναι ωραίο να βλέπουμε τους καλύτερους να παίζουν. Είδαμε ότι υπάρχουν πολλές ομάδες που έχουν τραυματισμούς, ο Σενγκέλια, ο Γιουλ, ο Γκαλινάρι.

Νομίζω ότι πρέπει όλα αυτά που συμβαίνουν να μας προβληματίσουν εμάς τους ιθύνοντες του μπάσκετ και να μπορέσουμε να βρούμε κάποια λύση, να υπάρχει ένα ενιαίο καλεντάρι. Να γεφυρωθεί ένα χάσμα που υπήρχε μέχρι τώρα, μεταξύ FIBA και EuroLeague, Euroleague και FIBA.

Εμείς ως σύνδεσμος προπονητών της EuroLeague προσπαθούμε προς αυτή την κατεύθυνση γιατί για εμάς το μπάσκετ είναι πάνω από όλους. Το σπορ, το άθλημα είναι πάνω από όλους μας και θέλουμε να γίνει κάτι ώστε να μην βλέπουμε τέτοια φαινόμενα, να στερούνται είτε οι Εθνικές είτε οι σύλλογοι τους παίκτες μετά από τραυματισμούς που οφείλονται στα πολλά παιχνίδια. Από κόπωση και από έλλειψη αποκατάστασης που είναι πολύ σημαντική για έναν αθλητή".

- Είναι παλιά πλέον συζήτηση αυτή, αλλά λύση δεν έχει βρεθεί. Πώς θα το πετύχετε τώρα;

"Θεωρώ ότι όλοι πρέπει να πάμε προς αυτή την κατεύθυνση και να βρεθεί μία λύση. Πιστεύω ότι είναι καλύτερα τα πράγματα τώρα και ότι θα πάνε ακόμα καλύτερα από εδώ και πέρα. Για μένα δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό, γιατί πραγματικά είναι εις βάρος του αθλήματος. Να παρακολουθούμε όλο και περισσότερο παίκτες κουρασμένους, παίκτες που δεν αποδίδουν αυτά που μπορούν, παίκτες που θα φοβούνται να αγωνιστούν για να μην χτυπήσουν.

Έτσι χάνει το άθλημα τη φρεσκάδα του, την ομορφιά του. Παίκτες που έχουν κορεστεί και κουραστεί ψυχικά και σωματικά δεν μπορούν να δείξουν κάτι στο γήπεδο με αυτές τις συνθήκες, αν δεν έχουν ξεκουραστεί ως οργανισμοί από όλη αυτή την καταπόνηση μέσα σε τόσο μεγάλο διάστημα, με τόσα πολλά παιχνίδια".

- Είσαι της άποψης ότι τα Προκριματικά του Παγκοσμίου πριν από το Eurobasket 2022 ευθύνονται για τους τραυματισμούς;

"Όχι δεν νομίζω ότι οι δύο αγώνες είναι μόνο, είναι συνολικά όλο το καλεντάρι που υπάρχει. Πρέπει να καταλάβουμε ότι στην EuroLeague οι top παίκτες παίζουν κοντά στα 75 με 80 παιχνίδια τη σεζόν. Οι παίκτες στο NBA άλλα τόσα. Φτάνεις να παίξεις μετά το καλοκαίρι άλλα παιχνίδια που είναι και συνεχόμενα, όπως δηλαδή και στη regular season. Άρα η καταπόνηση συνεχίζεται.

Πρέπει να μπει ένα ενιαίο καλεντάρι, να περιλαμβάνει μέσα σε αυτό τις ομάδες, τις Εθνικές και έναν χρόνο που θα είναι ικανός για να ξεκουραστούν οι παίκτες, δηλαδή να ανακάμπτουν σωματικά και πνευματικά για να μπορούν να αποδώσουν την επόμενη χρονιά και τη μεθεπόμενη. Αλλιώς έτσι όπως πάνε τα πράγματα, θα τους λιώσουμε τους παίκτες, θα τους καταστρέψουμε".

- Πάμε στην Εθνική μας... Τι περιμένεις να πετύχει στο Eurobasket;

"Κοιτάξτε επειδή ήμουν στις Εθνικές ομάδες, στις δύο θητείες που είχα, και επειδή σίγουρα υπάρχουν οι προσδοκίες για να κάνουν κάτι καλό -κάτι που όλοι το θέλουμε και υπήρχε όλα αυτά τα χρόνια που δεν πηγαίναμε καλά, νομίζω το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να κρατήσουμε χαμηλούς τόνους. Και εμείς και εσείς οι δημοσιογράφοι για να μην βάλουμε πίεση στην ομάδα.

Η ομάδα είναι καλή, έχει καλούς παίκτες, έχει καλό προπονητικό team, είναι καλά οργανωμένη στα γύρω γύρω από την ομοσπονδία. Πρέπει να τους αφήσουμε να κάνουν τη δουλειά του, να τους εμπιστευτούμε. Το να συζητάμε τι μπορούμε να κάνουμε και τι δεν μπορούμε να κάνουμε, νομίζω ότι δεν είναι αυτό που πρέπει να γίνεται.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να στηρίξουμε την Εθνική μας ομάδα και να περιμένουμε να φέρει τα αποτελέσματά της. Να έχουμε και υπομονή γιατί δεν μπορεί από την μία μέρα στην άλλη να έρθουν τα αποτελέσματα. Είναι η ομάδα στο σωστό δρόμο, έχουμε το καλύτερο υλικό που θα μπορούσαμε να έχουμε.

Φυσικά όπως είπατε υπάρχουν τραυματισμοί, αλλά ευελπιστώ πως θα ξεπεραστούν κάποιοι τραυματισμοί, οπότε θα είναι πλήρης η ομάδα. Και με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να παλέψουμε όλα τα παιχνίδια.

Πρέπει να πάμε βήμα βήμα, δεν μπορούμε να λέμε ότι φαβορί είμαστε εμείς, η Σλοβενία και η Σερβία και ποιοι. Γιατί πάντα σε ένα τουρνουά όλοι μπαίνουν για να διεκδικήσουν τις πιθανότητές του.

Δεν μπορείς να πεις ότι η Ισπανία, που ναι μεν δεν έχει το υλικό που είχε τα παλαιότερα χρόνια, είναι αμελητέα ποσότητα. Δεν μπορείς να πεις ότι και η Τουρκία είναι αμελητέα ποσότητα.

Υπάρχουν δηλαδή ομάδες που μπορούν να κάνουν την έκπληξη. Άρα πρέπει να κρατάμε χαμηλά τους τόνους και να πάμε βήμα βήμα για να μπορέσουμε να κάνουμε κάτι καλό".

Ούτε τάβλι μπορείς να παίξεις, όταν υπάρχει το "πρέπει"

- Μπορεί να πιεστούν ή να αγχωθούν παίκτες όπως ο Αντετοκούνμπο, ο Παπανικολάου, ο Σλούκας, επειδή λέμε πως έχουμε στόχο το μετάλλιο ή και την πρώτη θέση;

"Δεν είναι θέμα άγχους. Είναι αυτή η πίεση που λέω ότι μπαίνει στην ομάδα όταν πλέον αρχίζει μία περιρρέουσα ατμόσφαιρα να σου λέει ότι πρέπει. Μπαίνει το "πρέπει". Αν μπει το "πρέπει", δεν μπορείς να παίξεις. Όχι μπάσκετ, ούτε τάβλι δεν μπορείς να παίξεις όταν πρέπει να κερδίσεις. Δεν υπάρχει "πρέπει" στον αθλητισμό.

Στον αθλητισμό υπάρχει το "ευ αγωνίζεσθαι". Να μπω, να δώσω και την ψυχή μου για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Αυτό πρέπει να προσπαθήσουμε να κάνουμε εμείς ως Εθνική ομάδα και εμείς όλοι οι υπόλοιποι από δίπλα να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια. Νομίζω αυτό είναι το κατάλληλο που πρέπει να γίνει".

Η συνεργασία με τον Ιτούδη και η αδυναμία δέσμευσης με την Εθνική

- Είχες πρόταση από τον Δημήτρη Ιτούδη να είσαι μέλος του προπονητικού τιμ. Γιατί δεν είσαι με την Εθνική στο Eurobasket 2022;

"Με τον Δημήτρη πάντα είχα καλές σχέσεις, ιδιαίτερες σχέσεις, ήμασταν αρκετά κοντά από τότε που ήμασταν βοηθοί πριν 15-20 χρόνια. Είχαμε πάντα καλές σχέσεις και έχουμε καλές σχέσεις. Ήμασταν και είμαστε αντίπαλοι στην EuroLeague ως Head Coaches. Τώρα στην Εθνική ομάδα με πήρε ο Δημήτρης τηλέφωνο το καλοκαίρι, αρχές του καλοκαιριού, μιλήσαμε. Εγώ δεν μπορούσα να δεσμευτώ γιατί είμαι ελεύθερος και ψάχνω τον επόμενο σταθμό της καριέρας μου. Οπότε μια δέσμευση με την Εθνική θα μου στερούσε κάποια προοπτική για κάποιο σύλλογο.

Είμαστε σε επαφή, μιλήσαμε μαζί με τον Δημήτρη, του είπα πέντε πράγματα από τη δική μου εμπειρία με τις Εθνικές ομάδες. Ασφαλώς είναι ο ίδιος έμπειρος και ξέρει τι πρέπει να κάνει. Είμαστε και μαζί στο σύνδεσμο των προπονητών της EuroLeague πλέον και συνεργαζόμαστε και εκεί στο να φτιάξουμε πέντε πράγματα παραπάνω και για την EuroLeague και για τον σύνδεσμό μας και για το καλό του μπάσκετ. Και γενικά έχουμε μία αγαστή συνεργασία σε αυτά τα επίπεδα που σας εξήγησα".

- Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε μια Εθνική ομάδα και έναν σύλλογο;

"Αυτό έχει και τα καλά της και τα δύσκολά της. Δηλαδή το θετικό είναι ότι ένας προπονητής με τους παίκτες του όταν είναι σε μία Εθνική ομάδα δεν έχει τη φθορά του χρόνου. Γιατί όταν είσαι ας πούμε 10 μήνες με κάποιους παίκτες, μέσα σε αυτούς τους μήνες έχεις πολλά συμβάντα που μπορεί να προκαλέσουν τριβές. Στον ενάμιση - δύο μήνες που είστε στην Εθνική ομάδα, δεν υπάρχει τόσο χρόνος για να υπάρχουν τριβές.

Εντάξει υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις, αλλά γενικά είναι όλα φρέσκα, κάνεις μία προετοιμασία, παίζεις πέντε παιχνίδια φιλικά και πας και παίζεις το τουρνουά. Άρα είναι όλα πολύ γρήγορα, δεν υπάρχει φθορά-φθορά, λόγω χρόνου.

Από την άλλη δεν μπορείς να χτίσεις πολλά πράγματα με την πολυτέλεια του χρόνου που υπάρχει σε μία ομάδα. Ο χρόνος είναι τόσο περιορισμένος που πρέπει κατευθείαν να μπεις στα βαθιά. Να εφαρμόσεις την πρακτική σου, την φιλοσοφία σου, να εμφυσήσεις στους παίκτες στο πως πρέπει να παίξουν.

Άρα πρέπει να γίνουν όλα πολύ πιο γρήγορα. Συν τοις άλλοις, η μεγάλη διαφορά στις Εθνικές ομάδες είναι που παίζεις κάθε μέρα, ενώ στην ομάδα δεν παίζεις κάθε μέρα. Στην EuroLeague μπορούμε να παίξουμε μέρα παρά μέρα, με ένα κενό μεταξύ δύο ημερών, αλλά στις Εθνικές ομάδες υπάρχουν τρία παιχνίδια στη σειρά, άρα εκεί η ομάδα πρέπει να είναι έτοιμη να ξεπεράσει μία ήττα και να παίξει το επόμενο παιχνίδι ή να ξεπεράσει μία μεγάλη νίκη και να παίξει το επόμενο παιχνίδι.

Πρέπει να έχεις ετοιμάσει την ομάδα κατ' αυτό τον τρόπο που, εντάξει οι παίκτες είναι έμπειροι, έχουν παίξει πολλά παιχνίδια, έχουν παίξει EuroLeague, παίζουν στο NBA, είναι παίκτες που έχουν παίξει πολλά παιχνίδια και ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Παρόλ' αυτά οι ρυθμοί όταν αρχίζουν τα τουρνουά τα επίσημα της Εθνικής ομάδας είναι πολύ πιο γρήγοροι παρά όταν είσαι στην ομάδα".

- Πώς είναι τα πράγματα για σένα τώρα που είσαι εκτός δράσης; Ξεκουράζεσαι περιμένοντας;

"Περνάω πάρα πολύ ωραία, κάνω πράγματα που δεν μπορούσα να κάνω. Έχω πολύ ελεύθερο χρόνο. Είμαι πιο πολύ με την οικογένειά μου, με τη γυναίκα του. Με τα παιδιά μου επικοινωνώ, δεν είμαστε κοντά. Το καλοκαίρι ήμασταν, τώρα δεν είμαστε γιατί σπουδάζουν. Επικοινωνώ μαζί τους πιο συχνά. Συμμετέχω δηλαδή πιο πολύ στην οικογένεια, που μου λείπει αυτό.

Δυστυχώς με τη δουλειά που κάνουμε έχουμε χάσει πολλά επεισόδια από την οικογένειά μας. Πολλές στιγμές με τα παιδιά. Μεγαλώνουν τα παιδιά, δεν τα προλαβαίνουμε όσο μεγαλώνουν. Καλώς ή κακώς αυτή είναι η καριέρα μας.

Δεν το μετανιώνω, μην παρεξηγηθώ, αλλά έχουμε χάσει πολλά επεισόδια, που προσπαθώ να αναπληρώσω τώρα. Σίγουρα είναι και μία περίοδος που κάνω μία ανακατάταξη και στα μπασκετικά μου αρχεία και στις γνώσεις μου, μία ανακεφαλαίωση, έναν επαναπροσδιορισμό και στις μπασκετικές ιδέες για να κάνουμε καινούργια πράγματα να προχωρήσουμε τα πράγματα.

Είναι τέτοια περίοδος που όταν είσαι μέσα σε ομάδα και πας χρονιά παρά χρονιά συνέχεια κάθε χρονιά συνεχόμενη δεν έχεις τον χρόνο να το φιλοσοφήσεις κατά αυτόν τον χρόνο, ενώ τώρα έχεις τον χρόνο να βάλεις τα πράγματα κάτω να δεις τι μπορείς να κάνεις καλύτερο, πώς μπορείς εσύ να γίνεις καλύτερος, να μάθεις, να διαβάσεις, να μελετήσεις κάποια πράγματα, ούτως ώστε όταν θα έρθει η ευκαιρία να κάνεις νέα πράγματα".

Δεν είμαι αμυντικός προπονητής

- Είπες για πράγματα που μπορεί να γίνουν καλύτερα, να φιλοσοφήσεις καταστάσεις; Λένε για σένα ότι είσαι αμυντικός προπονητής. Είναι κάτι που θες να αλλάξεις;

"Διαφωνώ σε αυτό που λένε ότι είμαι αμυντικός προπονητής. Θεωρώ ότι δεν μπορεί ότι ένας προπονητής είναι αμυντικός ή επιθετικός. Το μπάσκετ είναι πολύπλευρο και πρέπει να είσαι καλός και στις δύο πλευρές του γηπέδου και να χτίσεις την ομάδα για να είναι καλή και στις δύο πλευρές του γηπέδου.

Σήμερα μίλησα για ειδικές καταστάσεις στην επίθεση και έδειξα δέκα plays που πέτυχαν στην πορεία μου στη Μακάμπι ας πούμε που είναι επίθεση. Γενικά με τη Μακάμπι πιστεύω παίξαμε πολύ γρήγορο μπάσκετ, παίξαμε πιο ελεύθερο μπάσκετ.

Κάποιες φορές μου έλεγαν ότι είμαι αμυντικός προπονητής όταν ήμουν στον Ολυμπιακό, μα εξαρτάται και από το υλικό που έχεις. Δηλαδή αν έχεις παίκτες που μπορούν να τρέξουν.

Όχι ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν μπορούσαν να τρέξουν, αλλά οι παίκτες του Ολυμπιακού τότε είχαν μια ομάδα που ήξερε πως να αμυνθεί, ήταν κολοπετσωμένοι να το πω έτσι απλά.

Ήταν παίκτες που ήξεραν πώς να κερδίσουν τα παιχνίδια και με αυτόν τον τρόπο είχαν κερδίσει ότι είχαν κερδίσει πριν πάω εγώ. Άρα γιατί να αλλάξω εγώ αυτό τον τρόπο παιχνιδιού.

Προσπαθήσαμε και παίξαμε καλό μπάσκετ και γρήγορο μπάσκετ και με τον Ολυμπιακό και αν θυμάστε καλά την τελευταία μου χρονιά τον Ιανουάριο ήμασταν πρώτοι με τη Ρεάλ Μαδρίτης στον όμιλο.

Πρώτη φορά ήταν ο Ολυμπιακός πρώτος σε όμιλο, ψάξτε τα αρχεία σας να τα βρείτε και ψάξτε πάλι τα αρχεία σας για να βρείτε όσα έλεγαν τότε. Να θεωρήσετε τα διαβατήριά σας τον Ιανουάριο - Φεβρουάριο, εσείς τα γράφατε αυτά, για το Βελιγράδι.

Ξαφνικά πέφτουν μαζί δέκα τραυματισμοί και στα playoffs δεν ήμασταν έτοιμοι. Οι πέντε ήταν ήδη τραυματίες και οι άλλοι πέντε έρχονταν από τραυματισμό.

Δεν παίξαμε καλό μπάσκετ, όταν έπρεπε να παίξουμε καλό μπάσκετ λόγω των τραυματισμών. Αυτό δεν μπορεί να μηδενίσει όμως όσα είχαμε κάνει. Άρα δεν υπάρχει αμυντικογενής ή επιθετικογενής προπονητής. Πρέπει να είμαστε συνολικά καλοί σε όλους τους τομείς.

Νομίζω ότι και στη Μακάμπι φάνηκε αυτό, ότι παίξαμε πιο γρήγορα και παίξαμε καλή άμυνα. Γιατί η Μακάμπι δεν έπαιζε άμυνα, άρα προσπάθησα και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Ήθελα να της δώσω μία διαφορετική υπόσταση, αθλητική.

Δηλαδή να είναι πιο σκληρή στην άμυνα και να παίξει αυτό το ελεύθερο και το γρήγορο παιχνίδι στην επίθεση, που άλλωστε της ταιριάζει. Και έγινε και αυτό. Άρα αυτό είναι το πιο σημαντικό για έναν προπονητή να υπάρχει ισορροπία".

- Το όνομά σου ακούστηκε αρκετές φορές το καλοκαίρι. Ακόμα και για τον Παναθηναϊκό, αν και το διέψευσες. Τι ακριβώς ισχύει;

"Όταν είσαι σε αυτό το χώρο, όπως εγώ στην EuroLeague, οκτώ χρόνια σερί ως πρώτος και άλλα τόσα και παραπάνω ως βοηθός και έχεις μία πορεία, είναι λογικό το όνομα να ακούγεται σε όσες περιπτώσεις ομάδων EuroLeague ζητούσαν προπονητή.

Για εμένα προτεραιότητα ήταν να συνεχίσω στο εξωτερικό. Μετά τον Ολυμπιακό, πήγα σε μία ομάδα του εξωτερικού που ήταν η Μακάμπι. Πέρασα εκεί 3.5 χρόνια, ωραία χρόνια και τώρα ο επόμενος σταθμός θα ήθελα να είμαι πάλι στο εξωτερικό.

Αυτό κοιτάω προς το παρόν. Υπήρχαν κάποιες προτάσεις, κάποιες κρούσεις, να το πω καλύτερα. Δεν είναι αυτό που ήθελα εγώ, δεν ήταν αυτό που ήθελαν οι ομάδες.

Προχωράμε, ξέρετε πως είναι η μοίρα του προπονητή. Κάποιος φεύγει, κάποιος έρχεται. Έτσι έφυγα εγώ τον Φεβρουάριο, κάποιος άλλος ανέλαβε".

- Πώς περιμένεις τη φετινή EuroLeague; θεωρείς πως υπάρχει μια ανακύκλωση παικτών;

"Θεωρώ πως η EuroLeague θα είναι ακόμη πιο δύσκολη. Υπάρχουν ομάδες που έχουν ενισχυθεί ακόμη περισσότερο. Θα είναι πολύ αμφίρροπη. Πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός είχε μία πολύ καλή βάση, ανανέωσε δύο - τρεις θέσεις για να γίνει ακόμη καλύτερος.

Ο Παναθηναϊκός κάνει μία καινούργια προσπάθεια να αλλάξει εντελώς την ομάδα και να κάνει μία νέα αρχή. Πιστεύω ότι θα είναι σίγουρα καλύτερη από την προηγούμενη. Άρα και οι δύο ελληνικές ομάδες θα είναι και οι δύο προς το καλύτερο.

Η Μακάμπι, για να μιλήσω λίγο και για την πρώην ομάδα μου, θεωρώ ότι αυξάνοντας φέτος το μπάτζετ θα έχει καλύτερο υλικό και καλύτερες προοπτικές να κάνει κάτι καλό.

Γενικά όλες οι ομάδες ανεβαίνουν. Πράγματι ανακυκλώνονται κάποιοι παίκτες, αλλά υπάρχουν ομάδες που ψάχνουν μπασκετμπολίστες με εμπειρία στην EuroLeague, γιατί πραγματικά η EuroLeague είναι μία ιδιαίτερη Λίγκα, και πρέπει να έχεις παίκτες που πρέπει να ξέρουν πώς να παίζουν σε αυτά τα ματς.

Είναι λογικό, λοιπόν, να υπάρχει ανακύκλωση αλλά βλέπω ότι νέοι παίκτες από χαμηλότερα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, κάποιοι και από το EuroCup ή το Champions League έχουν ανέβει και είναι καλό αυτό διότι χρειάζεται νέο αίμα".

- Τι προβλέπεις; Ποιος θα κατακτήσει την κούπα;

"Εύχομαι οι ελληνικές ομάδες να πάνε καλά και εύχομαι να έχουμε ένα πρωτάθλημα πάρα πολύ ανταγωνιστικό, ένα πρωτάθλημα με ενδιαφέρουσες αναμετρήσεις που θα το ευχαριστηθεί και ο κόσμος αλλά και όλοι εμείς".

- Δεν απάντησες. Για το Eurobasket 2022 τι προβλέπεις;

"Εγώ θέλω η Εθνική να πάει όσο πιο καλά μπορεί. Ευχή μας είναι να πάει όσο πιο ψηλά γίνεται. Τι σημαίνει αυτό, δεν ξέρω, θα το δούμε. Το εύχομαι όμως ολόψυχα να πάμε καλά και να μπούμε στα μετάλλια. Μακάρι.

Αλλά πρέπει να πάμε βήμα βήμα ξαναλέω. Δηλαδή κάνουμε μία προσπάθεια καινούργια, είναι ο Δημήτρης εκεί με το επιτελείο του, έχουμε πολύ καλό υλικό, βήμα - βήμα. Και να έχουμε υγεία, να μην έχουμε τραυματισμούς φυσικά".

- Μήπως στο ΝΒΑ είναι πιο εύκολο να μας δώσεις την απάντηση;

"Και στο NBA δεν μπορείς να κάνεις προβλέψεις. Είδαμε ότι οι Γκόλντεν Στέιτ βγήκαν μπροστά, έπαιξαν καλό μπάσκετ όταν έπρεπε. Οι Σέλτικς είναι πάρα πολύ καλοί, εμένα μ’ άρεσαν πάρα πολύ. Το Μαϊάμι ήταν πολύ καλό. Το Μιλγουόκι. Πάντα το Μιλγουόκι θέλουμε και λόγω Γιάννη ασφαλώς και Θανάση να πάει καλά.

Υπάρχουν, όμως, ομάδες που ανά πάσα στιγμή μπορούν να βγουν στην επιφάνεια. Οι "ρούκι" μπορεί να καθορίσουν τις εξελίξεις, κάποιος να κάνει τη διαφορά σε μία ομάδα και να την σπρώξει. Είναι το Ντάλας, είναι το Ντένβερ, καλές ομάδες, δεν ξέρει που μπορεί να φτάσει".

- Ο Αταμάν όμως κάνει προβλέψεις, λέει ότι θα νικήσει και το κάνει...

"Ο Αταμάν το λέει και το παίρνει γιατί ξέρει τι υλικό διαθέτει, είχε πάρει ήδη το πρωτάθλημα Ευρώπης. Το έκανε βέβαια και για ψυχολογική τόνωση των παικτών.

Περισσότερο ο Αταμάν έκανε ένα τρικ, δηλώνοντας ότι πιστεύει ότι θα πάρει την EuroLeague για να δώσει την ώθηση στους παίκτες του, να το πιστέψουν και εκείνοι για να το κάνουν. Νομίζω ότι αυτό έγινε".

- Κάτι άλλο όμως μπορείς να μας πεις. Μήπως ήρθε η ώρα η EuroLeague να οδηγηθεί πιο πολύ προς το ΝΒΑ και τη μπασκετική φιλοσοφία που υπάρχει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού;

"Νομίζω ήδη το μπάσκετ στη Ευρώπη, πηγαίνει προς το NBA. Θεωρώ όμως ότι η ένταση στην EuroLeague είναι μεγαλύτερη από το NBA. Υπάρχουν παίκτες που έρχονται από το NBA αι δεν μπορούν να ακολουθήσουν τον ρυθμό που έχουμε στην EuroLeague.

Ο ρυθμός της έντασης EuroLeague είναι πιο γρήγορος από το NBA. Στα playoffs του NBA αλλάζει ο ρυθμός και παίζουν και πιο καλή άμυνα, κυρίως οι ομάδες που φτάνουν μέχρι το τέλος.

Όπως είδαμε και στους τελικούς φέτος υπήρχε physicality, υπήρχαν επαφές, οι ομάδες έπαιξαν άμυνα υπήρχε τακτική. Αντίθετα στην κανονική περίοδο, υπήρχαν και ομάδες που προτιμούσαν το εντελώς ελεύθερο παιχνίδι. Ε, αυτό το πράγμα έμενα δεν με εκπροσωπεί, δηλαδή ο παίκτης να κάνει ανεξέλεγκτα ό,τι θέλει, να υπάρχει μία αναρχία.

Να παίζει ένας και οι άλλοι να τρέχουν πάνω κάτω. Ένας να κρατάει τη μπάλα και να σουτάρει και οι άλλοι τέσσερις να πηδάνε για το ριμπάουντ ή να γυρίζουν πίσω για άμυνα. Να παίζουν τρία λεπτά και να μην ακουμπάει άλλος παίκτης την μπάλα. Αυτό δεν είναι μπάσκετ, το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα.

Υπάρχουν όμως και ομάδες οργανωμένες που είναι όμορφο να τις βλέπεις και αυτό το μπάσκετ του NBA οι ομάδες της Ευρώπης, όσο πάει ο καιρός, το πλησιάζουν. Ξαναλέω όμως ότι η ένταση στην EuroLeague είναι πιο υψηλή σε σχέση με πολλά παιχνίδια του NBA, κυρίως στην κανονική περίοδο".

Συγχαρητήρια στην προσπάθεια που κάνετε, ραντεβού στο Βερολίνο

Για το τέλος ο Γιάννης Σφαιρόπουλος άφησε έναν πολύ καλό λόγο για το SPORT24 και το ταξίδι που έκανε προς το Μιλάνο και έχει ως τελικό προορισμό το Βερολίνο.

"Ευχαριστώ πολύ, χάρηκα που σας είδα εδώ στη Σλοβενία, στη Λιουμπλιάνα και καλή συνέχεια στη πορεία αυτή που κάνετε. Ραντεβού στο Βερολίνο, συγχαρητήρια για την προσπάθεια που κάνετε, σας παρακολουθούμε πάντα από τόπο σε τόπο, από πόλη σε πόλη και μπράβο σας που αναδεικνύετε όλα αυτά, και τα παλιά και τα ρετρό και τα καινούργια. Στιγμές του μπάσκετ που μας είχαν μείνει, μας έχουν μείνει και θα μας μείνουν στη μνήμη μας και στις καρδιές μας. Σας ευχαριστώ".